Στο «κοινωνικό συμβόλαιο» δεσμεύεται μόνο ο αδύνατος… Η κυβέρνηση ξεπουλά το δημόσιο, ληστεύει το λαϊκό εισόδημα, γκρεμίζει την περίθαλψη, την εκπαίδευση, την κοινωνική ασφάλιση, τις συγκοινωνίες, τους κοινωφελείς οργανισμούς, τις δημόσιες υπηρεσίες. Με πρόφαση την κρίση δημοσιονομικού χρέους σαρώνονται τα κατακτημένα με σκληρούς αγώνες δικαιώματα των εργαζομένων. Η κυβέρνηση και οι «πρόθυμοι» (ΝΔ, ΛΑΟΣ, τύπος, κανάλια) καλλιεργούν το αλληλοφάγωμα των εργαζόμενων, συκοφαντούν και απαγορεύουν δικαστικά τις δυναμικές απεργίες και ασκούν ακραία αστυνομική καταστολή. Όσο πιο μεγάλο το ψέμα, τόσο πιο πολλοί το πιστεύουν… Σπέρνουν ψέματα, φόβο, ανασφάλεια και συνενοχή για να θερίσουν υποταγή. «Κάναμε πάρτι με ξένα λεφτά». Μα ούτε ένα παραπανίσιο ευρώ δεν πήγε στην εκπαίδευση, στην περίθαλψη, στις κοινωφελείς υπηρεσίες, στις οφειλές του κράτους προς τα ταμεία. Στις τσέπες μεγαλοεργολάβων και κουμπάρων ρέει το χρήμα των δανείων, μα δεν το αγγίζει κανείς, ενώ πετσοκόβονται έως και οι κατώτατοι μισθοί. «Χάρη στο Μνημόνιο έχουμε λεφτά για μισθούς και συντάξεις». ΨΕΜΑ! Μισθοί και συντάξεις πληρώνονται απ’ τα πρωτογενώς ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΙΚΑ (ακόμη και στην κρίση) έσοδα του προϋπολογισμού. Δεν καρπώνεται ο λαός τα δάνεια. Τα λεφτά καταλήγουν στους ίδιους τους πιστωτές (τράπεζες, χρηματοπιστωτικούς ομίλους) και στους φίλους τους. Στο μεγάλο κεφάλαιο.
Το ρημαγμένο «νέο» σχολείο της αγοράς…
Ανάλογη και η επίθεση στην παιδεία. Με ψέματα και ρητορείες όπως, «παιδαγωγικοί λόγοι», «πρώτα ο μαθητής», επιχειρείται η πλήρης αποδόμηση σε ό,τι έχει απομείνει από δημόσια, ανοικτή και δωρεάν παιδεία για όλους. Στο «μνημόνιο 3» η εκπαίδευση τίθεται ουσιαστικά και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, που πλέον θα αποφασίζει για τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια, και η κυβέρνηση, με το σχέδιο «Καλλικράτης στην εκπαίδευση» υλοποιεί το σχολείο του μνημονίου και της αγοράς, ενός σχολείου που θα παράγει πολίτες χωρίς κριτική σκέψη.
Και αν κάποιος μας πει ότι καταστροφολογούμε να θυμίσουμε ότι ήδη βιώνουμε:
-Την περικοπή κονδυλίων για τη μεταφορά μαθητών, που οδηγεί πολλούς μαθητές, ιδιαίτερα αυτούς που προέρχονται από αδύναμα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα και από αγροτικές οικογένειες, να μην έχουν πρόσβαση στο σχολείο. Ακόμα και εδώ στη Σύρο το κόστος για τη μεταφορά των μαθητών του αθλητικού γυμνασίου στις αθλητικές εγκαταστάσεις επιχειρήθηκε να φορτωθεί στις πλάτες των γονιών.
-Την κατάργηση της Ενισχυτικής διδασκαλίας και της Πρόσθετης διδακτικής στήριξης, των μοναδικών θεσμών, στην ελληνικά εκπαίδευση, ενίσχυσης της μορφωτικής προσπάθειας μαθητών από χαμηλά οικονομικά στρώματα.
-Τη διακοπή λειτουργίας τμημάτων Ένταξης και Παράλληλης στήριξης, θεσμών που ενισχύουν τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες και μαθησιακό προβλήματα.
-Τη μη λειτουργία των αθλητικών τμημάτων σε πολλά σχολεία ( ΤΑΔ Σύρου) λόγω μη πρόσληψης εκπαιδευτικών, το κλείσιμο των παιδικών δημοτικών βιβλιοθηκών (Ερμούπολης), την υπολειτουργία εκπαιδευτικών προσεγγίσεων με στόχο τον πολιτισμό και το περιβάλλον. Θεσμοί που μπορούν να συμβάλλουν στην καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, όπως τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, στελεχώθηκαν τέλη Ιανουαρίου κυρίως με ωρομίσθιο προσωπικό, ενώ πολλά από αυτά δεν λειτούργησαν καθόλου. (Νάξος).
- Την έλλειψη καθηγητών ξενόγλωσσων μαθημάτων (Γαλλικά, Ιταλικά, Ισπανικά) σε πολλά σχολεία των Κυκλάδων (Γυμνάσιο Μυκόνου).
Και η επίθεση στη δημόσια και δωρεάν παιδεία συνεχίζεται με τη δημοσιοποίηση των σχεδίων του Υπουργείου για «πογκρόμ» καταργήσεων και συγχωνεύσεων Σχολείων, καθώς το ίδιο επικαλείται «παιδαγωγικούς λόγους». Η υποκρισία περισσεύσει αφού ο στόχος είναι η αύξηση των μαθητών ανά τμήμα και άρα η μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών και η δημιουργία μεγαλύτερων μονάδων πιο ελκυστικών σε χορηγούς και παράγοντες της αγοράς, που θα λειτουργούν σαν επιχειρήσεις. Και όπως επιβάλλεται στο σύστημα της αγοράς η επιχείρηση – σχολείο πρέπει να έχει μάνατζερ, προσωπάρχες, σκυφτούς εργαζόμενους και να παράγει ότι έχει ανάγκη η αγορά.
Οι ρόλοι αυτοί σύμφωνα με τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης βρέθηκαν. Ο Διευθυντής γίνεται μάνατζερ που θα αναζητά οικονομικούς πόρους για τη λειτουργία της επιχείρησης – σχολείο, σε χορηγούς και στη φορολογία των δημοτών. Να θυμηθούμε ότι οι δωρεάν κρατικοί παιδικοί σταθμοί με τη μετατροπή τους σε δημοτικούς απέκτησαν και τροφεία 200 – 300 ευρώ το μήνα για να μπορούν να λειτουργήσουν. Δημιουργείται ο θεσμός του μέντορα – προσωπάρχη, ο οποίος αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχείρησης και καταργεί την παιδαγωγική ελευθερία στη διδασκαλία. Ταυτόχρονα αποδυναμώνεται ο δημοκρατικός θεσμός του Συλλόγου διδασκόντων, ώστε να έχουμε εκπαιδευτικούς σκυφτούς που θα υποκύπτουν χωρίς καμιά αντίσταση στις εντολές της διοίκησης.
Οι μαθητές στο «Νέο σχολείο – επιχείρηση» βαπτίζονται προϊόντα. Στόχος η κατασκευή ενός μελλοντικού πολίτη που θα αντιστοιχεί στη ζήτηση της αγοράς. Το νέο σχολείο, που ετοιμάζει το κεφάλαιο δεν ξέρει από γνώσεις, δεν ξέρει από κριτική σκέψη, ξέρει όμως από δεξιότητες και ικανότητες χρήσης.
Το νέο σχολείο δεν θέλει να παράγει πολίτες που σκέπτονται, πολίτες που μπορούν να ανακαλύπτουν τις κοινωνικές , πολιτικές και οικονομικές αντιφάσεις, πολίτες που έχουν τη δυνατότητα του κριτικού αναστοχασμού και να παλέψουν για το μετασχηματισμό των κοινωνικών σχέσεων. Οι κοινωνικές και οικονομικές ελίτ επιθυμούν φοβισμένους εργαζόμενους, θέλουνε κατάρτιση και χρηστικές δεξιότητες με ημερομηνία λήξεως.
Το νέο σχολείο όχι μόνο θα διώξει τους ασθενέστερους μαθητές και τις πιο ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, αλλά θα αφήσει κοινωνικά και συναισθηματικά αναλφάβητους όλους τους υπόλοιπους μαθητές.
Αυτό το σχολείο εμείς δεν το θέλουμε.
Μόνοι μας δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την επίθεση στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Ο αγώνας μας πρέπει να πάρει μαζικά παλλαϊκά χαρακτηριστικά και να διεκδικήσει όλα αυτά που μας ανήκουν. Η πρόσκληση αυτή για αγώνα δεν αποτελεί απλή πρόταση, είναι όρος για την επιβίωση των εργαζομένων!
Όλοι στο δρόμο για να μετατραπεί η οργή μας, σε κοινωνικό ρεύμα ελπίδας και ανατροπής.
· Κάτω το Μνημόνιο και το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Ο λαός δε θα πληρώσει το χρέος τους.
· Όχι στον Καλλικράτη της εκπαίδευσης, τις συγχωνεύσεις/κλεισίματα, την περιπλάνηση εκπαιδευτικών.
· Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 3848. Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας.
· Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ. Μόνιμοι διορισμοί για τις αληθινές ανάγκες.
· Ενιαίο υποχρεωτικό 12χρονο δημόσιο αληθινά δωρεάν σχολείο, ολόπλευρη γνώση για όλα τα παιδιά
Τρίτη 22 Φλεβάρη 11:00 συγκέντρωση έξω από την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευση Ν. Αιγαίου
Τετάρτη 23 Φλεβάρη συμμετοχή στην πανεργατική-πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία στις 10:30 στην Πλατεία Ηρώων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.