Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ Να στείλουμε το μήνυμα της αντίστασης σ΄ αυτά που ετοιμάζουν



Το πρώτο κύμα επίθεσης της κυβέρνησης σε Νοσοκομεία της Αθήνας και Θεσσαλονίκης άφησε πίσω του λουκέτα, Νοσοκομεία-φαντάσματα, τις ζωές εκατοντάδων υγειονομικών άνω κάτω και τις παρεχόμενες υπηρεσίες περίθαλψης κατακρεουργημένες. Τώρα ήρθε η ώρα των Νοσοκομείων της επαρχίας. 
Το Υπουργείο Υγείας κρύβει πίσω από ωραίες λέξεις όπως “αλλαγή ρόλων”, “κινητικότητα” κ.ά. την εφαρμογή των βάρβαρων μνημονιακών μέτρων που στην επαρχία αποκτούν άλλη διάσταση αφού οι εργαζόμενοι που θα μπουν σε διαθεσιμότητα μπορεί να βρεθούν δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά απ’ τα σπίτια και τις οικογένειές τους ενώ οι ασθενείς θα πρέπει να διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα παραπάνω για τις παροχές που μέχρι τώρα τους ήταν εύκολα προσβάσιμες.
Αυτά συνδυάζονται με τις εξαγγελίες για κατάργηση του ΕΟΠΥΥ και μετατροπή του σε αγοραστή υπηρεσιών - “ασφαλιστική εταιρεία” σύμφωνα με τα λεγόμενα του “πρόθυμου” Υπουργού Υγείας – και την συνολική αντιδραστική αλλαγή στη Πρωτοβάθμια Περίθαλψη με τις καταργήσεις, συγχωνεύσεις και υποβαθμίσεις μονάδων, με τις διαθεσιμότητες και τις ”αξιολογήσεις” προσωπικού (που και επίσημα πια θα φέρουν απολύσεις εκατοντάδων ίσως και χιλιάδων εργαζόμενων), με την βίαιη παράδοση μονάδων και υπηρεσιών σε αρπακτικά του ιδιωτικού τομέα, με τον ακρωτηριασμό των παροχών και την ακόμα μεγαλύτερη μεταφορά κόστους απευθείας στις τσέπες των ασθενών. Από τον καινούργιο χρόνο έχει ψηφιστεί να ισχύσουν τα νέα χαράτσια των 25 ευρώ για κάθε εισαγωγή σε νοσοκομείο και του 1 ευρώ για κάθε συνταγή ενώ ήδη αυξήθηκε η συμμετοχή στα φάρμακα.
 Όλα τα διακινούμενα σενάρια και οι εξαγγελίες της κυβέρνησης είναι εφιαλτικά και αν εφαρμοστούν πολύ σύντομα θα δημιουργήσουν στο χώρο της δημόσιας υγείας και για τους ασθενείς και για τους εργαζόμενους ένα τοπίο ερειπίων πάνω σε όσα έχουν ήδη γκρεμίσει. Άρα έχουμε κάθε λόγο αλλά και υποχρέωση να κάνουμε ότι μπορούμε για να εμποδίσουμε την εφαρμογή αυτών των πολιτικών και να υπερασπίσουμε τις δουλειές μας και το υπέρτατο κοινωνικό αγαθό της Υγείας
. Στην προηγούμενη φάση δεν καταφέραμε σαν κίνημα των εργαζόμενων στο χώρο της δημόσιας υγείας να αποτρέψουμε τα σχέδια Κυβέρνησης –Τρόϊκας για το κλεισίματα νοσοκομείων. Ας κάνουμε ότι είναι δυνατό για να δώσουμε αυτή την μάχη πιο οργανωμένα, αποφασιστικά και αλληλέγγυα. Χρειάζεται η παρουσία όλων μας με άμεση συμμετοχή των συναδέλφων και ενεργοποίηση των σωματείων.
 Χρειάζεται να απευθυνθούμε και να ενεργοποιήσουμε τις τοπικές κοινωνίες που έχουν πολύ πιο ισχυρή σύνδεση με τις μονάδες υγείας των περιοχών τους και μπορούν να νιώσουν την ανάγκη και τον κίνδυνο πολύ πιο έντονα σε σχέση με Αθήνα και Θεσσαλονίκη
.Στα πλαίσια αυτά και προκειμένου να προλάβουμε όσο γίνεται τις εξελίξεις αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στη διοργάνωση συγκέντρωσης στην Αθήνα στο Υπουργείο Υγείας την Παρασκευή 29 Νοέμβρη στις 12 η ώρα για να διαδηλώσουμε την αντίθεσή μας στα σχέδια της κυβέρνησης και τη διάθεση μας ν’ αγωνιστούμε για να τ’ αποτρέψουμε.
 Να στείλουμε το μήνυμα της αντίστασης σ΄ αυτά που ετοιμάζουν, να ξανανοίξουμε το ζήτημα της πάλης ενάντια σε όσα έχουν ήδη περάσει. 



ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΙΚΑΡΙΑΣ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΧΙΟΥ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΑΞΟΥ,ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΗΜΝΟΥ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΟΛΑΩΝ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΕΣΤΕΝΩΝ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΡΓΟΥΣ


Συμβούλιο Πανεπιστημίου Αιγαίου: προτάσεις για την αναβάθμιση του ιδρύματος

Πραγματοποιήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2013 στην Aθήνα συνεδρίαση του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Αιγαίου, υπό την προεδρία του Ομότ. Καθηγητή Σταύρου Θωμαδάκη,  με τη συμμετοχή των Αντιπρυτάνεων Ν. Σουλακέλλη και Ι. Κάλλα.

Το συμβούλιο συζήτησε μετά από εισήγηση των Αντιπρυτάνεων Ν. Σουλακέλλη και Ι. Κάλλα για την σημερινή κατάσταση του Πανεπιστημίου Αιγαίου, τα ειδικότερα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από τις ελλείψεις διδασκόντων σε πολλά Τμήματα, παρά το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο Αιγαίου ολοκλήρωσε έγκαιρα τις απαραίτητες ενέργειες.

Το Συμβούλιο με επιστολή του στον Υπουργό Παιδείας κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο τον καλεί να ενεργήσει για την άμεση έκδοση των απαραίτητων αποφάσεων για την πρόσληψη έκτακτου προσωπικού, τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών στα Παιδαγωγικά Τμήματα και για τον διορισμό (ονομαστική έκδοση ΦΕΚ) των 21 μελών ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου που έχουν ανακοινωθεί από τον Αύγουστο 2013.

Το Συμβούλιο ενημερώθηκε αναλυτικά  από τον Αντιπρύτανη Ακαδημαικών Υποθέσεων κ. Ν. Σουλακέλλη και συζήτησε διεξοδικά για τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί η μακρόχρονη κατάληψη του Κτηρίου Διοίκησης στη Μυτιλήνη. Το Συμβούλιο συμφωνεί με την θέση της Πρυτανικής Αρχής, των Κοσμητόρων και των Προέδρων των Τμημάτων και καλεί την ομάδα φοιτητών που έχουν καταλάβει το κτήριο διοίκησης να το εκκενώσουν άμεσα προκειμένου να αντιμετωπισθούν μείζονα θέματα και να αποφευχθεί μεγάλη ζημία για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του σε θέματα στρατηγικού σχεδιασμού, το Συμβούλιο ενημερώθηκε αναλυτικά από τους επιστημονικούς υπευθύνους των  δράσεων και τα στελέχη της Επιτροπής Ερευνών που χειρίζονται το έργο, για το Ιδρυματικό Έργο «Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, βασικός παράγοντας για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του Αιγαιοπελαγίτικου χώρου»,
το οποίο χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ.
Από την συζήτηση προέκυψαν  η πολυπλοκότητα του έργου και η πολλαπλή σύνδεσή του με βασικούς στρατηγικούς άξονες του Ιδρύματος (προσέλκυση φοιτητών,  διεθνοποίηση των σπουδών, αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου, ανάδειξη του Πανεπιστημίου Αιγαίου σε κέντρο αριστείας μέσω των δράσεων όπως η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, τα προγράμματα δια βίου μάθησης, τα θερινά σχολεία, οι δράσεις κάλυψης εξειδικευμένων τοπικών αναγκών και ανάπτυξη ολοκληρωμένου προγράμματος και δικτύων έρευνας με αντικείμενο την νησιωτικότητα). Ζητούμενο είναι η συσχέτιση του μεγάλου αυτού έργου με την εξελισσόμενη διαδικασία του στρατηγικού σχεδιασμού του Πανεπιστημίου και αξιοποίηση της εμπειρίας από την υλοποίηση του για την δημιουργία νέων δομών στα πλαίσια του Πανεπιστημίου Αιγαίου που θα υλοποιούν τους βασικούς στρατηγικούς άξονες του Ιδρύματος .

Το Συμβούλιο αναγνωρίζοντας την αριστεία ως βασικό πυλώνα της φυσιογνωμίας  του Πανεπιστημίου Αιγαίου διαπιστώνει ότι μέχρι σήμερα υπάρχει υστέρηση σε παροχή ερευνητικών κινήτρων σε φοιτητές και φοιτήτριες.  Για το λόγο αυτό το Συμβούλιο αποφασίζει, ως πρώτο βήμα, την θέσπιση 10 χρηματικών βραβείων που να καλύπτουν το σύνολο των επιστημονικών πεδίων που θεραπεύει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου (ενός  για προπτυχιακό φοιτητή και ενός για μεταπτυχιακό φοιτητή σε κάθε Σχολή του Πανεπιστημίου). Ο σχετικός κανονισμός θα συγκροτηθεί και ανακοινωθεί σύντομα. Απώτερος στόχος είναι η προσέλκυση εξωτερικών πόρων για την χρηματοδότηση βραβείων αριστείας και η διεθνής προβολή του έργου του Πανεπιστημίου και με αυτόν τον τρόπο.

Το Συμβούλιο, με βάση τη σχετική του αρμοδιότητα, (Ν. 4009/11 άρθρο 8 παρ. 10 περ. στ’) ενέκρινε ένα νέο  πλαίσιο για τη διαδικασία έγκρισης των προγραμματικών συμφωνιών του Ιδρύματος και τον έλεγχο της υλοποίησης τους σε ετήσια βάση. Με την απόφαση του Συμβουλίου ρυθμίζονται:
·                        Η τυποποίηση των σχετικών διαδικασιών.
·                        Η διαδικασία έγκρισης των προτάσεων νέων προγραμματικών συμφωνιών καθώς και η διαδικασία παρακολούθησης και ελέγχου σε ετήσια βάση.
·                        Η  διοικητική δομή που θα πρέπει να συγκεντρώνει το σύνολο της πληροφορίας και
·                        Ο χρόνος και η διαδικασία μέσω της οποίας θα διαβιβάζεται στο Συμβούλιο η σχετική πληροφόρηση επί των νέων συμφωνιών.

Τέλος το Συμβούλιο ενέκρινε την διαδικασία που θα ακολουθείται στο εξής για την έγκριση και παρακολούθηση του Προϋπολογισμού και του Οικονομικού Απολογισμού του Ιδρύματος.



Συμβούλιο Πανεπιστημίου Αιγαίου

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ Στα κρυφά το σεμινάριο της αυτοαξιολόγησης των σχολικών συμβούλων


Την Τετάρτη 27 Νοέμβρη στην Ερμούπολη ήταν προγραμματισμένο το σεμινάριο στελεχών της εκπαίδευσης στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας στο αμφιθέατρο του σχολικού συγκροτήματος στο Μάννα. Ούτε όμως οι επιμορφωτές, ούτε οι επιμορφούμενοι εμφανίστηκαν ποτέ στο συγκεκριμένο χώρο, φοβούμενοι τον κόσμο της μαχόμενης εκπαίδευσης που είχε προκηρύξει την ίδια ώρα στάση εργασίας.

Από ότι μάθαμε εκ των υστέρων το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε τελικά σε αίθουσα της Αρχιεπισκοπής Σύρου !  Η εκκλησία αποτελεί από ότι φαίνεται το πιο φιλόξενο χώρο για τους αντιεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς του υπουργείου Παιδείας.  Η κατήχηση στο σύγχρονο επιθεωρητισμό βρήκε την ανάλογη στέγη, με βοηθό το ψαλτήρι ξεκινάει λοιπόν ο “εκσυγχρονισμός της ελληνικής εκπαίδευσης”, με βάση της επιταγές της δημοσιονομικής προσαρμογής. Το “κρυφό σχολειό” της αξιολόγησης και της υπονόμευσης των μορφωτικών δικαιωμάτων της νέας γενιάς περιφέρεται στα κρυφά, καθώς είναι απονομοποιημένο στη συνείδηση των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας. Δε μπορεί όμως να κρύψει την πολιτική του στόχευση που δεν είναι άλλη από την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση και την προώθηση του φτηνού σχολείου της αγοράς.

Το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα είχε τελικά παρέμβαση στον “ιερό χώρο” του σεμιναρίου, αναδεικνύοντας το ταξικό και αντιλαϊκό περιεχόμενο των νέων αξιολογικών τεχνολογιών και του σύγχρονου επιθεωρητισμού. Όπως επισημάνθηκε στην παρέμβασή μας, το σχέδιο για την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών εντάσσεται στη στρατηγική του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, για ένα σχολείο που θα παράγει το λειτουργικό αναλφαβητισμό και την εργασιακή ευελιξία, ένα σχολείο των δεξιοτήτων αντί της ολόπλευρης παιδείας για όλους, ένα σχολείο που το ίδιο θα λειτουργεί με εργασιακές σχέσεις γαλέρας, καταδικάζοντας τους εκπαιδευτικούς στην ανασφάλεια, το φόβο και την υποταγή. Ως εκ τούτο ξεκαθαρίσαμε ότι στην πολιτική της συγκυβέρνησης, εμείς δεν πρόκειται να γίνουμε συνένοχοι και ότι τώρα πρέπει ο καθένας και η καθεμιά να πάρει θέση και να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.

Τα Δ.Σ της Α ΕΛΜΕ Κυκλάδων και του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σύρου-Τήνου-Μυκόνου χαιρετίζουν τους συναδέλφους/ ισσες που συμμετείχαν στη σημερινή κινητοποίηση και ακύρωσαν ουσιαστικά την “επιμόρφωση” του Υπουργείου Παιδείας. Συνεχίζουμε με την ίδια επιμονή για την ανατροπή της κοινωνικής βαρβαρότητας της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων και της διάλυσης του δημόσιου σχολείου.


Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

ΜySchool: ο Μεγάλος Αδελφός στα σχολεία


Ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπ/κών Α/θμιας Εκπ/σης Σύρου Τήνου Μυκόνου 

Πρόσφατα έφτασε εγκύκλιος στα σχολεία με υπογραφή του υφυπουργού Παιδείας Σ. Κεδίκογλου(Α.Π171490/Δ212-03-2013) που ζητάει από τους διευθυντές να συμπληρώσουν το νέο πληροφοριακό σύστημα ΜySchool παράλληλα(για ένα μήνα) με τον Survey σε καθημερινή βάση. Πιστεύουμε ότι το πρόγραμμα αυτό είναι ιδιαίτερης βαρύτητας και συνδέεται με τις αντικοινωνικές πολιτικές που ασκούνται σήμερα στην εκπαίδευση.
 Για την εισαγωγή του προγράμματος το Υπουργείο επικαλείται γενικά και αόριστα “ την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό της πληροφοριακής υποδομής του. (Α.Π171490/Δ212-03-2013).Το πρόγραμμα απευθύνεται “ στις σχολικές μονάδες και τις αποκεντρωμένες διοικητικές δομές  της εκπαίδευσης με στόχο : α. Την καθημερινή  μηχανογραφική  τους  υποστήριξη και β) τη  σταδιακή λειτουργική ενοποίηση των υφιστάμενων πληροφοριακών συστημάτων(e-school, e DataCenter , Survey , Ο.Π.Σ.Υ.Δ κ.λπ.) σ' ένα σύγχρονο ενιαίο περιβάλλον. (Α.Π171490/Δ212-03-2013). Η εφαρμογή του συγκεκριμένου  προγράμματος εμφανίζεται σαν μια ουδέτερη τεχνοκρατική καταγραφή και υποστήριξη των σχολείων. Όμως το περιεχόμενο των συμπληρώσεων δείχνει ότι άλλες είναι οι στοχεύσεις  του.  Ας δούμε συγκεκριμένα  πιο είναι αυτό:
α. Καταγραφή των τοποθετήσεων του προσωπικού του σχολείου , ενημέρωση και επεξεργασία του υπηρεσιακού φακέλου των εκπαιδευτικών, η απόρριψη ή έγκριση των αδειών /απουσιών και δεδομένων καταγραφής για απεργίες και στάσεις εργασίας. Για ποιο λόγο οι τοποθετήσεις , οι τροποποιήσεις και η επεξεργασία των υπηρεσιακών φακέλων θα πρέπει να γίνονται σε κεντρικό επίπεδο; Αυτοί μέχρι τώρα δεν έδιναν όρκους πίστης στην αποκεντρωμένη διοίκηση και για την εκπαίδευση; Υπάρχει κάποια πραγματική εκπαιδευτική ή κοινωνική αναγκαιότητα για την υιοθέτηση ενός τόσο συγκεντρωτικού μοντέλου για θέματα διοίκησης που μέχρι τώρα λύνονταν με ικανοποιητικό τρόπο σε τοπικό επίπεδο; Ποια διοικητική ή εργασιακή αναγκαιότητα  επιβάλλει τη διαχείριση του συστήματος έγκρισης απόρριψης των αδειών/απουσιών από τον κεντρικό μηχανισμό του Υπουργείου ; Γνωρίζει καλύτερα ο κεντρικός μηχανισμός τις ιδιαίτερες συνθήκες της κάθε σχολικής μονάδας από τον διευθυντή της; Ή μήπως έτσι δημιουργούνται συνθήκες για μια γενικευμένη απόρριψη των αιτημάτων για άδειες , άσχετα από το αν το κάθε αίτημα είναι δίκαιο ή άδικο ; Ακόμα σοβαρότερο  είναι το ερώτημα γιατί η καταγραφή των δεδομένων για απεργίες/στάσεις εργασίας πρέπει να γίνεται από τον ίδιο τον κεντρικό μηχανισμό που τυχαίνει να είναι και ο εργοδότης αυτών που απεργούν;
β.  Τα προσωπικά δεδομένα των μαθητών , οι εγγραφές , οι μετεγγραφές , οι αποφοιτήσεις , η τάξη, το τμήμα, τα μαθήματα και οι βαθμολογίες τους επίσης καταγράφονται σε κεντρικό επίπεδο.. Πουθενά η σχετική εγκύκλιος του Υπουργείου δεν μας εξηγεί τους παιδαγωγικούς λόγους ή την κοινωνική αναγκαιότητα που επιβάλλουν μια  τέτοια επιλογή. Σε τι ακριβώς μπορεί να συμβάλλει το Υπουργείο στις μετεγγραφές ή τις εγγραφές των μαθητών που γίνονται σε τοπικό επίπεδο ; Σε τίποτα. Απλά η εντατική καθημερινή παρακολούθηση θα βάλει στο στόχαστρο όλο και περισσότερα τμήματα και σχολεία που θα συμπυχθούν ή θα συγχωνευθούν. Ολοήμερα σχολεία που με καθημερινή καταγραφή των παρουσιών/απουσιών των μαθητών τους θα στοχοποιηθούν και θα προετοιμαστούν για τον μνημονιακό τους θάνατο. Ταυτόχρονα δημιουργείται μια βάση δεδομένων για την προώθηση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών με χρησιμοποίηση των μαθητικών επιδόσεων για κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών.
   Το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν είναι ένα απλό πληροφοριακό σύστημα ουδέτερης και αντικειμενικής καταγραφής δεδομένων, είναι ένα πολύπλοκο και χρονοβόρο σύστημα συμπλήρωσης στοιχείων  που θα έχει σοβαρές συνέπειες στη λειτουργία των σχολείων. Είναι  πάνω απ' όλα μια πολιτική επιλογή. Αποτελεί  εργαλείο ελέγχου και διαχείρισης με τον πλέον αυταρχικό τρόπο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Εισάγεται στην πραγματικότητα ένα σύστημα αστυνόμευσης κάθε πλευράς της σχολικής ζωής με καταγραφή προσωπικών δεδομένων εκπαιδευτικών και μαθητών. Λειτουργεί με το πνεύμα του Μεγάλου Αδελφού που περιγράφει ο G.Orwell στο βιβλίο του για το “1984''. Συνεχής παρακολούθηση κάθε πλευράς της σχολικής ζωής, και της πιο ασήμαντης. προκειμένου να διαχυθεί το πνεύμα του φόβου μέσα σ' αυτήν. Όμως οι στοχεύσεις του συγκεκριμένου προγράμματος δεν σταματούν εδώ. Ένα τέτοιο εργαλείο έρχεται να  προωθήσει την ακραία αντικοινωνική πολιτική που ασκείται σε βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών και των  μαθητών. Εκπαιδευτικοί και μαθητές θεωρούνται αποκλειστικά υπεύθυνοι για την κρίση  στην εκπαίδευση που το ίδιο το κράτος δημιούργησε με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές του. Γι' αυτό πρέπει να είναι αντικείμενα αυταρχικού ελέγχου και επιτήρησης, αλλά και για να διαμορφωθούν προϋποθέσεις για ταχύτερη εφαρμογή των μνημονιακών στόχων στην παιδεία.
     Το ολοκληρωτικής λογικής πρόγραμμα του Υπουργείου έχει σοβαρές επιπτώσεις στη λειτουργία των σχολείων. Απαιτεί μεγάλη διάθεση χρόνου, από πλευράς διευθυντών, για την καταγραφή και αποστολή τέτοιων στοιχείων σε καθημερινή βάση. Αυτό έχει συνέπειες όσον αφορά την παρουσία τους  μέσα στο  σχολείο  και την επικοινωνία τους με τους εκπαιδευτικούς. Αποκόβονται από κάθε παιδαγωγική  πλευρά της εκπαιδευτικής διαδικασίας  και μετατρέπονται σε ηλεκτρονικούς ταχυδρόμους  υποβολής  στοιχείων προς την κεντρική υπηρεσία.
   Σε συνθήκες κυριαρχίας του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, ανατροπής βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών , καταρράκωσης κοινωνικών δικαιωμάτων στο χώρο της εργασίας  αντιστοιχεί  η απαξίωση της δημοκρατίας και της  ελευθερίας μέσα στο σχολείο. Γι αυτό δεν αρκεί μόνον η αντιδραστική αναδιάρθρωση του Πειθαρχικού Δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων, ούτε η εισαγωγή του παρουσιολογίου ούτε η καθημερινή απαξίωση των εκπαιδευτικών από το σύστημα της καθεστωτικής μιντιακής προπαγάνδας, αλλά χρειάζεται και το μάτι του Μεγάλου Αδελφού μέσα στην καθημερινότητα του σχολείου έτσι ώστε  ο φόβος και η υποταγή ν'  αποτελούν μόνιμα γεγονότα. Την ώρα που τα σχολεία εγκαταλείπονται ακόμα και για τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες τους , την ώρα που ετοιμάζεται ένας καινούργιος κύκλος συγχωνεύσεων και συμπτύξεων τμημάτων, την ώρα που φέτος λειτουργούν με μηδενικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών και ελάχιστες αναπληρωτών, την ώρα που  οι εκπαιδευτικοί έχουν καταρρακωθεί εργασιακά και οικονομικά, το Υπουργείο επιχειρεί να εδραιώσει το καθεστώς του φόβου και της υποταγής. Θέλουν έναν εκπαιδευτικό  εξουθενωμένο εργασιακά , οικονομικά εξαθλιωμένο και κοινωνικά ταπεινωμένο.
Ν΄αντισταθούμε στον ολοκληρωτισμό στην εκπαίδευση , να μην επιτρέψουμε την εφαρμογή ενός προγράμματος που είναι όπλο του πολέμου ενάντια στο δημόσιο σχολείο.

Nα διεκδικήσουμε  την  πραγματική  δημοκρατία και παιδαγωγική ελεθερία στο σχολείο.

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

180 χρόνια – ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ ΣΥΡΟΥ



Μαθητές της Β τάξης του ΓΕΛ Σύρου με τη λυκειάρχη κ.Ε.Δράκου σε
 πρόσφατη τηλεοπτική τους εμφάνιση σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό,όπου
 παρουσίασαν ερευνητική εργασία τους με θέμα την ιστορία του
Γυμνασίου Σύρου.
Το 2013 σηματοδοτεί 180 ετών λειτουργίας του ιστορικού 1ου Γυμνασίου Ερμούπολης όπως και την εισαγωγή στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση της χώρας μας.
Ο Δήμος Σύρου – Ερμούπολης συμμετέχει ενεργά στις επετειακές δράσεις οι οποίες έχουν ξεκινήσει από την άνοιξη του τρέχοντος έτους και θα κορυφωθούν με δύο μεγάλες εκδηλώσεις.
Στις 30-11-2013 ημέρα Σάββατο και ώρα 18:30 σε συνεργασία με το Γενικό Λύκειο Σύρου θα πραγματοποιηθεί η επετειακή εκδήλωση “ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ ΣΥΡΟΥ 1833 – 2013” 180 χρόνια στο αμφιθέατρο του Γενικού Λυκείου (Άνω Μάννα) και στις 6-12-2013 ημέρα εορτασμού του Πολιούχου της Ερμούπολης, Αγίου Νικολάου όπου ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β' μετά από επίσημη πρόσκληση της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου και του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης θα λαμπρύνει με την Παρουσία του τις λειτουργικές εκδηλώσεις, θα του απονεμηθεί το χρυσό μετάλλιο της πόλης και θα ανακηρυχθεί επίτιμος Δημότης.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο Μακαριότατος θα συμμετάσχει ως κεντρικός ομιλητής στην Πνευματική Εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, προς τιμή του διδασκάλου του Γένους Αρχιμανδρίτη Νεοφύτου Βάμβα, ο οποίος υπήρξε οργανωτής και πρώτος Διευθυντής του 1ου Γυμνασίου της ελεύθερης Ελλάδας.


Σύντομο ιστορικό

Η Ερμούπολη δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 από πρόσφυγες Χιώτες, Ψαριανούς, Κασσιώτες, Κρητικούς, Σμυρνιούς κ.α.
Αναδείχθηκε σε σημαντικό λιμάνι της ανατολικής Μεσογείου και αποτέλεσε το πρώτο αστικό κέντρο στην Ελλάδα.
Οι κάτοικοι της Ερμούπολης εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους για την εκπαίδευση των παιδιών τους από πολύ νωρίς με σχολεία δημοτικά και σχολαρχεία. Τα χρήματα για την ίδρυση του πρώτου σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης συγκεντρώθηκαν από τους ίδιους τους κατοίκους του νησιού. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια εκπόνησε ο Βαυαρός αρχιτέκτων Ερλάχερ.
Το Γυμνάσιο Σύρου άρχισε να λειτουργεί τον Οκτώβριο του 1833.
Τα εγκαίνια του κτιρίου έγιναν στις 13 Νοεμβρίου 1834.
Πρώτος Γυμνασιάρχης ανέλαβε ο Νεόφυτος Βάμβας.
Ως πνευματικό ίδρυμα είχε πανελλήνια ακτινοβολία. Φοίτησαν σε αυτό νέοι από πολλά μέρη της χώρας, λαμπρές προσωπικότητες όπως:ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Βολανάκης, ο Ανδρέας Συγγρός, ο Γιαννούλης Χαλεπάς, ο Νικηφόρος Μανδηλαράς ο πρώτος ήρωας του αντιδικτατορικού αγώνα, ο Κώστας Μπέης καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο πρόωρα χαμένος κορυφαίος συριανός διανοούμενος Μάρκος Φρέρης και ο ανάμεσά μας ο αδιαμφισβήτητα μεγάλος συριανός ποιητής Μάνος Ελευθερίου και τόσοι άλλοι.
Το κτίριο αυτό φιλοξένησε μαθητές της μέσης εκπαίδευσης έως το 2000 που  παραχωρήθηκε από το Δήμο Ερμούπολης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Με μια αδιάκοπη πορεία 180 χρόνων συνεχίζει να προσφέρει στη δημόσια εκπαίδευση και να εκπληρώνει τους σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκε.




Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

ΔΑΣΚΑΛΟΙ-ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ Μπλόκο στα σεμινάρια των σχολικών συμβούλων στο Μάννα


Με ανακοινώσεις τους η Α ΕΛΜΕ ΚΥΚΛΑΔΩΝ και ο Σύλλογος Δασκάλων Νηπιαγωγών  Σύρου Τήνου Μυκόνου αντιτίθενται στην αυτοαξιολόγηση και την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών και καλούν σε τρίωρη στάση εργασίας την Τετάρτη 27 Νοέμβρη.


Στην ανακοίνωση του Συλλόγου Δασκάλων αναφέρεται:

"Το Π.Δ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η γενίκευση του θεσμού της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας αποτελούν τα δύο πρώτα αποφασιστικά βήματα της συγκυβέρνησης για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων του εκπαιδευτικού κόσμου και την προσαρμογή του δημόσιου σχολείου στις απαιτήσεις του κόσμου της αγοράς.

Η πολυεπίπεδη αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας (εξατομικευμένη, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση) στοχεύει στην επίτευξη των μνημονιακών δημοσιονομικών στόχων για απολύσεις και μείωση των κοινωνικών δαπανών, στην πειθάρχηση των εκπαιδευτικών στο νέο σχολείο της αγοράς και στη μετατόπιση των ευθυνών για την εκπαιδευτική κρίση από την κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική στους μεμονωμένους εκπαιδευτικούς, τη σχολική μονάδα και τους ίδιους τους μαθητές. Από αυτή την άποψη, η ακύρωση των αξιολογικών διαδικασιών στην πράξη είναι για μας μέρος του αγώνα για την υπεράσπιση των κοινωνικών και μορφωτικών δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων. Τα επιμορφωτικά σεμινάρια των στελεχών εκπαίδευσης εντάσσονται ακριβώς στο ξεθεμελίωμα των δικαιωμάτων μας και του δημόσιου σχολείου. Η ακύρωση των σεμιναρίων πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας και μαζικά να ακυρώσουμε το σύγχρονο επιθεωρητισμό.


Το Δ.Σ του συλλόγου μας προκηρύσσει την Τετάρτη 27 Νοέμβρη στη Σύρο τρίωρη στάση εργασίας τις τρεις τελευταίες ώρες της πρωινής ζώνης (11-2 το μεσημέρι) και τις τρεις τελευταίες της απογευματινής (1 – 4 το μεσημέρι), με σκοπό να συμμετάσχουν οι συνάδελφοι σε παράσταση διαμαρτυρίας στο σχολικό συγκρότημα του Μάννα (λύκεια), όπου θα πραγματοποιηθεί το σεμινάριο των στελεχών εκπαίδευσης στο σύγχρονο επιθεωρητισμό.

Συγκέντρωση στις 11:15 στο σχολικό συγκρότημα του Μάννα.".

ΔΗΜΑΡ Προβλήματα στην εφαρμογή νησιωτικής πολιτικής


 Με ερώτησή τους στη Βουλή βουλευτές της ΔΗΜΑΡ θέτουν αναλυτικά τα προβλήματα στην εφαρμογή νησιωτικής πολιτικής και ζητούν απαντήσεις από τον υπουργό Ναυτιλίας.Στην ερώτησή τους αναφέρουν :

Στη διακηρυγμένη πολιτική της κυβέρνησης γίνεται συχνή αναφορά στη δέσμευση για εκπόνηση και εφαρμογή νησιωτικής πολιτικής με βάση την επιταγή του Συντάγματος αλλά και για γενικότερους προφανείς αναπτυξιακούς και εθνικούς λόγους. Το έργο αυτό ανήκει κατά βάση στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής ως καθ’ ύλη διοικητική μονάδα σε συνεργασία με τα αρμόδια κλαδικά Υπουργεία. 

Στο διάστημα που ακολούθησε έγιναν συγκεκριμένες ενέργειες που δρομολόγησαν διαδικασίες για την επίτευξη του στόχου αυτού:

Έγινε επεξεργασία και υιοθέτηση από το Κοινοβούλιο των απαραίτητων νομοθετικών διατάξεων για την υλοποίηση της συνταγματικής επιταγής (άρθρο 101) που προβλέπει ότι ο νομοθέτης όταν εκδίδει διοικητικές πράξεις θα λαμβάνει υπόψη του τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των νησιών καθώς και της σύστασης δύο θεσμών απαραίτητων για την χάραξη και υλοποίηση της νησιωτικής πολιτικής: του Συμβουλίου Νησιωτικής Πολιτικής και του Ερευνητικού Ινστιτούτου Νησιωτικής Πολιτικής. Παράλληλα υιοθετήθηκε η άποψη για επέκταση της νησιωτικής πολιτικής από τους 5 νομούς του Αιγαίου στο σύνολο της νησιωτικής χώρας ικανοποιώντας παράλληλα το χρόνιο αίτημα των νησιωτών των άλλων περιοχών.
Εκπονήθηκε αναπτυξιακή στρατηγική για τον νησιωτικό χώρο που βασίζεται όχι στη τσιμεντοποίηση των νησιών αλλά στην αξιοποίηση των συγκριτικών τους πλεονεκτημάτων (πολιτισμός και περιβάλλον για παραγωγή μοναδικών προϊόντων και υπηρεσιών ποιότητας) και κατατέθηκαν οι σχετικές προτάσεις στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας σύμφωνα με τις διαδικασίες εκπόνησης του ΕΣΠΑ 2014-20. Η στρατηγική αυτή παρουσιάστηκε στους τοπικούς φορείς με τη συμμετοχή εκπροσώπων των σημαντικότερων για τη χάραξη νησιωτικής πολιτικής υπουργείων Πολιτισμού, Περιβάλλοντος, Εργασίας, Αγροτικής Ανάπτυξης, Εσωτερικών, Τουρισμού.
Έγινε για πρώτη φορά παρουσίαση της στρατηγικής αυτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο όπου όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές παρατάξεις επικρότησαν την πρωτοβουλία αυτή συμβάλλοντας μέσα από εποικοδομητικό διάλογο στη βελτίωση της. Στη συνεδρίαση αυτή κλήθηκαν να παραστούν και οι εκπρόσωποι της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να συμβάλουν και αυτοί στη προώθηση της σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 
Υποβλήθηκαν προτάσεις για αναδιάρθρωση του ακτοπλοϊκού δικτύου, για βελτίωση του σχεδιασμού και παρακολούθησης υλοποίησης ειδικά των άγονων γραμμών, για χρηματοδότηση της ακτοπλοΐας από κοινοτικούς πόρους  με βάση τα όσα προβλέπουν η Συνθήκη της Λισσαβόνας και γενικότερα η κοινοτική νομοθεσία περί Υπηρεσιών Γενικού Οικονομικού Συμφέροντος (Υ.Γ.Ο.Σ), η εδαφική συνοχή του ελληνικού και ευρωπαϊκού χώρου αλλά και το δικαίωμα των Ευρωπαίων πολιτών για κινητικότητα. Στόχος της προσπάθειας αυτής αποτελεί η ύπαρξη ορθολογικής κατανομής των περιορισμένων εθνικών πόρων που διατίθενται στην ακτοπλοΐα και η άντληση πρόσθετων ευρωπαϊκών πόρων ώστε να αναβαθμιστούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους χρήστες διατηρώντας ταυτόχρονα το δικαίωμα των νησιωτών για κινητικότητα όπως και των υπολοίπων πολιτών της ΕΕ.
Υποβλήθηκαν προτάσεις και αναλήφθηκαν πρωτοβουλίες σε κρίσιμους τομείς για την ανάπτυξης της χώρας και των νησιών ειδικότερα όπως στη Θαλάσσια Πολιτική και στη διαχείριση του Παράκτιου Χώρου, στην αναβάθμιση των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών με εξασφάλιση πόρων για χρηματοδότηση των πολύ μικρών τουριστικών επιχειρήσεων σε συνεργασία με τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Τουρισμού, στην προστασία των υδατικών και άλλων φυσικών πόρων σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος, στην προώθηση της Κοινωνικής Οικονομίας σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας κλπ
Υπήρξε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και άλλους ευρωπαϊκούς θεσμούς για τη προώθηση ευρωπαϊκής νησιωτικής πολιτικής ειδικά ενόψει της επικείμενης ελληνικής προεδρίας.  

Μετά από τον ανασχηματισμό της Κυβέρνησης τον προηγούμενο Ιούνιο βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ενέργειες που αποδομούν τόσο το έργο που έχει γίνει όσο και την υπηρεσία που πρέπει να το φέρει σε πέρας. Πιο συγκεκριμένα:

Ο νέος ΓΓ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής ορίστηκε 4 μήνες μετά την παραίτηση του προηγούμενο με αποτέλεσμα οι αναγκαίες πρωτοβουλίες σε πολιτικό επίπεδο να έχουν βαλτώσει. Μεταξύ άλλων αναφέρουμε τη πρόταση για το πρόγραμμα Interreg Ελλάδας-Κύπρου με θέμα τη θαλάσσια χωροταξία και την ολοκληρωμένη διαχείριση παράκτιων περιοχών, τη πρόταση για την διαφοροποίηση του τουριστικού πρότυπου ανάπτυξης μέσα από την ενίσχυση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των νησιών (νησιωτική ταυτότητα), η προώθηση του προγράμματος χρηματοδότησης των πολύ μικρών και μικρών τουριστικών επιχειρήσεων των νησιών για αναβάθμιση και διαφοροποίηση και των παρεχόμενων υπηρεσιών κλπ
Το σχέδιο του Ε.Σ.Π.Α 2014-20 που πρόσφατα δόθηκε στους αρμόδιους φορείς για παρατηρήσεις, περιλαμβάνει περιορισμένες αναφορές στον νησιωτικό χώρο που σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν ούτε καν πρόπλασμα νησιωτικής αναπτυξιακής στρατηγικής. Αντίθετα ο προτεινόμενος σχεδιασμός – που ας υπογραμμιστεί αποτελεί το κυριότερο αν όχι το μοναδικό εργαλείο άσκησης περιφερειακής πολιτικής- δεν προβλέπει καμία χωρική διαφοροποίηση θεωρώντας τη χώρα ως ενιαίο και ομοιογενή χώρο.
Οι συνεχείς καθυστερήσεις και ματαιώσεις δρομολογίων αποτελούν καθημερινότητα για τους κατοίκους των νησιών επιφέροντας την αγανάκτηση των νησιωτών, των τουριστών αλλά και των επαγγελματιών (τουριστικά επαγγέλματα, μεταφορείς, έμποροι) πλήττοντας συνολικά την οικονομία των νησιωτικών περιοχών. Επιπλέον, εξαιτίας της μείωσης των ποσών που διατίθενται για τις άγονες γραμμές, ξεκινούν οριζόντιες περικοπές σε πολλές συνδέσεις άγονων γραμμών με αποτέλεσμα να πλήττονται πολλά μεσαία και μικρά νησιά της χώρας όπως τα Κύθηρα, η Κάρπαθος, η Κάσος, η Ανάφη, η Θηρασία, αντί της συνολικής αναδιάρθρωσης του δικτύου με σαφή κριτήρια κάλυψης των αναγκών.
Δεν ανακοινώνονται έγκαιρα τα δρομολόγια και δεν τηρείται η δυνατότητα κρατήσεων και αγοράς εισιτηρίων για όλο το έτος -που αποτελεί υποχρέωση των ναυτιλιακών εταιρειών- παρά τις διαμαρτυρίες από τουριστικούς φορείς και από τους δημάρχους των νησιών, κυρίως στο Β. Αιγαίο, στα Δωδεκάνησα και τις Δυτικές Κυκλάδες αναφορικά με τις συνακόλουθες αρνητικές συνέπειες. Δεν τηρούνται επίσης οι συμβάσεις ανάθεσης υπηρεσίας δημοσίου συμφέροντος, εξαιτίας της μονομερούς ματαίωσης ή υπερβολικής καθυστέρησης ή ξαφνικής αλλαγής δρομολογίων, χωρίς να επιβάλλονται οι νόμιμες κυρώσεις.
Μεθοδεύεται μεταφορά των αρμοδιοτήτων ακτοπλοΐας που είχαν ανατεθεί στο πάλαι ποτέ Υπουργείο Αιγαίου από τη σύσταση του από τη Γ.Γ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής στη Γ.Γ Ναυτιλίας αντί να συμβεί το αντίθετο, δεδομένου ότι η ακτοπλοΐα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της νησιωτικής πολιτικής, απελευθερώνοντας ταυτόχρονα στελέχη του Λιμενικού Σώματος για το καθ’ ύλη καθήκον τους που είναι η φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων της χώρας και η αστυνόμευση των θαλασσών, των λιμανιών και γενικά της μεγάλης παράκτιας ζώνης της χώρας για την τήρηση του νόμου.
Η παραπάνω μεθόδευση θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη συρρίκνωση του προσωπικού της Γενικής Γραμματείας και τελικά στη διάλυση της εφόσον δεν μεταφερθούν άλλες ουσιαστικές για τη νησιωτικότητα αρμοδιότητες. Η πρόταση για  συρρίκνωση του προσωπικού της Γενικής Γραμματείας με την υπαγωγή σε «κινητικότητα-απόλυση» του 25% του ανθρώπινου δυναμικού της που προς το παρόν ανακλήθηκε, αφορά προσωπικό που σημειωτέον είναι εγκατεστημένο και ζει στα νησιά σε αντίθεση κάθε λογικής που εύκολα διαπιστώνει τη δημογραφική συρρίκνωση των νησιών, τη γενική υποστελέχωση των νησιωτικών δημόσιων υπηρεσιών ειδικά με επιστημονικό προσωπικό αλλά κύρια της ανάγκης εξειδικευμένου προσωπικού, ενώ παραβαίνει και ακόμη τη ρύθμιση του μνημονίου για ειδική μεταχείριση των νησιών σε ότι αφορά τη στελέχωση των υπηρεσιών. Το προσωπικό αυτό είναι απαραίτητο για να υλοποιηθεί η νέα αναπτυξιακή στρατηγική που βασίζεται κύρια στη προστασία, την αξιοποίηση και ανάδειξη τόσο του φυσικού και του δομημένου περιβάλλοντος όσο και του υλικού και άϋλου πολιτισμού των νησιών με την ανάδειξη της ξεχωριστής ταυτότητας του κάθε νησιού μέσα στη λογική της «έξυπνης εξειδίκευσης» που επιτάσσουν οι κοινοτικές οδηγίες για εξασφάλιση της ροής των κοινοτικών πόρων προς τη χώρα και ειδικά τη περιφέρεια, αλλά και τη λειτουργία των οργάνων που θεσμοθετήθηκαν δηλαδή του Συμβουλίου Νησιωτικής Πολιτικής και του Ερευνητικού Ινστιτούτου Νησιωτικής Πολιτικής
Μεθοδεύονται ενέργειες που θα πλήξουν την αυτονομία λειτουργίας της Γενικής Γραμματείας που έχει έδρα τη Μυτιλήνη και όχι κάποιο αθηναϊκό οικοδομικό τετράγωνο δείχνοντας ακόμη μια φορά περίτρανα την αντίληψη που έχει το κεντρικό κράτος για τα νησιά και τους νησιώτες. 

Κατά συνέπεια τίθενται σε αμφισβήτηση όλες οι ενέργειες που προηγήθηκαν και είχαν ως στόχο να ανατρέψουν το πρότυπο ανάπτυξης που έχει ακολουθηθεί μέχρι σήμερα και είχε οδηγήσει τις νησιωτικές οικονομίες να υστερούν σε κατά κεφαλή παραγωγή, ενώ η δομή τους είναι ιδιαίτερα εύθραυστη (τουριστική μονοκαλλιέργεια σε συνδυασμό με δόμηση) και με μειούμενη ανταγωνιστικότητα. Αντί της έρευνας, της παρουσίας νέων τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας, της εισαγωγής καινοτομιών για την αξιοποίηση των μοναδικών φυσικών και πολιτιστικών πόρων που διαθέτουν να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη τους, μεθοδεύεται η συνέχιση της ανάπτυξης «δια της οικοδομής» υιοθετώντας παρωχημένα και αποτυχημένα πρότυπα. Τα ποσοτικά και τα ποιοτικά δημογραφικά χαρακτηριστικά είναι αρκετά δυσμενή (γήρανση πληθυσμού, χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και δια βίου κατάρτισης, υψηλή πρόωρη εγκατάλειψη σχολείου), ενώ η ανεργία και το ποσοστό πληθυσμού που κινδυνεύει από φτώχεια αυξάνουν ταχύτατα. Οι περιβαλλοντικές πιέσεις αυξάνονται με προβλήματα στη ποιότητα του πόσιμου νερού, στην υποβάθμιση του εδάφους (ρύπανση και ερημοποίηση), στη μείωση της βιοποικιλότητας, στην υποβάθμιση του τοπίου και του δομημένου περιβάλλοντος, ενώ οι προστατευόμενες περιοχές και οι διατηρητέοι οικισμοί όχι μόνο δεν αξιοποιούνται αλλά υποβαθμίζονται συνεχώς. Ορατός είναι ο κίνδυνος επιστροφής σε καταστάσεις που θα θυμίζουν την ερήμωση των δεκαετιών του ‘50 και ’60 ειδικά αν δεν αντιμετωπιστεί ριζικά το πρόβλημα των θαλάσσιων συγκοινωνιών που οδηγεί σε απομόνωση τα νησιά.


Βάσει των παραπάνω ερωτώνται  οι αρμόδιοι υπουργοί:

Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρουν για να δείξουν ότι η μέριμνα για τον νησιωτικό χώρο και ειδικά την ανάπτυξη των νησιών δεν εξαντλείται σε ρητορεία χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα ειδικά για τους νησιώτες αλλά και γενικότερα για το σύνολο του ελληνικού λαού που μαστίζεται από ανεργία και μείωση του εισοδήματος και προσδοκά οφέλη από την ανάπτυξη αυτής της ευαίσθητης οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, περιβαλλοντικά και πολιτικά νησιωτικής χώρας;
Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρουν για να δείξουν ότι θα υπάρξει αλλαγή στο αναπτυξιακό πρότυπο ειδικά της νησιωτικής Ελλάδας με στροφή από τον αδιέξοδο καταναλωτισμό και την οικοπεδοποίηση στην ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας με έμφαση στην αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού και στην αξιοποίηση των μοναδικών πόρων του ελληνικού αρχιπελάγους;  
Ποιες πρωτοβουλίες θα αναλάβουν ενόψει της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε ώστε να εφαρμοστεί το άρθρο 174 της Συνθήκης της Λισαβόνας εξειδικεύοντας τη Στρατηγική Ευρώπη 2020 αλλά και τις κοινοτικές νομοθεσίες για τα νησιά;      
Πότε θα λειτουργήσουν το Συμβούλιο Νησιωτικής Πολιτικής και το Ινστιτούτο Νησιωτικής Πολιτικής που συστήθηκαν με τον νόμο 4150/13, ώστε να συμβάλλουν στην εκπόνηση ολοκληρωμένης ειδικής νησιωτικής στρατηγικής και να αποτελέσει εργαλείο για την υποστήριξη της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης των νησιών;
Ποιες πρωτοβουλίες πρόκειται να πάρουν σε επίπεδο Κυβέρνησης ώστε να προχωρήσει η υιοθέτηση διαφοροποιημένων κλαδικών πολιτικών στα νησιά σε κρίσιμους τομείς όπως τη περιβαλλοντική πολιτική, τη θαλάσσια πολιτική, την αγροτική πολιτική και τη πολιτική αλιείας, τη τουριστική πολιτική και τη διοικητική πολιτική  και ποιες πολιτικές σκοπεύουν να υιοθετήσουν για αναστροφή της φθίνουσας πορείας των νησιών ώστε να έχουμε ισχυρές νησιωτικές κοινωνίες 365 ημερών αλλά και να συμβάλλουν τα νησιά στην έξοδο από τη κρίση της χώρας μέσα από την αναπτυξιακή διαδικασία;
Δεδομένων των προβλημάτων στην ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών, τι μέτρα έχουν λάβει για την εφαρμογή των νόμων του κράτους από τις υπηρεσίες των οποίων προΐστανται και τι ποινές θα εφαρμόσουν σε όσους συνεχίζουν να παρανομούν;  
Πώς θα γίνει ο επανασχεδιασμός του δικτύου δρομολογίων με βάση την εξυπηρέτηση του χρήστη και διαφορετικός σχεδιασμός των αγόνων θαλάσσιων και αεροπορικών γραμμών (των ενδονησιωτικών συμπεριλαμβανόμενων) και η αντιμετώπιση του κόστους των μεταφορών με εφαρμογή της αρχής της εδαφικής συνέχειας σε συνεργασία με την ΕΕ; Πως θα αναβαθμιστούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες αν δεν υπάρχει συστηματική παρακολούθηση της ικανοποίησης των χρηστών και την εμπλοκής στους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων που σήμερα λαμβάνονται από λιμενικούς και εφοπλιστές;
Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρουν για να δείξουν ότι η αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα δεν είναι πρόσχημα για κομματικά παιχνίδια με στόχο την πολιτική εξάρτηση των υπαλλήλων που κινδυνεύουν με απόλυση, αλλά πραγματική βούληση για την βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της αξιοπιστίας του κράτους;

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Φασισμός και ιταλική κατοχή στη Σύρο


ΤΗΣ SEILA LECOEUR

Στην Ιταλία η πολιτιστική πολιτική για τον κινηματογράφο στόχευε στην οικοδόμηση της συναίνεσης για τον φασισμό. Σύμφωνα με τον Τσιάνο, η δημιουργία εθνικής λαϊκής κουλτούρας θα «συνελάμβανε την ουσία» του ιταλικού λαού δεσμεύοντας και ενώνοντας τους πάντες. Από το 1937 συντελέστηκε αλλαγή πολιτικής, με τη χρησιμοποίηση του κινηματογράφου στην προσπάθεια να δημιουργηθεί μια νέα φασιστική κουλτούρα, και ο Γκιουζέπε Μποτάι πίστευε ότι η κουλτούρα θα ήταν «το πολυτιμότερο πολεμικό όπλο της Ιταλίας». Όμως ο κρατικός έλεγχος της κινηματογραφικής βιομηχανίας δεν έφθασε ποτέ στο επίπεδο του ελέγχου τον οποίο ασκούσε ο Γκαίμπελς στη Γερμανία, ενώ οι Ιταλοί εξακολουθούσαν να βλέπουν ξένες ταινίες παρά την επίσημη καταδίκη των χολιγουντιανών αξιών.
Η επιλογή των ταινιών για τη Σύρο μοιάζει αρκετά τυχαία. Ο Ντούκα παραπονιόταν ότι τον πρώτο χρόνο ήταν αδύνατο να πρoμηθεύονται ταινίες από την Ιταλία, με εξαίρεση μερικές στραπατσαρισμένες κόπιες ντοκιμαντέρ Luce που στάλθηκαν από τη Ρόδο. Τους πρώτους τρεις μήνες παίχτηκαν πολλές γαλλικές και ξένες ταινίες (συχνά ντουμπλαρισμένες στα γαλλικά), οι περισσότερες από τις οποίες πρόσφεραν μάλλον ψυχαγωγία, παρά περιείχαν κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό μήνυμα. Η λογοκρισία του τμήματος «Ρ» της στρατιωτικής διοίκησης ήταν χαλαρή, επιτρέποντας την προβολή αγγλικών ή αμερικανικών ταινιών, όπως της ταινίας«Βασίλισσα Χριστίνα», που είχε μαύρους και λευκούς ηθοποιούς και ο σκηνοθέτης της ήταν εβραίος. Όμως παίχτηκε και η προπαγανδιστική ταινία «Σκιπίων ο Αφρικανός», η οποία εξιδανίκευε το μεγαλείο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην Αφρική. Δυστυχώς, δεν έχει καταγραφεί πώς αντέδρασαν οι κάτοικοι της Σύρου στην εξύμνηση της αυτοκρατορίας ή πώς αντιλαμβάνονταν σύμβολα όπως ο φασιστικός «νέοςhttp://cdncache-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png άνθρωπος» που προβάλλονταν στις πολεμικές ταινίες.
Στην πραγματικότητα, πολλές ιταλικές ταινίες που είχαν γυριστεί στη φασιστική Ιταλία απομιμούνταν χολιγουντιανά θέματα και ασυνείδητα υιοθετούσαν ακόμη και μερικές χολιγουντιανές αξίες. Αυτές οι ταινίες ήταν συχνά χωρίς νόημα έξω από το ιταλικό πλαίσιό τους, και πιθανόν οι ντόπιοι θεατές δεν αντιλαμβάνονταν τα συγκεχυμένα ιδεολογικά μηνύματά τους. Οι κριτικές για τις επιπτώσεις τις οποίες έχει ο καταναλωτισμός στις γυναίκες, για παράδειγμα, ήταν εντελώς παράταιρες στη Σύρο. Οι ταινίες για τα «κορίτσιαhttp://cdncache-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png που ψωνίζουν συνεχώς», όπως η ταινία «Grandi Magazzini» του Μάριο Καμερίνι, οι οποίες συνέδεαν τις παγίδες της σεξουαλικής ελευθερίας με τις παγίδες του καταναλωτισμού, δεν μπορούσαν να σημαίνουν και πολλά πράγματα για τις πεινασμένες γυναίκες της Σύρου, για τις οποίες ήταν απλώς και μόνο ένα μέσο φυγής στον κόσμο της φαντασίας. Δύο άλλες κοινωνικές κωμωδίες, «Il signor Max»και «Batticuore» του Καμερίνι, ενσάρκωναν επίσης τα αντιφατικά ηθικά θέματα της σύγκρουσης ανάμεσα στις παλιές και τις «σύγχρονες» αξίες ή την αντιπαράθεση της σεξουαλικής καταπίεσης και του εκσυγχρονισμού, που ενδιέφεραν τους φασίστες σκηνοθέτες. Η ταινία «Casta diva», του σκηνοθέτη του «Σκιπίωνα», Καρμίνε Γκαλόνε, συνιστούσε τη γυναικεία σεμνότητα στον ανήθικο κόσμο των αστέρων του κινηματογράφου, αλλά πιθανόν είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, αφού ο κόσμος του κινηματογράφου τον οποίο παρουσίαζε έμοιαζε ελκυστικός. Αν όχι τίποτε άλλο, οι ταινίες «telephono bianco», με τον πολυτελή και μοντέρνο διάκοσμο, ήταν μάλλον ένα μέσο φυγής από την πραγματικότητα, για ένα κοινό που στερούνταν την ευημερία και την προσωπική ευτυχία. Οι κωμωδίες τουλάχιστον έκαναν το κοινό να γελά και η προβολή μερικών ταινιών, όπως της Casta diva, επαναλήφθηκε, γεγονός που δείχνει ότι ο κινηματογράφος ήταν δημοφιλής και, όπως φαίνεται, είχε «μεγάλο κοινό».
Είναι απίθανο να επηρεαζόταν συναισθηματικά το ελληνικό κοινό από τις φασιστικές ταινίες. Ακόμη και στην Ιταλία η επιρροή του φασισμού στον κινηματογράφο απέρρεε το πιθανότερο από τη «γενική παθητικότητα» που είχε επιβληθεί στην πολιτιστική ζωή για πάνω από δύο δεκαετίες. Κατά τη γνώμη ενός ντόπιου παρατηρητή, οι κάτοικοι της Ερμούπολης ήταν κοσμοπολίτες, γλωσσομαθείς και «εξοικειωμένοι με τα πνευματικά ρεύματα της δυτικής Ευρώπης» για να εξαπατηθούν από τις φασιστικές ταινίες, μολονότι αυτός ο παρατηρητής υπανισσόταν ότι οι ιταλικές και γερμανικές ταινίες επικαίρων μπορεί να επηρέαζαν σε κάποιον βαθμό το κοινό. Πίστευε επίσης ότι η προβολή της ταινίας «Σκιπίων ο Αφρικανός» αναβλήθηκε σχεδιασμένα και πραγματοποιήθηκε έναν μήνα μετά το άνοιγμα του Casa di Dante, για να εξασφαλιστεί μεγαλύτερο και πιο δεκτικό κοινό. Αν και δεν πρέπει να υπερβάλλουμε την επίδραση την οποία ασκούσε η ασυγκάλυπτη πολιτική πίεση, πιο εκλεπτυσμένες μορφές επηρεασμού, όπως η αίγλη και η έξαψη με τις οποίες η «νέα φασιστική κουλτούρα» ήλπιζε να γοητεύσει το κοινό της, μπορεί να ασκούσαν κάποια έλξη σε εκείνους που στερούνταν κάθε μορφή πολυτέλειας.
Η υποστήριξη την οποία έδιναν οι αρχές κατοχής σε δημόσιες ψυχαγωγικές δραστηριότητες φαίνεται πως στόχευε μάλλον στη διαχείριση της ψυχαγωγίας παρά στη δημιουργία συναίνεσης. Με τα λόγια του Ντούκα, η πρωτοβουλία θα επανέφερε στη «φυσιολογική ζωή» έναν τραυματισμένο ψυχικά πληθυσμό. Τον Μάιο του 1943 εγκρίθηκε το άνοιγμα υπαίθριου κινηματογράφου, με την προϋπόθεση ότι θα οργανωνόταν εγκαίρως και θα πλήρωνε ο δήμος.
Στις άλλες ψυχαγωγικές δραστηριότητες τις οποίες επέτρεπαν οι αρχές κατοχής περιλαμβάνονταν το κολύμπι και το ψάρεμα, αν και το ψάρεμα γινόταν κυρίως για την εξασφάλιση τροφής και όχι για ευχαρίστηση. Οι Ιταλοί έδωσαν μερικές άδειες για «ψυχαγωγικό ψάρεμα», pesca dilettante. To κολύμπι στην περιοχή Νησάκι κοντά στο λιμάνι απαγορευόταν, και η παραλία Άμμος δεν θεωρούνταν κατάλληλη, λόγω της μόλυνσης από πλοία που είχαν καταστραφεί στον πόλεμο. Οι τοπικές αρχές πήραν την πρωτοβουλία να ξαναζωντανέψουν την περιοχή κολύμβησης κάτω από τα Βαπόρια, και τον Απρίλιο του 1942 ο Ντούκα έδωσε άδεια να κατασκευαστεί ξύλινη εξέδρα για τους κολυμβητές. Σίγουρα οι Ιταλοί προσπαθούσαν να στηρίξουν το ηθικό του πληθυσμού με μερικές ψυχαγωγικές δραστηριότητες, αλλά πρωτοβουλίες ευρύτερης κλίμακας, όπως οι συνεταιριστικές οργανώσεις αναψυχής ΟΝD* που υπήρχαν στην Ιταλία, υπερέβαιναν τους περιορισμένους πόρους των δυνάμεων κατοχής (μολονότι ΟΝD υπήρχαν στη Ρόδο, όπου γίνονταν όλο και πιο δημοφιλείς). Ωστόσο, η εφημερίδα «Cicladi»υποδείκνυε ότι η ΟΝD υποστήριζε τις τοπικές παραδόσεις, γεγονός που, υπό το φως της προσήλωσης των Ελλήνων στα έθιμά τους, μπορεί να καθιστούσε τέτοιου τύπου οργανώσεις προσφιλείς στους Έλληνες.
Οι δυνάμεις κατοχής είχαν δίκιο να θεωρούν πως η αποτελεσματικότερη μορφή προπαγάνδας ήταν η πρακτική βοήθειαhttp://cdncache-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png της Assistenza Civile, και κατά συνέπεια η επίδρασή της μειώθηκε όταν οι Ιταλοί είχαν λιγότερα τρόφιμα να προσφέρουν. Μια μειοψηφία δελεάστηκε και υιοθέτησε στάση συμμόρφωσης με αντάλλαγμα εκπαιδευτικά και πολιτιστικά πλεονεκτήματα, τα οποία όμως ήταν περιορισμένα και προκάλεσαν τη μνησικακία όλων όσοι δεν είχαν πρόσβαση σε αυτά.

* Opera Nazionale Dopolavoro = Eθνική Ψυχαγωγική Λέσχη. Δημιουργήθηκε το 1925 με αίτηση των φασιστικών συνδικάτων. (Σ.τ.Μ.)

Από το βιβλίο της Seila Lecoeur, Το νησί του Μουσολίνι. Φασισμός και ιταλική κατοχή στη Σύρο, που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια, σε μτφρ. Ελένη Αστερίου


Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Μήλος: νερό που δεν πίνεται, σε διπλάσια τιμή



 του Νίκου Τσακανίκα

Η τραγική έλλειψη καλής ποιότητας πόσιμου νερού στη Μήλο, σε συνδυασμό με τη διπλάσια τιμή στην οποί α εξαναγκάζονται να το αγοράζουν οι κάτοικοι από ιδιωτική εταιρεία, στην οποία ανατέθηκε η δημιουργία Μονάδας Αφαλάτωσης με αδιαφανείς διαδικασίες, έχει δημιουργήσει οξύτατο πρόβλημα.

[...]Ο κλασικός τρόπος επίλυσης του προβλήματος της ύδρευσης στα άνυδρα νησιά –όπως έχει διαμορφωθεί με ευθύνη των κυβερνήσεων αλλά και των δημοτικών αρχών– είναι η μέθοδος της μεταφοράς νερού με πλοία υδροφόρες. Το κόστος αυτού του εγχειρήματος είναι τεράστιο, καθώς ο εφοπλιστής που έχει στην ιδιοκτησία του την υδροφόρα «αμείβεται» για τη μεταφορά και το νερό με 8 ευρώ το κυβικό μέτρο, όταν η τιμή του νερού στην ηπειρωτική Ελλάδα είναι περίπου 40 λεπτά το κυβικό μέτρο.

Ειδικά στη Μήλο, η τραγική έλλειψη καλής ποιότητας πόσιμου νερού, σε συνδυασμό με τη διπλάσια τιμή στην οποία εξαναγκάζονται να το αγοράζουν οι κάτοικοι από ιδιωτική εταιρεία που εκμεταλλεύεται τη διάθεσή του τα τελευταία χρόνια με τη δημιουργία μονάδας αφαλάτωσης, έχει δημιουργήσει οξύτατο πρόβλημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το νερό είναι τόσο έντονα διαβρωτικό που σε συνάρτηση με το απαρχαιωμένο δίκτυο ύδρευσης του νησιού έχει καταστρέψει πλυντήρια, θερμοσίφωνες, καζανάκια, βρύσες, βάνες. Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων χρησιμοποιεί εμφιαλωμένο νερό όχι μόνο για πόση αλλά και για το μαγείρεμα.[...]

Τα τελευταία χρόνια, μετά και από ελέγχους που είτε έχει πραγματοποιήσει ο Δήμος Μήλου είτε τους έχει αναθέσει σε τρίτους, όπως στην εταιρία HPC-PASECO, έχουν παρουσιαστεί σοβαρά προβλήματα στο δίκτυο ύδρευσης των μεγαλύτερων οικισμών της Μήλου. Τα προβλήματα εστιάζονται κυρίως στην ύπαρξη αιωρούμενων σωματιδίων, που δίνουν σκούρο κόκκινο χρώμα στο νερό που καταλήγει στις βρύσες των κατοίκων, ιδιαίτερα μετά από διακοπές υδροδότησης, και στην έντονη διάβρωση των μεταλλικών στοιχείων του δικτύου ύδρευσης. Όπως αναφέρουν αρμόδιοι από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου, τα τελευταία χρόνια αναγκάζονται συστηματικά να αλλάζουν μεταλλικά τμήματα κι εξαρτήματα του δικτύου λόγω εκτεταμένης διάβρωσης σε διαστήματα 1 ή 2 χρόνων από την αρχική τοποθέτησή τους, όταν προβλέπεται η διάρκεια ζωής τους να ξεπερνά τα 10 χρόνια.[...]


http://unfollow.com.gr/blog/item/345-mhlosnero.html

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

«Πόσο (θα) κοστίζει το γεφύρι της… Πάρου;»


   

Στο UNFOLLOW 23, που κυκλοφορεί στα περίπτερα, διαβάστε το ρεπορτάζ «Πόσο       (θα) κοστίζει το γεφύρι της… Πάρου;», του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου. Δείτε          ορισμένα αποσπάσματα:
Αδρές κρατικές επιδοτήσεις για ένα αεροδρόμιο-φάντασμα. Ένας πρώην υπουργός, γέννημα θρέμμα της περιοχής, εγκρίνει το έργο μία ημέρα πριν εκπέσει της θέσης του. Εκατομμύρια ευρώ που κάποιοι καρπώθηκαν για απαλλοτριώσεις εκτάσεων. Μια βουλευτής που αναζητά την άκρη στο νήμα της περίεργης υπόθεσης δέχεται απειλές για τη ζωή της. Κατασκευαστικός όμιλος έλληνα μεγιστάνα αναλαμβάνει τμήμα της κατασκευής του έργου, που όταν ολοκληρωθεί –χωρίς δική του υπαιτιότητα– δεν θα θυμίζει σε τίποτα αεροδρόμιο.

"[...]Ένα σύγχρονο «γεφύρι της Άρτας», που πάνω του χτίζονται πολιτικές καριέρες και επιχειρηματικά κέρδη. Κατ’ αρχάς όταν μιλάμε για το υπό κατασκευή αεροδρόμιο της Πάρου, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι σε αυτήν τη φάση μιλάμε για τη δημιουργία μόνο ενός αεροδιαδρόμου στη μέση του νησιού, ο οποίος δεν θα πλαισιώνεται ούτε από βοηθητικές κτιριακές εγκαταστάσεις, ούτε από αεροσταθμό,ούτε από πύργο ελέγχου! Δηλαδή δεν πρόκειται για αεροδρόμιο, αλλά για ένα κομμάτι σηματοδοτημένης ασφάλτου, μήκους 1.400 μέτρων. Η αρχική έγκριση κατασκευής αυτού του πραγματικά μοναδικού δημιουργήματος φέρει την υπογραφή του παριανού πρώην υπουργού Γ. Ραγκούση, που πρόλαβε να εγκρίνει τις σχετικές μελέτες λίγες ώρες πριν την κατάρρευση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου. Σήμερα το έργο προχωρά με την έγκριση του πρωθυπουργού της συγκυβέρνησης και του success story Αντώνη Σαμαρά. Το συγκεκριμένο έργο έχει έντονη την οσμή του σκανδάλου.[...]

Λίγους μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές του 2000, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης επισκέπτεται την Πάρο και ανακοινώνει (προεκλογικά) την κατασκευή του αεροδρομίου. Το 2002 τα ίδια υπουργεία εγκρίνουν νέα περιβαλλοντική μελέτη. Για τα επόμενα οκτώ χρόνια το έργο μένει στις «ελληνικές καλένδες». Το 2010 το Δημόσιο κηρύσσει διαδικασίες αναγκαστικής απαλλοτρίωσης κτημάτων προκειμένου να προχωρήσει η κατασκευή του αεροδρομίου. Η Ελλάδα μπαίνει στο μνημόνιο και τα πάντα παγώνουν. Ωστόσο ορισμένοι κάτοικοι του νησιού αρχίζουν να εισπράττουν παχυλές αποζημιώσεις για την απαλλοτρίωση των κτημάτων τους...

Τελικά το «σωτήριον» έτος 2011, ο Γ. Ραγκούσης, από τη θέση του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, μία μόλις ημέρα πριν πέσει η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, υπογράφει με συνοπτικές διαδικασίες τις περιβαλλοντικές μελέτες (αριθμός πρωτόδικης απόφασης «197972/07-4-2011»), εγκρίνει την ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων και ταυτόχρονα κονδύλι ύψους 23.250.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προκειμένου να δημοπρατηθεί το έργο κατασκευής του «Νέου Πεδίου Ελιγμών Κρατικού Αερολιμένα Πάρου».

Με την τελική απόφαση, με αριθμό 1245/α/23/07-11-2011, ο Γ. Ραγκούσης εγκρίνει την κατασκευή του αεροδιαδρόμου –και μόνον αυτού– καθώς και εργασίες για τη βελτίωση του υφιστάμενου αεροδρομίου. Την ίδια μέρα εγκρίθηκε από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και η τεχνική μελέτη για το «Νέο Πεδίο Ελιγμών Κρατικού Αερολιμένα Πάρου».

Φυσικά ο Γ. Ραγκούσης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι δεν πρόκειται για την κατασκευή αεροδρομίου αλλά μόνο του αεροδιαδρόμου. Όμως ο παριανός πολιτικός παίζει το τελευταίο πολιτικό χαρτί του, γιατί γνωρίζει ότι, με την πτώση της κυβέρνησης, ο ίδιος θα χαθεί από την κεντρική πολιτική σκηνή και ουσιαστικά προετοιμάζει το έδαφος για την επιστροφή του στην Πάρο, εκεί από όπου ξεκίνησε ως Δήμαρχος, πριν γίνει ο επιστήθιος φίλος του Γ. Παπανδρέου.[...]

Από τα 23,5 εκατομμύρια ευρώ που ενέκρινε αρχικά ο κ. Ραγκούσης τουλάχιστον τα 15,3 θα πάνε στην εταιρεία του κ. Κόκκαλη, ενώ περίπου 8 με 10 εκατ. έχουν δοθεί ή θα δοθούν για απαλλοτριώσεις. Τα λεφτά λοιπόν τελείωσαν και όταν το έργο αποπερατωθεί στην Πάρο θα υπάρχει ένας «υπερσύγχρονος αεροδιάδρομος», αλλά οι πτήσεις θα συνεχίσουν να γίνονται από το υπάρχον αεροδρόμιο! Βάσει των διεθνών κανονισμών, για να υπάρξει νέο αεροδρόμιο που θα λειτουργεί χρειάζονται επιπλέον κτίριο αεροσταθμού, πύργος ελέγχου, πυροσβεστικός σταθμός και αυτοκινητόδρομος πρόσβασης στον νέο αερολιμένα. Χρειάζονται δηλαδή αρκετά επιπλέον εκατομμύρια ευρώ που, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν υπάρχουν.[...]



Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Άλλος για Πολιτιστική Πρωτεύουσα;

Του Δημήτρη Τερζή

Τρίπολη, Ναύπλιο και Καλαμάτα αναμετρώνται με αφορμή την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση. Συνολικά εφτά ελληνικές πόλεις διεκδικούν το χρίσμα του 2021 και το… βραβείο
Εκλογές έρχονται, άρτος και θεάματα επιστρατεύονται και αναμένεται «εμφύλιος» στην Πελοπόννησο, καθώς τρεις πόλεις επιθυμούν να ανακηρυχθούν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021, στην επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση. Αν σε αυτές συνυπολογίσουμε και τις υποψηφιότητες του Πειραιά, της Σύρου, της Καβάλας και της Ξάνθης, τότε μιλάμε για… γενική σύρραξη!
Στην Πελοπόννησο την αρχή έκανε η Τρίπολη, ακολούθησε η Καλαμάτα και προχθές το δημοτικό συμβούλιο του Ναυπλίου υπερψήφισε την πρόταση του δημάρχου Δ. Κωστούρου για υποψηφιότητα.
Είναι δεδομένο πως επίκεινται πιέσεις και συμμαχίες, ενώ το αποτέλεσμα αναφορικά με το ποια θα πάρει το χρίσμα είναι άγνωστο. Πάντως ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου φρόντισε νωρίς νωρίς να «αδειάσει» την πρόταση της Καλαμάτας, χαρακτηρίζοντάς τη «μη σοβαρή». Είναι γνωστό τοις πάσι πως οι σχέσεις του Πέτρου Τατούλη με τον δήμαρχο της πόλης Παναγιώτη Νίκα δεν είναι οι καλύτερες δυνατές, με πρόσφατο πεδίο αντιπαράθεσής τους τη διαχείριση των απορριμμάτων. Ο κ. Τατούλης επικαλέστηκε το τεράστιο κόστος μιας τέτοιας υποψηφιότητας, μίλησε για επενδύσεις ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ που χρειάζονται για να πραγματοποιηθεί τέτοιο εγχείρημα, αφήνοντας ξεκάθαρα να εννοηθεί πως η Καλαμάτα δεν μπορεί να διαθέσει αυτά τα κονδύλια. Το παράξενο είναι πως δεν αναφέρθηκε με τον ίδιο τρόπο και στην Τρίπολη, την έδρα της Περιφέρειας Πελοποννήσου…
«Αφήνω ασχολίαστη τη δήλωση του κ. Τατούλη. Ούτε καλό μάς έκανε ούτε κακό», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο δήμαρχος της Καλαμάτας κ. Νίκας. «Είμαστε μια πόλη με καινούργιο αυτοκινητόδρομο, διεθνές αεροδρόμιο, προσεχώς θα έχουμε και υδατοδρόμιο και διαθέτουμε όλες τις υποδομές να φιλοξενήσουμε κόσμο για μια τέτοια περίσταση. Η πόλη μας βρίσκεται πλέον στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη και μέσω των τουριστικών υπηρεσιών της και μέσω των φεστιβάλ πολιτισμού που διεξάγονται εδώ, όπως είναι το διεθνές φεστιβάλ χορού. Σύντομα θα έχουμε και διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου».
Από την πλευρά του το Ναύπλιο βρίσκεται για δεύτερη φορά έτοιμο να θέσει υποψηφιότητα. Η πρώτη ήταν το 1997, αλλά τότε η πόλη έκανε πίσω προς χάριν της Θεσσαλονίκης και των εθνικών θεμάτων που βρίσκονταν στην επικαιρότητα. «Η Αργολίδα είναι ένα τεράστιο αρχαιολογικό πάρκο απ’ όπου κι αν το δείτε», μας λέει ο δήμαρχος της πόλης Δημήτρης Κωστούρος. «Μυκήνες, Επίδαυρος, Ναύπλιο είναι μέσα στους πέντε πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας. Εχουμε τις υποδομές να υποστηρίξουμε την υποψηφιότητά μας και πιστεύω πως η πόλη έχει όλα τα φόντα για να πετύχει. Ολες οι δημοτικές παρατάξεις ενωμένες προσδοκούν σε αυτή την ανάληψη».

  Η συμπλήρωση του φακέλου

 Η συμπλήρωση του φακέλου υποψηφιότητας για Πολιτιστική Πρωτεύουσα έχει μίνιμουμ κόστος περί τα 25.000 ευρώ. Από εκεί και πέρα το κονδύλι πάει όσο… φτάνουν οι τσέπες του εμπλεκόμενου δήμου· πόσες επιτροπές θα ιδρύσει, πόσες μελέτες θα κάνει, πόσα έργα θα θελήσει να παρουσιάσει, το κόστος είναι σχετικό ανά περίπτωση. Ωστόσο, σε μια εποχή που η χώρα δοκιμάζεται από την κρίση και που το μέλλον δείχνει σκοτεινό, είναι απορίας άξιον το πού θα βρεθούν τα χρήματα ώστε οι υποσχέσεις να γίνουν πράξη.
Πέραν αυτού, η πόλη που θα επιλεγεί ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα θα λάβει το θεσμοθετημένο από την Ε.Ε. βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» το οποίο ανέρχεται στο 1,5 εκατ. ευρώ και το οποίο δίνεται 3 μήνες πριν από την έναρξη των όποιων εκδηλώσεων στην τιμώμενη πόλη. Συν τοις άλλοις, στην οικονομική ενίσχυση της πόλης μπορούν να συμβάλουν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ).
Σύμφωνα με τη διαδικασία, η εν λόγω επιδότηση φτάνει έως το 60% του συνολικού προϋπολογισμού του υποβληθέντος σχεδίου. Ετσι, αν μια πόλη έχει υποβάλει φάκελο υποψηφιότητας με προϋπολογισμό π.χ. 10 εκατ. ευρώ και επιλεγεί, τα 6 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από κοινοτικούς πόρους.

Ο θεσμός

Ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας αποτέλεσε ιδέα της Μελίνας Μερκούρη το 1985, εξ ου και η Αθήνα ήταν η πρώτη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης εκείνη τη χρονιά. Ο θεσμός αφορούσε πόλεις χωρών-μελών της ΕΟΚ τότε και της Ε.Ε. σήμερα. Με την πάροδο των χρόνων ο θεσμός υπέστη αρκετές αλλαγές κι έτσι σήμερα δεν υπάρχει μία Πολιτιστική Πρωτεύουσα κατ’ έτος αλλά δύο ή και τρεις (η τρίτη συνήθως προέρχεται από χώρα μη ενταγμένη ακόμα στην Ε.Ε.) σε μια προσπάθεια σύσφιγξης των σχέσεων μέσω των πολιτιστικών ανταλλαγών. Με τη διεύρυνση της Ε.Ε. και τη συμμετοχή όλο και περισσότερων πόλεων, αποφασίστηκε να ορίζονται οι χώρες των οποίων οι πόλεις θα φιλοξενήσουν τον θεσμό.
Το 2021 λοιπόν είναι η σειρά της  χώρας μας και της Ρουμανίας. Η απόφαση θα ληφθεί στις Βρυξέλλες το 2015.

«Μνηστήρες» σε όλη την Ελλάδα

Ο Πειραιάς «ποντάρει» στο ιστορικό γεγονός της ναυμαχίας της Σαλαμίνας καθώς το 2021 συμπληρώνονται 2.500 χρόνια από τη διεξαγωγή της. Γι’ αυτόν τον λόγο προτείνει το νησί της Σαλαμίνας ως «πολιτιστική συμπρωτεύουσα» για την ίδια χρονιά. Οι φήμες λένε πως το μανιάτικο «λόμπι» της πόλης ήδη πιέζει στην κατάθεση ενός φακέλου που δεν θα έχει προηγούμενο. Κανείς βέβαια δεν εξηγεί με τι λεφτά θα γίνουν όλα αυτά, καθώς είναι γνωστό πως ο Πειραιάς είναι από τους πιο χρεωμένους δήμους της χώρας.

 Ο Πειραιάς ωστόσο φέρεται να έχει και την επίσημη στήριξη του υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, ο οποίος εκλέγεται εκεί. Μάλιστα, σε εκδήλωση που είχε γίνει στον Πειραιά ο κ. Αρβανιτόπουλος είχε αναφέρει δημόσια ότι έχει παρέμβει ήδη στον πρωθυπουργό για το θέμα και πως το υπουργείο Πολιτισμού θα ασχοληθεί με την κατάρτιση και συμπλήρωση του φακέλου του Πειραιά. Το πρόβλημα εδώ όμως είναι πως από τη διαδικασία απαγορεύεται η οποιαδήποτε κρατική αρωγή στην υποψηφιότητα, συνεπώς ο κ. υπουργός ή δεν ήταν σωστά ενημερωμένος ή υπέπεσε σε ατόπημα.

Στη Σύρο η πρόταση ξεκίνησε απ’ το… facebook, για να την υιοθετήσει στη συνέχεια ο δήμος και να δηλώσει ότι θα ετοιμάσει φάκελο. Η Καβάλα προτάσσει το Φεστιβάλ των Φιλίππων, την αρχαιοελληνορωμαϊκή της παράδοση και το γεγονός πως αποτελεί ανερχόμενη δύναμη στον τουρισμό, ειδικά για τους τουρίστες των ανατολικών χωρών. Τέλος, υπάρχει και η Ξάνθη, αν και για την υποψηφιότητα η πόλη αυτή τη στιγμή μοιάζει να είναι διχασμένη.

http://www.efsyn.gr/?p=149737