Χρωστούσα στον εαυτό μου και τον τόπο μου αυτό το ποστ. Το θέμα δεν είναι καινούριο.
Δυστυχώς, κρατάει χρόνια αυτή η ΒΡΩΜΙΚΗ «κολώνια».
Πρόσφατα είχαμε εξελίξεις στο θέμα τις οποίες, λόγω φόρτου εργασίας, δεν κατάφερα έγκαιρα να ξεφωνίσω. Αυτή την παράλειψη σπεύδω να καλύψω ΤΩΡΑ, έστω και με καθυστέρηση.
Δεν είναι μόνο ο Κ. Μητσοτάκης που προσπαθεί να βιάσει τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία και να τη φέρει στα μέτρα του. Αυτός, τουλάχιστον, πιστεύει πως η συλλογική μνήμη διαρκεί με το ζόρι 10 χρόνια. Άρα, μετά από 40 όλα μπορούν να χωρέσουν στην κλίνη του Προκρούστη της Ιστορίας. Όμως, υπάρχουν κι άλλοι παραχαράκτες.
Μετά από 40 και κάτι χρόνια από την εγκαθίδρυση της ξενοκίνητης χούντας και μετά από σχεδόν 4 δεκαετίες αποκατάστασης της αστικής δημοκρατίας, κάποιοι αθεράπευτοι νοσταλγοί νόμισαν πως μπορούν να παραχαράξουν την Ιστορία αυτού του τόπου.
Μέσα σ’ αυτούς τους θλιβερούς νοσταλγούς και ο σημερινός δήμαρχος Ερμούπολης Γιάννης Δεκαβάλλας. Ένας άνθρωπος που δηλώνει ΠΑΣΟΚ παρότι στο συνδυασμό του συσπειρώνει τα πιο συντηρητικά στοιχεία της Σύρου (σε σημείο που η τοπική ΝΔ έχει αποψιλωθεί από τους κύριους εκφραστές της και τα πιο γερά «χαρτιά» της). Ο άνθρωπος που έχει το ΘΡΑΣΟΣ να αποκαλεί το συνδυασμό του «Δημοκρατική Ερμούπολη».
Χρόνια τώρα η «δημοκρατική» αυτή παράταξη, συνεπικουρούμενη από την αντίστοιχη της ΝΔ, προσπαθεί να αποδώσει τιμές στον εγκάθετο από τη χούντα δήμαρχο της Ερμούπολης Σταύρο Βαφία. Η απόπειρα τους έχει συναντήσει τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, φορέων, αντιστασιακών οργανώσεων του τόπου αλλά και πολλών ανθρώπων της επιστήμης και του πολιτισμού είτε έχουν σχέση με το νησί είτε όχι. Η πρώτη τους απόπειρα ξεκίνησε πριν από μια πενταετία περίπου όταν προσπάθησαν να αποκαταστήσουν τον χουντοδήμαρχο τιμώντας όλους τους προηγούμενους διατελέσαντες δημάρχους. Η ιταμή απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αποκρούστηκε από την τοπική κοινωνία (όπως έδειξε η μεγάλη ανταπόκριση υπογραφών που διοργάνωσε τότε η Συριανή εφημερίδα ΑΠΟΨΗ) και ακυρώθηκε από το ΣτΕ. Όμως, ο κος Δεκαβάλλας και οι συν αυτώ ξαναχτύπησαν. Με σχεδόν ομόφωνη απόφαση του ΔΣ επιχειρούν τώρα να αναρτήσουν τη μορφή του χουντοδήμαρχου μέσα στο αριστούργημα που έχτισε ο Τσίλερ (όπου στεγάζεται ο Δήμος Ερμούπολης).
Για να καταλάβετε και οι «παραέξω», αξίζει να ειπωθούν λίγα λόγια για τον Σταύρο Βαφία. Ήταν ένας άνθρωπος που πλούτισε ως «μεγαλέμπορος τροφίμων» στη διάρκεια της Κατοχής. Αμέσως μετά την απελευθέρωση προσλήφθηκε ως «συνεργάτης της Βρετανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών» και σύμβουλος της UNRRA, ενώ λίγο αργότερα ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως διορισμένος (από το νομάρχη) δημοτικός σύμβουλος. Διατηρήθηκε από τη χούντα στο δημαρχιακό θώκο μέχρι το 1972. Στο διάστημα αυτό υποδέχτηκε όλο το επιτελείο της «εθνοσωτηρίου» στο νησί και τους τίμησε με τα κλειδιά της πόλης. Παράλληλα, μέσα από την εφημερίδα «ΘΑΡΡΟΣ» που εξέδιδε, ύμνησε όσο κανείς τους συνταγματάρχες. Πρέπει να ήταν ο μόνος κάτοικος της Σύρου που δε συγκινήθηκε στο ελάχιστο από τα βάσανα των πατριωτών που βασανίζονταν στο κολαστήριο της Γυάρου (που απέχει ελάχιστα από τη Σύρο) ούτε στη διάρκεια της μεταγωγής τους ούτε όταν τους μετέφεραν ημιθανείς στο νοσοκομείο Σύρου για αποκατάσταση των τραυμάτων τους. Πέθανε το 2003 υπερασπιζόμενος τη δράση του χωρίς ούτε στιγμή να νοιώσει την ανάγκη να απολογηθεί για τίποτε από τις πράξεις ή τις παραλείψεις του.
Την εκστρατεία ξεπλύματος της προσωπικότητας του ανέλαβε αποκλειστικά η κόρη του Άννα Βαφία η οποία τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να μεταστρέψει το κλίμα υπέρ του πατέρα της. Η κυρία Άννα δεν διστάζει να μιλά για το «δράμα» του χουντοδημάρχου ο οποίος «αμάρτησε» για την πόλη του συνεργαζόμενος με τους χουντικούς και έγινε σχεδόν…. αντιστασιακός παρακολουθώντας τα γεγονότα του Πολυτεχνείου από το… σπίτι του. Καλό το παραμύθι της αλλά δεν έχει δράκο. Και κυρίως τη διαψεύδει ο ίδιος της ο πατέρας.
Σημαντική λεπτομέρεια: Η Άννα Βαφία χρόνια τώρα μετέχει στο συνδυασμό της αυτοαποκαλούμενης «Δημοκρατικής Ερμούπολης» του κου Δεκαβάλλα ενώ σήμερα είναι Αντιδήμαρχος Ερμούπολης (σωστότερα είναι Δήμαρχος με Αντιδήμαρχο τον Γιάννη Δεκαβάλλα που δεν της χαλά χατίρι σε σημείο παρεξηγήσεως).
Είναι ατομικό δικαίωμα του κάθε πολιτικάντη σαν τον κο Δεκαβάλλα να τιμά και να συγχρωτίζεται με το χώρο της ακροδεξίας αν έτσι νομίζει πως θα συνεχίσει να δημαρχεύει. Αυτό που δεν είναι δικαίωμα του ούτε κανενός άλλου είναι να χύνουν το δηλητήριο της παραπληροφόρησης στη νέα γενιά σχετικά με γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ο δήμαρχος και το ΔΣ μπορούν να έχουν στα σπίτια τους πόστερς του Βαφία, του Παττακού, του Χίτλερ ή του Μουσολίνι. Αυτό που δεν έχουν δικαίωμα είναι να τα μεταφέρουν στο δημοτικό μέγαρο. Γιατί ακόμα και στην Ελλάδα έχει όρια και η αθλιότητα. Κι επειδή αυτοί δεν τα κατανοούν, θα πρέπει άλλοι να τους τα επιβάλλουν. Και πρώτη απ’όλους η πραγματικά δημοκρατική κοινή γνώμη της Ερμούπολης. Που έχει και μνήμη και πείρα.
Πολύ περισσότερα για το Στ. Βαφία και το άγος του Δημοτικού Συμβουλίου της Ερμούπολης θα βρείτε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ
Δεν είναι μόνο η Βαφία φιλοχουντική,που έχει τάξει σκοπό της δημοτικής της παρουσίας την απόδοση τιμών στο χουντοδήμαρχο Βαφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμηθείτε τον αλήστου μνήμης Μαρκουλή,ο οποίος ως γνωστόν ξεκίνησε την καριέρα του ως διορισμένος δημοτικός σύμβουλος επί χούντας,το 1972 αν δεν με απατά η μνήμη μου.