Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Εκπομπή για τον Κωστή Μπαστιά

Στον Κωστή Μπαστιά είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Εποχές και συγγραφείς». Γεννήθηκε στην Ερμούπολη το 1901 και πέθανε στην Αθήνα το 1972. Από πολύ νέος ασχολήθηκε με την πεζογραφία, τη δημοσιογραφία και το θέατρο. Για πολλές δεκαετίες υπήρξε στο κέντρο των πολιτιστικών και πολιτικών γεγονότων, ασκώντας την επιρροή του ως εκδότης, αρχισυντάκτης ή χρονογράφος μεγάλων αθηναϊκών εφημερίδων και ως γενικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, της Λυρικής Σκηνής και του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας. To 1923 ο θίασος της Κυβέλης ανεβάζει το θεατρικό του έργο «Πέτρα Σκανδάλου», και το 1924 η Μαρίκα Κοτοπούλη το «Το Πουλί της Νύχτας». Το 1927 εκδίδει το μαχητικό περιοδικό της δημοτικής «Ελληνικά Γράμματα». Από τα σημαντικότερα έργα του «Στεριές και Θάλασσες», «Μηνάς ο Ρέμπελος, Κουρσάρος στο Αιγαίο», «Ο Παπουλάκος», «Οι Ανθρωποι και τα Ζώα», «Τα Λιμάνια» κλπ. Σενάριο - σκηνοθεσία: Τάσος Ψαρράς .
(Τετάρτη, ΕΤ-1, 22.00).

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Έγινε σήμερα η ορκωμοσία των περιφερειακών συμβούλων στη Σύρο Γ. Μαχαιρίδης: “ Nα μη συμβιβαστούμε μπροστά στις δυσκολίες»


Πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Πνευματικό Κέντρο της Ερμούπολης η τελετής ορκωμοσίας του Περιφερειάρχη, των χωρικών αντιπεριφερειαρχών Κυκλάδων και Δωδεκανήσου και των μελών του Περιφερειακού Συμβουλίου Νοτίου Αιγαίου.

Στην ομιλία του, εκλεγμένος Περιφερειάρχης και επικεφαλής της παράταξης «Νότιο Αιγαίο – Αρχιπέλαγος Δημιουργίας» Γιάννης Μαχαιρίδης τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «μας ενώνει ο ίδιος στόχος. Να νοιώσει ο κάθε κάτοικος του Νότιου Αιγαίου ότι αξίζει να μένει στις ρίζες του, να δημιουργεί στον τόπο του και να έχει δικαίωμα στο όνειρο.
Δικό μας χρέος, να συγκρουστούμε με αυτό που θεωρείται - ή κάποιοι θεωρούν - ότι είναι μοιραίο και αναπόφευκτο για τον νησιώτη.
Να είμαστε απέναντι με όσους πιστεύουν ότι η μοίρα του Αιγαιοπελαγίτη είναι να ζει σε συνθήκες άγονης γραμμής.
Δική μας πλέον υπόθεση είναι να δοθεί οριστικό τέλος σε πολιτικές και νοοτροπίες που καθιστούν τα νησιά του Αρχιπελάγους “δυσμενή μετάθεση”».
Υπογράμμισε επίσης ότι «έστω και ένας Νοτιοπελαγίτης να αισθάνεται ότι δεν απολαμβάνει τα αγαθά της ίσης μεταχείρισης και τις δίκαιης αντιμετώπισης, τότε στο στέρεο οικοδόμημα που φιλοδοξούμε να χτίσουμε θα ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος της ρωγμής και της κατεδάφισης.
Αυτό δεν είναι αιτούμενο Δωδεκανησιακό ή Κυκλαδίτικο. Δεν είναι απαίτηση του Συριανού ή του Ροδίτη.
Πρόκειται για μια πολιτική και κοινωνική αναγκαιότητα που αφορά και αγγίζει κάθε κάτοικο του Νοτίου Αιγαίου, από τη Σύρο μέχρι τη Ρόδο και από το Καστελόριζο μέχρι την Κέα».
Ο κ. Μαχαιρίδης εξήγησε μάλιστα πως το κλίμα που διαμορφώθηκε τις τελευταίες ημέρες έχει να κάνει με το πώς σχεδιάστηκε και προωθήθηκε ο Οργανισμός της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, την ώρα – όπως τόνισε –«επιβάλλεται να αποτυπωθεί καθαρά η ιδιαιτερότητα του χώρου με την αντιστοίχηση των υπηρεσιών, βάσει της ισονομίας».

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Αξιοπρέπεια και αλητεία (ελληνικοί υπότιτλοι)

Απλήρωτοι οι αναπληρωτές μέσω ΕΣΠΑ


Να σταματήσει ο εμπαιγμός
Να πληρωθούν ΤΩΡΑ όλοι οι αναπληρωτές μέσω ΕΣΠΑ
Να κατοχυρωθεί το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή εργασία με ίσα δικαιώματα.

  Οι αναπληρωτές μέσω ΕΣΠΑ, που αποτελούν τη νέα μορφή ελαστικοποίησης και αμφισβήτησης κατακτημένων δικαιωμάτων στην εργασία των εκπαιδευτικών, παραμένουν ακόμη απλήρωτοι παραμονές Χριστουγέννων. Το υπουργείο, μετά τη γενικευμένη αντίδραση των συναδέλφων και του εκπαιδευτικού κινήματος, υποχρεώθηκε να αναιρέσει την απόφαση να μην πληρώνει τις αργίες, να πληρώνει με κλάσμα επί των πραγματοποιημένων ωρών και να μη χορηγεί πλήρη ασφάλιση. Ωστόσο, παραμένει το πρόβλημα της μη γραπτής στη σύμβαση τήρησης των μη μισθολογικών δικαιωμάτων (π.χ. άδειες) – παρά τη φραστική δέσμευση για χορήγησή τους- και το τεράστιο θέμα της κανονικής καταβολής των δεδουλευμένων στο τέλος κάθε μήνα.

 Παρά τις επανειλημμένες δεσμεύσεις του Υπουργείου, από το τέλος Οκτώβρη, για την «άμεση πληρωμή» των συναδέλφων, παραμένουν απλήρωτοι εδώ και τρεις μήνες. Πολλοί  συνάδελφοι βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς ζουν με δανεικά και έχουν υποχρεωθεί να μετακινηθούν σε νησιωτικές περιοχές μακριά από τον τόπο καταγωγής τους.

Γι’ αυτό το λόγο το Δ.Σ του συλλόγου μας, υλοποιώντας τη σχετική απόφαση της ΔΟΕ προχώρησε μαζί με τους συναδέλφους αναπληρωτές μέσω ΕΣΠΑ σε επίσχεση εργασίας, διεκδικώντας την άμεση πληρωμή τους.  

  Ενημερώνουμε όλους τους συναδέλφους ότι η μάχη αυτή με τη μορφή της επίσχεσης εργασίας μας αφορά όλους και πρέπει να τη στηρίξουμε. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε να υπάρχουν δίπλα μας συνάδελφοι, που θα παραμένουν απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, είτε δε θα πληρώνονται κανονικά.

  Καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων να αποφασίσουν, ότι θα προσαρμοστεί το πρόγραμμα των σχολείων, με την έναρξη της επίσχεσης εργασίας, και θα σχολάνε τα παιδιά χωρίς τις ώρες των αναπληρωτών ειδικοτήτων που συμμετέχουν σ’ αυτή, σύμφωνα με το πλαίσιο των εργασιακών δικαιωμάτων της ΔΟΕ και του Συλλόγου. Η επίσχεση εργασίας είναι μορφή πάλης των εργαζομένων και πρέπει να προστατευθεί από όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο.



ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ
ΣΥΡΟΥ – ΤΗΝΟΥ - ΜΥΚΟΝΟΥ 

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Κινούμαστε σε τροχιά σταθερής υποτίμησης.Και έχουμε δρόμο ακόμα...



Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
2009: Πάγωμα μισθών
2009: Πληθωρισμός 2,5%
20     2010: Μείωση επιδομάτων αρχικά 8% και μετέπειτα 12% και μείωση δώρων περίπου 40% που συνολικά μεταφράζονται σε ονομαστικές μειώσεις εισοδημάτων περίπου 9%.
Ανακοίνωση παγώματος μισθών τουλάχιστον ως το 2013.
2010: Πληθωρισμός 5%

Χωρίς πολλά λόγια, τα δύο τελευταία χρόνια υπάρχει μια μείωση πραγματικών εισοδημάτων περίπου 16%.

Ενδεχομένως, σε κάποιους να μην έχει γίνει τόσο αισθητή αυτή η μεγάλη μείωση. Πράγματι, επειδή αφενός οι πληθωριστικές επιδράσεις του 2009 καλύφθηκαν μερικώς από τα κέρδη της απεργίας που κάναμε το 2006 και που, ως τελευταία δόση, χορηγήθηκαν στις αρχές του 2009. Και επειδή αφετέρου το 1/3 της ονομαστικής μείωσης έχει προς το παρόν καμουφλαριστεί με την μείωση της παρακράτησης φόρου εισοδήματος λόγω των νέων συντελεστών άμεσης φορολογίας. Θα φανεί όμως όταν σε λίγους μήνες θα’ ρθει η ώρα των εκκαθαριστικών της εφορίας. Δυστυχώς, τα νούμερα είναι πολλές φορές αμείλικτα.

Κινούμαστε σε τροχιά σταθερής υποτίμησης. Και έχουμε δρόμο ακόμα... Πόσο;


Για να απαντήσουμε ας σκεφτούμε ορισμένα σημεία:

Πληθωρισμός

Για το 2011 έχουν ήδη ανακοινωθεί νέες αυξήσεις στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης (βενζίνη, τσιγάρα και άνω του 50% αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης), σε μια σειρά από υπηρεσίες, όπως εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών (τουλάχιστον 30%) και νοσοκομείων (από 3€ σε 5€) και νέοι αυξημένοι συντελεστές φπα, σε είδη μάλιστα πρώτης ανάγκης. Γεγονότα που αναπόφευκτα θα διατηρήσουν τον πληθωρισμό σε υψηλά επίπεδα, αντίστοιχα με τα τωρινά. Ας έχουμε στο μυαλό μας, επίσης, ότι ο πληθωρισμός δεν είναι ίδιος για όλους. Μελέτες  έχουν δείξει πως ο πληθωρισμός για τους φτωχότερους είναι διαφορετικός, και συνήθως μεγαλύτερος, από αυτόν για τους πλουσιότερους και συνεπώς μεγαλύτερος (συνήθως) από αυτόν που κάθε φορά ανακοινώνεται επίσημα.

Φορολογικό σύστημα
Να δούμε λίγο την αναλογία έμμεσων – άμεσων φόρων; Είναι ευρύτερα γνωστό ότι οι έμμεσοι φόροι (φόροι κατανάλωσης) θεωρούνται άδικοι μιας και επιβαρύνουν ποσοστιαία περισσότερο τα φτωχά στρώματα απ’ ό,τι τα πλουσιότερα. Όσο μεγαλύτερος λοιπόν ο λόγος έμμεσων προς άμεσους φόρους τόσο πιο άδικο και αντιλαϊκό θεωρείται το φορολογικό σύστημα. Σύμφωνα με τα στοιχεία λοιπόν του προϋπολογισμού του 2011, ο λόγος αυτός για το 2009 ήταν 1,32 (πραγματοποιηθέντα έσοδα), το 2010 θα ανέλθει στο 1,52 (εκτιμήσεις πραγματοποιήσεων) και για το 2011 προβλέπεται να εκτοξευτεί στο 1,59.

Ας δούμε επίσης το κομμάτι των άμεσων φόρων (φόροι εισοδήματος). Βασικός διαχωρισμός εδώ είναι οι φόροι φυσικών προσώπων (μισθωτοί κλπ) και νομικών προσώπων (εταιρίες). Ο λόγος φυσικών προς νομικά πρόσωπα δείχνει προς τα που εστιάζει το φορολογικό σύστημα στην προσπάθεια ανεύρεσης κρατικών εσόδων. Σύμφωνα πάλι με τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2011 ο λόγος αυτός για το 2009 ήταν 2,8 (πραγματοποιηθέντα έσοδα), το 2010 θα ανέλθει στο 2,9 (εκτιμήσεις πραγματοποιήσεων) και για το 2011 προβλέπεται να εκτοξευτεί στο 3,7.

Όλα αυτά, βέβαια, συμβαίνουν σ’ ένα περιβάλλον αύξησης των φόρων συνολικά, τόσο ποσοστιαία όσο, φυσικά, και σε απόλυτα νούμερα. Άλλωστε, αν μιλάγαμε για μειωμένους φόρους τότε οι προαναφερόμενες αναλογίες θα ήταν λιγότερο επώδυνες. Πιο συγκεκριμένα λοιπόν, από τα εκτιμώμενα στοιχεία του 2010 ως τα προβλεπόμενα του 2011, σύμφωνα πάντα με τον κρατικό πρϋπολογισμό, έχουμε αύξηση των έμμεσων φόρων κατά 6,6% και αύξηση των άμεσων φόρων κατά 2%, η οποία προκύπτει συνδυαστικά από την αύξηση των άμεσων φόρων για τα φυσικά πρόσωπα κατά 6,7% και τη μείωση (!!!) των άμεσων φόρων για τα νομικά πρόσωπα κατά 16,2%.

Στους καιρούς που ζούμε, όπου το κράτος επιδιώκει να αυξήσει με κάθε τρόπο τα φορολογικά του έσοδα, είναι νομίζουμε φανερή η επιπλέον επιβάρυνση που υφιστάμεθα ως (χαμηλόμισθοι) εργαζόμενοι τόσο από τους έμμεσους όσο και από τους άμεσους φόρους. Αν, επιπρόσθετα, αναλογιστούμε την εκτεταμένη φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή, τα προηγούμενα νούμερα γίνονται για ευνόητους λόγους ακόμα πιο επιβαρυντικά για εμάς.

Πριν πούμε ο,τιδήποτε άλλο να ξεκαθαρίσουμε το εξής:
Η κυβέρνηση ακολουθεί ένα πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής που κινείται στη λογική της εξυπηρέτησης συγκεκριμένων δημοσιονομικών στόχων εφαρμόζοντας μέτρα με βάση τις κατευθύνσεις του περίφημου μνημονίου. Αυτό το βασικό πλάνο θα υπάρχει όσο διαρκεί η επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας από τα αρμόδια κοινοτικά όργανα. Ένα σχετικά ασφαλές συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε, με τα τωρινά δεδομένα, είναι ότι θα διαρκέσει τουλάχιστον 15 χρόνια, μέχρι δηλαδή να λήξει και η περίοδος αποπληρωμής του δανείου η οποία όπως όλα δείχνουν θα είναι ενδεκαετής. Ανατροπές ασφαλώς μπορεί να υπάρξουν. Είτε για οικονομικούς λόγους, είτε για πολιτικούς. Είτε για εσωτερικούς λόγους, είτε για εξωτερικούς. Μιλάμε όμως πάντα με βάση τα τωρινά δεδομένα αποφεύγοντας να εμπλακούμε σε κάθε λογής σενάρια.

Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση υϊοθετεί μέτρα με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς απλώνοντας τα σε εύλογο εύρος χρόνου. Αφ’ ενός για να αποφύγει τις κοινωνικές εντάσεις, αφετέρου για να πραγματοποιήσει μια ομαλή μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο διαταράσσοντας όσο γίνεται λιγότερο τον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό. Επικοινωνιακά, η μεθοδολογία της είναι απλή: θέτει δημοσιονομικούς στόχους που δεν καταφέρνει να υλοποιήσει και υϊοθετεί νέα μέτρα για να καλύψει τις (αναμενόμενες) αστοχίες! Τα ΜΜΕ, ως άλλοι κυβερνητικοί υπερυπουργοί, παρουσιάζουν κάθε φορά τα μέτρα ως ένα νέο σοκ αποσιωπώντας σκοπίμως την ακολουθία που υπάρχει και έρχεται βήμα βήμα.

Είπαμε...

Κινούμαστε σε τροχιά σταθερής υποτίμησης. Και έχουμε δρόμο ακόμα... Πόσο;


Μισθοί

Για τις μέχρι τώρα περικοπές στους μισθούς αναφερθήκαμε νωρίτερα. Για το τι πρόκειται να ακολουθήσει μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε. Το μόνο γνωστό είναι ότι μέχρι τον Ιούνιο του 2011 θα έχει ολοκληρωθεί η πρόταση για το ενιαίο μισθολόγιο. Βλέπετε, σε τέτοια θέματα αποφεύγουν να τοποθετηθούν καθαρά. Το κάνουν μέσω διαρροών στον τύπο! Παρόλα αυτά μπορούμε να ξεθολώσουμε την εικόνα αν αναλογιστούμε τις εκθέσεις που κατα καιρούς δημοσιεύονται και κάνουν λόγο για χαμηλή παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας. Είναι οι ίδιες εκθέσεις που ως λύση προτείνουν (αλλά στην πραγματικότητα απαιτούν) τουλάχιστον 20% μείωση του μισθολογικού κόστους.

Το ενιαίο μισθολόγιο θα είναι η επόμενη, και ίσως όχι η τελευταία, ενέργεια προς αυτήν την κατεύθυνση. Κατ’ αρχήν το ενιαίο μισθολόγιο, όπως μας ενημερώνει το επικαιροποιημένο μνημόνιο που υπογράφτηκε στις 22/11/2010 θα αφορά όλους τους δημοσίους υπαλλήλους και όχι τους νεοπροσλαμβανόμενους όπως αρχικά άφηναν να εννοηθεί. Επίσης, με το νέο μισθολόγιο θα εισαχθεί η σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα. Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει αυτή η σύνδεση παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστος. Είναι φανερό όμως ότι οδεύουμε σε περαιτέρω μείωση μισθών πιθανόν στη βάση αυτής της σύνδεσης.

Άλλωστε η εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού 2011 μόνο να μας κρατάει σε εγρήγορση μπορεί όταν στον πίνακα απόδοσης μέτρων αναφέρει για το 2013 αποδόσεις μέτρων 4,2 δις € που δεν έχουν ακόμα διευκρινιστεί.

Τα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα που στοχοποιούν το κονδύλι για το επίδομα εξωδιδακτικής απασχόλησης εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς το σκοπό: δημιουργούν κλίμα για την μεγάλη επιβάρυνση που προκαλεί στον κρατικό προϋπολογισμό, παραλείποντας βέβαια να αναφέρουν ότι το ύψος του συγκεκριμένου κονδυλίου οφείλεται στο πολυπληθές των ατόμων που χορηγείται και όχι φυσικά στο σημαντικό κατ’ άτομο ύψος του.

Δεν έχει νόημα να επεκταθούμε σε σενάρια και πιθανές εκδοχές του νέου μισθολογίου. Ούτε του τρόπου με τον οποίο θα εφαρμοστεί σε μας τους εκπαιδευτικούς. Είναι ορατή η φιλοσοφία του και αυτό αρκεί. Αρκεί για να δούμε την εικόνα καθαρά, μια εικόνα που τελικά, και σε βάθος χρόνου, μόνο εξαθλίωση μπορεί να σημάνει για το βιοτικό μας επίπεδο.

Συντάξεις

Οι ασφαλιστικοί νόμοι τα τελευταία χρόνια είχαν την τιμητική τους. Αυτός του 2010 παρότι αρκετά επώδυνος δεν θα είναι και ο τελευταίος. Πάλι μέσω της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού πληροφορούμαστε ότι οι νέες αξιολογήσεις θα ολοκληρωθούν το μάρτιο του 2011 και ο στόχος θα είναι η εξοικονόμηση ως το 2060 ενός ποσού της τάξεως του 10% του ΑΕΠ με τα σημερινά δεδομένα. 10% του ΑΕΠ; Ααα εντάξει, για 23 δις € μιλάμε, ψίχουλα...
Μήπως άραγε όλα αυτά συνοδευτούν από μια βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας;

Εεε, ας το πούμε ακόμα μία φορά:

Κινούμαστε σε τροχιά σταθερής υποτίμησης. Και έχουμε δρόμο ακόμα...

Πόσο;


Εργασιακές σχέσεις

Ας ξεκινήσουμε με τη συνέντευξη του Ραγκούση, υπουργού εσωτερικών, στο “Βήμα” στις 5/12/2010 όπου δήλωνε:
“...στο τέλος της τετραετίας ο αριθμός όσων μισθοδοτούνται από το δημόσιο θα έχουμε πετύχει να είναι σημαντικά μικρότερος από τον σημερινό, ..., περίπου 200.000 λιγότεροι”.
Είναι η πρώτη φορά που επίσημα επιβεβαιώνονται τα παλαιότερα δημοσιεύματα περί μείωσης των δημοσίων υπαλλήλων κατά 200 ή 300 χιλιάδες.
Ας προσθέσουμε σ’ αυτό τώρα την αναλογία “1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις” που σύμφωνα με το επικαιροποιημένο μνημόνιο δεν θα εξαιρεί τελικά τον τομέα της παιδείας, της υγείας κλπ..
Και τέλος ας συνυπολογίσουμε ότι σαν νέες προσλήψεις θα λογίζονται όλες οι μετατάξεις που θα προκύψουν.

Γίνεται πλέον ολοκάθαρο ότι νέες προσλήψεις εκπαιδευτικών θα γίνονται, αν γίνονται, με το σταγονόμετρο. Αυτό, αναπόφευκτα θα δημιουργήσει ιδιαίτερη πίεση σε μας που θα κληθούμε να λειτουργήσουμε τα σχολεία. Η πίεση αυτή θα λάβει πολλές μορφές.

Ένα πρώτο δείγμα παίρνουμε από την πρόταση που κατέθεσε για διαβούλευση το υπουργείο παιδείας με ημερομηνία 1/12/2010 και τίτλο “αναβάθμιση της διοίκησης της εκπαίδευσης”. Μεταξύ πολλών που αναφέρονται σ’ αυτή, διαβάζουμε την πρόθεση για κατάργηση των γραφείων εκπαίδευσης και την ενοποίηση των περιφερειακών διευθύνσεων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μάλλον δεν πρόκειται για μια αθώα απλοποίηση των δαπανηρών γραφειοκρατικών δομών. Ειδικά όταν παρακάτω διαβάζουμε για την ανάγκη εξορθολογισμού του ωραρίου των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας. Είναι φανερό ότι οι μαζικές διαθέσεις που παρατηρήθηκαν φέτος προς την πρωτοβάθμια θα πάρουν μόνιμο χαρακτήρα και ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Είναι επίσης φανερό ότι το ωράριο των 21 ωρών θα τεθεί προς αναθεώρηση, εννοείται ανοδική.

Δεν γίνεται επίσης να παραγνωρίσουμε την πρόταση για “άρση των επικαλύψεων αρμοδιοτήτων του διευθυντή με το σύλλογο διδασκόντων”. Μεταφορά εξουσίας προς τον διευθυντή που αναλαμβάνει έναν έντονα ελεγκτικό ρόλο απέναντι στο σύλλογο διδασκόντων. Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται και η πρόταση του ιδρύματος Τσάτσου, που δημοσιοποιήθηκε στις 13/12/2010, ως ένα από τα μοντέλα που επεξεργάζεται το υπουργείο. Σύμφωνα μ’ αυτή, λοιπόν, ο διευθυντής αντικαθιστά μερικώς τα, υπό κατάργηση, γραφεία εκπαίδευσης και είναι αρμόδιος, μεταξύ άλλων, για τη χορήγηση αδειών απουσίας και την ανάθεση υπερωριακής απασχόλησης.

Χρειάζεται να πούμε κι άλλα; Ας πούμε εν συντομία για τον περαιτέρω περιορισμό του προϋπολογισμού του υπουργείου παιδείας. Στον προϋπολογισμό του 2010 προβλεπόταν κονδύλι ύψους 7,6 δις για το συγκεκριμένο υπουργείο. Η εφαρμογή του μνημονίου μείωσε, όπως δείχνουν τα μηνιαία δελτία εκτέλεσης προϋπολογισμού, αυτό το ποσό κατά 10% περίπου, μείωση η οποία καλύφθηκε κατά κύριο λόγο από τις μειώσες των μισθών. Για το 2011 προβλέπεται εκ νέου μείωση περίπου 10%. Σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού αυτή η μεγάλη μείωση δεν θα καλυφθεί από τις δαπάνες μισθοδοσίας. Από που θα καλυφθεί όμως; Μήπως από το κόψιμο της ήδη πενιχρής χρηματοδότησης των σχολείων; Μήπως από το κόψιμο όλων των συμπληρωματικών δομών εκπαίδευσης; Μήπως από τη διαφαινόμενη μαζική κατάργηση σχολικών μονάδων; Και τι σημαίνουν άραγε όλα αυτά για το εργασιακό μας περιβάλλον, τις οργανικές θέσεις και τη συνεπαγόμενη εργασιακή ανασφάλεια;

Απολύσεις
Δεν πρόκειται να γίνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων διαβεβαιώνουν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες. Και λένε αλήθεια! Δεν πρόκειται να γίνουν... τώρα! Για αργότερα βλέπουμε... Ας είμαστε λίγο σοβαροί. Και ας μας εξηγήσουν τι ακριβώς εννοεί το μνημόνιο όταν ορίζει ξεκάθαρα ότι μέχρι το Σεπτέμβριο του 2011 πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί δράσεις που θα μειώσουν την απασχόληση στο δημόσιο τομέα επιπροσθέτως του κανόνα της μίας πρόσληψης ανά πέντε συνταξιοδοτήσεις. Και όταν μάλιστα από αυτή τη μείωση δεν θα εξοικονομιθούν 10 ή 20 αλλά 600 εκ. €. Πιθανόν κάποιος καλόπιστος να σκεφτεί ότι αναφέρονται στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου που λήγουν. Γρήγορα όμως θα απογοητευτεί όταν διαβάσει την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού όπου αναφέρεται πως η μείωση αυτών των συμβάσεων για το 2011 θα αποφέρει μόνο 100 εκ. €.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αντιγράφουμε απο δημοσίευμα της ιστοδελίδας capital στις 13/12/2010:
“Αρμόδια στελέχη εξηγούν ότι αν μπουν πολλά «λουκέτα» και γίνουν συγχωνεύσεις ΔΕΚΟ, αλλά και των υπολοίπων φορέων του ευρύτερου δημοσίου και των ΟΤΑ που έχει ήδη συμφωνήσει η κυβέρνηση, αλλά και πωλητήρια κρατικών τραπεζών, τότε ο κανόνας «1 προς 5» δεν θα αρκεί για να απορροφήσει το προσωπικό.”

Τι θα γίνει, πράγματι, αν οι μετατάξεις και λοιπές μετακινήσεις είναι τόσες πολλές που δεν “χωράνε” στον κανόνα 1 προς 5; Πως θα αποφευχθούν οι απολύσεις; Κι αν δεν αποφευχθούν, θα αγγίξουν και τους εκπαιδευτικούς; Κανείς δεν ξέρει. Πάντως η Τράπεζα της Ελλάδος έχει άποψη. Και την αναφέρει στην ενδιάμεση έκθεση της νομισματικής πολιτικής 2010 (Οκτώβριος 2010):
“…Το Υπουργείο Παιδείας απασχολεί το μεγαλύτερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων (περίπου 180-190 χιλιάδες) από κάθε άλλο υπουργείο. (Πρόκειται ουσιαστικά για εκπαιδευτικούς, καθώς το σύνολο των υπαλλήλων στην Κεντρική υπηρεσία δεν υπερβαίνει τα 1.000 άτομα). Παρά το μεγάλο αυτό αριθμό εκπαιδευτικών ( ο οπoίος είναι διπλάσιος κατά κεφαλήν από ό,τι στη Φινλανδία)...”
Όχι οποιοσδήποτε φορέας, σε μια όχι οποιαδήποτε έκθεση…

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμα. Δυστυχώς, δεν υπάρχει τελειωμός σε όλα αυτά. Κλείνοντας όμως, θα σταθούμε σε δυο σημεία που αξίζουν προσοχής.

Συλλογικές συμβάσεις

Ο νεοφιλελευθερισμός επελαύνει τώρα πλέον και με την επίσημη κρατική βούλα! Μπορούμε πλέον να υπερηφανευόμαστε ότι έχουμε ένα κράτος που είναι ατόφια νεοφιλελεύθερο, πιστεύει στην αυτορρύθμιση της αγοράς και προς απόδειξη όλων αυτών ενδεχομένως να αυτοκαταργηθεί στο μέλλον ως δείγμα αναγνώρισης της περιττής του πλέον παρουσίας. Τι άλλο να πούμε για την θεσμική πλέον αχρήστευση των κλαδικών συμβάσεων και την εξίσωση τους με την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας που ορίζει το πελώριο νούμερο των 620 € (καθαρά) ως το ποσό στο οποίο οφείλουν να προσαρμόσουν τις ανάγκες τους αυτοί που έλαχε ως εργαζόμενοι να δουλεύουν στην Ελλάδα. Δεν λέμε τίποτα παραπάνω, αρκεί που είπε η Κατσέλη ότι αυτά τα είχε ρυθμίσει ούτως ή άλλως η αγορά!

Επιδόματα ανεργίας

Διαβάζουμε στην τελευταία επικαιροποίηση του μνημονίου ότι τα επιδόματα ανεργίας θα χορηγούνται από το 2012 με κριτήριο τα ελάχιστα απαιτούμενα μέσα διαβίωσης. Ο στόχος είναι να εξοικονομηθούν τουλάχιστον 500 εκ. €. Κοιτάζοντας τις μηνιαίες καταστάσεις που δημοσιεύει ο ΟΑΕΔ παρατηρούμε ότι για το 2010 οι επιδοτούμενοι άνεργοι ανέρχονται κατα μέσο όρο σε περίπου 220.000 μηνιαίως ή αθροιστικά σε περίπου 2,6 εκ. ετησίως. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι όλοι αυτοί παίρνουν το πλήρες επίδομα των 454 € (κάτι που δεν ισχύει μιας και αρκετοί είναι εποχιακοί) η δαπάνη του ΟΑΕΔ για επιδόματα ανεργίας δεν μπορεί να ξεπερνά τα 1,3 δις €. Εξοικονόμηση 500 εκ. € σημαίνει μείωση τουλάχιστον 35% είτε στο επίδομα, είτε στον αριθμό των δικαιούχων, τη στιγμή μάλιστα που είναι δεδομένο ότι οι άνεργοι θα αυξηθούν και μάλιστα αρκετά.
Αλήθεια, πίσω από τους δημοσιονομικούς στόχους αντιλαμβάνονται ότι κρύβονται ζωές;

Αρκετά!
Αρκετά είπαμε, αρκετά έκαναν, αρκετά γενικώς...

Δεκέμβρης 2010

ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ
Εκπαιδευτικοί Θήρας


Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

ΘΩMAΣ ΔPIKOΣ «Nα κατανοούμε την αληθινή ιστορία»

 Συνέντευξη στον Aπόστολο Xατζηπαρασκευαΐδη

Για το φαινόμενο της πορνείας στην Eρμούπολη του 19ου αιώνα είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με το συγγραφέα του ομώνυμου βιβλίου (εκδ. EΛΛHNIKA ΓPAMMATA 2002) Θωμά Δρίκο. Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο κ. Δρίκος αναφέρεται στη μεθοδολογία συγγραφής που ακολούθησε, στην προκλητικότητα του θέματος, στα αίτια ακμής και παρακμής του φαινομένου της πορνείας στη Σύρο, καθώς και στην υποδοχή του βιβλίου από την τοπική κοινωνία.
Oλόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
    - Πώς ξεκινά καταρχήν η ιδέα συγγραφής ενός βιβλίου μ' αυτό το θέμα;

    - Kατ' αρχήν δεν επρόκειτο για προγραμματισμένο βιβλίο. Eίναι αδύνατον να γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι υπάρχει επαρκές υλικό για την στήριξη ενός βιβλίου με παρόμοιο θέμα. Aπό την άλλη όμως, όταν έχεις
πληροφορίες από ηλικιωμένους Συριανούς, για τις παλαιές δόξες της νήσου, επί του θέματος, υφίσταται η πρόκληση. Πρόκληση για έρευνα με άγνωστη κατάληξη. 


    - Ποιά είναι η μεθοδολογία συγγραφής που ακολουθήσατε; Πώς
χειριστήκατε τις πηγές;
 

    - H μεθοδολογία είναι εντελώς προσωπική. Γενικώς σ' αυτά που με ενδιαφέρουν πηγαίνω ψάχνοντας. M' αρέσουν ιδιαίτερα οι μεγάλες και παράξενες διαδρομές προς τα θέματά μου. Mπορεί για ένα πεδίο έρευνας που άλλος θα χρειαστεί 3 εβδομάδες, να φάω 3 ολόκληρα χρόνια. Aλλά εκεί νομίζω είναι και το ζουμί του πράγματος. Για παράδειγμα: Tα βιβλία του Πταισματοδικείου Eρμουπόλεως, όπως και τα βιβλία του δημοτικού νοσοκομείου, χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά σε συστηματική ιστορική
έρευνα. Aλλά αυτό έγινε, κατορθωτό, γιατί πήγα στο θέμα, γύρω - γύρω.
Άλλωστε στην περίπτωση της συριανής πορνείας δεν μπορούσες να πας και αλλιώς. Yπ' αυτήν την έννοια ήταν ένα πράγμα που μου ταίριαζε ιδιαίτερα.

    - Ποιοί ήταν οι λόγοι άνθισης της πορνείας στην Eρμούπολη το 19ο
αιώνα; 

    - Έχουν να κάνουν με δύο πράγματα. Πρώτον την παραγωγή του εμπορεύματος «δημόσια γυναίκα» και δεύτερον τη δημιουργία της απαραίτητης αγοράς για τη διάθεσή του. Kαι τα δύο υπήρξαν σε αφθονία στη Σύρο του 19ου αιώνα. Kαι μεγάλη φτώχια που οδηγούσε πολλές νέες γυναίκες στην πορνεία και μεγάλη αγορά λόγω του λιμανιού και των αυστηρών και συντηρητικών ηθών της εποχής. 

    - Ποιά στάση κράτησε η τοπική κοινωνία απέναντι στο φαινόμενο; 

    - Στάση βδελυγμίας, επικρότησης, ανοχής και αμηχανίας. Άλλοι στιγμάτιζαν το γεγονός και ζητούσαν την εξαφάνισή του, άλλοι το επικροτούσαν αφού ζούσαν από αυτό, άλλοι το παραδεχόντουσαν, δηλαδή κάτι σαν αναγκαίο κακό και άλλοι έξυναν το κεφάλι τους. 

    - Yπήρχαν ταξικές διακρίσεις στον αγοραίο έρωτα; 

    - Aλίμονο και να μην υπήρχαν. Για φαντασθείτε ας πούμε τον τάδε έμπορο να «εξυπηρετείται» στον ίδιο χώρο από την ίδια γυναίκα, όπως και ο τελευταίος ναύτης, χωροφύλακας ή μπαρμπέρης. Eξ άλλου λόγοι υγιεινής και ασφάλειας συνέτειναν πολύ σε αυτό. 

    - Πόσο δύσκολο και προκλητικό ήταν να «ανασηκώσετε το σάβανο της λήθης», όσον αφορά στη συριανή πορνεία; 
    - Πράγματι και δύσκολο ήταν και παιγνιωδώς προκλητικό. Δύσκολο γιατί ελάχιστα πράγματα έχουν γραφτεί για τέτοια θέματα. Προκλητικό γιατί ότι σάβανο και να σηκώσεις τινάζεται πολύ σκόνη. Σκεφτείτε τι γίνεται αν πρόκειται να σηκώσεις το σάβατο για τέτοιου είδους ζητήματα. Aλλά για μένα προσωπικά ήταν και για ένα άλλο λόγο προκλητικό. Έχω βαρεθεί να
ακούω άδεια, παχιά λόγια για περασμένα μεγαλεία και «διηγώντας τα να κλαις». Kάποτε καλό είναι να κοιτάμε και να κατανοούμε την αληθινή
ιστορία και όχι αυτή που μας σερβίρουν κάθε είδους παπαγαλάκια. 

    - Για ποιούς λόγους παρήκμασε η πορνεία στη Σύρο; 
    - Aφού παρήκμασε όλη η Eρμούπολη, επόμενο ήταν να παρακμάσει και η πορνεία σ' αυτήν. Πάντως μέχρι και τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και λίγο μετά από αυτόν υπήρχε και «εμπόρευμα» και «αγορά». Φαντασθείτε πως στη δύσκολη δεκαετία του 1950, όταν η Σύρος είχε τεράστια προβλήματα για να κρατήσει τον κόσμο σ' αυτήν, ότι είχε προταθεί στα σοβαρά να επισκευασθεί εκ βάθρων το κτίριο όπου το σημερινό ξενοδοχείο «EPMHΣ» και να λειτουργήσει σε αυτό μεγάλο πορνείο το οποίο θα ετόνωνε την τοπική οικονομία. 

    - Ποιά ήταν η αποδοχή του βιβλίου στη Σύρο; 
    - Mαθαίνω ότι από τα βιβλία που αφορούν την τοπική ιστορία είχε τη μεγαλύτερη εμπορική απήχηση. Θες λίγο η περιέργεια, λίγο το παράδοξο του θέματος, το βιβλίο «πούλησε» και γενικά «άρεσε». Eπίσης μαθαίνω ότι μερικούς ή μερικές «ενόχλησε» υπό την έννοια «κοτζάμ Eρμούπολη, κοίτα θέμα που βρήκε να ασχοληθεί ο άνθρωπος». 
    - Σας ευχαριστώ για τη συζήτηση που είχαμε. 
    - Kι εγώ σας ευχαριστώ.


Μπορεί η στείρωση να δώσει λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων ζώων;

Tου ΓIΩPΓOΥ MAPAΓKOΥ (Kτηνίατρου)
Στην Αμερική η human society στα πλαίσια της καμπάνιας της για την στείρωση των κατοικίδιων ζώων με τίτλο «ακόμα και μια γέννα είναι πάρα πολύ» παραθέτει κάποια στοιχεία για την ταχύτητα με την οποία αυξάνονται τα σκυλιά. Ένα ζευγάρι σκύλων λοιπόν μέσα σε διάστημα 7 ετών δίνει 67.000 ζώα. Κάθε μέρα στην Αμερική γεννιούνται 10.000 παιδιά και 70.000 γατάκια και σκυλάκια, μια αναλογία δηλ. 1 νέος άνθρωπος προς 7 νέα ζώα.
Κι αν αναλογιστούμε ότι οι Αμερικάνοι είναι  πιο ευαισθητοποιημένοι στο θέμα των στειρώσεων και γενικά πιο υπεύθυνοι ως ιδιοκτήτες ζώων καταλαβαίνουμε γιατί η κατάσταση στη χώρα μας είναι τόσο τραγική. Επίσης από ένα δικό μου υπολογισμό λαμβάνοντας υπόψη ότι μια γάτα γεννά περίπου 3 φορές το χρόνο σε 7 χρόνια αυτή και οι απόγονοί της θα είναι περίπου 560.000. Καταλαβαίνετε ότι οι αριθμοί είναι τεράστιοι και αναλογίζεστε πως εάν 560.000 είναι οι γάτες που προέρχονται από μία γάτα μέσα σε μια επταετία, πόσα έπρεπε να είναι τα αδέσποτα εάν όλα ζούσαν 7 χρόνια.
    Ο μέσος όρος ζωής ενός αδέσποτου ζώου ανέρχεται σε 1,5 με δύο χρόνια.
Ο μέσος όρος ζωής ενός δεσποζόμενου σκύλου φτάνει ακόμα και τα 18 χρόνια. Ο άνθρωπος που εγκαταλείπει ένα ζώο του στερεί πάνω από δεκαπέντε χρόνια ζωής! Το 1/3 του πληθυσμού των αδέσποτων πεθαίνει κάθε χρόνο από αιτίες που σχετίζονται με τον άνθρωπο (αυτοκινητικά, φόλες), ενώ περισσότερα από τα μισά πέφτουν θύματα κακοποίησης. Οι μικροί αλήτες του δρόμου αναγκάζονται να δίνουν καθημερινό αγώνα για να επιβιώσουν επειδή ο άνθρωπος τους εγκατέλειψε. Εκείνοι δεν θα τον εγκατέλειπαν ποτέ! Κι αναλογίζεται κανείς γιατί δεν κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε
αυτό τον κύκλο θανάτου , γιατί στην Ελλάδα δεν στειρώνουμε τα ζώα μας, ούτως ώστε να μην επιτρέπουμε την γέννηση μελλοθάνατων ζώων.
    Στην Ελλάδα η στείρωση αποτελεί ακόμα ταμπού. Νοιώθουμε ότι ερχόμαστε
ενάντια στη φύση, νοιώθουμε ότι είναι πολύ σκληρό να υποβάλουμε το ζώο μας σε μία χειρουργική επέμβαση, έχουμε πάντα την ελπίδα ότι θα βρούμε νέους ιδιοκτήτες για τα κουτάβια που έρχονται ή πολλές φορές κατά την διάρκεια της κυοφορίας μας ζητάνε πολλοί κουτάβι αλλά μόλις γεννηθούν δεν τα παίρνει κανείς. Επίσης νιώθουμε ότι στειρώνοντας το ζώο μας του στερούμε την απόλαυση του έρωτα. Όμως πρέπει να ξέρουμε ότι τα περισσότερα ζώα με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως π.χ. το δελφίνι, δεν κάνουν έρωτα αλλά αναπαράγονται. Γι' αυτά η αναπαραγωγή είναι υπόθεση ορμονών
και μόνο. Ένας αρσενικός σκύλος μπορεί να ζήσει μία ομαλότατη ζωή χωρίς
να χρειαστεί ποτέ να αποδείξει την αξία του ως επιβήτορας, ενώ μία σκυλίτσα δεν θα νιώσει ανεπαρκής αν δεν γεννήσει. Και για όσους επιμένουν να χρησιμοποιούν ανθρωποκεντρικά κριτήρια για να ερμηνεύουν την συμπεριφορά των ζώων, θέτω μία απλή ερώτηση: Θα έφερνε ποτέ κανείς στον κόσμο ένα παιδί που θα ήταν καταδικασμένο στην άθλια ζωή και τον τραγικό θάνατο ενός αδέσποτου;
    Στειρώστε λοιπόν τα ζώα σας, αυτά θα είναι πιο υγιή και εσείς πιο
ήσυχοι.

Πλεονεκτήματα στείρωσης     Καταρχήν πριν αναφερθούμε στα πλεονεκτήματα της στείρωσης πρέπει να πούμε τι είναι η στείρωση και πώς γίνεται; Η στείρωση λοιπόν είναι η αφαίρεση των γεννητικών οργάνων με συνέπεια το ζώο να μην έχει καθόλου αναπαραγωγική ικανότητα. Η στείρωση στα θηλυκά ζώα μπορεί να είναι μερική ή ολική. Στην μερική αφαιρούνται μόνο οι ωοθήκες ή απωληνώνονται οι ωαγωγοί ώστε να αποτρέπεται η κάθοδος των ωαρίων στα κέρατα της μήτρας ή αφαιρούνται οι ωοθήκες και τμήμα των κεράτων. Στην ολική αφαιρούνται οι ωοθήκες, τα κέρατα και το σώμα της μήτρας δηλ. ολόκληρη η μήτρα με τα εξαρτήματά της. Ενδεικτικά αναφέρω ότι τα κέρατα της μήτρας είναι το τμήμα το οποίο κυοφορεί, σε αντίθεση με τον άνθρωπο που
κυοφορεί το σώμα της μήτρας. Παλαιότερα η στείρωση γινόταν και με τους δύο τρόπους, όμως σήμερα έχει επικρατήσει η ολική υστερεκτομή με μέση τομή στην κοιλιά γιατί έχει τις λιγότερες επιπλοκές. Εάν δεν αφαιρεθεί όλη η μήτρα συνεχίζει και υπάρχει ορμονικό ερέθισμα αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα να δημιουργηθεί πυομήτρα στο τμήμα της μήτρας που έχει απομείνει κάτι που είναι πολύ επικίνδυνο για τη ζωή του ζώου. Επίσης αυξάνει η πιθανότητα για καρκίνο στο κολόβωμα της μήτρας και στους
μαστούς. Στα αρσενικά η στείρωση γίνεται με την αφαίρεση των όρχεων. Στα
αρσενικά η στείρωση είναι πολύ πιο απλή διαδικασία σε σχέση με τα θηλυκά
γιατί οι όρχεις βρίσκονται εκτός κοιλιάς. Στα θηλυκά εφόσον τηρούνται οι
κανόνες ασηψίας και χρησιμοποιούνται σύγχρονα μέσα αναισθησίας όπως
είναι η εισπνευστική αναισθησία ο κίνδυνος είναι πολύ μικρός.

Θετικές επιπτώσεις στην υγεία     Από μία αυστηρά ιατρική οπτική γωνία, η στείρωση μπορεί να βελτιώσει και να παρατείνει τη ζωή ενός κατοικίδιου. Το θηλυκό σκυλί πρέπει για να έχει φυσιολογική αναπαραγωγική ζωή να γεννά τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Εάν δεν μπορεί να γίνει αυτό τότε καλό είναι να στειρώνεται. Με τη στείρωση μειώνεται θεαματικά η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου. Τα αστείρωτα θηλυκά σκυλιά έχουν 16 φορές περισσότερες πιθανότητες για καρκίνο του μαστού από όσα στειρώθηκαν πριν τον πρώτο οίστρο τους (σε ηλικία 8-12 μηνών). Αν στειρώσουμε ένα ζώο πριν τον πρώτο οίστρο, η
πιθανότητα εμφάνισης αυτού του καρκίνου είναι μόλις 1%, αν το στειρώσουμε σε ηλικία 2 χρόνων το αντίστοιχο ποσοστό είναι 5%. Επίσης, είναι αδύνατο να εμφανισθεί καρκίνος των ωοθηκών ή της μήτρας σε ένα στειρωμένο θηλυκό. Ανάλογα είναι και τα αποτελέσματα στα αρσενικά σκυλιά, όσον αφορά τα είδη καρκίνου των γεννητικών οργάνων και του προστάτη.
    Επίσης εξαλείφεται ο κίνδυνος κάποιων λοιμώξεων. Στα μη στειρωμένα θηλυκά μετά την ηλικία των 5 ετών αυξάνει η πιθανότητα να εμφανίσουν πυομήτρα, μία παθολογική κατάσταση που συνήθως είναι θανατηφόρα αν δεν εγχειρισθεί το ζώο. Με τη στείρωση, ωοθήκες και μήτρα αφαιρούνται, συνεπώς αυτός ο κίνδυνος δεν υφίσταται πλέον.
    Ακόμη κάτι πού αφορά κυρίως τα αδέσποτα σκυλιά είναι η αποφυγή της εμφάνισης του αφροδίσιου μεταδοτικού νεοπλάσματος. To AMN είναι ένας καρκίνος με ασυνήθιστες ιδιότητες που συναντάται μόνο στο σκύλο. Εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στα νεαρά με αυξημένη γενετήσια ορμή, μεταδίδεται με τη σύζευξη και εντοπίζεται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα και των δύο φίλων. Αποτελεί ένα από τα ελάχιστα νεοπλάσματα που αποδεδειγμένα μπορούν να μεταδοθούν από πάσχοντα σε υγιή οργανισμό.
    Τέλος στα αρσενικά η στείρωση μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες
λοιμώξεων του προστάτη και εμφάνισης περινεϊκής κήλης.

Mείωση επιθετικότητας     Eκτός από τα οφέλη που επιφέρει η στείρωση στην υγεία του ζώου, υπάρχουν και άλλα που σχετίζονται με την συμπεριφορά του. Η επιθετικότητα, οι δυσκολίες στην εκπαίδευση, το παρατεταμένο γαύγισμα ή ουρλιαχτό, η μανία καταστροφής αντικειμένων, όλα σχετίζονται με το ένστικτο της αναπαραγωγής. Ακόμη, το μαρκάρισμα της περιοχής του αρσενικού με ούρα και η συγκέντρωση πολλών αρσενικών όταν η θηλυκιά βρίσκεται σε οίστρο είναι δυσάρεστες καταστάσεις που θα εξαφανιστούν με τη στείρωση.
    Επίσης μειώνεται η τάση φυγής του ζώου με όλες τις συνέπειες που μπορεί αυτή να έχει. Όταν το αρσενικό μυρίσει κάποια θηλυκιά σε οίστρο (ακόμη και από χιλιόμετρα μακριά) το μόνο που θέλει είναι να βρει τη συγκεκριμένη σκυλίτσα. Οι κίνδυνοι για ένα ζώο που φεύγει από το σπίτι είναι πολλοί: τροχαία ατυχήματα, κλοπή, καυγάδες με άλλα αρσενικά, φόλες ή μπορεί ακόμη και να χαθεί.
    Μετά βέβαια από όλα αυτά τα πλεονεκτήματα της στείρωσης που αναφέρθηκαν πρέπει να πούμε και ποια είναι τα μειονεκτήματά της, τα οποία συνοψίζονται ουσιαστικά στα εξής δύο, τις επιπλοκές τις επέμβασης και την τάση για παχυσαρκία που έχουν μόνο μερικά ζώα. Οι μεν επιπλοκές υπάρχουν όπως σε κάθε χειρουργική πράξη, η δε τάση για παχυσαρκία όντως υφίσταται, όμως οι πιθανότητες να γίνει παχύσαρκο ένα ζώο είναι πολύ μικρότερες απ' ότι υποθέτουν ή φοβούνται συνήθως οι ιδιοκτήτες και αντιμετωπίζεται εύκολα με σωστή διατροφή και άσκηση.

Το φιδάκι του.... ΙΚΑ

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

To εργατικό κίνημα της Σύρου τον 19ο αιώνα

 Tου ΛEONAPΔOY KOTTH 

 To νησί της Σύρου, αυτή την εποχή, αποτελεί σημαντικό οικονομικό και διακομιστικό κέντρο στην περιοχή του Αιγαίου. Λόγω της ευνοϊκής γεωγραφικής θέσης που κατέχει, αποτέλεσε αρκετά γρήγορα σημείο συνάντησης των ναυτιλιακών συμφερόντων της πλοιοκτητικής και της παροικιακής αστικής τάξης. H βιομηχανική δραστηριότητα εξαντλείται, στη ναυπήγηση πλοίων και στη κατεργασία δερμάτων. Το 1864 βρίσκουμε εννιά (9) εργοστάσια με χίλιους πεντακόσιους μόνιμους (1500) και τρεις χιλιάδες (3000) εποχιακούς εργάτες. Στα ναυπηγεία απασχολούνται περίπου δύο χιλιάδες εργάτες (2000). Σ' αυτό το χώρο με τους πρώτους βιομηχανικούς εργάτες των Κυκλάδων θα συναντήσουμε τους πρώτους νησιώτες αναρχικούς, οι οποίοι θα συνδέσουν τη δράση τους με την επαγγελματική οργάνωση των εργαζομένων.
   Σπουδαίο ρόλο στην ταξική χειραφέτηση της κυκλαδικής εργατικής τάξης έπαιξαν Ιταλοί και Γάλλοι εξειδικευμένοι εργάτες, οι οποίοι έχουν εγκατασταθεί στο νησί από το 1871 και οι οποίοι εργάζονται στο "Ναυπηγείο της Ελληνικής Ατμοπλοϊκής Εταιρείας". Όλοι αυτοί κρατάνε ζωντανή μέσα τους όχι μόνο τη μνήμη της παρισινής κομμούνας αλλά βρίσκονται ενταγμένοι ήδη στην αντιεξουσιαστική πτέρυγα του ευρωπαϊκού εργατικού κινήματος, όπως αυτή εκφράστηκε στο συνέδριο του Σαιντ Ιμιέ.
   Στα 1876 με 1877 στην Ερμούπολη συγκροτείται και δραστηριοποιείται ένας αναρχικός εργατικός όμιλος, ο οποίος διατηρεί επαφές με τους Πατρινούς αναρχικούς του "Δημοκρατικού Συνδέσμου". Η συριανή αυτή αναρχική οργάνωση το 1880 θα εκδώσει και μία εφημερίδα, την "Εφημερίδα του Λαού", με διάρκεια ζωής έξι μήνες, από τον Ιούλιο έως το Νοέμβριο. Με δικές τους προσπάθειες θα γεννηθεί το πρώτο εργατικό σωματείο, το 1879 στην Ερμούπολη, το οποίο θα συμπεριλάβει στις τάξεις του και όλα τα φιλελεύθερα στοιχεία της κυκλαδικής πρωτεύουσας. Είναι ο "Αδελφικός Σύνδεσμος Ξυλουργών των Ναυπηγείων Σύρου". Το καταστατικό του σωματείου, όπως αναφέρει ο Μ. Δημητρίου, καταγράφει ως βασικούς σκοπούς τις βελτιώσεις μισθών και συνθηκών εργασίας. Το σωματείο νομιμοποιείται με συμβολαιογραφική πράξη.
 Oι απεργίες της Σύρου
   Το 1879 θα ξεσπάσει μεγάλη νομισματική κρίση. Οι Έλληνες χρηματιστές έχουν τραβήξει τα χρήματά τους σε ξένες τράπεζες και έτσι οι συναλλαγές γίνονταν με ρωσικό νόμισμα. Θα υπάρξει αναστάτωση στην αγορά και θα μειωθεί η αγοραστική ικανότητα των εργατών. Το Φεβρουάριο θα κηρυχτούν απεργίες στα ναυπηγεία και τα βυρσοδεψεία. Σχετικά με τις δύο αυτές απεργίες, σημαντικά είναι τα στοιχεία που παραθέτει ο Κορδάτος και στη συνέχεια επαναλαμβάνουν και άλλοι ιστορικοί.
   Η απεργία στα Ναυπηγεία θα κηρυχτεί στις 16 Φεβρουαρίου, ενώ στα βυρσοδεψεία πέντε μέρες αργότερα στις 21 του ίδιου μηνός. Η εφημερίδα "Πατρίς" στο φύλλο της 17ης στο πρωτοσέλιδό της θα αναγγείλει ειρωνικά την πρώτη εργατική απεργία, "Εν βήμα έτι προς την πρόοδον!". Μας πληροφορεί ότι τα ναυπηγεία είναι κλειστά και ότι οι τετρακόσιοι εργάτες "συνελθόντες και σύνδεσμον συστήσαντες δια συμβολαιογραφικής πράξης". Τα αιτήματα των απεργών είναι 1) αύξηση 25 έως 50% των μισθών και 2) μείωση του ωραρίου εργασίας από 14 σε 10 ώρες.
   Στις 21 Φεβρουαρίου θα ξεσπάσει η δεύτερη απεργία, στα βυρσοδεψεία. Τα αιτήματά τους είναι: 1) αύξηση των μεροκάματων κατά 27%, 2) τα μεροκάματα να πληρώνονται σε γερό νόμισμα, 3) να καταργηθεί η κατ' αποκοπή εργασία, 4) η απασχόληση όλων των εργατών, 5) να καταργηθεί η αγγαρεία της Κυριακής.
   Τα αιτήματα αυτά προσδιορίζουν τον ταξικό χαρακτήρα του αγώνα τους και δείχνουν την επιρροή των πρώιμων αναρχοσυνδικαλιστών του "Εργατικού Συλλόγου". Ο σχολιασμός κάποιων ιστορικών ότι αυτά τα αιτήματα δεν ήταν αναρχοσυνδικαλιστικά, αν και προετοιμάστηκε η απεργία από αναρχοσυνδικαλιστές, δείχνει απλώς ότι αγνοούν τις βασικές αρχές αυτής της επαναστατικής παράδοσης.
   Ο επαναστατικός συνδικαλισμός ή αναρχοσυνδικαλισμός, όπως έγινε ευρύτατα γνωστός, στηρίζεται σε δύο κατευθύνσεις, του αγώνα για καθημερινή βελτίωση των συνθηκών ζωής και του αγώνα για τη μελλοντική αταξική κοινωνία.
Nομισματική κρίση
    Τα ημερομίσθια των ειδικευμένων εργατών των Nαυπηγείων είναι επταπλάσια από το μέσο όρο των άλλων βιομηχανικών εργατών και αντίστοιχα με αυτά των εργατών της βρετανικής εργατικής τάξης. Όπως σημειώνει ο Γ. Αλεξάτος στο βιβλίο του "η εργατική τάξη στην Eλλάδα", το 1874 το ημερομίσθιο των συριανών ειδικευμένων εργατών είναι 28,1 δρχ. ενώ ο μέσος όρος των υπόλοιπων ελλήνων είναι 8,5 δρχ.
   Όταν θα ξεσπάσει η νομισματική κρίση, θα συμπαρασύρει και όλους τους άλλους οικονομικούς τομείς της τοπικής κοινωνίας, θίγοντας δραματικά τα κεκτημένα δικαιώματα της συριανής βιομηχανικής τάξης. Οι απεργίες, που κεντρικό τους αίτημα έχουν την υπεράσπιση της αγοραστικής ικανότητας των ημερομισθίων, είναι δείγμα όχι μόνο της ενσυνείδητης ταξικής αντιπαράθεσης της συριανής εργατιάς αλλά και συνιστούν επιλογή αντίστασης στις απαιτήσεις της αστικής τάξης να επιβάλλει τη πειθαρχία και την ιδεολογία της μισθωτής εργασίας.
   Η απεργία στα ναυπηγεία θα τελειώσει μετά από μια βδομάδα με πρόσκαιρη νίκη των εργατών. Ένα μήνα μετά θα προσληφθούν ανειδίκευτοι εργάτες από τα νησιά και θα απολυθούν δεκάδες εργάτες, ιδιαίτερα εκείνοι που συμμετείχαν στην απεργία. Αρκετοί απ' τους απολυμένους εργάτες θα μεταναστεύσουν στην Αίγυπτο και θα σφραγίσουν με την συμμετοχή τους, την ιστορία του αναρχικού εργατικού κινήματος στη Μεσόγειο.
   Η αποστολή στρατιωτικού αποσπάσματος, μιας διλοχίας, από την κυβέρνηση Κουμουνδούρου δικαιώνει έναν από τους κυρίαρχους λόγους της ύπαρξης στρατών, αυτόν της καταστολής κάθε ταξικής διεκδίκησης από μέρους των εργαζομένων.
   Δεν γνωρίζουμε αν οι βυρσοδέψες είχαν δημιουργήσει κάποιο επαγγελματικό σωματείο. Πιθανόν να λειτουργούσαν μέσα από κάποια γενική συνέλευση όλων των μελών, και τούτο ενισχύεται από δύο στοιχεία. Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί καταστατικό ανάλογο με αυτού των ναυπηγείων. Η καταγραφή των αιτημάτων και η επίδοσή τους στους εργοδότες αποτυπώνει την θέσπιση ενός αποφασιστικού σώματος, με την παρουσία αντιπροσώπων σε επίπεδο εκτελεστικού οργάνου.
Συμπλοκές με απεργοσπάστες
   Οι συμπλοκές με απεργοσπάστες που πήγαν για δουλειά ήταν ιδιαίτερα σκληρές και αποθάρρυναν άλλους να πράξουν ανάλογα. Οι διαδηλώσεις καθημερινές, οι συγκρούσεις με την αστυνομία θα φέρουν και τον πρώτο νεκρό αστυνομικό. Η αναστάτωση γενικεύεται σε όλη τη Σύρο και ο νομάρχης κλείνεται στην νομαρχία ζητώντας ενισχύσεις. Οι πενήντα σκαπανείς, που θα στείλει εσπευσμένα η κυβέρνηση, θα αποκαταστήσουν τη τάξη.
   Αυτή η αντίσταση στη προοπτική της προλεταριοποίησης, η εγνωσμένη αντιπαράθεση με τη πολιτική εξουσία, όπως εκφράστηκε με τη πολιορκία της νομαρχίας από τους απεργούς, και οι συγκρούσεις των εξεγερμένων με τα στρατιωτικά τμήματα της κυβέρνησης θα καταγραφούν ως η έναρξη της ταξικής πάλης στην Ελλάδα.
   Έντρομοι οι αστοί της Σύρου, δια στόματος πρωτοδίκη, θα ζητήσουν με άρθρα στο τοπικό τύπο (εφημερίδα "Πατρίς", φύλλα 679- 686- 690, από 19-5 έως 7-7-1879) την απαγόρευση των σωματείων και των απεργιών, λόγω του αντικαθεστωτικού και αντικοινωνικού χαρακτήρα που έχουν. Η καταστολή που θα γνωρίσουν οι πρώτοι συνδικαλιστές από το κράτος δεν θα αφήσει περιθώρια επαναστατικής παράδοσης στο νησί της Σύρου. Οι απολυμένοι απεργοί θα πάρουν το δρόμο της μετανάστευσης και θα πουλήσουν για μια ακόμα φορά την εργατική τους δύναμη και την ελευθερία τους στα κάτεργα της μισθωτής εργασίας.
Σημείωση: Tο παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφ. ANTI-TYΠOΣ THΣ ΠAPOY (τ. 3, Xειμώνας 2003)

Bυθίσατε...τη χώρα

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Φίλοι της Άνω Σύρου :Κάλεσμα σε στολισμό δέντρου

Οι Φίλοι της Άνω Σύρου πραγματοποίησαν το Σάββατο 11 Δεκεμβρίου την πρώτη τους ανοικτή συνάντηση με μεγάλη επιτυχία παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες. 
Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους παραβρέθηκαν και δήλωσαν ενεργά υποστηρικτές της προσπάθειας αυτής.
Με την ευκαιρία θα θέλαμε και πάλι να διευκρινίσουμε ότι η κίνηση αυτή αποτελεί πρωτοβουλία πολιτών κα δεν υποκινείται από κανένα πολιτικό σχήμα.
Η επόμενή μας κίνηση θα είναι ο στολισμός της Πιάτσας της Άνω Σύρου. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου στις 2.30 το μεσημέρι.
Σας περιμένουμε όλους με τους φίλους και τα στολίδια σας για να δώσουμε γιορτινή εικόνα στο κέντρο του οικισμού.
Αν ο καιρός μας δυσκολέψει και πάλι θα είμαστε εκεί την Κυριακή την ίδια ώρα.

ΣΥΡΑ ΜΕ ΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ Μ΄ΟΝΕΙΡΟ : Για ποιους λόγους τολμούν οι κ.κ. Απέργης και Πάπιτσης, μέσω ενστάσεων, να θέλουν να πάρουν τις έδρες των κ.κ. Δεναξά και Τζίνη στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο Σύρας;


Την Παρασκευή 10-12-2010 δικαστικός επιμελητής επέδωσε στον Ανδρέα Τζίνη, επικεφαλής του Συνδυασμού μας «ΣΥΡΑ με λογισμό και μ’όνειρο» και Δημοτικό Σύμβουλο Σύρας από 1-1-2011, δύο ενστάσεις, οι οποίες κατατέθησαν στις 9-12-2010 στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Σύρου. Η πρώτη, από υποψήφιο Σύμβουλο του Συνδυασμού «Ενωμένη Σύρα», την οποία υπογράφει, ως νομικός, και ο επικεφαλής του κ. Κώστας Απέργης. Η δεύτερη από τον ίδιο τον επικεφαλής τού Συνδυασμού «Σύρος Δύναμη Ανάπτυξης» κ. Γιώργο Πάπιτση. Ούτε λίγο – ούτε πολύ ζητούν να μείνει εκτός Δημοτικού Συμβουλίου ο Ανδρέας Τζίνης και να πάρουν εκείνοι την έδρα του σ’αυτό, δηλαδή μια έδρα ακόμα. Τις ίδιες δύο ενστάσεις επέδωσαν και στον κ. Γιάννη Δεναξά, επικεφαλής του Συνδυασμού «Λαϊκή Συσπείρωση» και Δημοτικό Σύμβουλο από 1-1-2011, ζητώντας να πάρουν κι απ’αυτόν την έδρα του. Μ’άλλα λόγια βαυκαλίζονται ότι θα μοιρασθούν τις δύο έδρες. Η υπόθεση εκδικάζεται την Παρασκευή 17-12-2010, στις 12.00. Ασφαλώς κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη, όταν κρίνει ότι αδικείται. Όμως ας κρίνουμε κι εμείς λίγο βαθύτερα την ενέργειά τους αυτή.

Από ηθική, πολιτική και νομική άποψη, η ενέργειά τους αυτή είναι διάτρητη και απαράδεκτη. Τους καλούμε να αποσύρουν και τις δύο ενστάσεις και να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη, όχι μόνο από τους δημότες οι οποίοι επέλεξαν στις Εκλογές τούς Συνδυασμούς που αυτοί θέλουν να «εκπαραθυρώσουν» απ’το νέο Δημοτικό Συμβούλιο του νησιού μας, αλλά και απ’όλους τους Συριανούς και πρώτα – πρώτα από τους δικούς τους Υποψηφίους – όσους ρωτήσαμε, είτε δε γνώριζαν, είτε δε συμφωνούσαν με τις ενστάσεις τών επικεφαλής τους – και απ’όσους συνδημότες τούς εμπιστεύθηκαν στις Εκλογές. Ποιος πλέον Συριανός, μετά τις ενστάσεις τους, μπορεί να εξακολουθεί να πιστεύει ότι θέλουν το καλό τού νέου Δήμου Σύρας, του νησιού και των ανθρώπων του οι κ.κ. Απέργης και Πάπιτσης; Ότι πραγματικά θ’αγωνιστούν – και δημοκρατικά – για τη Σύρα; Απλώς αποδεικνύουν ότι, μη διστάζοντες να εκθέσουν και τους Υποψηφίους και τους ψηφοφόρους τους, η δημοτική έδρα γι’αυτούς και η ιδιότητά τους ως επικεφαλής Συνδυασμών αξιοποιούνται για προσωπικούς λόγους και μόνον, χωρίς αρχές και χωρίς δημοκρατικό ήθος, εις βάρος της Σύρας, πριν καν ορκισθούν οι νέοι Δημοτικού Σύμβουλοι. Ελπίζουμε ότι οι ψηφοφόροι τους Συριανοί ν’αντιλήφθηκαν πλέον με ποιους τρόπους θα «σώσουν» τη Σύρα οι κ.κ. Απέργης και Πάπιτσης κι αν πρέπει στις επόμενες Εκλογές να τους εμπιστευθούν και πάλι.

Επειδή η Δημοτική μας Κίνηση «ΣΥΡΑ με λογισμό και μ’όνειρο» δεν έχει τα χρήματα – 940 ευρώ σε Δικηγορικό Σύλλογο Σύρου για παράβολα παρουσίας δικηγόρου στη δίκη, χώρια και γι’αμοιβή του αν παρασταθεί – θ’αντικρούσει, και προφορικώς και γραπτώς, στο Πρωτοδικείο στις 17-12-2010 τις ενστάσεις των κ.κ. Απέργη και Πάπιτση μόνον με τον επικεφαλής της, χωρίς δικηγόρο. Ας εξάγουν όμως κι απ’αυτό οι συνδημότες μας συμπεράσματα χρήσιμα. Μετά τη δίκη θα επανέλθουμε δημοσίως αναλυτικότατα.

Aπαγορευμένα αέρια σε διαδηλώσεις

Έντονη ανησυχία προκαλεί η διαπίστωση ότι η Ελληνική Αστυνομία χρησιμοποίησε και πάλι εχθές, το χημικό αέριο CS και η πληροφορία ότι χρησιμοποιήθηκε και Admisite-DM, αέρια με υψηλή τοξικότητα και μακροχρόνιες συνέπειες στην υγεία.
Η ρίψη χημικών και η κλιμάκωση της βίας, με γενικευμένες σωματικές βλάβες σε πολίτες, αποτελούσε πάγια τακτική της ΕΛ.ΑΣ και των πολιτικών της προϊσταμένων.  Στην εποχή του Μνημονίου φαίνεται ότι η πρακτική αυτή επανήλθε με ακόμη μεγαλύτερη ένταση στις χθεσινές διαδηλώσεις. 
Το Πρωτόκολλο της Γενεύης (1969) και η Σύμβαση του Παρισιού (1993) ορίζουν ότι αέρια όπως το CS και το Admisite-DM συνιστούν χημικά όπλα και γι αυτό απαγορεύεται η χρήση τους. Καμιά εξαίρεση δεν επιτρέπεται φυσικά ούτε για  σκοπούς αστυνόμευσης, αφού βάσει των Συνθηκών απαγορεύονται ακόμη και  σε εμπόλεμες περιόδους.
Είναι σαφές ότι οι ενέργειες της αστυνομίας δεν πρέπει να αντιστρατεύονται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, όχι μόνο του «συνέρχεσθαι», αλλά και της προστασίας της υγείας και σωματικής ακεραιότητας των πολιτών ακόμη και όταν υπάρχει πρόκληση από κάποιους διαδηλωτές. Η απάντηση των αστυνομικών δε μπορεί να εμπεριέχει ανεξέλεγκτη χρήση βίας,  που θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τους διαδηλωτές στο σύνολό τους αλλά περίοικους και περαστικούς.
Ζητάμε λοιπόν διευκρινίσεις και ανεξάρτητη έρευνα ώστε να διαπιστωθεί ποιος αρμόδιος και με ποια διαδικασία πήρε την απόφαση να προμηθευτεί η ελληνική αστυνομία όχι μόνο παλαιότερα, αλλά και εντός του 2010 με τέτοιες ουσίες, ποια είναι η ποσότητά τους, και αν υπάρχει πρόβλεψη για την ασφαλή καταστροφή τους .
Σχετικά, η εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ελεάννα Ιωαννίδου, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Μας προβληματίζει ιδιαίτερα πως, παρά τις εξαγγελίες για κατάργηση της χρήσης επικίνδυνων χημικών σε διαδηλώσεις, όχι μόνο δεν σταμάτησαν αυτά` να χρησιμοποιούνται ,αλλά και έγιναν νέες παραλαβές τους. Στην χθεσινή συμμετοχή μας στην διαδήλωση της Θεσσαλονίκης, όπου πέσαμε θύματα ανεξέλεγκτης χρήσης χημικών εκ μέρους της αστυνομίας, περισυνέλεξα η ίδια φιαλίδιο με το απαγορευμένο αέριο CS και ημερομηνία φετινής παραλαβής. Η κυβέρνηση οφείλει εξηγήσεις στους πολίτες για το πόσα, και ποια επικίνδυνα και διεθνώς απαγορευμένα χημικά, έχει προμηθευθεί»
  Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων

“ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ”:Συμπαράσταση στις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Αμοργού για το Κέντρο Υγείας

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Μόνο έτσι μπορεί να περιγραφεί η κατάσταση του Κέντρου Υγείας και των περιφερειακών ιατρείων της Αμοργού, αφού ποτέ επί της ουσίας δεν έγιναν τα στοιχειώδη για να στηριχθεί η δημόσια υγεία και η υγειονομική περίθαλψη των κατοίκων και των επισκεπτών του νησιού.
Με εξαίρεση μικρά διαστήματα, οι υπηρεσίες υγείας στο νησί παρέμειναν χωρίς γιατρούς, χωρίς νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό, χωρίς εξοπλισμό και μέσα που θα υποστήριζαν τη στοιχειώδη λειτουργία τους.
Είναι προφανές ότι στήριξη της δημόσιας υγείας και ιδιαίτερα στη νησιωτική Ελλάδα, δεν μπορεί να γίνει χωρίς πόρους, χωρίς σχέδιο και μακροπρόθεσμη πολιτική, χωρίς μέτρα που θα λαμβάνουν υπόψη τους την περίφημη πλέον νησιωτικότητα. Τα προβλήματα είναι από χρόνια γνωστά, οι καταγγελίες, οι διαμαρτυρίες και τα υπομνήματα, τόσο από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όσο και από τους τοπικούς κοινωνικούς φορείς συνεχείς, εκείνο που δεν φαίνεται στον ορίζοντα είναι η πολιτική βούληση των εκάστοτε κυβερνήσεων – πόσο μάλλον σε εποχή μνημονίου – που εξακολουθούν με υποσχέσεις και μεγαλοστομίες να αποπροσανατολίζουν τις τοπικές κοινωνίες.
Οι “ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ” καταδικάζουν για μια ακόμα φορά την πολιτική αυτή και συμπαραστέκονται απερίφραστα στις κινητοποιήσεις των φορέων και των κατοίκων της Αμοργού στα δίκαια αιτήματα τους για τη διασφάλιση των υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας στο νησί.

Eρώτηση στη Βουλή για το Κέντρο Υγείας της Αμοργού


"Η δραματική κατάσταση της υγείας στις Κυκλάδες έχει περιγραφεί και καταγγελθεί πολλάκις, σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους. Όταν πέρσι τέτοιες μέρες ρωτούσαμε (2206/8-12-2009) για το τι μέλλει γενέσθαι σε ό,τι αφορά τις υγειονομικές μονάδες των Κυκλάδων και την απαιτούμενη αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας εν ονόματι των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών για αξιοπρεπή και πρωτίστως ασφαλή περίθαλψη, απάντηση δεν πήραμε ποτέ. Αναπάντητη παραμένει επίσης ανάλογη Ερώτησή μας (1268/ 18.08.2010) ειδικότερα  για τη δυσλειτουργία του Κ.Υ. Μήλου.
Μια πρώτη απάντηση φαίνεται να δίνεται αύριο, Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου, στην Αμοργό, όπου η Επιτροπή Αγώνα που συγκροτήθηκε προχωρά σε παναμοργιανή  απεργία, θεωρώντας όπως αναφέρει ότι “η υγεία και η περιφρούρηση της δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει οικονομική κρίση. Το κράτος οφείλει να εξασφαλίζει σε όλους τους κατοίκους της επικράτειας μια επαρκή δέσμη υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας”.
Στοιχειώδη -χρονίζοντα- αιτήματα των κατοίκων της Αμοργού είναι η άμεση και επαρκής στελέχωση του Κέντρου Υγείας με πέντε (5) τουλάχιστον ιατρούς βασικών ειδικοτήτων, τρεις (3) νοσηλεύτριες και μία μαία, καθώς επίσης και η αγορά ακτινολογικού μηχανήματος με παράλληλη προκήρυξη ανάλογης θέσης ακτινολόγου ή χειριστή του ακτινολογικού μηχανήματος.

Ερωτάται η κα Υπουργός

Σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβεί προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του λαού της Αμοργού, να στελεχωθεί το Κ.Υ. Αμοργού και να εξασφαλιστεί στους κατοίκους της Αμοργού, αλλά και όλων των “ξεχασμένων” νησιωτών, το  δικαίωμα στην πρόληψη και στην πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη;"

Οι ερωτώντες βουλευτές


Θοδωρής Δρίτσας
Α΄ Πειραιά  & Νησιών

Διαβάζω, μηνιαία επιθεώρηση βιβλίου (τεύχος Δεκεμβρίου 2010, Νο 513, σελίδες: 144)

     
Δεκέμβριος 2005 – Δεκέμβριος 2010.        
Πέντε χρόνια από τη νέα εποχή του Διαβάζω. Η επέτειος αυτή, που μας βρίσκει μπροστά σε μια παγκόσμια οικονομική και ανθρωπιστική κρίση, μας υπενθυμίζει ότι το βιβλίο παραμένει μία σταθερή αξία.         
200 ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ          
Οι συντάκτες  του περιοδικού διάβασαν και προτείνουν στους αναγνώστες 200 τίτλους από την πρόσφατη εκδοτική παραγωγή του φθινοπώρου – χειμώνα 2010, που επιχειρούν να καλύψουν όλα τα αναγνωστικά γούστα (ελληνική και ξένη πεζογραφία, ποίηση, αστυνομικά μυθιστορήματα, μελέτες και δοκίμια, ιστορία, πολιτική, μαρτυρίες, βιογραφίες, επιστήμες, παιδικά και εφηβικά βιβλία).          
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ – Υμνώ το σώμα        
Ο αγαπημένος ποιητής Τίτος Πατρίκιος δωρίζει  στους αναγνώστες του Διαβάζω το τελευταίο ανέκδοτο μεγάλο του ποίημα. Τον ευχαριστούμε και του ευχόμαστε χρόνια πολλά και καλά!         
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ          
Ο Αργύρης Χιόνης μετράει ήδη 44 χρόνια από την πρώτη του ποιητική συλλογή Απόπειρες φωτός. Χαρακτηριστική ποιητική φωνή με κύριο γνώρισμά το λυρικό στοχασμό, τα τελευταία χρόνια δοκιμάστηκε με ιδιαίτερη επιτυχία και στον πεζό λόγο. Με αφορμή τη νέα ποιητική συλλογή του με τίτλο Ό,τι περιγράφω με περιγράφει (εκδόσεις Γαβριηλίδης) συνομίλησε με τον Γιάννη Δούκα.     
Η δημοσιογράφος  του Βήματος και εκδότρια του λογοτεχνικού περιοδικού Να ένα μήλο, Λώρη Κέζα, δοκιμάζει τις δυνάμεις της στο παιδικό βιβλίο και μιλάει στον Γιάννη Ν. Μπασκόζο για το τρίτο παραμύθι της με τίτλο Της ζωής τα γυρίσματα (εκδόσεις Άγκυρα).         
Κριτικές  παρουσιάσεις          
Ο Γιώργος Ξενάριος γράφει για τη Λένα Κιτσοπούλου (Μεγάλοι δρόμοι), ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης για τον Πέτρο Μάρκαρη (Ληξιπρόθεσμα δάνεια), ο Χρίστος Παπαγεωργίου για τον Τάσο Καλούτσα (Η ωραιότερη μέρα της), κ.ά. Ακόμα, η Κατερίνα Σχινά σε ένα εκτενές κείμενό της μιλάει για το λογοτεχνικό σύμπαν του Θανάση Βαλτινού.          
ΠΡΟΣΩΠΑ – Ο Έκτωρ Κακναβάτος και ο ανάδελφος υπερρεαλισμός του        
Ο Αλέξης Ζήρας  αποχαιρετά έναν από τους πιο συνεπείς εκπροσώπους του μεταπολεμικού υπερρεαλισμού.        
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ         
Η περιοχή  East Midlands της Αγγλίας έχει λιγότερους από 300.000 κατοίκους εκ των οποίων το 1/3 είναι μετανάστες.         
Αξίζει όμως πολύ περισσότερο για έναν ιδιαίτερο λόγο: Διαθέτει 17 δημόσιες βιβλιοθήκες! Οι υπηρεσίες των βιβλιοθηκών είναι άκρως εξελιγμένες και εντυπωσιακές.         
Αρκεί να αναφερθεί ότι υπάρχει Κέντρο Βοήθειας για την αναζήτηση και τη χρήση βιβλίων… Παράλληλα, για όσους δεν εξυπηρετούνται από τα ωράρια λειτουργίας, υπάρχει δυνατότητα ηλεκτρονικής πρόσβασης σε εικοσιτετράωρη βάση.        
Εξάλλου αναφερόμαστε σε μια πόλη άκρως βιβλιοφαγική…        
Στο τεύχος ακόμα θα βρείτε όλες τις μόνιμες  στήλες: σχόλια, από μήνα σε μήνα, courier, θερμιδωριανά οξύτονα, ζενερίκ, ως αναγνώστης, για τα παιδιά, χωρίς προϋπηρεσία, comics, ο περιοδεύων, κριτικογραφία, ευπώλητα, βιβλιοθήκες.

Δυο αφίσες για την απεργία

Ηρώ Νικοπούλου: Η απουσία καθιστά την υπόσταση του απόντος εντονότερη

 
Την Ηρώ Νικοπούλου τη γνωρίζουμε -και από τις συνεργασίες με την "Αυγή"- ως ποιήτρια και πεζογράφο. Μας ξένισε λοιπόν η "άγνωστη" πλευρά της, εκείνη της ζωγραφικής στην οποία φαίνεται ότι ασκείται με επιμονή και εμμονή εδώ και πολλά χρόνια. Μέρος της "αθόρυβης" εμπλοκής της με τον κόσμο των χρωμάτωνκαι των ιδεών τους, θα φιλοξενηθεί στην Ερμούπολη της Σύρου σε μια έκθεση που θα εγκαινιαστεί στις 20 του Δεκέμβρη και θα διαρκέσει μέχρι τις 7 Ιανουαρίου. Κάτω από τον τίτλο "δωμάτια - ένοικοι - ανοίγματα" θα δούμε μια ενότητα έργων της καλλιτέχνιδος που μορφολογικά μοιάζει να κινείται κοντά στον ρεαλισμό. Μέσα όμως από τις αντιστροφές των μεγεθών, τα σύμβολα και τις τονικές εντάσεις, το νόημα οδηγείται σε μια καθαρά ψυχογραφική σφαίρα, εκεί όπου η αμφισημία και το αίνιγμα προβάλλουν σκόπιμα αντίσταση σε κάθε εύκολη ερμηνεία.

* Λέτε ότι οι λέξεις που συνθέτουν τον τίτλο της έκθεσης «Δωμάτια - Ένοικοι - Ανοίγματα» δίνουν και τα κλειδιά για την κατανόησή της. Μπορείτε να μας δώσετε μια πρώτη ερμηνεία των συμβολισμών τους;
Ο κλειστός εσωτερικός χώρος γενικότερα, που στη συγκεκριμένη ενότητα είναι το Δωμάτιο, συμβολίζει τον ψυχικό χώρο, και αποτελεί το δομικό στοιχείο πάνω στο οποίο αναπτύσσονται οργανικά τα υπόλοιπα στοιχεία της δουλειάς μου όπως τα ανοίγματα και το φως· και φυσικά οι Ένοικοι, που άλλοτε παρόντες και άλλοτε απόντες προβάλλουν σε μερικά έργα απλώς ως διαμεσολαβημένα είδωλα των οποίων τα πρόσωπα μπορεί να βλέπει ο θεατής μέσα από καθρέφτες, μόνον όταν αυτά του έχουν γυρισμένη την πλάτη. Από παλιά με απασχολούσε το δίπτυχο παρουσία/απουσία. Σε παλαιότερες ζωγραφικές ενότητες που ήταν λιγότερο ή καθόλου αφηγηματικές αυτή η σχέση των δύο εννοιών αποτυπώνονταν ως κενό/πλήρες μέσα από καθαρά πλαστικές αξίες. Η απουσία είναι μια έννοια ξεκάθαρη και συνήθως ταυτισμένη με την θλίψη, με τον ψυχικό πόνο. Παρ' αυτά η παρουσία δεν μας εξασφαλίζει πάντοτε θετικά συναισθήματα. Συχνά, συχνότατα, η απουσία καθιστά την υπόσταση του απόντος πιο έντονη, ο κενός χωροχρόνος αφηγείται περισσότερα απ' ό,τι θα μπορούσε ο ίδιος ο απών αν ήταν παρών.
Τέλος, όσον αφορά στα Ανοίγματα, συχνά μοιάζουν αναποτελεσματικά λόγω του πολύ μικρού μεγέθους τους ή της απόστασης που τα χωρίζει από τον εκάστοτε ένοικο. Σ' αυτή την αντιστροφή των μεγεθών μεταξύ ενοίκων και ανοιγμάτων υπάρχει μια συμβολική ακύρωση της πιθανότητας διαφυγής, παραμένει ωστόσο πάντα το άνοιγμα ως δυνατότητα και ως σημείο διέλευσης του φωτός, και αυτό είναι το μείζον. Η αντιπαράθεση του φωτός που εισέρχεται στον χώρο με το ενοικούν ή εσωτερικό σκότος και η πιθανή κατανίκηση του ενός από το άλλο.

* Τα φωτεινά Ανοίγματα σημαίνουν ότι βρήκατε τρόπο διαφυγής, ή σας τρομάζει ακόμη το... «έξω»;
Πάντοτε το άνοιγμα είναι θετικό σύμβολο, πόσο μάλλον που στη συγκεκριμένη περίπτωση από τα Ανοίγματα μπαίνει φως. Αν θεωρούσα τρομακτικό το «έξω» οι χρωματικοί τόνοι θα ήταν αντεστραμμένοι. Το σημαντικό, όπως είπα και πριν, είναι ότι υπάρχει δίοδος φωτός και αέρα. Τώρα πώς θα αντιδράσει κανείς απέναντι σ' αυτή τη δυνατότητα, εξαρτάται από τα βιώματα και τον ψυχικό του οπλισμό.

* Θα κατατάσσατε τα έργα αυτής της ζωγραφικής ενότητας στον ρεαλισμό;
Μορφολογικά μοιάζει να μένουν κοντά στον ρεαλισμό, μέσα, όμως, από τις αντιστροφές των μεγεθών, τα σύμβολα και τις τονικές εντάσεις, το νόημα οδηγείται σε μια καθαρά ψυχογραφική σφαίρα όπου η αμφισημία και το αίνιγμα διατηρούν τα δικαιώματά τους προβάλλοντας σκόπιμα αντίσταση στην ερμηνεία.

* Παρατηρώ ότι όλες οι εικονιζόμενες φιγούρες σ' αυτή την ενότητα είναι γυναικείες, είτε πρόκειται για μικρά κοριτσάκια, είτε για γυναίκες με τρυπημένες-αδειασμένες αγκαλιές, είτε για εγκύους. Δεν υπάρχει κανένα αρσενικό στον κόσμο σας. Γιατί αυτή εμμονή;
Η γυναίκα έχει ένα μοναδικό βίωμα λόγω του φύλου της. Και λέω μοναδικό, γιατί στο ανθρώπινο είδος, τουλάχιστον, μόνο η γυναικεία φύση κυοφορεί. Αυτή λοιπόν η γεμάτη ή η άδεια αγκαλιά συνομιλεί, ερήμην της έστω, διαρκώς πάντως, με τη Μητέρα, εννοώ με τη δυνάμει μητρότητα. Τα κοριτσάκια που κρατούν τις κούκλες τους επίσης. Στη χώρα μας που είναι περιφέρεια της Ευρώπης και η παράδοση κρατάει ακόμη στην οικογένεια, οι ρόλοι αυτοί έχουν και σήμερα μεγάλο βάρος, κυρίως στο κοινωνικό μας ασυνείδητο. Βάρος και θετικό και αρνητικό. Η διαχείριση όλου αυτού του ψυχικού υλικού προϋποθέτει κατʼ αρχάς τη συνειδητοποίηση, τον εντοπισμό και την καταγραφή του.

* Στα έργα που εκθέτετε η καθημερινότητα είναι απούσα. Ο «κόσμος» τους εστιάζει στον χώρο της μνήμης και της παιδικής ηλικίας, και μάλιστα της «παραβιασμένης» στην οποία οι αναφορές σας είναι συχνές. Αναφέρεστε σε δικές σας εμπειρίες ή σ' ένα γενικότερο και γενικευμένο πρότυπο αξιών που μας διαμορφώνει απ' τα γεννητάτα μας;
Η παιδική ηλικία, είτε εξεικονισμένη καθεαυτή, στο πρόσωπο ενός παιδιού, είτε μετωνυμικά σʼ ένα παιδικό αντικείμενο, καθώς και ο τρόπος ένταξής της στον κόσμο των ενηλίκων με απασχολούσε από παλιά και μέσα από τη ζωγραφική και μέσα από τη λογοτεχνία, γιατί πιστεύω πως μας αφορά λίγο πολύ όλους. Επομένως δεν απουσιάζει η καθημερινότητα, αντιθέτως υπάρχει και μάλιστα ειδωμένη μέσα από μια πολύ συγκεκριμένη διάσταση, εντοπισμένη δηλαδή στα καθοριστικά εκείνα χρόνια για τη ζωή κάθε ανθρώπου. Άλλωστε η ποιότητα της παιδικής ηλικίας των κατοίκων μιας χώρας αποτελεί μέρος του εθνικού της κεφαλαίου - όπως συνηθίζουν να λένε και οι πολιτικοί μας ταγοί και διαχειριστές. Γι' αυτό και η τόσο μεγάλη σπουδή στα θέματα της παιδείας και σε όσα σχετίζονται μ' αυτήν. Επίσης ότι αφορά στην παιδική ηλικία ξεκινώντας από το εμπόριο παιχνιδιών, ρούχων, αλλά και ευρύτερων υπηρεσιών, είναι το τελευταίο που δοκιμάζεται σε περιόδους κρίσης σαν κι αυτή που περνάμε, κι αυτό ακριβώς λόγω της μεγάλης σημασίας που έχει και της διαρκούς προτεραιότητας που δίνουν σ' αυτή οι ενήλικες ανταλλάσσοντας συχνά τις ενοχές τους με παροχές υλικών αγαθών. Η γενικότερη διαχείριση επομένως της παιδικής ηλικίας αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο άξιο προσοχής και μελέτης. Η κατάκτηση της  ωριμότητας ενός ατόμου είναι στενά συνδεδεμένη με την κατανόηση της παιδικής του ηλικίας, και κυρίως των τραυματικών εμπειριών της. Το παιδί είναι ο σπασμένος καθρέφτης του μεγάλου, και με αυτόν τον σπασμένο καθρέφτη ασχολείται η ζωγραφική μου.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=587912