Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Συναντήσεις Τρεμόπουλου στη Σαντορίνη



Την ερώτησή του με την οποία ζητά την απομάκρυνση του ραντάρ του ΝΑΤΟ από τον χώρο της Μονής Προφήτη και την πλήρη συμπαράσταση των Οικολόγων Πράσινων στις προσπάθειες των πολιτών του νησιού για την ανέλκυση του ναυαγίου του κρουαζιερόπλοιου Sea Diamond από το βυθό της Καλντέρας, παρουσίασε ο ευρωβουλευτής του κόμματος Μιχάλης Τρεμόπουλος κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στη Σαντορίνη.

Κατά τη συνάντηση του με τον ηγούμενο της Μονής, ο Μ. Τρεμόπουλος, ο οποίος συνοδευόταν από τον συντονιστή της εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων Γιάννη Τσιρώνη, εξέφρασε την πλήρη υποστήριξη των Οικολόγων Πράσινων στις κινήσεις της Μονής για απομάκρυνση του συγκεκριμένου ραντάρ το οποίο είναι εγκατεστημένο σε περιοχή NATURA.

Η ανάγκη της άμεσης ανέλκυσης του βυθισμένου πλοίου τονίστηκε στις συναντήσεις που είχε το κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων με τον δήμαρχο κ. Άγγελο Ρούσσο, τον έπαρχο κ. Χρύσανθο Ρούσσο, τον λιμενάρχη κ. Μάκη Βασιλάκη και με τα μέλη της Συντονιστικής επιτροπής που έχουν συστήσει πολίτες και φορείς της Σαντορίνης για το θέμα. Παράλληλα, μίλησαν στο τοπικό κανάλι και δεσμεύτηκαν να μεταφέρουν αναλυτικά τα συμπεράσματα στον υποψήφιο Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου Νίκο Χρυσόγελο, στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων.

Κοινή διαπίστωση είναι ότι το βυθισμένο κρουαζιερόπλοιο αποτελεί τοξική βόμβα σε έναν από τους πιο σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς του πλανήτη. Το ελληνικό δημόσιο όφειλε να προχωρήσει άμεσα στην ανέλκυση, με την οικονομική συνδρομή της Ε.Ε. και να διεκδικήσει εκ των υστέρων τη δαπάνη από την πλοιοκτήτρια εταιρία.

Πέρα από το καυτό θέμα του ναυαγίου, οι επαφές αφορούσαν και άλλα κρίσιμα προβλήματα:

•Τα σκουπίδια εξακολουθούν να θάβονται σε παράνομη χωματερή, σε προνομιακή θέση με θέα στη θάλασσα και σε μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα Φηρά, ενώ στο διάταγμα για τις χρήσεις γης δεν υπάρχει χωροθέτηση για χώρο διαχείρισης απορριμμάτων! Παράλληλα, η ανακύκλωση είναι άγνωστη για την περιοχή και οι κάδοι μένουν ακόμη αχρησιμοποίητοι.

•Το νησί εξακολουθεί να ηλεκτροδοτείται αποκλειστικά καυστήρες πετρελαίου και την ίδια στιγμή απορρίπτονται επενδυτικές προτάσεις για εγκατάσταση ανεμογεννητριών από τη μονή.

•Η Καλντέρα, μοναδικό γεωλογικό μνημείο, και οι παραλίες του νησιού είναι διαρκώς στόχος καταπατητών, που διεκδικούν εκτάσεις και οικοδομούν αυθαίρετα. Χαρακτηριστικά, η πολεοδομία απασχολεί 2 μόνον αρχιτέκτονες για όλη τη Σαντορίνη και άλλα 4 νησιά, με 25.000 εκκρεμείς υποθέσεις.

•Οι παραδοσιακές καλλιέργειες έχουν σχεδόν εγκαταλειφθεί ή, στο όνομα μίας πρόσκαιρης κερδοφορίας, γίνονται με κατασπατάληση νερού και φυτοφαρμάκων.

•Τα λατομεία εκμεταλλεύονται υποβαθμίζοντας τη θηραϊκή γη και το τοπίο.

«Η Σαντορίνη, που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται πάντα μέσα στους 10 ωραιότερους προορισμούς του πλανήτη, καταστρέφεται από μία ψευδεπίγραφη ανάπτυξη χωρίς προοπτική», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Απέναντι στα συμφέροντα και τις κοντόφθαλμες λογικές που απαξιώνουν το μοναδικό αυτό πλούτο, η πολιτεία έχει αφήσει το νησί ανοχύρωτο. Υπάρχουν ρεαλιστικές λύσεις αρκεί να υπάρξει και η πολιτική βούληση. Οι κάτοικοι πρέπει να δεσμεύσουν τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες για συγκριμένα χρονοδιαγράμματα εφαρμογής τους».



Φωτογραφίες από την επίσκεψη είναι ανηρτημένες

http://ecogreensalonika.wordpress.com/for-the-press

Υπέγραψε ηλεκτρονικά στο http://www.savesantorini.com/

Δείτε το βίντεο της Επιτροπής http://www.youtube.com/watch?v=hdNjAukkAT8&feature=related

Για περισσότερες πληροφορίες: Μιχάλης Τρεμόπουλος, 6982 689868

Αποκαλυπτήρια αγάλματος Δημητρίου Βαφιαδάκη

Την Τρίτη 17 Αυγούστου πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια του χάλκινου αγάλματος του Δημήτριου Βαφιαδάκη στο ισόγειο του Δημαρχιακού Μεγάρου Ερμούπολης.
Το εν λόγω άγαλμα ήταν έργο του σημαντικού γλύπτη Λάζαρου Σώχου (που καταγότανε από τα Ιστέρνια της Τήνου και μεγαλούργησε με δημιουργήματα που είχαν διεθνή απήχηση), και βρισκότανε μέχρι πρόσφατα (ως πρόπλασμα) στο κτήμα Βαφιαδάκη στα Χρούσσα.
Το πρόπλασμα που βρισκόταν σε κατάσταση αποσύνθεσης, επισκευάστηκε και αποκαταστάθηκε μετά από συνεννόηση και συνεργασία του Δημάρχου της Ερμούπολης Γιάννη Δεκαβάλλα και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σύρου Δωροθέου Β΄, που είναι και Πρόεδρος του Ιδρύματος Βαφιαδάκη.

Το άγαλμα του Δημάρχου Ερμούπολης Δημητρίου Βαφιαδάκη που διατέλεσε Δήμαρχος από το 1870 μέχρι το 1887, και από το 1895-1898, θα κοσμεί την πόλη μας πλέον στο Δημαρχιακό Μέγαρο, που ήτανε όνειρο της ζωής του.

Η Εύα Περσάκη στην Αίθουσα Τέχνης Ερμούπολη

Τα Ερμουπόλεια και η Εύα Περσάκη παρουσιάζουν την έκθεση ζωγραφικής της τελευταίας με τίτλο«ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ».

Χρώμα –χρώμα- χρώμα.

Σ’ αυτή την έκθεση θα παρουσιαστούν σαράντα έργα λάδια με κέντρο τον άνθρωπο, το γυναικείο γυμνό, την ολόσωμη φιγούρα ενταγμένα σε ένα ονειρικό συχνά τοπίο.
Παπαγάλοι, πεταλούδες, γάτοι συνυπάρχουν με τα πρόσωπα της Εύας Περσάκη και αντανακλούν μια ιδιαίτερα δημιουργική δουλειά των χρόνων 2008-2010.

Τα εγκαίνια της έκθεση θα γίνουν την Τετάρτη 25 Αυγούστου στις 21.00 στην Αίθουσα Τέχνης Ερμούπολη και η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 5 Σεπτεμβρίου.

Σύρος: Το νησί της ανακύκλωσης

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗ



Aλλα μέρη διαφημίζουν τον ήλιο και τη θάλασσα, οι κάτοικοι της Σύρου όμως διαφημίζουν τα σκουπίδια τους, που έμαθαν να τα διαχειρίζονται και πλέον ανακυκλώνουν έκαστος περίπου 145 κιλά απορριμμάτων το χρόνο! Κινητήριος δύναμη πίσω από το εντυπωσιακό αυτό νούμερο είναι ο Ενιαίος Φορέας Διαχείρισης Απορριμμάτων Στερεών Αποβλήτων Σύρου (ΕΦΔΣΑ), ο οποίος στο σύντομο διάστημα από την -επίσημη- έναρξη της δράσης του, τον Ιούλιο του 2009, φιγουράρει στις πρώτες θέσεις του ελληνικού «τοπ 10» της ανακύκλωσης. Συγκεκριμένα, οι τρεις δήμοι που τον απαρτίζουν (Ερμούπολη, Ανω Σύρος και Ποσειδωνία) ανακυκλώνουν περίπου το 30% των σκουπιδιών τους, ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, αν συνυπολογίσει κανείς ότι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος αγγίζει το 39%. Ενδεικτικά, στο πρώτο πεντάμηνο του 2010, οι άοκνοι Συριανοί ανακύκλωσαν 1.190 τόνους στερεών αποβλήτων, όταν τα υπόλοιπα κυκλαδονήσια μόλις που έφτασαν τους 970 τόνους. Το ΟΙΚΟ, προκειμένου να μάθει το μυστικό αυτής της οικολογικής επιτυχίας, ταξίδεψε στη Σύρο και συνάντησε τον αντιδήμαρχο Ερμούπολης και ιθύνοντα νου της όλης προσπάθειας, κ. Νίκο Αλμπανόπουλο.

«Το αποτέλεσμα που βλέπετε δεν είναι τυχαίο. Εχει προηγηθεί συστηματική ενημέρωση των κατοίκων, ήδη ένα χρόνο προτού φτάσει ο πρώτος κάδος στο νησί», τονίζει ο πρόεδρος του ΕΦΔΣΑ. Του λόγου το αληθές αποδεικνύει και το πολύ χαμηλό ποσοστό επιμόλυνσης (λάθος υλικά σε κάποιον κάδο) που εντοπίζεται στους κάδους που προέρχονται από τη Σύρο, το οποίο δεν ξεπερνάει το 5 - 7%. Ο κ. Αλμπανόπουλος με την τριπλή του ιδιότητα (είναι και χημικός) υπολογίζει ότι έχει δώσει πάνω από 150 ομιλίες σε συλλόγους και φορείς και έχει επισκεφτεί όλες τις σχολικές τάξεις του νησιού. «Εχω μιλήσει με περίπου 3.000 άτομα. Ο κόσμος αδημονούσε να φτάσουν οι κάδοι και φύλαγε τα ανακυκλώσιμα υλικά στο σπίτι του», θυμάται. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η αξία της ανακύκλωσης έχει τόσο καλά εμπεδωθεί από τα παιδιά, που αποτέλεσε και το θέμα δύο σχολικών θεατρικών παραστάσεων και μιας εφημερίδας! Πέρα όμως από τον αντιδήμαρχο, 60 εθελοντές επισκέφτηκαν περίπου 7.000 συριανές οικογένειες, για να τις ενημερώσουν και να μοιράσουν σακούλες πολλαπλών χρήσεων για τα ψώνια τους, ενώ emails με ενημερωτικό υλικό στάλθηκαν σε πάνω από 2.000 ηλεκτρονικές διευθύνσεις πολιτών.

Τίποτα δεν πάει χαμένο

Κάνοντας μια βόλτα στην Ερμούπολη, διαπιστώνει κανείς ότι η πόλη είναι εξοπλισμένη με όλων των χρωμάτων τους κάδους, οι οποίοι αδειάζονται καθημερινά από το αρμόδιο συνεργείο. Εδώ γίνεται... νοικοκυρεμένη δουλειά και οι συσκευασίες διαχωρίζονται ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους: χαρτί και χαρτόνι, αλουμίνιο και μέταλλο, τετραπάκ, πλαστικό ή γυαλί. Επιπλέον, από τον Ιούνιο του 2010 άρχισε η ανακύκλωση χρησιμοποιημένου μαγειρικού λαδιού, ενέργεια που είχε ξεκινήσει προηγουμένως από τα εστιατόρια. Επιπλέον, ο δήμος προωθεί την κομποστοποίηση, επιδοτώντας την αγορά οικιακών κομποστοποιητών από τους κατοίκους.

«Για την αγορά ενός εσωτερικού κομποστοποιητή πληρώνουν 30 ευρώ και για έναν εξωτερικό, που τοποθετείται στο μπαλκόνι ή στην αυλή, 70 ευρώ», διευκρινίζει ο κ. Αλμπανόπουλος, ο οποίος συμμετέχει και ο ίδιος ενεργά στο πρόγραμμα. Και όπως λέει: «Τελικά, κατεβάζουμε σακούλα με σκουπίδια μία φορά την εβδομάδα, αφού ελάχιστα υλικά δεν ανακυκλώνονται». Στη Σύρο δεν αρκούνται πάντως στην ανακύκλωση στερεών αποβλήτων, αλλά ανακυκλώνουν επίσης λαμπτήρες, μικρές και μεγάλες μπαταρίες, ηλεκτρικές συσκευές κάθε μεγέθους, χρησιμοποιημένο λάδι λίπανσης, ελαστικά, μέχρι και οχήματα. Η ανταπόκριση του κόσμου είναι μεγάλη, αφού το ποσοστό συλλογής ανακύκλωσης μπαταριών και ελαστικών αυτοκινήτων υπολογίζεται στο 95%.

Ανακύκλωση αντί για νέο ΧΥΤΑ

«Από το 1985 όλα τα αστικά απορρίμματα κατέληγαν στη χωματερή που είχε χωροτεθεί στην περιοχή Κοράκι, η οποία όμως γέμισε και έπρεπε να βρεθεί άλλη λύση», μας εξιστορεί ο κ. Αλμπανόπουλος. Ετσι, σε κοντινή απόσταση κατασκευάστηκε το 2009 ο νέος ΧΥΤΑ -στοίχισε 4 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτήθηκε κατά 75% από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ενωσης-, που τηρεί όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές. «Πρέπει να περιορίσουμε στο ελάχιστο τα υλικά που φτάνουν εδώ. Το νησί μας είναι πυκνοκατοικημένο, δύσκολα θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν νέο», υποστηρίζει ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Ποιότητας ζωής καθώς μας ξεναγεί στον ΧΥΤΑ.

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να αντιληφθείς ότι εδώ ακολουθείται η νομοθεσία κατά γράμμα - αφού η συμπύκνωση και επικάλυψη των σκουπιδιών στο κοίλο κύτταρο γίνεται άμεσα με χώμα και ακριβώς από κάτω βρίσκεται ο βιολογικός καθαρισμός, όπου αποστραγγίζονται τα υγρά των σκουπιδιών.

Προκειμένου να αγγίξουν τους στόχους τους, οι υπεύθυνοι στον φορέα έχουν ενεργοποιήσει το ελληνικό... δαιμόνιο. «Για να πετύχει η ανακύκλωση χρειάζεται οικονομικό κίνητρο», ομολογεί ο αντιδήμαρχος, «γι' αυτό ζυγίζουμε τα λύματα που φτάνουν εδώ και χρεώνουμε ανάλογα τον κάθε δήμο!». Κάτι παρόμοιο γίνεται και με τα οικοδομικά απόβλητα, τα μπάζα, η σωστή διαχείριση των οποίων στη χώρα μας εκκρεμεί εδώ και χρόνια! Οποιος, επομένως, εναποθέτει οικοδομικά υλικά στον ΧΥΤΑ, καλείται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη. «Είναι εντυπωσιακό ότι το μέτρο έχει συμβάλει σημαντικά στη μείωση των μπάζων», καταλήγει ο κ. Αλμπανόπουλος.

«Μπροστάρης» ένας ιερέας

Φαίνεται ότι ο κ. Αλμπανόπουλος βρήκε ένα εύφορο έδαφος για να «καλλιεργήσει» την οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων. Στο νησί λειτουργούσε ήδη σύστημα ανακύκλωσης στο Δήμο Ποσειδωνίας, ενώ και ιδιώτες είχαν δραστηριοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Πρωτοπόρος στον τομέα είναι, χρόνια τώρα, ο καθολικός εφημέριος, ο παπα-Αντώνιος, ο οποίος ανακυκλώνει από το 1973(!). «Τα κίνητρά μου ήταν οικονομικά και οικολογικά. Στόχος μου ήταν να κτίσω μια ενοριακή αίθουσα και αναζητούσα πόρους», προσθέτει ο ηλικιωμένος κληρικός, ο οποίος για περίπου 36 χρόνια έκανε ανακύκλωση - αρχικά για χαρτί και χαρτόνι, αργότερα γυαλί και αλουμίνιο.

Τους τόνους χαρτιού τους διοχέτευε στη χαρτοβιομηχανία Softex. «Ενημέρωνα τον κόσμο μέσω της ενοριακής μας εφημερίδας, ενώ καθώς δίδασκα Θρησκευτικά στο σχολείο, ενεθάρρυνα τους μαθητές να φέρνουν στο τέλος της σχολικής χρονιάς για ανακύκλωση τα βιβλία τους και ό,τι άλλο μάζευαν: εφημερίδες, περιοδικά κ.ά. Διέθετα μόνο μία αποθήκη, όπου συνέλεγα το υλικό, και έναν δεματοποιητή». Το όλο εγχείρημα στηρίχθηκε στον εθελοντισμό.

«Ολοι δούλευαν αφιλοκερδώς», περιγράφει ο παπα-Αντώνιος, «ακόμα και το φορτηγό που πήγαινε το χαρτί στην Αθήνα». Σύμπτωση ότι, μόλις ο δραστήριος ιερέας αποφάσισε να σταματήσει, τη σκυτάλη πήρε ο δήμος. «Είχαμε φτάσει στο σημείο να ανακυκλώνουμε 50 τόνους γυαλί, 3 τόνους αλουμίνιο το χρόνο και 3 τόνους χαρτί ανά δύο μήνες· δεν είναι άσχημα, ε;» λέει με καμάρι ο πολυπράγμων κληρικός. «Στην αρχή ήταν δύο διαδρομές το χρόνο, ενώ πριν σταματήσουμε είχαμε φτάσει τις δέκα».

ΤΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΝ

Οι ειδικοί κάδοι ανακύκλωσης, μεγέθους 2,5 κυβικών λίτρων, χωρίζονται στα εξής χρώματα ανάλογα με τη χρήση τους:

• Κίτρινο για χαρτί και χαρτόνι

• Μπλε για γυαλί και γυάλινα μπουκάλια

• Ασημί για πλαστικό, αλουμίνιο, σίδηρο, συσκευασίες τετραπάκ

• Kόκκινο για χρησιμοποιημένο μαγειρικό λάδι

• Πράσινο για ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές

Ιnfo

Ο ΕΦΔΣΑ Σύρου ιδρύθηκε τον Απρίλιο 2007 με τη σύμπραξη των τριών δήμων του νησιού και με σκοπό τη διαχείριση του υπό κατασκευήν Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) και την ανάπτυξη συστημάτων ανακύκλωσης υλικών. Πληροφορίες: Τ 22810-98.257, http://www.syrosrecycle.gr/

Αναδημοσίευση,OIKO KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ,02-08-10

Έργα Ευαγγελίας Βογιατζή στην Ερμούπολη

Μια αριστούχος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, η Ευαγγελία Βογιατζή, εξέθεσε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ερμούπολης (αίθουσα «Εμμανουήλ Ροΐδης»), από 1η έως 12 Αυγούστου.
 Η ανθρώπινη μορφή, μέσα σε εσωτερικούς χώρους, ενός ευρύτερου ασφυκτικού αστικού περιβάλλοντος, αλλά και το τοπίο, αποτελούν τη θεματική των έργων της. «Η αποξένωση του ατόμου, η ανάγκη του για επαφή και επικοινωνία, τα υπαρξιακά ερωτήματα, αποτελούν τις κυριότερες πηγές έμπνευσης των εικαστικών της αναζητήσεων και συγκροτούν τους προσωπικούς της μύθους», παρατηρεί ο κριτικός τέχνης Γιάννης Παπαφίγκος.

Η Ευαγγελία Βογιατζή εισήχθη πρώτη το 1999 στην Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Μεταγράφηκε στην ΑΚΣΤ, από την οποία αποφοίτησε το 2004 με άριστα.

Φώτης Μαστιχιάδης στη Σύρο

Εξήντα έργα χαρακτικής του διακεκριμένου χαράκτη Φώτη Μαστιχιάδη (1913-1997), Έλληνα της διασποράς, τα οποία προέρχονται από την προσωπική συλλογή του συλλέκτη Κώστα Ιωαννίδη, παρουσιάστηκαν έως  τις 17 Αυγούστου στον Πολιτιστικό Πολυχώρο της έπαυλης Τσιροπινά, στην Ποσειδωνία .


Ανάμεσα στα έργα του που παρουσιάζονται σημαντική θέση έχουν τα τοπία, με συχνές απόψεις από το Αϊβαλί, όπου και γεννήθηκε, ή το Φάληρο, όπου έζησε χρόνια. Στη δουλειά του οι δρόμοι πολλές φορές απεικονίζονται έρημοι, τα παντζούρια των σπιτιών κλειστά, τα δέντρα γυμνά από φυλλώματα και ακρωτηριασμένα, σύμβολα απειλής και οιωνοί θανάτου. Θέματά του είναι η φτώχεια, ο διωγμός, η καταπίεση και ο κατατρεγμός, οι εικόνες με άλλα λόγια που πότισαν σε τρυφερή ακόμα ηλικία τη μνήμη του Μαστιχιάδη.

Διωγμένος από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1922, ο Φώτης Μαστιχιάδης έφθασε στη Μυτιλήνη και μετά στη Θεσσαλονίκη, μαθητεύοντας κοντά στον μεγάλο Φώτη Κόντογλου, με τον οποίο είχε την πρώτη του επαφή στο σπίτι Κυπριάδου το 1939. Στις λιγοστές αποσκευές του κρατούσε καλά φυλαγμένες τις μνήμες του από τις χαμένες πατρίδες και τα λιγοστά αλλά φωτεινά διδάγματα του δασκάλου του Κόντογλου, στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού σχολείου στο Αϊβαλί.

"Είναι χαρά μου να παρουσιάσω στο φιλότεχνο κοινό της Ποσειδωνίας «Ντελαγκράτσια» εξήντα έργα του Φώτη Μαστιχιάδη, ενός μεγάλου χαράκτη της διασποράς”, σημειώνει ο συλλέκτης Κώστας Ιωαννίδης. «Από τις πρώτες ημέρες που γνώρισα τον Μαστιχιάδη δεν χωρίσαμε ποτέ. Τον αισθανόμουν τόσο δικό μου, λες και άκουγα τον πατέρα μου, που κι αυτός ήταν ξεριζωμένος από το Φανάρι της Βασιλεύουσας, όπως και τόσες χιλιάδες Έλληνες, που τόσο πόνεσαν για τα αποκαΐδια που άφησαν πίσω…Η τοποθέτησή του στους μεγάλους χαράκτες του προηγούμενου αιώνα δεν είναι τυχαία, ξέροντας ότι δουλεύει κάθε είδους τεχνική, από οφόρτ, ακουατίντα, μπιρέν, ξυλογραφία, λιθογραφία και φθάνοντας έτσι σε ένα τέλειο εικαστικό αποτέλεσμα που τον καθιερώνει και τον κατατάσσει στους μεγάλους της γενιάς του, όπως οι Βεντούρας, Γαλάνης, Κατράκη, Κορογιαννάκης, Ορφανός, Κογιεβίνας, Γραμματόπουλος κ.ά.»


«Η έπαυλη Τσιροπινά, όπου φιλοξενείται η έκθεση, αποτελεί κόσμημα για την Ποσειδωνία και όλη τη Σύρο και συμβάλλει καθοριστικά στην αναβάθμιση των πολιτιστικών δρώμενων στο Δήμο, σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης ο δήμαρχος της Ποσειδωνίας κ. Τζώρτζης Ν. Μακρυωνίτης. Η έκθεση έργων του μεγάλου χαράκτη Φώτη Μαστιχιάδη, Έλληνα της διασποράς (με καταγωγή από το Αϊβαλί της Μ. Ασίας), αποτελεί σπουδαίο πολιτιστικό γεγονός που θα φιλοξενηθεί στην έπαυλη το καλοκαίρι του 2010 για ένα μήνα και θα πλουτίσει τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Ποσειδωνίας.»

«Η απελευθέρωση του χαράκτη από την πιστή αναπαράσταση του αντικειμενικού κόσμου ήρθε σταδιακά και έφερε στο επίκεντρο την εκφραστικότητα των μορφών και την έμφαση στην ατμόσφαιρα των συνθέσεων, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάστηκαν τα πρώτα αφαιρετικά στοιχεία. Επηρεασμένος από τα προσωπικά του βιώματα, στράφηκε στις θλιμμένες και μελαγχολικές ανθρώπινες φιγούρες, αποδίδοντας τις πτυχές των λιτών ρούχων τους με πλακάτο μαύρο χρώμα και επισημαίνοντας την ταραγμένη ψυχική τους διάσταση μέσα από τα πρόσωπα και τα χέρια», σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης η κριτικός τέχνης Μπία Παπαδοπούλου.

Η ανήσυχη φύση του καλλιτέχνη τον έσπρωξε να πειραματιστεί με όλες τις τεχνικές και με καινούργιες μεθόδους χαρακτικής. Όμως, η χαλκογραφία έγινε το κατ’ εξοχήν μέσον έκφρασής του. Από τους τελευταίους παραδοσιακούς Έλληνες χαράκτες-χαλκογράφους, ο Μαστιχιάδης απέφυγε όσο ζούσε τα φώτα της δημοσιότητας. Σεμνός και διακριτικός, ελάχιστα κοινοποίησε τη δημιουργική δουλειά του, παρόλο που αφοσιώθηκε ολόψυχα στην χαρακτική, καταφέρνοντας μάλιστα να ανανεώσει και να εμπλουτίσει το πολυσύνθετο αυτό μέσον εικαστικής έκφρασης.

ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ «Εμείς δε λέμε ότι η διδασκαλία της ιστορίας πρέπει να πάρει διαζύγιο από την εθνική ταυτότητα»

Συνέντευξη στον Απόστολο Χατζηπαρασκευαίδη

Στο πλαίσιο των Σεμιναρίων της Ερμούπολης συναντήσαμε στη Σύρο την καθηγήτρια Ιστορίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Μαρία Ρεπούση, με την οποία συζητήσαμε για τη δημόσια αντιπαράθεση με αφορμή την απόσυρση του βιβλίου της ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, τους «πολέμους» για την Ιστορία, τη μεθοδολογία της σύγχρονης ιστορικής εκπαίδευσης και τη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης σε πολυεθνικές κοινωνίες.


Η Μαρία Ρεπούση γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές της σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Σορβόννη. Το διδακτορικό της έχει θέμα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις της περιόδου 1919-1923. Έκτοτε ασχολήθηκε ιδιαίτερα με ζητήματα της ιστορικής εκπαίδευσης και ανάλογα είναι τα βασικά ερευνητικά της ενδιαφέροντα. Ασχολείται επίσης με την ιστορία του γυναικείου κινήματος στην Ελλάδα. Διδάσκει από το 1993 στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ μαθήματα ιστορίας και διδακτικής της ιστορίας, αρχικά (1993-1999) ως ειδική επιστήμονας με βάση το ΠΔ 407/80, στη συνέχεια (1999-2007) ως επίκουρη καθηγήτρια και από το Φεβρουάριο του 2007 ως αναπληρώτρια καθηγήτρια. Διδάσκει επίσης τα αντίστοιχα μαθήματα στο Διδασκαλείο του ΠΤΔΕ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ και στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής του ΠΤΔΕ, στην Κατεύθυνση της Διδακτικής της Ιστορίας στην οποία είναι και υπεύθυνη.

Η συνομιλήτριά μας εντάσσει την αντιπαράθεση για το βιβλίο στους συμβολικούς πολέμους ιστορίας, κάνει λόγο για φαινόμενα συντηρητικής αναδίπλωσης ,επιχειρηματολογεί για την αναγκαιότητα διαμόρφωσης μιας διευρυμένης ιστορικής συνείδησης, καταδικάζει ως «παράνομη» την απόσυρση του βιβλίου και τέλος δηλώνει αισιόδοξα ότι «μέσα από παλίνδρομες κινήσεις τα πράγματα θα πάνε μπροστά». Ολόκληρη η συνέντευξη που μας παραχώρησε έχει ως εξής:

-Τι σημαίνει να είναι κάποιος ιστορικός σήμερα;

-Σημαίνει καταρχήν μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά. Το να ερευνάς τις κοινωνίες του παρελθόντος είναι μια συναρπαστική δουλειά ,διότι σου επιτρέπει να διαβάζεις καλύτερα το παρόν. Ο ιστορικός τρόπος που αποκτάς είναι αναντικατάστατος τρόπος σκέψης για να είσαι υπεύθυνος κι ενεργός πολίτης σήμερα.

Ιστορικός παράλληλα σημαίνει ένα επάγγελμα που έχει αρκετές δυσκολίες , καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οι υποδομές, που φιλοξενούν την ιστορική έρευνα και επιστήμη, με συνέπεια η μεγάλη πλειοψηφία των ιστορικών να προσανατολίζεται στην εκπαίδευση, όπου οι θέσεις είναι περιορισμένες. Δεν υπάρχουν Κέντρα Ιστορίας, Ινστιτούτα, Αρχεία, όπως υπάρχουν στην Αμερική και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Από επαγγελματική άποψη είναι δύσκολο να βρεις δουλειά ως ιστορικός στην Ελλάδα σήμερα.

-Η διαμάχη για το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού είναι ένα μεμονωμένο επεισόδιο ή εντάσσεται στο πλαίσιο των «πολέμων» για την ιστορία;

-Κατά την άποψή μου δεν είναι ένα ξεχωριστό επεισόδιο. Αν προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τα πράγματα εστιάζοντας μόνο στις τοπικές ή στις εθνικές συνθήκες κάνουμε λάθος. Εάν διευρύνουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα, θα δούμε ότι και σε αυτή την περίπτωση αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Από τις αρχές του 1990 και μετά ξεσπούν τέτοιοι συμβολικοί πόλεμοι ιστορίας σε πολλά μέρη του κόσμου και δυστυχώς η πρωτοβουλία αυτών των πολέμων ανήκει στις συντηρητικές δυνάμεις.

-Βιώνουμε λοιπόν καιρούς συντηρητικής αναδίπλωσης και στο χώρο της ιστορικής εκπαίδευσης;

-Φυσικά. Πρόκειται για ένα κίνημα επιστροφής σε μια παλιά ιστορία, η οποία καλλιεργεί στα παιδιά την πίστη στην πατρίδα, κάποιες βεβαιότητες και περιθωριοποιεί τις αμφιβολίες και τη διερευνητική ικανότητα του παιδιού. Δηλαδή θέλουν την επιστροφή σε μια ιστορία που δεν καλλιεργεί την κριτική ικανότητα. Και τα επιχειρήματα είναι πανομοιότυπα ξέρετε.

-Πρόκειται για μια αντιπαράθεση που αφορά μόνο τους ιστορικούς και τους εκπαιδευτικούς ή τον καθένα από εμάς ;

-Πιστεύω ότι οι πόλεμοι για την ιστορία αφορούν ευρύτερα την κοινωνία κι όχι μόνο την εκπαιδευτική και επιστημονική κοινότητα, η οποία έχει όμως έναν επιπλέον λόγο σ΄ αυτή τη διαμάχη. Λόγο για την ιστορία έχουν οι πάντες, απλώς και η κοινωνία πρέπει να λαμβάνει υπόψη λίγο περισσότερο τους καθ΄ ύλην αρμόδιους. Εμείς αυτά που λέμε δεν τα λέμε επειδή έχουμε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Ξέρουμε πως τα παιδιά μαθαίνουν ιστορία για παράδειγμα. Έχουμε μελέτες και δεδομένα που μας δείχνουν ότι τα παιδιά δε μαθαίνουν ιστορία με να τους πούμε εμείς το «ποίημα».

-Δεν υπάρχει όμως μια αντίφαση μεταξύ της δικής σας μεθοδολογίας και στοχοθεσίας και του σκοπού του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο διαμορφώνει την εθνική συνείδηση, σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή;

-Καταρχήν τα αναλυτικά προγράμματα στη χώρα μας, τα οποία έχουν αλλάξει κι αυτά ,θέτουν ως στόχο της ιστορικής εκπαίδευσης την κριτική ικανότητα και τη διαμόρφωση της ιστορικής και όχι της εθνικής συνείδησης. Ωστόσο υφίσταται και η συνταγματική επιταγή που αναφέρατε ,που θέτει ως στόχο της εκπαίδευσης τη διαμόρφωση εθνικής συνείδησης. Εμείς διαφωνούμε να είναι αυτός ο στόχος της παιδείας.

Για παράδειγμα ,σήμερα στο πρωτοβάθμιο σχολείο υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά που προέρχονται από άλλες χώρες. Τί θα τα κάνουμε αυτά τα παιδιά; Θα τα εντάξουμε στο εθνικό κορμό; Πως θα τα εντάξουμε; Διδάσκοντάς τους μια ιστορία που στοχεύει στην ελληνική εθνική συνείδηση; Άρα το ζητούμενο πρέπει να είναι ευρύτερο, χωρίς αυτό να αποκλείει τη δυνατότητα της διαμόρφωσης - στο εσωτερικό της μεγάλης ιστορικής συνείδησης - ξεχωριστών ιστορικών συνειδήσεων, οι οποίες όμως δεν θα είναι ανταγωνιστικές και θα είναι αρκετά ανοιχτές ώστε να δεχθούν κι άλλες.

Εμείς δε λέμε ότι η διδασκαλία της ιστορίας πρέπει να πάρει διαζύγιο από την εθνική ταυτότητα. Απλώς θέλουμε μια εθνική ταυτότητα που να είναι ιστορικά διευρυμένη. Να μη στηρίζεται στα λάθη , στους μύθους, στα στερεότυπα. Δεν είναι αντίθετο με την εθνική ταυτότητα να ξέρουμε ότι η περίοδος της οθωμανικής κυριαρχίας δεν ήταν μια περίοδος σκότους, όπως διδασκόμαστε. Χρειαζόμαστε λοιπόν μια διεύρυνση της εθνικής ταυτότητας, η οποία θα στηρίζεται όχι σε αρνητικές στάσεις για τους άλλους , αλλά θα είναι ανοιχτή και διαφοροποιημένη ανάλογα με τις ομάδες και δεν θα είναι ανταγωνιστική.

-Η απόσυρση του βιβλίου από πλευράς ΥΠΕΠΘ ποιους κινδύνους συνιστά;

-Δεν έχουμε πολιτική παρέμβαση μόνο και τέτοιου είδους πραξικοπήματα. Έχουμε μια πολιτική ,η οποία δεν έχει την ευθύνη που πρέπει να έχει στα εκπαιδευτικά πράγματα. Έχουμε πολιτικούς που υπακούουν στις πιο συντηρητικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.

-..που αναδείχθηκαν σε πλειοψηφικό ρεύμα ωστόσο..

-Κατάφεραν και η δική τους ρητορική, ο δικός τους λόγος έπεισε : ότι δηλ. εμείς οι ιστορικοί προσπαθούμε να τους πάρουμε την ιστορία τους, την πατρίδα τους, την εθνική τους ταυτότητα και ότι τελικά είμαστε «υποχείριοι» .

-Θέλετε να σχολιάσετε τη στάση της κ. Γιαννάκου, η οποία τήρησε αποστάσεις από τις πιέσεις που της ασκήθηκαν;

-Η κ. Γιαννάκου το πλήρωσε πάρα πολύ αυτό , γιατί δε θέλησε να στιγματίσει την καριέρα της με μια εξω-εκπαιδευτική- εξωθεσμική παρέμβαση. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Η απόσυρση ενός βιβλίου, το οποίο μπαίνει στην εκπαιδευτική διαδικασία μέσα σε μια σύμβαση αξιολόγησης από τους εκπαιδευτικούς, συνιστά μια εξωθεσμική παρέμβαση, που καταργεί τον ίδιο το θεσμό της εκπαίδευσης και της σχετικής αυτονομίας που πρέπει να έχει αυτός ο θεσμός απέναντι στην πολιτική εξουσία.

-Επιστροφή λοιπόν στη συμβαντολογική-εθνικιστική ιστορική εκπαίδευση;

- Η εθνοκεντρική-εθνικιστική ιστορία συνιστά ένα συνολικό παιδαγωγικό παράδειγμα. Δηλαδή δεν είναι μόνο ότι διδάσκει τα στερεότυπα. Είναι δομημένη με ένα συγκεκριμένο τρόπο : έχει τη μεγάλη αφήγηση, τα γεγονότα, τις χρονολογίες, τους ήρωες. Αυτό όλο το αφήγημα πρέπει το παιδί να το μάθει και να το πει.

-Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο-όπως το περιγράψατε- μπορούν να υπάρξουν ρωγμές;

-Εγώ είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος και πιστεύω ότι μέσα από παλίνδρομες κινήσεις τα πράγματα θα πάνε μπροστά. Δε μπορώ ως ιστορικός να δω τι θα γίνει στο μέλλον. Γνωρίζω ότι σήμερα συνολικότερα στα ζητήματα του εθνικισμού έχουμε μια συντηρητική αναδίπλωση. Φαίνεται ότι το περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης είναι απειλητικό για τις συνειδήσεις του κόσμου.

-Οπότε επιστρέφουμε στις βεβαιότητες του παρελθόντος..

-Φυσικά το παρελθόν για να μπορέσει να λειτουργήσει ως ένα πλαίσιο ασφάλειας και σιγουριάς εξιδανικεύεται .Αυτό είναι ένα τεράστιο πολιτικό πρόβλημα, το οποίο επωμίζεται η ιστορία και η εκπαίδευση. Επιστρέφοντας στο ερώτημά σας , πιστεύω ότι υπάρχουν συλλογικότητες, υπάρχουν ομάδες, κοινότητες, οι οποίες μπορούν να επιφέρουν ρωγμές σε αυτή την πορεία προς τα πίσω.

-Πως εξηγείτε ότι παρά την εκπεφρασμένη αλληλεγγύη και συμπαράσταση προς το πρόσωπό σας, οι θέσεις σας παρέμειναν μειοψηφικές;

-Υπήρξε μια μεγάλη συμπαράσταση, ωστόσο αν είχαμε μια δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με την εκπαιδευτική κοινότητα και να εξηγήσουμε την άποψή μας για τα πράγματα, τότε θα είχαμε μεγαλύτερη στήριξη από την εκπαιδευτική κοινότητα. Ενώ τώρα ο αντίλογος, ο ρητορικός λόγος του αντιπάλου έπιασε τόπο, ότι δήθεν ακολουθούμε επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μυστικές συμφωνίες Παπανδρέου-Τζεμ, ιδρύματα Σόρος κ.α

-Το πόρισμα της ιστορικής αυτής αντιπαράθεσης είναι ότι οι Έλληνες δεν θέλουν να δουν αυτοκριτικά την ιστορία τους;

-Αυτό ήταν όντως ένα αποκαλυπτικό εύρημα της δημόσιας αντιπαράθεσης.

-Το βιβλίο της ιστορίας κυκλοφορεί πλέον αναθεωρημένο ελεύθερα στο εμπόριο. Τι σας ώθησε σε αυτή την απόφαση;

-Η λογική μας -όπως λέμε και στον πρόλογο του βιβλίου – είναι να υπάρχει ως βιβλίο, γιατί όλα τα βιβλία δικαιούνται μια θέση στα βιβλιοπωλεία και στις βιβλιοθήκες. Θέλαμε να αντισταθούμε στην αυθαιρεσία του ΥΠΕΠΘ, το οποίο παράνομα απέσυρε αυτό το βιβλίο, που ήταν νόμιμα εγκεκριμένο. Κυκλοφοριακά πάει καλά και είναι εκεί για να θυμίζει την πρότασή μας για τη διδασκαλία της ιστορίας. Έχω και ελπιδοφόρα μηνύματα από σχολεία: υπάρχουν δάσκαλοι που το χρησιμοποιούν συμπληρωματικά με το παλιό εγχειρίδιο, για να πάρουν ιδέες , να δανειστούν πηγές, μεθοδολογία. Κι αυτό είναι ελπιδοφόρο. Υπάρχει ένα 30% της εκπαίδευσης, που μπορεί να είναι σιωπηλό αλλά αντιστέκεται.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΡΑΚΟΥΜΑΤΣΟΣ Νέες καταγγελίες κατά Κόκκινου

Νέες καταγγελίες εναντίον του πρώην γ.γ Περιφέρειας Ν.Αιγαίου κ.Χ.Κόκκινου εξαπέλυσε ο νυν γ.γ Β.Μπρακουμάτσος(φωτο).Σε ανακοίνωσή του αναφέρει:

"ΕΠΕΙΔΗ μέσα στη μακρόχρονη πορεία μου στην κοινωνία, την επιστήμη, την αυτοδιοίκηση, έχω μάθει να «ακούω» και τους κακόβουλους υβριστές μου όπως τη δήλωση του Κου. Χαράλαμπου Κόκκινου «ότι πουλάω τρέλα ή είμαι επικίνδυνος ή λασπολόγος», η κοινωνία όμως των πολιτών πρέπει να έχει γνώση το τι συμβαίνει στο πολιτικό γίγνεσθαι και αυτή να αποδίδει προσδιορισμούς και χαρακτηρισμούς ή στο τέλος με την ετυμηγορία της να κρίνει, να αναδεικνύει και να καταδικάζει, γι΄ αυτό θα συνεχίσω να ΕΡΩΤΩ Δημόσια τον Πρώην Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου


1. Γιατί δεν έχει παραδώσει ακόμη νόμιμα, έστω και με δικαστικό επιμελητή - αν θεωρεί ότι δεν γνωρίζει που είναι η Περιφέρεια -, την σφραγίδα της Αστικής εταιρίας ΙΝΝΟ (EQUAL), τα μπλοκ επιταγών και το κυριότερο τα βιβλιάρια καταθέσεων, αναλήψεων, κινήσεων των μεγάλων λογαριασμών σε διάφορες τράπεζες στο όνομα της εταιρίας ΙΝΝΟ, αλλά και στο όνομα της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου; Μήπως και αυτά του τα έχουν κλέψει ή πλαστογραφήσει κάποιοι; Που είναι η σφραγίδα, τα βιβλιάρια, τα μπλοκ επιταγών κ. Κόκκινε; Πρέπει να τα παραδώσετε άμεσα με πρωτόκολλο παράδοσης - παραλαβής, ως απερχόμενος πρόεδρος. Έπρεπε δε να το είχατε πράξει μετά την παραίτησης σας στο Γενικό Διευθυντή της Περιφέρειας.

2. Δέχομαι σαν υπόθεση εργασίας την άγνοια του για την κατάθεση αντιρρήσεων για το ποσό που επιβλήθηκε ως πρόστιμο σαφώς και με ευθύνη του, για χρονικό διάστημα που ήταν πρόεδρος, πως όμως επέτρεψε στον επί χρόνια συνεργάτη του στο πρόγραμμα ΙΝΝΟ κο ΧΡΗΣΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟ να καταθέσει τις αντιρρήσεις, μάλιστα θέτοντας στην αρχή του έγγραφου των αντιρρήσεων στο σημείο πληροφορίες την διαδικτυακή διεύθυνση diamondchr21@yahoo.gr ή μήπως και ο κος Διαμαντόπουλος θεωρεί το έγγραφο των αντιρρήσεων με αρ. πρωτ. 101/17.12.2009 πλαστογραφημένο, πάντως σε κάθε περίπτωση και στους δύο γνωρίζω ότι αν υπονοούν κάτι στις 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009 του λέω ότι βρισκόμουν στη θάλασσα να αναλάβω υπηρεσία για πρώτη ημέρα στην Σύρο ως Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας

Όποιος πολίτης δε έχει υπόνοια ότι έχει πλαστογραφηθεί η υπογραφή του ή τα στοιχεία του είναι υποχρεωμένος να το καταγγείλει αμέσως και αφού θεωρεί ενδεχόμενη ο κος Κόκκινος την πλαστογραφία εις βάρος του γιατί δεν απευθύνεται στην δικαιοσύνη; Περιμένω να προστατεύσει την τιμή και υπόληψη του και σαφώς θα τον βοηθήσω να βρεθούν οι πλαστογράφοι. Του υπενθυμίζω γιατί κάνει πως δεν θυμάται στις 04.11.2009 με αριθ. πρωτ. 2006/0056 επιδόθηκε η έκθεση προσωρινών αποτελεσμάτων ελέγχου στο Ε.Π. του ΠΚΠ EQUAL στο πλαίσιο ΕΚΤ με την επισήμανση ότι εντός 40 ημερών από την ημέρα επίδοσης υπήρχε το δικαίωμα να υποβληθούν αντιρρήσεις. Το έγγραφο έχει Α.Π. ΙΝΝΟ 99/09.11.2009 και του απευθυνόταν. Στις 17.12.2009 υποβλήθηκαν οι αντιρρήσεις. Εξακολουθεί να μην γνωρίζει και επιμένει για πλαστογραφία;

3. Όσον αφορά την κατασπατάληση του ποσού των 347.000€ δεν τον μέμφομαι για την τυπική διαδικασία αλλά για την πολιτική βούληση και ενέργεια. ΚΑΙ ΕΡΩΤΩ;

• Έδωσε ή δεν έδωσε στις 28.04.2005 με την με αριθμό 32673553-4 επιταγή μεγάλο χρηματικό ποσό σαν ενίσχυση στον Α.Ο. ΦΩΚΙΚΟΣ;

• Έδωσε ή δεν έδωσε με την με αριθμό 38081531-1 επιταγή στις 17.12.2008 μεγάλο χρηματικό ποσό στον Αθλητικό Σύλλογο ΤΟΛΟΦΩΝΑΣ ΕΡΑΤΕΙΝΗΣ; Τα χρήματα προορίζοντο για τις λειτουργικές ανάγκες της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου και όχι για ενίσχυση των Σωματείων της ιδιαίτερης πατρίδας του της ΦΩΚΙΔΑΣ.

• Έδωσε ή δεν έδωσε σαν λειτουργική ανάγκη της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου 31.350€ στις 20.09.2007 αρ. επ. 36089556-5 επιταγή για την έκδοση των Παραδοσιακών γεύσεων του Αιγαίου;

• Έδωσε ή δεν έδωσε 44.187€ στις 25.05.2007 επιταγή 32673578-0 για φωτογραφικό λεύκωμα;

• Έδωσε ή δεν έδωσε στις 09.04.2008 39.535,53€ επιταγή 38081539-7 στη διαφημιστική εταιρία PUBLICIS ΕΛΛΑΣ με θέμα την Λειψυδρία;

• Έδωσε ή δεν έδωσε στις 22.12.2008 15.000€ στην DATA RESEARCH επιταγή 38081558-3 για έρευνα αγοράς;

• Επιπλέον τον ερωτώ μήπως θυμάται πόσες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ υπέγραψε για Δώρα Εθιμοτυπίας, μετακινήσεις συμβούλων του στο εξωτερικό και εσωτερικό, αμοιβές τους, αρκετά τους τηλέφωνα, έξοδα φιλοξενίας από το Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης και την Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή; Τον παρακαλώ να απαντήσει ο ίδιος με συγκεκριμένα ποσά.

Όσο για την κατηγορία ότι έχω «παρεάκι» του γνωρίζω ότι το «παρεάκι μου» είναι τα στελέχη και οι υπάλληλοι της Περιφέρειας, συνεργάτες μου αγαπημένοι, ικανοί και αποτελεσματικοί. Οι σύμβουλοι μου εξωτερικοί πέραν του μισθού τους δεν χρέωσαν την Περιφέρεια ούτε ένα ευρώ. Το δικό του το «παρεάκι» ποιό ήτανε και πόσο κόστισε 5 χρόνια τώρα στον Αιγαιοπελαγίτη και Αιγαιοπελαγίτισσα.

Κε ΚΟΚΚΙΝΕ οι πολίτες του Ν. Αιγαίου και της Ελλάδας απαιτούν να μάθουν που πήγαν τα χρήματα τους για τη χρονική περίοδο 2005-2009 που ήσασταν Γ.Γ. της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου. Εγώ τον απολογισμό μου θα τον κάνω 31.12.2010 και εκεί θα διαπιστωθεί ποιός και γιατί ήρθε στο Ν. Αιγαίο; Ποιός και γιατί επιμένει να παραμένει στο Ν. Αιγαίο; Αλήθεια με τι απασχολήστε επαγγελματικά; Ποιοί σας πληρώνουν, εδώ και ένα χρόνο περίπου από τον Οκτώβριο του 2009, και ταξιδεύετε το Αιγαίο;

Και επειδή θα συνεχίσετε να μιλάτε ότι είμαι επικίνδυνος ή πουλάω τρέλα θα προσχωρήσω υποθετικά στην λογική σας και θα σας πω «Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια», όπως λέει ο λαός και την αλήθεια θα την μάθουν οι πολίτες του Ν. Αιγαίου. Είμαι αποφασισμένος γι΄ αυτό.

Επιπλέον θέλω να του γνωρίσω ότι στη δήλωση του ότι όταν θα ευρίσκομαι σε τηλεοπτικό σταθμό θα «ΜΠΟΥΚΑΡΕΙ» να μονομαχήσουμε του δηλώνω ότι είμαι μακριά από μπουκαδόρους μακριά από πολιτικούς που στο λεξιλόγιο τους υπάρχουν οι προσδιορισμοί «πουλάει τρέλα ή είναι επικίνδυνος ή λασπολόγος».

Του συνιστώ να «μπουκάρει» και να πει στους πολίτες της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου πως είχε το κουράγιο πολιτικά να υπογράφει ποσά εκατομμυρίων ευρώ για συμβούλους, βενζίνες, ταξίδια, έξοδα εθιμοτυπίας, αυτοκίνητα, επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις, δώρα, δεξιώσεις, αμοιβές, με χρήματα από τον ιδρώτα των πολιτών, μέσα από την ανάγκη τους.

Δημόσια του απευθύνομαι εδώ και καιρό για την παρουσία του στο Ν. Αιγαίο σαν Γενικός Γραμματέας, αν θα είναι υποψήφιος δε με αφορά. Το λόγο θα έχουν οι Αιγαιοπελαγίτες και Αιγαιοπελαγίτισσες. Θα κριθεί στις 7 Νοέμβρη.

Προσωπικά δεν έχω να χωρίσω μαζί του τίποτα. Επειδή με αποκαλεί Γενικό «προς το παρόν», τουρίστα, λασπολόγο, θέλω να του απαντήσω ότι με ιδιαίτερη τιμή δέχτηκα τον ορισμό από τον Γ. Παπανδρέου να υπηρετήσω σαν Γ.Γ. Περιφέρειας Ν. Αιγαίου μέχρι τις 31.12.2010 και μετά θα γυρίσω στο Δικηγορικό μου γραφείο, συνειδητή μου επιλογή, δε θα γυρίζω σαν την «άδικη κατάρα» το Αιγαίο που λέει και ο λαός.

Τον Οκτώβριο του 2009 ο Ελληνικός Λαός γύρισε σελίδα οι κακοί μαθητές της σχολής του σεμνά και ταπεινά της προηγούμενης κυβέρνησης, έχουν μόνο παρελθόν, δεν έχουν ούτε παρόν ούτε μέλλον.

Τέλος όσο αφορά τον προσδιορισμό μου ως «τουρίστα» οσονούπω οι πολίτες του Αρχιπελάγους θα αντιληφθούν ποιος ήταν ο τουρίστας VIP θέσεως στην Περιφέρεια Ν. Αιγαίου για 5 και πλέον χρόνια".

Υ.Γ.

Καταθέτω καλόπιστα και μία απορία μου: Πέντε και πλέον χρόνια Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Ν. Αιγαίου δεν είχε ακούσει ποτέ τι συμβαίνει στο Δήμο Μυκόνου που ήταν τακτικός επισκέπτης ή έκανε πως δεν άκουγε;

Φιλοκαλούμεν μετ' ανταρσίας

Φιλοκαλούμεν μετ' ανταρσίας

Προπονητική για το πολίτευμα της υπεραναρχίας
Ζουράρις, Κώστας
ΑΡΜΟΣ 2010

Τούτη τη στιγμή, όπως και για όλες τις μεθυστερο-πρωθύστερες, το αγιορείτικο πολίτευμα είναι το πιο πόστ μόντερν πιασάρικο στέκι, αν θές να πάψει η νεύρωσική σου ανθρωπαρέσκεια και να μάθεις, επιτέλους, πως είσαι μοναδικός, γιατί "ζης από την ανάσα κάποιου άλλου". Κι αυτός ο Άλλος "είν' ευεργέτης μου μεγάλος": ο Μοναχός της αγιορειτικής υπεραναρχίας.

Ο Κώστας Ζουράρις γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1940. Πολιτειολόγος, πολιτικός επιστήμονας και συγγραφέας. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι. Από το 1969 διδάσκει πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Vincennes-Paris στο Παρίσι. Έργα του: "Alpha vers" (1987), "Μισγάγκεια απερινόητη" (1984), "Θεοείδεια παρακατιανή" (1989), "Ελλάς, γελάς, αποφράς", "Ουρανίαι, πέρι ή περί ζωοποιού κενώσεων" (1989), "Μέσα στο σάμαλι ή Αχειροποίητος" (1993). Ζει στη Θεσσαλονίκη.

Κυκλοφόρησε το 9ο τεύχος του περιοδικού «Φιλοστοργία»

Κυκλοφόρησε το 9ο τεύχος του περιοδικού «Φιλοστοργία». Το περιοδικό «Φιλοστοργία» γράφεται από γονείς της Τήνου, Σύρου, Ίου και Αντιπάρου, που έχουν ευαισθητοποιηθεί από το Κέντρο Πρόληψης ΘΗΣΕΑΣ και αποτελεί σημαντικό χώρο έκφρασης, μοιράσματος και σύνδεσης των γονιών μεταξύ τους. Παράλληλα το ίδιο το περιοδικό αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο ευαισθητοποίησης της Κοινότητας.Όλα τα τεύχη του περιοδικού μας μπορείτε να τα βρείτε στην ιστοσελίδα του Κέντρου http://www.thiseaskyklades.gr/

Εγγεγραμμένο τριαντάφυλλο

Τολμάει να βγάλει από την τσέπη το μαντίλι του, γέμισε το δωμάτιο με μουσικούς πλανόδιους, με ημίθεους γιους του Δία, με ψέματα στην ψηφιακή εποχή, με θεατές σύγχρονων μπλοκμπάστερ, με βαθιούς αναστεναγμούς που γίνανε τείχη.


Ο σκλάβος ψιθυρίζει στο αφτί του Ρωμαίου στρατηγού, ενώ εκείνος γιορτάζει στην όχθη του Χάροντα, μια επιθυμία για μια σύντομη αλλά γεμάτη από γυαλιστερές νεκρές φύσεις ζωή, μια μελαγχολική μπαρόκ φωτογραφία, ένα ταπεινό αξεσουάρ στο μικρό θεατράκι σκιών ενός παπαγάλου του Δράματος της Αγωνίας, Μακάβριος χορός μιας τουλίπας στο τραπέζι των λύχνων, πλατινένια ρέπλικα καθρεφτών με απλωμένα τα χέρια.

-Προσμέναμε το σκοτάδι, μετρούσαμε τα αγκάθια του ξοδεμένου χρόνου της πολιορκίας, ανασάναμε τα ρούχα που αρπάξαμε από τα στήθη της Ανάστασης, φυλάγαμε τα αγκάθια μας σαν άστρα, βρόγχοι αποπνικτικοί, στολές παντού, άνθρωποι εντέλει, λέξεις εντέλει, πορνογραφικό βιντεοκλίπ εντέλει.

-Πούλα με! Ο πόνος είναι χρήσιμο δηλητήριο, δημιουργεί ένα κόσμο φτιαγμένο από το χέρι του θανάτου, γεμάτο ρόλους αυτοκτονίας και ενόρασης, γεμάτο κίτρινους ήλιους διαψεύσεων, γεμάτο κινούμενες εικόνες στίχων και διαμελισμών, γραφεία απολεσθέντων αντικειμένων, δυσανάγνωστες διαφημίσεις μιας μακαριότητας, δίχως αμοιβή, δίχως κάδρα γκρίζων ωκεανών, δίχως θλιμμένα μπλοκ διαμερισμάτων, διάφανα σπίτια στα όρια της μνήμης.

-Κυμάτιζαν οι ερωμένες στην καρδιά των μουσώνων,

καλλονές του βωβού κινηματογράφου, αφηγήσεις μιας πολυθρόνας, αγαπημένες φράσεις του βρέφους στον ύπνο του, αγαπημένες φράσεις πεινασμένων για τις ώρες των εκλείψεων, ναρκισσιστές, αυλαία για ένα βασιλιά που πεθαίνει, ο γύρος του κόσμου σε εξήντα δευτερόλεπτα, τα πόδια σ’ ένα φλαμένκο.

Ένα θολό μεγαλόστομο χρώμα του αίματος βάφει τον καφενέ, ένα άνυνδρο φως γεμίζει τις ταυτότητες της καθημερινότητας, έτοιμη απάντηση για τους σκιτσογράφους και η αγωνία για το αύριο γίνεται φίδι τις νύχτες και τους πνίγει.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑΣ


chrisdem@in.gr

ΔΗΛΟΣ Μουσικοποιητική παράσταση από την Ομάδα ΄΄Καβάφης΄΄

Μουσικοποιητική παράσταση από την Ομάδα ΄΄Καβάφης΄΄ του Πολιτιστικού Συλλόγου Άνω Σύρου, πραγματοποιήθηκε στον Αρχαιολογικό χώρο Δήλου στις 3 Ιουλίου 2010 με τίτλο «Κ.Π.Καβάφης-απ’ έξω και τραγουδιστά» σε σκηνοθεσία Μπάμπη Κουλούρα.


Η παράσταση αυτή- αφιέρωμα στο σπουδαίο Αλεξανδρινό ποιητή, έχει παιχτεί στο σπίτι του ποιητή στην Αλεξάνδρεια, στο Κέντρο Τεχνών Αιγύπτου, στο Κίνι της Σύρου υπό την πανσέληνο του Αυγούστου, στο Αρχαίο θέατρο της Σάμου, στο φεστιβάλ του Δήμου Εξωμβούργου, στο θέατρο Απόλλων της Σύρου, στην Άνδρο, την Ίο, Σαντορίνη, Νάξο, Αμοργό, Σέριφο, στο Γρυπάριο Πολιτιστικό Κέντρο Μυκόνου, στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, στη Ρωμαϊκή Αγορά, στο αμφιθέατρο «Διονύσιος Αρεοπαγίτης», στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης, στο Ίδρυμα Ευγενίδου, με επόμενους προορισμούς τα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και της Ουάσινγκτον, Σίδνεϋ, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Ελσίνκι, Γρανάδα, Βραζιλία, κ.α



Παίζουν οι Μουσικοί: Αποστόλης Μάρης, Νίκος Ρούσσος, Αντώνης Κονσολάκης Ζαννής

Μαραγκός, Νίκος Απέργης, Κατερίνα Βαρδούση

Τραγούδι: Χρυσούλα Κεχαγιόγλου

Αφήγηση: Νικολέττα Ρούσσου

΄΄Απ’ έξω΄΄ απαγγελία : Μπάμπης Κουλούρας

Οι διαδρομές στη Μάρπησσα (20-21/8)

Στις 20-21-22 Αυγούστου 2010 στη Μάρπησσα της Πάρου, κάτοικοι και επισκέπτες συμμετέχουν σε ένα πρωτότυπο βιωματικό "παιχνίδι" τέχνης, γνώσης και πολιτισμού. Ο παραδοσιακός πυρήνας του χωριού χαρτογραφήθηκε και σας καλεί να τον ανακαλύψετε μέσα από προτεινόμενες διαδρομές που αναδεικνύουν τη φυσιογνωμία του τόπου και των ανθρώπων του.


Οι διαδρομές στη Μάρπησσα γεννήθηκαν από το μεράκι μιας ομάδας νέων ανθρώπων που αγαπούν αυτόν τον τόπο. Αρχιτεκτονική, Γλυπτική, Περιβάλλον και Μουσική είναι οι 4 άξονες γύρω από τους οποίους αναπτύσσεται το πολιτιστικό τριήμερο με την ενεργό συμμετοχή των κατοίκων της Μάρπησσας, μέσα από παιχνίδια δράσης, εικαστικά εργαστήρια, συναυλίες, προβολές και εκθέσεις.

Μέσα από τις Διαδρομές στη Μάρπησσα, ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να γνωρίσει σε βάθος τον αυθεντικό χαρακτήρα του τόπου και οι κάτοικοι να ανακαλύψουν κρυμμένες πτυχές της πλούσιας κληρονομιάς τους.

http://www.stimarpissa.gr/

http://www.facebook.com/pages/Diadromes-ste-Marpessa/131112326914680?ref=mf

Επιδείξεις εσωρούχων στο Δημαρχιακό Mέγαρο Ερμούπολης









«Η μοίρα των νεώτερων μνημείων δεν είναι καλύτερη. Η εθνική τηλεοπτική σταρ Ρούλα Κορομηλά έκανε εκπομπές με επιδείξεις εσωρούχων στο Δημαρχιακό Mέγαρο του αρχιτέκτονα Τσίλερ στην Ερμούπολη της Σύρου, με τις ευλογίες των τοπικών αρχών».





ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ

εφ.ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,4/7/2010

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΗΣ Ζωγραφίζοντας την απτή πραγματικότητα

Ότι κι αν ζωγραφίζει -ανθρώπους, αντικείμενα ή χώρους- είναι αυτούσιο κομμάτι μιας απτής πραγματικότητας, έστω κι αν μερικές φορές η εικαστική επεξεργασία οδηγεί την εικόνα στις παρυφές της αφαίρεσης. Χαρακτηριστικά αυτής της ζωγραφικής αποτελούν: η εμμονή στο σχέδιο, η σχεδιαστική ακρίβεια, το λιτό χρώμα και η πειθαρχημένη διευθέτηση του χώρου στο επίπεδο του πίνακα. Ο λόγος για τον Γιάννη Βαλαβανίδη, με αφορμή την έκθεσή του που πραγματοποιήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στον χώρο της Πινακοθήκης Κυκλάδων.


Ο Γιάννης Π. Βαλαβανίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε ζωγραφική, χαρακτική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1959-1963). Έχει πραγματοποιήσει δέκα ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη και έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ασχολήθηκε με την εικονογράφηση και σχεδίαση εξώφυλλων βιβλίων. Έχει δημοσιεύσει κείμενα για την τέχνη σε εφημερίδες και περιοδικά. Δίδαξε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1982-2006) και ήταν αντιπρύτανης κατά την περίοδο 2001-2004. Από το 2007 είναι ομότιμος καθηγητής της ΑΣΚΤ.

Η πρώτη επαφή του καλλιτέχνη με τον κριτικό ρεαλισμό πραγματοποιείται ευθύς με την είσοδό του στη Σχολή Καλών Τεχνών. Σπουδαστής ακόμη εντάσσεται στον κύκλο του τεχνοκριτικού της αριστεράς, Γιώργου Πετρή, στο πλαίσιο της «Επιθεώρησης Τέχνης». Άλλα μέλη της παρέας υπήρξαν, κατά καιρούς, ο Χρόνης Μπότσογλου, ο Λευτέρης Γιανουλόπουλος, ο Βαγγέλης Δημητρέας, ο Κυριάκος Κατζουράκης και ο Γιάννης Ψυχοπαίδης. Υπήρξε μέλος της «Ομάδας Τέχνης Αʼ» (1965-1967), της ομάδας «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές» (1971-1973), της «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη» (1979-1986) και του «Συνδέσμου Σύγχρονης Τέχνης» (1979-1984).

Η έκθεση την επιμέλεια της οποίας έχει ο Π. Παπαδόπουλος διήρκησε μέχρι τις 28 Ιουλίου.

Α ΕΛΜΕ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Για τη διακοπή λειτουργίας της Παιδικής Βιβλιοθήκης Ερμούπολης

Από τις αρχές Μαρτίου έχει ανασταλεί η λειτουργία της παιδικής βιβλιοθήκης στην Ερμούπολη. Ο οργανισμός παιδικών και εφηβικών βιβλιοθηκών που είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία των 28 βιβλιοθηκών αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, αφού στηρίζεται σε χορηγίες ιδιωτών και τις όποιες επιχορηγήσεις του Υπουργείου Παιδείας, Δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων με αποτέλεσμα, η μισθοδοσία των εργαζομένων να πραγματοποιείται καθυστερημένα και να μην ανανεώνεται το υλικό των βιβλιοθηκών.


Σημαντικός είναι ο εκπαιδευτικός ρόλος της παιδικής βιβλιοθήκης στην Ερμούπολη αφού:

• Εξυπηρετεί ανάγκες δανεισμού βιβλίων σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.

• Πραγματοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα σε δημοτικά σχολεία και συμβάλλει στην απόκτηση θετικής στάσης από τα παιδιά απέναντι στα βιβλία.

• Προσφέρει ευκαιρίες σε παιδιά που δεν έχουν τις οικονομικές και κοινωνικές δυνατότητες να έρχονται σε επαφή με τον κόσμο του βιβλίου και επιτελεί αντισταθμιστικό εκπαιδευτικό έργο.

Επίσης με το κλείσιμο της βιβλιοθήκης παραβιάζεται το άρθρο 17 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που αφορά στη δυνατότητα για πρόσβαση των παιδιών στον κόσμο του βιβλίου.

Θεωρούμε ότι είναι πρόκληση σε μια συγκυρία που προβάλλεται το σύνθημα « Πρώτα ο μαθητής », οι βιβλιοθήκες να κλείνουν, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό των παιδιών από τον κόσμο του βιβλίου και την υποβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου των εκπαιδευτικών. Η αδιαφορία του Υπουργείου Παιδείας αποκαλύπτει ότι πίσω από το λαϊκισμό και τις επικοινωνιακές κορώνες κρύβεται η πολιτική των περικοπών και της υπονόμευσης κάθε κοινωνικού αγαθού. Ταυτόχρονα διαπιστώνεται ότι η είσοδος στην εκπαίδευση χορηγών, οδηγεί σε μαρασμό κάθε τομέα της εκπαίδευσης που δεν προσφέρει κέρδη στο κεφάλαιο αλλά επιτελεί αποκλειστικά κοινωνικό έργο.

Το ΔΣ της Α ΕΛΜΕ Κυκλάδων στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων στις παιδικές και εφηβικές βιβλιοθήκες και απαιτούμε νομοθετική ρύθμιση για την ένταξη στο ΥΠΔΜΘ

1. των 28 ήδη σωστά οργανωμένων Παιδικών Βιβλιοθηκών

2. του Κέντρου Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου

3. των εργαζομένων στις Παιδικές Βιβλιοθήκες και στο Κ..Π. Ε. Β.

Μια παλιά ιστορία που εξηγεί γιατί είμαστε ανιστόρητοι


Κώστας Βαξεβάνης

Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας. Κι ο λαικισμός ένας μεγάλος εχθρός. Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερος από τον εαυτό μας. Αυτόν τον “εθνικό” εαυτό μας που μας δικαιολογεί πάντα αφού πρώτα μας τοποθετήσει στον υψηλό θρόνο απ όπου όλοι και όλα, τα ξένα, των άλλων, φαίνονται υποδεέστερα. Αρκεί να μην χρειάζεται να μετρήσουμε με συγκεκριμένα μέτρα. Να μην μιλάμε δηλαδή για έλλειμα, παραγωγικότητα,απόδοση, κόστος. Αρκεί να μιλάμε για αόριστες, μη μετρήσιμες,σχεδόν μεταφυσικές έννοιες. Υπερηφάνεια, δόξα, ελληνικότητα,δίκιο. Διαθέτουμε την μεγαλοπρέπεια των φιλολογικών εννοιών. Τώρα βέβαια αν κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε την ιστορία των άλλων λαών (και των Τούρκων και των Σέρβων και των Άγγλών και των Βούλγαρων) θα διαπιστώσουμε πως όλοι αυτοπροσδιορίζονται ως περήφανοι, γενναίοι, ηρωικοί,αδικημένοι .Και διαθέτουν όλοι και κατ αποκλειστικότητα τη θεία ευλογία.

Το δημοσίευμα του Focus εξόργισε και μένα. Αλλά ήταν ένα ανόητο, κίτρινο δημοσίευμα των κοκορακίων της γερμανικής δημοσιογραφίας. Ήταν όμως μια άποψη και ο καθένας έχει δικαίωμα σε αυτήν. Θυμηθείτε πόσες φορές έχουμε μιλήσει για κουτόφραγκους ή αμερικανάκια. Βεβαίως τα αστροπελέκια που έφτιαξαν το εξώφυλλο πρέπει γενικώς να προσέχουν όταν χρησιμοποιούν ιστορικούς συμβολισμούς γιατί αν κάποιοι μπουν στον πειρασμό να απαντήσουν αναλόγως, δυστυχώς η Γερμανία δεν διαθέτει κάποια Αφροδίτη της Βόνης αλλά μορφές που ταυτίστηκαν με την παγκόσμια ντροπή.

Είχε δίκιο ο Πάγκαλος πως η Γερμανία ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την ελληνική οικονομία. Τα γερμανικά στρατεύματα κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, σκότωσαν έλληνες, κατέκαψαν την Ελλάδα και κατέκλεψαν περιουσίες και τα αποθέματα χρυσού της χώρας.Αρκεί βέβαια να μην ξεχνάμε πόσο ευθύνονται οι έλληνες και οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που δεν διεκδίκησε πολεμικές αποζημιώσεις, αλλά γι αυτό δεν φταίνε οι Γερμανοί. Το μεταπολεμικό ελληνικό κράτος, αυτό που δημιουργήθηκε (για να μην ξεχνάμε την ιστορία) και από συνεργάτες των Γερμανών, αρκετά ένοχο και πολύ περισσότερο δουλικό, υπερασπίζοντας ίσως τον εαυτό του, τη φύση του, παραιτήθηκε κάθε διεκδίκησης. Η υπόθεση Μέρτενς, που συγκλόνισε την Ελλάδα τη δεκαετία του 60, είναι μια παλιά ιστορία αρκετά επεξηγηματική. Πριν από χρόνια, μια δημοσιογραφική έρευνά μου για την υπόθεση αυτή, χαρακτηρίστηκε ως προσπάθεια αποκαθήλωσης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το «έθνος» έπρεπε να παραμείνει η μυθική περιγραφή των σχολικών εγχειριδίων και ο εθνάρχης το σύμβολο μιας ηρωικής και όχι συνεργαζόμενης με τους ναζί, Δεξιάς.

Ο Μέρτενς,οι αποζημιώσεις και ο Καραμανλής

Τον Μάιο του 1957, ο Μαξ Μέρτενς, ο χασάπης της Θεσσαλονίκης, ο ναζί που ευθυνόταν για τον εκτοπισμό των Ελλήνων Εβραίων και την κλοπή των περιουσιών τους, επέστρεψε στην Ελλάδα. Σύμφωνα με μια σημερινή εκδοχή, για να αναζητήσει κομμάτι του θησαυρού των Εβραίων που είχε βυθίσει με πλοίο στην Ελλάδα. Όπως και να έχει, σίγουρος πάντως, για την φιλικότητα του ελληνικού καθεστώτος. Καταζητούμενος από το 1947, ένοιωθε περιέργως αρκετά ασφαλής στην χώρα που είχε κατακάψει. Εκείνη την εποχή μάλιστα ήταν στέλεχος του γερμανικού υπουργείου Δικαιοσύνης και φίλος του καγκελάριου Αντενάουερ.Κάποιοι εβραίοι όμως τον αναγνώρισαν και απαίτησαν την σύλληψή του. Ο Μέρτενς πραγματικά συνελήφθη.

Τον Νοέμβριο του 1958 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τον Ευάγγελο Αβέρωφ επισκέπτονται την Βόννη. Ενδίδουν στις πιέσεις του Αντενάουερ να μην διεκδικήσουν πολεμικές αποζημιώσεις. Με την επιστροφή στην Ελλάδα ο Καραμανλής περνά μάλιστα νόμο για αναστολή δίωξης εγκληματιών πολέμου. Ακόμη και οι Άγγλοι την εποχή εκείνη κατηγορούν την ελληνική κυβέρνηση πως «αμνηστεύει εγκληματίες πολέμου». Ο μοναδικός εγκληματίας πολέμου που έχουμε στην Ελλάδα είναι ο Μέρτενς. Ο νόμος αρχικώς τον εξαιρεί από την αμνήστευση αλλά λίγο αργότερα τροποποιείται ο νόμος (ν.δ. 3933/1959) και τον συμπεριλαμβάνει. Έτσι ενώ ο Μέρτενς καταδικάζεται σε 25 έστω μόλις χρόνια κάθειρξης στέλνεται στη Γερμανία όπου απελευθερώνεται. Η υποχωρητική συμπεριφορά του Καραμανλή δεν έχει καμιά εμφανή εξήγηση. Κυβερνητικά στελέχη λένε πως ευνοεί το κλίμα των καλών σχέσεων Ελλάδας Γερμανίας και την είσπραξη ενός δανείου 200 περίπου εκατομμυρίων μάρκων. Αντί να διεκδικήσουμε δεκάδες δισεκατομμύρια όπως είχαμε δικαίωμα, το βουλώνουμε με ένα δάνειο. Γιατί;

Κατά πολλούς η εξήγηση είναι σε όσα είπε μόλις απελευθερώθηκε ο ίδιος ο Μαξ Μέρτενς. Με συνεντεύξεις του στη Σπηγκελ και την Ηχώ του Αμβούργου υποστηρίζει πως κατά την κατοχή, συνεργάτες του ήταν μέλη της κυβέρνησης Καραμανλή. Κατονομάζει μάλιστα συγκεκριμένα:

1. Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Σύμφωνα με τον Μέρτενς ο Καραμανλής είχε δώσει πληροφορίες ακόμη και για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου αλλά οι γερμανοί δεν τον πίστεψαν

2. Τον Δημήτρη (Τάκο) Μακρή, υπουργό εσωτερικών του Καραμανλή

3. Τον Γεώργιο Θέμελη υφυπουργό Άμυνας

4. Την Δοξούλα σύζυγο του Μακρή η οποία ήταν γραμματέας του και σύνδεσμος με τους πληροφοριοδότες

Οι συνεντεύξεις αναστατώνουν την πολιτική ζωή της χώρας. Η ΕΔΑ μιλά για προδότες που αντάλλαξαν την γερμανική σιωπή με υποχωρήσεις από τις αποζημιώσεις. Έτσι εξηγήθηκε η σπουδή επίσκεψης του Καραμανλή στη Βόννη και η απελευθέρωση του Μέρτενς.

Αποκαλύφθηκε πως πραγματικά ο Μακρής την εποχή της κατοχής διορίστηκε από τα γερμανικά στρατοδικεία ως «δικηγόρος» ελλήνων. Η γυναίκα του Δοξούλα ήταν πραγματικά γραμματέας του Μέρτενς στη Θεσσαλονίκη και ο Θέμελης διορισμένος από τους γερμανούς Νομάρχης. Για τον Καραμανλή δεν υπήρχαν στοιχεία. Μόνο ο τρόπος που έκλεισε την υπόθεση των ελληνικών διεκδικήσεων. Κανένας από τους θιγόμενους δεν κατέφυγε στα γερμανικά δικαστήρια εναντίον του Μέρτενς.

Η ανώμαλη δεκαετία του 60 και βέβαια το μετεμφυλιοπολεμικό ελληνικό κράτος έθαψε την υπόθεση Μέρτενς. Στα άπαντα Καραμανλή, υπάρχει μόνο μια παράγραφος για την υπόθεση που έριξε την πιο σκοτεινή σκιά στην προσωπική ιστορία του Καραμανλή.

Η Ιστορία για μια ακόμη φορά υποχώρησε μπροστά στις ανιστόρητες και αυθαίρετες ερμηνείες της. Ο Καραμανλής έγινε Εθνάρχης, οι έλληνες όσο περήφανοι ήθελαν τα σχολικά εγχειρίδια και οι συνεργάτες των Ναζί ιστορικές οικογένειες πάνω από όλα πατριωτικές.

Αυτή είναι η εξήγηση γιατί η Ελλάδα δεν πήρε πολεμικές αποζημιώσεις. Δεν μπορώ να καταλάβω βεβαίως γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν ευνόησαν, αλλά σαμποτάρισαν προσπάθειες ελλήνων πολιτών (κάτοικοι Διστόμου) να διεκδικήσουν με βάση τους ευρωπαικούς νόμους όσα είχαν δικαίωμα.

Οι Γερμανοί βεβαίως είναι φίλοι μας αλλά φίλτατη είναι η αλήθεια. Ας αφήσουμε λοιπόν τους λεονταρισμούς και τις εκρήξεις εθνικής αγανάκτησης γιατί το δάχτυλο της Αφροδίτης σηκώθηκε ειρωνικά μπροστά στο πρόσωπό μας . Η εθνική μας περηφάνεια δεν απειλήθηκε από έναν ανόητο συντάκτη ύλης του Focus αλλά από εμάς τους ίδιους. Και θα απειλείται όσο στη θέση της ιστορικής αλήθειας βάζουμε ανιστόρητους αγανακτισμένους και εύθικτους απολίτικους.

Παρά την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, τα περιβαλλοντικά κινήματα σε όλο τον πλανήτη δεν μας επιτρέπουν παρά να είμαστε αισιόδοξοι

«Το τελευταίο διάστημα φαίνεται να έχουμε εξαπολύσει έναν πόλεμο εναντίον της Γης. Μολύνουμε τα νερά και το έδαφος, εξαντλούμε τα ψάρια και τα θαλασσινά, γεμίζουμε την ατμόσφαιρά μας με επικίνδυνα αέρια, καταστρέφουμε είδη ζωής κάθε χρόνο. 2 εκατομμύρια τόνους αστικών λυμάτων ρίχνουμε σε ρέματα, ποτάμια, λίμνες και θάλασσες της Γης κάθε μέρα. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, το 70% των βιομηχανικών λυμάτων απελευθερώνεται ανεπεξέργαστα στο περιβάλλον μολύνοντας πόσιμο ή αρδεύσιμο νερό.
 Πάνω από 10.000 είδη ζωής εξαφανίζονται κάθε χρόνο. Το 88% των ευρωπαϊκών αλιευτικών αποθεμάτων αλιεύεται πέρα από το μέγιστο βιώσιμο επίπεδο. Το 30% των αλιευτικών αποθεμάτων βρίσκεται εκτός ασφαλών βιολογικών ορίων, που σημαίνει ότι πιθανά δεν θα καταφέρουν να αποκατασταθούν. Από το 1960 έως σήμερα το 1/3 της παγκόσμιας αγροτικής γης καταστράφηκε λόγω διάβρωσης και υποβάθμισης. Χάνουμε τουλάχιστον 100 εκατομμύρια στρέμματα αγροτικής γης κάθε χρόνο.
Λόγω της καταστροφής των τροπικών δασών για την καλλιέργεια μεταλλαγμένης σόγιας και καλαμποκιού αλλά και για την εκτροφή βοοειδών, χάνουμε 55 εκατομμύρια τόνους επιφανειακού εδάφους στη Βραζιλία ετησίως. Σε 7 μόλις χρόνια χάθηκε περισσότερο από “μια Ελλάδα δέντρα” στον Αμαζόνιο -150 εκατομμύρια στρέμματα. Αν συνεχίσουμε έτσι, το 55% του Αμαζονίου θα έχει χαθεί έως το 2030. Στην Αφρική χάνουμε ετησίως μία Ελβετία δάσος - 40 εκατομμύρια στρέμματα- και λίγο παραπάνω στην Λατινική Αμερική. Στην Ινδονησία κάτι λιγότερο από την έκταση της Σλοβενίας– 18 εκατομμύρια στρέμματα.

Με την Κλιματική Αλλαγή κάνουμε τη Γη αφιλόξενη. Τα παγόβουνα στους πόλους και οι παγετώνες στις κορυφές του πλανήτη λιώνουν γρηγορότερα από ότι προέβλεπαν οι επιστήμονες. Όταν λιώσουν οι πάγοι των Ιμαλαΐων, θα απειληθεί η πρόσβαση σε νερό του 22% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αντίστοιχες επιπτώσεις αναμένονται από το ταχύτατο λιώσιμο των πάγων στο Κιλιμάντζαρο, στις Άνδεις και άλλες τροπικές οροσειρές. 20 εκατομμύρια είναι ήδη οι περιβαλλοντικοί πρόσφυγες. Έως το 2050 αναμένεται να φτάσουν τουλάχιστον τα 500 εκατ. οι άνθρωποι που θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή.

Αλλά δεν υπάρχουν μόνο άσχημα νέα. Σε κάθε γωνιά της Γης, άνθρωποι μαζεύονται σε ομάδες και αλλάζουν τις νοοτροπίες, τις πρακτικές και τον τρόπο ζωής τους. Πολλές φορές στην παγκόσμια αλλαγή αυτή συμβάλλουν και χώρες. Τέσσερις φορές την έκταση της Ελλάδας έχει δεντροφυτέψει η Κίνα, με εντυπωσιακές επιπτώσεις. Αντίστοιχα προγράμματα δάσωσης στην Ρουάντα, είχαν σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί τόσο η ροή των ποταμών προς την πρωτεύουσα της χώρας, Κιγκάλι, ώστε να μπορεί να ηλεκτροδοτείται πλέον αποκλειστικά από το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Αντίστοιχα παραδείγματα μπορούμε να βρούμε σε κάθε τομέα της καθημερινότητας σε κάθε μέρος της Γης.

Όπως λέει ο περιβαλλοντολόγος και ερευνητής Πολ Χόκεν, αν κοιτάξει κανείς τα δεδομένα θα πρέπει να είναι χαζός για να είναι αισιόδοξος. Αν κοιτάξει όμως τα εκατομμύρια κινήματα πολιτών σε όλο τον κόσμο που παλεύουν για να σταματήσει η καταστροφή του πλανήτη, θα πρέπει να μην έχει καρδιά για να είναι απαισιόδοξος».

ΚΡΙΤΩΝ ΑΡΣΕΝΗΣ
Ευρωβουλευτής

Και πάλι για βαπόρια

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΑΒΙΛΑ


Όταν πρωτοεμφανίστηκαν ταχύπλοα επιβατηγά πλοία στις γραμμές του Αιγαίου, η διάσταση του χρόνου και το ταξίδι άλλαξαν. Προς το καλύτερο: η Σύρος πλησίασε τον Πειραιά κατά μιάμιση ώρα, η Σάμος και η Κρήτη κατά πέντε. Σε αρκετά νησιώτικα λιμάνια άρχισαν να δένουν πλοία που ως τότε μόνο στα στενά της Βόρειας Θάλασσας, της Μάγχης και της Αδριατικής έπλεαν. Άλλαξαν και προς το χειρότερο: Διαφέρει το πανόραμα των νησιών ξεδιπλωμένο στον ορίζοντα ενός ανοικτού καταστρώματος μαζί με το αλάτι, τον ήλιο και το μελτέμι, από εκείνο που μόλις διακρίνεται πίσω από τα φυμέ τζάμια σφραγισμένων κλιματιζόμενων αιθουσών με αεροπορικά καθίσματα και ταχύτητες τριάντα κόμβων.

Άλλαξαν και οι απαιτήσεις των νησιωτικών κοινωνιών. Μόλις εισήχθησαν τα νέα πλοία, το κάθε νησί διεκδικούσε ένα νέο

υπερ-λιμάνι, ικανό να δεχθεί την αποβίβαση εκατοντάδων οχημάτων και τους νευρικούς δύσκολους ελιγμούς των χάϊ-σπηντ. Με κακά αποτελέσματα. Κατασκευάστηκαν νέα γιγαντιαία, για τις κλίμακες του αιγαιοπελαγίτικου τοπίου, λιμάνια αυτών των προδιαγραφών. Παλιοί ιστορικοί οικισμοί σαν τη Χώρα της Νάξου, τον Εύδηλο της Ικαριάς, χάθηκαν ή κινδύνεψαν να χαθούν πλαισιωμένοι από μπετονένιες προβλήτες ίσης και μεγαλύτερης έκτασης από τους ίδιους τους οικισμούς.

Το πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύχθηκε αυτή η νέα πραγματικότητα στηρίχθηκε σε δύο συγγενείς οικονομικές ιδέες: Την άρση του καμποτάζ -του προστατευτισμού για την εγχώρια ακτοπλοΐα- και τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Θα έρχονταν λέει οι μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες, θα αναβαθμιζόταν η ποιότητα των υπηρεσιών, θα έπεφταν οι τιμές των εισιτηρίων, οι «πειρατές» που λυμαίνονταν τις συγκοινωνίες του Αιγαίου θα αναγκάζονταν να προσαρμοστούν και να εκσυγχρονιστούν. Σε έναν χώρο για τον οποίο ουδέποτε υπήρξε σοβαρός προγραμματισμός, πρώτα απ’ όλα της κάλυψης των αναγκών του ενάμιση εκατομμυρίου κατοίκων του και των εβδομήντα ένα κατοικημένων νησιών του, βρέθηκε η λύση της κυριαρχίας της ελεύθερης αγοράς, η οποία αυτορυθμιζόμενη θα έβαζε τάξη στο παιχνίδι.

Τα πρώτα χρόνια κάηκε το πελεκούδι. Συγχωνεύσεις, καρτέλ, ναυπηγήσεις, αποσύρσεις, θρίαμβοι τυχερών και τραγωδίες άτυχων. Τη νύφη πλήρωσαν πρώτα τα πληρώματα με εξοντωτικές τριπλοβάρδιες και όλες τις εργασιακές τους συμβάσεις στον αέρα. Ακολούθησαν οι πληθυσμοί της άγονης γραμμής, οι οποίοι γρήγορα αντιλήφθηκαν πως το σενάριο της επερχόμενης ευημερίας αφορούσε τα νησιά που ήδη ευημερούσαν και όχι αυτούς. Ώσπου ήλθε η οικονομική κρίση. Οι ξένες εταιρείες, όσες και όπως ήλθαν, έτσι έφυγαν μαζί με τα πλοία τους. Κάποιοι από τους παλιούς ακτοπλόους φούνταραν τις δικές τους εταιρείες. Έχασαν τα προηγούμενα προνόμια και δεν είχαν ουδεμία όρεξη να σπαταλήσουν τα κερδισμένα χρήματα σε εκσυγχρονισμούς. Τη μοίρα των άγονων γραμμών ακολούθησαν τα μεγάλα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, των μικρών Κυκλάδων και άλλα. Η ελεύθερη αγορά ενδιαφέρεται για την Πάρο, τη Νάξο, τη Μύκονο και τη Σαντορίνη. Πολύς κόσμος, εκατό τοις εκατό πληρότητα τη σεζόν, σχετικά μικρές αποστάσεις, καθαρά κέρδη. Οι υπόλοιπες γραμμές, λύσε-δέσε από λιμάνι σε λιμάνι, μεγάλες αποστάσεις, τι κέρδος να δώσουν; Ξανά η Ανάφη, η Φολέγανδρος, οι Φούρνοι, ο Άη Στράτης, τα Κύθηρα στην απομόνωση τους.

Έμεινε λίγο από την αναβάθμιση της ποιότητας των πλοίων, τα πανάκριβα εισιτήρια και τα ημιτελή λιμάνια. Όσο για τις ταχύτητες, κατέβηκαν κι αυτές λόγω του κόστους των καυσίμων. Με οικονομικές ταχύτητες πλέουν σήμερα τα ταχύπλοα κι ας διαφημίζονται αλλιώς. Πάλι δώδεκα ώρες χρειάζονται για να διασχίσεις το αρχιπέλαγος, αν βρεις βαπόρι.

Εν κατακλείδι, η πίτα των δώδεκα εκατομμυρίων πελατών της ακτοπλοΐας του Αιγαίου δεν υπήρξε επαρκές κίνητρο για να

ενδιαφερθεί η ελεύθερη αγορά, παρά την πλήρη απελευθέρωσή της. Ταυτόχρονα, το δικαίωμα επιβίωσης των κατοίκων των νησιών -μέσω της δυνατότητας επικοινωνίας με την υπόλοιπη Ελλάδα- κατέστη προϊόν σε έλλειψη. Η κρίση επιτάχυνε ό,τι θα συνέβαινε νομοτελειακά αργά ή γρήγορα. Πολλά εγκαταλειμμένα στην τύχη τους νησιά και λίγοι θύλακες πλούτου.

«Βαπόρια θέλουμε βαπόρια» έγραφε ο Άγγελος Ελεφάντης, έναν Αύγουστο του ‘97 εδώ στην «Αυγή». Ναι, θέλουμε βαπόρια - και το Αιγαίο να συνεχίσει να είναι η νησιώτικη διάσπαρτη πόλη. Με νησιά επικοινωνούντα, με κατοίκους που μπορούν να μετακινηθούν, να εργαστούν, να σπουδάσουν, να βρεθούν σε ένα νοσοκομείο αν είναι ανάγκη. Με τουρίστες που θα καλοπερνούν, όχι φέρνοντας την καταστροφή κοινωνιών και τόπων, αλλά συμμετέχοντας στο καλοκαιρινό πανηγύρι των νησιώτικων διακοπών, γνωρίζοντας και συμβάλλοντας ώστε το Αιγαίο να έχει και αύριο. Θέλουμε ένα Αιγαίο όπου οι άνθρωποι και η φύση του, η ιδιαιτερότητά του, η ομορφιά του θα αποτελούν πολύτιμο κεφάλαιο, το οποίο δεν θα λεηλατείται ή δεν θα εγκαταλείπεται ανάλογα με τις χρηματιστηριακές διακυμάνσεις.

ΑΥΓΗ, 3-4-2010

Στου «κουφού» τ’ αφτί, μιλάς δυνατά!

Στους κυνηγούς εμφανίζονται δυο κατηγορίες:

Οι έχοντες ηθικούς κανόνες στο «σπορ» τους κι οι άλλοι οι παραδοσιακοί, λάτρεις της κυνηγητικής περιπέτειας, που δεν έχουν κολλήματα.

Από την πρώτη κατηγορία των ηθικών, θέτονται εκ μέρους τους ζητήματα, περί ανθρωπίνων ενστίκτων, όπως το κυνήγι και το sex. Ότι δηλαδή, είναι καταγραμμένα στο γονίδιό μας και η άρνηση αυτής της παραδοχής, είναι ανυπόστατη στραβωμάρα, από εκείνους που δεν θέλουν να παραδεχθούν, το γεγονός αυτό.

Το ερώτημα όμως τίθεται, πέρα από τον γονιδιακό μας οργασμό.

Στο πεδίον του sex, είναι και ο βιασμός; Η παιδεραστία; Γιατί πλέον η επιθυμία, δεν είναι αμφίδρομη, όπως πρέπει να τίθεται. Αλλά βολονταριστική, από την μία πλευρά και μη αποδεκτή (ή έστω, μη ερωτώμενη η άλλη).

Στους οικολόγους.

Οι μεθοδικοί περιβαλλοντολόγοι και οι ιδεαλιστές.

Στην πρώτη κατηγορία, η ιστορία των διαδικασιών τους, θυμίζει την απαγόρευση του τσιγάρου.

Δηλαδή, για να περιοριστεί η κατάχρηση, για να προστατευθεί ο παθητικός καπνιστής, φτιάχνονται χώροι, που κάνουν δύσκολη τη ζωή τους, ξεβολεύεται η ελευθεριότητα των καπνιστών. Στο ζήτημα όμως της υγείας (που πρώτα απ’ όλους πλήττει τους καπνιστές), ο περιορισμός δεν δρα ανασταλτικά στην επιθυμία τους ή στο πάθος τους. Έτσι αναζητούν μανιωδώς τον δικό τους χώρο, για να εκτονωθούν. Αυτή η «παρανομία», η καταδίωξη, τους κάνει πιο άπληστους για να καπνίσουν. Τελικά, η αύξηση της τιμής των τσιγάρων, θα μειώσει τη συνήθεια της αυτό-δηλητηρίασης ή η αποκρουστική θέα των ακτίνων των πνευμόνων τους; Τα φλέματα, ο βήχας, η βαριά αναπνοή, οι κομμάρες η καταρράκωση της υγείας τους; Η πορεία τους προς τον καρκίνο και το θάνατο;

Το οικολογικό κίνημα, είναι αυτό που θα προτρέψει κάποιον να καπνίσει στον περιορισμένο χώρο του, μέχρι να σιχαθεί το καταραμένο τσιγάρο ή θα περάσει μηνύματα στο χρήστη, ότι αυτό δεν λύνεται με ημίμετρα; Ότι πρέπει να φροντίσει το Ευ ζην του. Ότι τα πνευμόνια μας χρειάζονται τον καθαρό αέρα, για να λειτουργήσει σωστά το σώμα;

Τα ίδια κι απαράλλακτα φυσικά, ισχύουν (σ’ όλα αυτά που θέλουμε να πετύχουμε ως κοινωνία), για να μην πέσουν οι νεότεροι, στα ναρκωτικά. Αυτά δηλαδή, που ορίζονται για το κάπνισμα, απευθύνονται και σ’ αυτούς. Ότι η υγεία είναι ένα πολύτιμο αγαθό. Ότι δεν υπάρχουν παιγνίδια δοκιμών, με τον ανθρώπινο οργανισμό. Γιατί οι αντιδράσεις του είναι απρόβλεπτες! Τα καθαρά πνευμόνια, θα αιματώσουν σωστά τον εγκέφαλο, για να παραχθεί η πνευματική διαύγεια, η μήτρα της οικολογικής σκέψης. Κι αν μερικοί εξ υμών, έχουν περιέλθει στη δίνη των ψυχοτρόπων, μέλημά μας είναι να μην τιμωρούνται από την πολιτεία και παράλληλα, να τους δοθεί η ευκαιρία και τα κατάλληλα μέσα, να επανέλθουν.

Όμως επ’ ουδενί τρόπο, δεν θέλουμε να «μπλέξουμε» σε περιπέτειες τους υγιείς, λέγοντάς τους ιστορίες για δήθεν «αθώες ουσίες». Καμία ουσία, είτε λέγεται αλκοόλ, είτε καπνός, είτε μανιτάρι, είτε χόρτο, δεν είναι αθώο…

Στους μεθοδικούς λοιπόν οικολόγους, που μπαίνουν στο δίλημμα, του ναι μεν αλλά, η ηθική δεν έχει εκπτώσεις.

Δεν μετράς με οριοθετημένους χώρους, την αφαίρεση της ζωής του διαβατάρικου πουλιού. Του τετράποδου ζώου, που έτυχε να βρεθεί στο σκόπευτρο. Η τύχη της κυνηγημένης πανίδας μας, η επιβίωσή της, δεν μπαίνει σε χωρικά και χρονικά περιθώρια. Όταν κάποιος χάνεται, χάνεται για πάντα. Όπως οι καρκίνοι, δεν έχουν αποτρέψει (δυστυχώς), τον κόσμο, να συνεχίσει την ανθυγιεινή ζωή του, έτσι κι αυτός που πυροβολεί, δεν συνετίζεται, δεν εκπαιδεύεται (συν το χρόνο) στην φιλοζωία, στην αλλαγή ενστίκτων του. Τουναντίον, γίνεται επιθετικότερος. Γιατί περιορίζεται κι αισθάνεται διωκόμενος. Μόνο το σθένος μας, η οικολογική μας δυναμική, θα φέρει την αλλαγή.

Η ελευθερία, η αγάπη, ο αλτρουισμός, είναι δυνατά ένστικτα, είναι η βάση του ιδεαλισμού μας. Δεν διαπραγματεύονται σε παζάρια υπουργείων!

Απέναντι λοιπόν στο θάνατο και στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, δεν χωρούν ηθικά διλήμματα.

• Είσαι εναντίον της πυρηνικής ενέργειας.

• Είσαι εναντίον των μεταλλαγμένων. Ξεκάθαρα και κάθετα!

Κι αναφέρομαι σ’ αυτά τα δύο παραδείγματα, γιατί μερικοί οικολογίζοντες, μασάνε τα λόγια τους… Κάνουν στραβοτιμονιές. Μας εκθέτουν.

Δεν είσαι υπέρ στρατηγικών προσεγγίσεων, για να σε καταλάβουν οι κυνηγοί. Γιατί το «χόμπι» τους, είναι η δική σου ψυχική κατάπτωση. Είναι ο μαρασμός του ωραίου, ο χαμός του ζωντανού παλμού, του κελαηδήματος, που φτιάχνει τα αισθήματα της γαλήνης σου.

Δεν είσαι υπέρ των καταπατήσεων (δασικών και παραθαλάσσιων), γιατί με την απληστία τους, χάνεται η αίσθηση του μέτρου και της φυσικής αρμονίας. Άρα καταστρέφεται ο αισθητικός σου ορίζοντας.

Δεν είσαι υπέρ όλων εκείνων των αποφάσεων, που έχουν πλαστογραφηθεί, ως «λαϊκές παραδόσεις». Πολιτισμός, σημαίνει εκτός του τρόπου ζωής και ποιότητα σκέψης. Το κυνήγι ήταν κι είναι, η ραφιναρισμένη εκδήλωση της εγωϊστικής υπεροχής, ενός παρωχημένου ανδροκρατικού αμοραλισμού. Δεν είναι (η παραπλανητικά πλασαρισμένη), δήθεν «φροντίδα» του οικοσυστήματος. Η αναζήτηση του θανάτου, δεν έχει σχέση με την καλοδιάθετη προσέγγιση, αλλά με την μωροφιλόδοξη εξόντωση.

Η οικολογική λοιπόν ιδεολογία, σ’ αυτό το σημείο, βάζει την κόκκινη γραμμή της.

Η παρέλκυση απ’ αυτήν, είναι νοθεία προϊόντος, κρασί που νερώνεται.

Η είσαι λοιπόν έγκυος ή δεν είσαι. Ολίγον και περιστασιακά δεν γίνεται!

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΕΛΗΣ

16o Διεθνής Ιστιοπλοϊκός Αγώνας «ΚΥΚΛΑΔΕΣ 2010»


Ο Ναυταθλητικός Όμιλος Τζιτζιφιών Καλλιθέας (Ν.Ο.Τ.Κ.) διοργάνωσε τον 16o Διεθνή Ιστιοπλοϊκό Αγώνα «ΚΥΚΛΑΔΕΣ 2010» για σκάφη καταμετρημένα για ORC International, ORC CLUB και IRC. Ο αγώνας  διεξήχθη  από Σάββατο 3 Ιουλίου μέχρι το Σάββατο 10 Ιουλίου 2010 στην περιοχή των Κυκλάδων και του Σαρωνικού. Τα νησιά που θα επισκέφθηκαν αυτό το χρόνο είναι η Τήνος, η Αμοργός (Αιγιάλη) και η Σίφνος (Πλατύς Γιαλός). Συνδιοργάνωση υποδοχής και φιλοξενίας των σκαφών του αγώνα στο λιμάνι της Τήνου: Δήμος Τήνου, Επαρχείο Τήνου, Οργανισμός Νεολαίας & Άθλησης Δήμου Τήνου, Ναυτικός Όμιλος Τήνου.

Εντυπωσίασε η Φουτσιτζίδου στο πανελλήνιο νεανίδων

Η συριανή αθλήτρια Αναστασία Φουτσιτζίδου συμμετείχε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων – νεανίδων στο ΟΑΚΑ το οποίο ολοκληρώθηκε στις 4/7.

Στο τριπλούν ήταν εντυπωσιακή , αφού βελτίωσε κατά 38 εκατοστά το ατομικό της ρεκόρ (13.21μ.), πήρε το χρυσό μετάλλιο και παράλληλα σφράγισε το εισιτήριο για το Μονκτόν του Καναδά, όπου σε περίπου 2 εβδομάδες θα διεξαχθεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα της κατηγορίας.

Η Φουτσιτζίδου έγινε έτσι η 5η αθλήτρια που παίρνει το εισιτήριο για το παγκόσμιο, μετά τις Θεοδωροπούλου, Αναγνωστοπούλου, Κοϊνη και Προσκυνητοπούλου.

Μονάδες αφαλάτωσης νησιών των Κυκλάδων και χρηματοδότηση ΟΤΑ

«Το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Μελετών (ΙΓΜΕ) σε πρόσφατη μελέτη του επισημαίνει ότι τα 110 από τα 236 υπόγεια υδροφόρα συστήματα της χώρας χαρακτηρίζονται «απειλούμενα». Τα περισσότερα εξ αυτών δεν θα πληρούν, πιθανότατα, τους ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους που θέτει η Οδηγία Πλαίσιο (2000/60/ΕΚ) για τα Ύδατα. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης του ΙΝΑΣΟ σε σχέση με την ένταση των προβλημάτων έλλειψης και υποβάθμισης υδατικών πόρων εστιάζονται στο ότι το 35% του ελλαδικού χώρου, το οποίο περιλαμβάνει τα περισσότερα νησιά, βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης ή έχει ήδη ερημοποιηθεί, και επιπλέον η επάρκεια και ποιότητα του νερού στα νησιά του Αιγαίου βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα.

Η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί από το ΔΕΚ (C264/07) για τη μη εφαρμογή της Οδηγίας, που φαίνεται ότι έχει επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την ήδη κακή κατάσταση της ποιότητας και επάρκειας νερού στα νησιά του Αιγαίου, εξαιτίας της ευαισθησίας τους ως κλειστών οικοσυστημάτων και της γεωγραφικής τους θέσης που συνεπάγεται μεγάλη περίοδο ξηρασίας και λίγες βροχοπτώσεις.

Επιπλέον σε πρόσφατη επιστολή προς την κ. ΥΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη, ο Νομάρχης Κυκλάδων Δημήτρης Μπάϊλας, αναφέρεται στο θέμα της πληθώρας των γεωτρήσεων στις Κυκλάδες και τονίζει ότι, έχει καταργηθεί η κανονιστική που εφάρμοζε η Νομαρχία για να προστατεύσει τα πηγάδια, τις κοινοτικές και αγροτικές γεωτρήσεις. Δεν υπάρχουν όρια ασφάλειας από τη μια υδροληψία στην άλλη. Δεν προστατεύονται οι αγροτικές υδροληψίες σε σχέση με τις ιδιωτικές, κυρίως ατόμων που χτίζουν εξοχικές κατοικίες. Δεν υπάρχει ανώτατος αριθμός στις παρεχόμενες άδειες για κάθε περιοχή. Να σημειωθεί ότι τα περισσότερα νησιά έχουν γίνει «σουρωτήρια», αλλά ειδικά στις Κυκλάδες είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι ιδιωτικές γεωτρήσεις είναι πολλαπλάσιες των δημοτικών. Συγκεκριμένα, στην Πάρο έχουν καταμετρηθεί 50 δημοτικές και 250 ιδιωτικές γεωτρήσεις. Στην Τήνο 30 δημοτικές και 150 ιδιωτικές. Στη Σύρο οι 40 δημοτικές και τα τρία εργοστάσια αφαλάτωσης... ανταγωνίζονται τις 300 και πλέον ιδιωτικές γεωτρήσεις.

Σε πολλές περιοχές τα προβλήματα από την υπεράντληση είναι ήδη ορατά. Οι επιστήμονες του ΙΓΜΕ εκτιμούν ότι οι παράκτιοι υδροφόροι ορίζοντες κινδυνεύουν άμεσα από τη διείσδυση της θάλασσας (αυτό έχει ήδη συντελεστεί σε 1.760.000 στρέμματα στην επικράτεια, με χειρότερη την περίπτωση της Αργολίδας) και όσο το καθεστώς αδειοδότησης και ελέγχου των γεωτρήσεων παραμένει ελαστικό και ανεξέλεγκτο, τόσο η κατάσταση με τα χρόνια θα επιδεινώνεται χωρίς να μπορεί να αναστραφεί. «Στην προσπάθειά τους να βρουν νερό από καινούργιους υδροφόρους», λέει ο κ. Παναγιώτης Σαμπατακάκης, υδρογεωλόγος του Ινστιτούτου Γεωλογικών Μελετών Ελλάδας και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Υδρογεωλόγων, «πολλοί τρυπάνε όλο και πιο βαθιά. Έτσι, στη Θεσσαλία οι (περίπου 13.000) γεωτρήσεις φτάνουν πλέον σε 300 και πλέον μέτρα βάθος. Στη Νάξο ξεπερνούν τα 400 μέτρα, στην Αργολίδα τα 300, το ίδιο και στο Βελεστίνο της Μαγνησίας».

Πριν ενάμισι χρόνο, μελέτη του Υπουργείου Ανάπτυξης στην οποία καταγράφεται η υδρολογική κατάσταση των νησιών, αλλά και ανάλογη μελέτη της Σχολής Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του ΕΜΠ, έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για προϊούσα ερημοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των νησιών των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου.

Στα πλαίσια της αντιμετώπισης του φαινομένου της λειψυδρίας, πέρσι τον Μάρτιο η κυβέρνηση εξήγγγειλε την υλοποίηση προγράμματος υδροδότησης 8 νησιών των Κυκλάδων (Αμοργός, Δονούσα Κουφονήσια, Ηρακλειά, Θηρασιά, Φολέγανδρος, Κίμωλος και Σίκινος) από μονάδες αφαλάτωσης.

Ένα χρόνο μετά και ενώ τίποτε από αυτά δεν έχει υλοποιηθεί, δηλαδή έργα αναβάθμισης υδατικών πόρων και αντιμετώπιση παράνομων γεωτρήσεων και ενώ είναι προφανής η ανάγκη αύξησης της χρηματοδότησης των νησιωτικών ΟΤΑ, μέσω των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ), το Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ προτείνει μείωση του ποσού από 6,2 εκατομμύρια που ήταν πέρσι, σε 4 εκατομμύρια. Σύμφωνα με αυτά που προαναφέρθηκαν και, όπως φαίνεται, θα αντιμετωπίσουμε ένα μάλλον “αφυδατωμένο” μέλλον για τα νησιά, και δεδομένου του κόστους με το οποίο συνεχίζει να επιβαρύνεται το κράτος από τη μεταφορά νερού στα άνυδρα νησιά,

ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. Με ποιους τρόπους σκοπεύουν να αντιμετωπίσουν τον υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης και την υποβάθμιση ποιότητας και επάρκειας του υδατικού δυναμικού των νησιωτικών περιοχών του σε συνάρτηση με τη συνεχιζόμενη οικιστική ανάπτυξη και την ανόρυξη γεωτρήσεων εντός των νησιωτικών λεκανών απορροής και την αδυναμία ελέγχου τους;

2. Θεωρούνται οι μονάδες αφαλάτωσης έργα αντιμετώπισης των ανωτέρω προβλημάτων;

3. Σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβούν ώστε, ως ελάχιστο εχέγγυο για την επερχόμενη διοικητική μεταρρύθμιση και ως ένδειξη σεβασμού στις συνταγματικές επιταγές του άρθρου 101, όχι μόνο να μη μειωθούν οι χρηματοδοτήσεις στους ΟΤΑ μέσω των ΚΑΠ, αλλά να ενισχυθούν, όπως δικαίως ζητούν ομόφωνα όλες οι ΤΕΔΚ του Αιγαίου;

4. Με δεδομένο το μειωμένο κόστος και το περιβαλλοντικό όφελος από τη χρήση των ΑΠΕ, αν θα υπάρξουν συγκεκριμένα κίνητρα προς τους ΟΤΑ, για αξιοποίηση τους στη λειτουργία των μονάδων αφαλάτωσης;»,αναφέρουν σε ερώτησή τους στη Βουλή βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Ημερίδα για τη νησιωτικότητα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο


Ημερίδα για τη νησιωτικότητα διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Κρίτωνα Αρσένη, στις 1 Ιουλίου, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από την Ομάδα των Σοσιαλιστών. Η εκδήλωση διοργανώθηκε με αφορμή την εισαγωγή στη Συνθήκη της Λισαβόνας της έννοιας της νησιωτικότητας και με στόχο την κινητοποίηση των ευρωπαϊκών θεσμών για την εξειδίκευση όλων των ευρωπαϊκών πολιτικών ειδικά για τα νησιά.


Στην ημερίδα μίλησαν ο πρόεδρος των Σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Μάρτιν Σουλτς, η πρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειών της ΕΕ Μερσέντες Μπρέσο, ο πρόεδρος των Βαλεαρίδων Νήσων Φρανσέσκ Αντίθ, το στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη Γενική Διεύθυνση Περιφερειών Πάτρικ Σαλέζ και ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου και διευθυντής του προγράμματος Euroislands Ιωάννης Σπιλάνης.

Την ημερίδα παρακολούθησαν οι συμμετέχοντες στο ειδικό γκρουπ επισκεπτών με θέμα την βιώσιμη αλιεία και τη νησιωτικότητα που διοργανώνεται από τον ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, και στο οποίο συμμετέχουν μαθητές σχολείων από τη Σάμο και την Ευρυτανία, οι οποίοι έχουν διακριθεί για εργασίες που έχουν εκπονήσει με θέμα την βιώσιμη αλιεία, θεσμικοί εκπρόσωποι των αλιέων, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων, εκπρόσωποι επιστημονικών φορέων και επιστήμονες που ασχολούνται με ζητήματα αλιείας.

ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (www.edupame.gr) Έγκλημα σε βάρος της μόρφωσης των παιδιών του λαού!

Μαζί με την άγρια επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, τη φορολεηλασία, την κατεδάφιση του Ασφαλιστικού συστήματος, το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο» της αμάθειας και των χορηγών, ήρθαν στη δημοσιότητα και τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας για καταργήσεις ή συγχωνεύσεις σχολείων.


Πιο συγκεκριμένα, η ηγεσία του ΥΠΕΠΘ έχει ζητήσει από όλες τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να συλλέξουν αναλυτικά στοιχεία για τον αριθμό των μαθητών σε κάθε σχολείο, ποια από αυτά σχολεία πληρώνουν μίσθωμα (νοίκι), καθώς και προτάσεις για συγχωνεύσεις ή καταργήσεις σχολείων. Ήδη, στο ΦΕΚ με αριθμό φύλλου 412/12-04-2010 προβλέπεται από τη νέα σχολική χρονιά η συγχώνευση 4 σχολείων (1 σε Σάμο, 2 σε Αθήνα, 1 σε Ανατολική Θεσσαλονίκη), ενώ με την 41927/Δ4/16-4-2010 υπουργική απόφαση καταργούνται 4 σχολεία (1 στη Φθιώτιδα και 3 στις Κυκλάδες). «Προτεραιότητα» θα δοθεί απ’ ότι φαίνεται στα σχολεία που είναι στο νοίκι.

Η κατεύθυνση αυτή σχετίζεται με την απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών (25-1-10) να περικόψει κατά 10% τις πιστώσεις του προϋπολογισμού σε όλα τα υπουργεία και συγκεκριμένα κατά 781 εκατομμύρια ευρώ για την παιδεία.

Πρόκειται για συνέχιση της βάρβαρης, αντεργατικής πολιτικής που, στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης στήνει στο εκτελεστικό απόσπασμα, ό, τι έχει να κάνει με τις λαϊκές ανάγκες. Την ίδια ώρα, που 1 εκ. ευρώ την ημέρα ξοδεύεται για την συντήρηση των εκστρατευτικών στρατευμάτων στις νατοϊκές αποστολές, εκατοντάδες σχολεία οδεύουν για κατάργηση. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα σε όλο της το μεγαλείο!

Η απόφαση αυτή θα έχει δραματικές συνέπειες, στην ήδη υποβαθμισμένη μόρφωση των παιδιών του Λαού μας. Από κοινού με την κατεύθυνση για 30αρια τμήματα, τον δραματικό περιορισμό των διορισμών, τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας (αναπληρωτές με μειωμένο ωράριο θα λέγονται πια οι ωρομίσθιοι) το τοπίο στην εκπαίδευση, σε λίγα χρόνια, θα θυμίζει αυτό της δεκαετίας του 1950. Με τη μόνη διαφορά πως πλέον χορηγοί θα μπαινοβγαίνουν στα σχολεία, ανταλλάσσοντας τα ψίχουλα που θα πετούνε με το δικαίωμά τους να καθορίζουν οι ίδιοι το αναλυτικό πρόγραμμα. Επίθεση δηλαδή, τόσο στη τσέπη των εργαζόμενων-γονιών, όσο και στα μυαλά των μαθητών. Ταυτόχρονα, ανοίγει περαιτέρω ο δρόμος για απολύσεις εκπαιδευτικών με πρόσχημα πάντα πως όταν δεν υπάρχει αντικείμενο εργασίας, μονιμότητα δεν υφίσταται.

Πρέπει να σημάνει ξεσηκωμός. Από κοινού εκπαιδευτικοί, γονείς, ταξικά συνδικάτα, να κάνουν δική τους υπόθεση και αυτή τη μάχη. Είναι υπόθεση που αφορά πρώτα και κύρια την εργατική τάξη, καθώς είναι τα δικά της παιδιά που στοιβάζονται σε ακατάλληλα κτίρια, καταρτίζονται σε εφήμερες δεξιότητες, διδάσκονται την αντιεπιστημονικότητα, τη διαστρέβλωση της αλήθειας, τον αντικομμουνισμό. Να δημιουργηθεί ένα μεγάλο μέτωπο απειθαρχίας απέναντι στο μαύρο μπλοκ κυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ-Κεφαλαίου, που έχει την στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ.

Απειθαρχία στα 30αρια τμήματα, απειθαρχία στο κλείσιμο των σχολείων, απειθαρχία στην αυτοαξιολόγηση των σχολείων.

Αυτός είναι ο δικός μας μονόδρομος. Για να μπορούμε περήφανοι να κοιτάμε τους μαθητές μας στα μάτια, ως δάσκαλοι-παιδαγωγοί των παιδιών του Λαού.


-Δεν τους φοβόμαστε-δε σκύβουμε το κεφάλι!

-Στον πόλεμο που μας κήρυξαν απαντάμε με πόλεμο.

-Πόλεμος ταξικός για να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία.

-Παλεύουμε για το σχολείο και την παιδεία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Αποκλεισμένα από τις επείγουσες αεροδιακομιδές ασθενών τα νησιά του Αιγαίου λόγω της απαράδεκτης και απάνθρωπης πολιτικής των ιδιωτικών αεροπορικών εταιρειών


«Σοβαρά προβλήματα έχει δημιουργήσει η πολιτική που ακολουθείται, στην προοπτική συγχώνευσης τους, από τις δύο αεροπορικές εταιρείες «Olympic Air» και «Aegean» στον πολύ σοβαρό τομέα για την υγεία των κατοίκων της νησιωτικής Ελλάδας, αυτό των επείγουσων αεροδιακομιδών.


Πρόσφατα δημοσιεύματα του ημερήσιου τύπου που αφορούσαν το νησί της Λέσβου ανέφεραν ότι οι όροι που τίθενται από την «Aegean Airlines» για την αερομεταφορά επειγόντων περιστατικών που μπορούν να μεταφερθούν με αεροπλάνο της γραμμής είναι εντελώς απαγορευτικοί, αφού ζητά να έχει γίνει κράτηση 24 ώρες πριν από την πτήση, γεγονός που αποκλείει την έννοια του επείγοντος.

Με δεδομένη, επίσης, την άρνηση της Olympic Air να πραγματοποιεί αεροδιακομιδές και την εμπλοκή της σε άλλο περιστατικό στο οποίο δεν δέχθηκε να μεταφέρει 363 φιάλες αίματος προϊόν εθελοντικής αιμοδοσίας από την Λήμνο, με την επίκληση μιας εγκυκλίου για την συσκευασία, δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά για την άμεση εξυπηρέτηση των υγειονομικών αναγκών των νησιών, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες που οι ανάγκες αυξάνονται, οι οποίες σε αντίθεση με ότι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, θα βασίζονται μόνο στις πτήσεις στρατιωτικών αεροπλάνων και στα δρομολόγια των πλοίων με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε χρόνους μεταφοράς.

Επειδή όλα τα προηγούμενα χρόνια ο πρώην δημόσιος αερομεταφορέας εξυπηρετούσε τις κοινωνικές ανάγκες σ’ όλη την περιφέρεια της χώρας τόσο για τις αεροδιακομιδές εκτάκτων περιστατικών όσο και για την αποστολή υγειονομικών αναγκών, προσαρμόζοντας τις τεχνολογικές δομές στο εσωτερικό των αεροσκαφών και δημιουργώντας ειδικά διοικητικά τμήματα έτσι ώστε ταχύτατα και αποτελεσματικά να εξυπηρετούνται οι κοινωνικές ανάγκες

Επειδή η πολιτική του νέου ιδιωτικού καρτέλ των αερομεταφορών είναι φανερό ότι υποτάσσει την «εξυπηρέτηση» των κοινωνικών αναγκών στο κέρδος, αδιαφορώντας επιδεικτικά για την υγεία των πολιτών και την κοινωνική και περιφερειακή συνοχή της χώρας

Ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:

Γνωρίζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα; Τι άμεσα μέτρα προτίθενται να λάβουν έτσι ώστε να διασφαλίζεται η έγκαιρη αεροδιακομιδή των επειγόντων περιστατικών από τα νησιά του Αιγαίου και η απρόσκοπτη αποστολή των απαραίτητων αγαθών για την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών των νησιών;»,αναφέρουν σε ερώτησή τους στη Βουλή βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ Εκπόνηση ενεργειακών μελετών για τα Δημοτικά Σχολεία


Ο Δήμος Ερμούπολης συμμετείχε το 2009 στη δράση του προγράμματος «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ» του Υπουργείου Ανάπτυξης με προτάσεις ενεργειακών βελτιώσεων σε δύο δημοτικά κτίρια, προμήθεια συστήματος κεντρικής διαχείρισης του δημοτικού φωτισμού και ενημερωτικές δράσεις των δημοτών. Τα προτεινόμενα –προς βελτίωση- δημοτικά κτίρια είναι το 1ο Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης και το 5ο Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης.


Στα πλαίσια των ενεργειών κοινωνικής ευθύνης, η «ΒΟΡΕΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ» πρότεινε στο Δήμο Ερμούπολης την εκπόνηση ενεργειακών μελετών για τα υπόλοιπα Δημοτικά Σχολεία και Νηπιαγωγεία της Ερμούπολης, ως χορηγία για το 2010. Η δράση εκπονήθηκε κατά το χρονικό διάστημα Μαρτίου-Απριλίου 2010. Το σύνολο των ενεργειακών αποτυπώσεων και μελετών έγινε με οικονομικούς πόρους, εξοπλισμό και ανθρώπινο δυναμικό της «ΒΟΡΕΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ». Απασχολήθηκαν οι πολιτικοί μηχανικοί κα. Δήμητρα Πολυτάρχου, κ. Άγγελος Ζουλουφός, ως ενεργειακοί επιθεωρητές και οι ενεργειακές μελέτες έγιναν από τον κ. Μιχάλη Ζουλουφό, φυσικό – ενεργειακό μηχανικό.

Η χορηγία επιδιώκει στην παροχή ενός οδηγού, προς την Τεχνική Υπηρεσία Δήμου Ερμούπολης και τις Επιτροπές Παιδείας, για την αναβάθμιση της ενεργειακής απόδοσης των δημοτικών σχολικών κτιρίων λαμβάνοντας υπόψη τις εξωτερικές κλιματολογικές συνθήκες, τις κλιματικές απαιτήσεις των εσωτερικών χώρων, τα θερμικά χαρακτηριστικά των κτιρίων, τις εγκαταστάσεις θέρμανσης και κλιματισμού, τον αερισμό, τα συστήματα σκίασης και ηλιακής προστασίας. Αποσκοπεί στην ώθηση της σημαντικής προσπάθειας του Δήμου Ερμούπολης να αποκτήσει ωριμότητα σε παρεμβάσεις βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας των υποδομών του για την ενίσχυση της ποιότητας ζωής και εργασιακού περιβάλλοντος των δημοτών, να μειώσει τις περιττές δαπάνες κατανάλωσης ενέργειας, να ενθαρρύνει την αειφόρο αστική ανάπτυξη, να αποτελεί ένα αξιόλογο παράδειγμα περιβαλλοντικής ευαισθησίας και να συμβάλλει σημαντικά στην συνολική προσπάθεια των εθνικών, κοινοτικών και διεθνών στρατηγικών για την προστασία του περιβάλλοντος.

O δήμαρχος Ερμούπολης Γιάννης Δεκαβάλλας ευχαρίστησε θερμά τους κ.κ.Μιχάλη Ζουλουφό, Άγγελο Ζουλουφό και Δήμητρα Πολυτάρχου, τόσο για την αξιόλογη εργασία τους, όσο και για την γενναιόδωρη προσφορά τους. Παράλληλα, δήλωσε ότι ευελπιστεί ο Δήμος από την επόμενη χρονιά να αρχίσει να αξιοποιεί και να υλοποιεί τις ενεργειακές μελέτες της μελετητικής τους εταιρείας.