Στο UNFOLLOW 23, που κυκλοφορεί στα περίπτερα, διαβάστε το ρεπορτάζ «Πόσο (θα) κοστίζει το γεφύρι της… Πάρου;», του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου. Δείτε ορισμένα αποσπάσματα:
Αδρές κρατικές επιδοτήσεις για ένα αεροδρόμιο-φάντασμα. Ένας πρώην
υπουργός, γέννημα θρέμμα της περιοχής, εγκρίνει το έργο μία ημέρα πριν εκπέσει
της θέσης του. Εκατομμύρια ευρώ που κάποιοι καρπώθηκαν για απαλλοτριώσεις
εκτάσεων. Μια βουλευτής που αναζητά την άκρη στο νήμα της περίεργης υπόθεσης
δέχεται απειλές για τη ζωή της. Κατασκευαστικός όμιλος έλληνα μεγιστάνα
αναλαμβάνει τμήμα της κατασκευής του έργου, που όταν ολοκληρωθεί –χωρίς δική
του υπαιτιότητα– δεν θα θυμίζει σε τίποτα αεροδρόμιο.
"[...]Ένα σύγχρονο «γεφύρι της Άρτας», που πάνω του χτίζονται πολιτικές καριέρες και επιχειρηματικά κέρδη. Κατ’ αρχάς όταν μιλάμε για το υπό κατασκευή αεροδρόμιο της Πάρου, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι σε αυτήν τη φάση μιλάμε για τη δημιουργία μόνο ενός αεροδιαδρόμου στη μέση του νησιού, ο οποίος δεν θα πλαισιώνεται ούτε από βοηθητικές κτιριακές εγκαταστάσεις, ούτε από αεροσταθμό,ούτε από πύργο ελέγχου! Δηλαδή δεν πρόκειται για αεροδρόμιο, αλλά για ένα κομμάτι σηματοδοτημένης ασφάλτου, μήκους 1.400 μέτρων. Η αρχική έγκριση κατασκευής αυτού του πραγματικά μοναδικού δημιουργήματος φέρει την υπογραφή του παριανού πρώην υπουργού Γ. Ραγκούση, που πρόλαβε να εγκρίνει τις σχετικές μελέτες λίγες ώρες πριν την κατάρρευση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου. Σήμερα το έργο προχωρά με την έγκριση του πρωθυπουργού της συγκυβέρνησης και του success story Αντώνη Σαμαρά. Το συγκεκριμένο έργο έχει έντονη την οσμή του σκανδάλου.[...]
Λίγους μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές του 2000, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης επισκέπτεται την Πάρο και ανακοινώνει (προεκλογικά) την κατασκευή του αεροδρομίου. Το 2002 τα ίδια υπουργεία εγκρίνουν νέα περιβαλλοντική μελέτη. Για τα επόμενα οκτώ χρόνια το έργο μένει στις «ελληνικές καλένδες». Το 2010 το Δημόσιο κηρύσσει διαδικασίες αναγκαστικής απαλλοτρίωσης κτημάτων προκειμένου να προχωρήσει η κατασκευή του αεροδρομίου. Η Ελλάδα μπαίνει στο μνημόνιο και τα πάντα παγώνουν. Ωστόσο ορισμένοι κάτοικοι του νησιού αρχίζουν να εισπράττουν παχυλές αποζημιώσεις για την απαλλοτρίωση των κτημάτων τους...
Τελικά το «σωτήριον» έτος 2011, ο Γ. Ραγκούσης, από τη θέση του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, μία μόλις ημέρα πριν πέσει η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, υπογράφει με συνοπτικές διαδικασίες τις περιβαλλοντικές μελέτες (αριθμός πρωτόδικης απόφασης «197972/07-4-2011»), εγκρίνει την ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων και ταυτόχρονα κονδύλι ύψους 23.250.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προκειμένου να δημοπρατηθεί το έργο κατασκευής του «Νέου Πεδίου Ελιγμών Κρατικού Αερολιμένα Πάρου».
Με την τελική απόφαση, με αριθμό 1245/α/23/07-11-2011, ο Γ. Ραγκούσης εγκρίνει την κατασκευή του αεροδιαδρόμου –και μόνον αυτού– καθώς και εργασίες για τη βελτίωση του υφιστάμενου αεροδρομίου. Την ίδια μέρα εγκρίθηκε από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και η τεχνική μελέτη για το «Νέο Πεδίο Ελιγμών Κρατικού Αερολιμένα Πάρου».
Φυσικά ο Γ. Ραγκούσης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι δεν πρόκειται για την κατασκευή αεροδρομίου αλλά μόνο του αεροδιαδρόμου. Όμως ο παριανός πολιτικός παίζει το τελευταίο πολιτικό χαρτί του, γιατί γνωρίζει ότι, με την πτώση της κυβέρνησης, ο ίδιος θα χαθεί από την κεντρική πολιτική σκηνή και ουσιαστικά προετοιμάζει το έδαφος για την επιστροφή του στην Πάρο, εκεί από όπου ξεκίνησε ως Δήμαρχος, πριν γίνει ο επιστήθιος φίλος του Γ. Παπανδρέου.[...]
Από τα 23,5 εκατομμύρια ευρώ που ενέκρινε αρχικά ο κ. Ραγκούσης τουλάχιστον τα 15,3 θα πάνε στην εταιρεία του κ. Κόκκαλη, ενώ περίπου 8 με 10 εκατ. έχουν δοθεί ή θα δοθούν για απαλλοτριώσεις. Τα λεφτά λοιπόν τελείωσαν και όταν το έργο αποπερατωθεί στην Πάρο θα υπάρχει ένας «υπερσύγχρονος αεροδιάδρομος», αλλά οι πτήσεις θα συνεχίσουν να γίνονται από το υπάρχον αεροδρόμιο! Βάσει των διεθνών κανονισμών, για να υπάρξει νέο αεροδρόμιο που θα λειτουργεί χρειάζονται επιπλέον κτίριο αεροσταθμού, πύργος ελέγχου, πυροσβεστικός σταθμός και αυτοκινητόδρομος πρόσβασης στον νέο αερολιμένα. Χρειάζονται δηλαδή αρκετά επιπλέον εκατομμύρια ευρώ που, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν υπάρχουν.[...]
"[...]Ένα σύγχρονο «γεφύρι της Άρτας», που πάνω του χτίζονται πολιτικές καριέρες και επιχειρηματικά κέρδη. Κατ’ αρχάς όταν μιλάμε για το υπό κατασκευή αεροδρόμιο της Πάρου, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι σε αυτήν τη φάση μιλάμε για τη δημιουργία μόνο ενός αεροδιαδρόμου στη μέση του νησιού, ο οποίος δεν θα πλαισιώνεται ούτε από βοηθητικές κτιριακές εγκαταστάσεις, ούτε από αεροσταθμό,ούτε από πύργο ελέγχου! Δηλαδή δεν πρόκειται για αεροδρόμιο, αλλά για ένα κομμάτι σηματοδοτημένης ασφάλτου, μήκους 1.400 μέτρων. Η αρχική έγκριση κατασκευής αυτού του πραγματικά μοναδικού δημιουργήματος φέρει την υπογραφή του παριανού πρώην υπουργού Γ. Ραγκούση, που πρόλαβε να εγκρίνει τις σχετικές μελέτες λίγες ώρες πριν την κατάρρευση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου. Σήμερα το έργο προχωρά με την έγκριση του πρωθυπουργού της συγκυβέρνησης και του success story Αντώνη Σαμαρά. Το συγκεκριμένο έργο έχει έντονη την οσμή του σκανδάλου.[...]
Λίγους μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές του 2000, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης επισκέπτεται την Πάρο και ανακοινώνει (προεκλογικά) την κατασκευή του αεροδρομίου. Το 2002 τα ίδια υπουργεία εγκρίνουν νέα περιβαλλοντική μελέτη. Για τα επόμενα οκτώ χρόνια το έργο μένει στις «ελληνικές καλένδες». Το 2010 το Δημόσιο κηρύσσει διαδικασίες αναγκαστικής απαλλοτρίωσης κτημάτων προκειμένου να προχωρήσει η κατασκευή του αεροδρομίου. Η Ελλάδα μπαίνει στο μνημόνιο και τα πάντα παγώνουν. Ωστόσο ορισμένοι κάτοικοι του νησιού αρχίζουν να εισπράττουν παχυλές αποζημιώσεις για την απαλλοτρίωση των κτημάτων τους...
Τελικά το «σωτήριον» έτος 2011, ο Γ. Ραγκούσης, από τη θέση του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, μία μόλις ημέρα πριν πέσει η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, υπογράφει με συνοπτικές διαδικασίες τις περιβαλλοντικές μελέτες (αριθμός πρωτόδικης απόφασης «197972/07-4-2011»), εγκρίνει την ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων και ταυτόχρονα κονδύλι ύψους 23.250.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προκειμένου να δημοπρατηθεί το έργο κατασκευής του «Νέου Πεδίου Ελιγμών Κρατικού Αερολιμένα Πάρου».
Με την τελική απόφαση, με αριθμό 1245/α/23/07-11-2011, ο Γ. Ραγκούσης εγκρίνει την κατασκευή του αεροδιαδρόμου –και μόνον αυτού– καθώς και εργασίες για τη βελτίωση του υφιστάμενου αεροδρομίου. Την ίδια μέρα εγκρίθηκε από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και η τεχνική μελέτη για το «Νέο Πεδίο Ελιγμών Κρατικού Αερολιμένα Πάρου».
Φυσικά ο Γ. Ραγκούσης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι δεν πρόκειται για την κατασκευή αεροδρομίου αλλά μόνο του αεροδιαδρόμου. Όμως ο παριανός πολιτικός παίζει το τελευταίο πολιτικό χαρτί του, γιατί γνωρίζει ότι, με την πτώση της κυβέρνησης, ο ίδιος θα χαθεί από την κεντρική πολιτική σκηνή και ουσιαστικά προετοιμάζει το έδαφος για την επιστροφή του στην Πάρο, εκεί από όπου ξεκίνησε ως Δήμαρχος, πριν γίνει ο επιστήθιος φίλος του Γ. Παπανδρέου.[...]
Από τα 23,5 εκατομμύρια ευρώ που ενέκρινε αρχικά ο κ. Ραγκούσης τουλάχιστον τα 15,3 θα πάνε στην εταιρεία του κ. Κόκκαλη, ενώ περίπου 8 με 10 εκατ. έχουν δοθεί ή θα δοθούν για απαλλοτριώσεις. Τα λεφτά λοιπόν τελείωσαν και όταν το έργο αποπερατωθεί στην Πάρο θα υπάρχει ένας «υπερσύγχρονος αεροδιάδρομος», αλλά οι πτήσεις θα συνεχίσουν να γίνονται από το υπάρχον αεροδρόμιο! Βάσει των διεθνών κανονισμών, για να υπάρξει νέο αεροδρόμιο που θα λειτουργεί χρειάζονται επιπλέον κτίριο αεροσταθμού, πύργος ελέγχου, πυροσβεστικός σταθμός και αυτοκινητόδρομος πρόσβασης στον νέο αερολιμένα. Χρειάζονται δηλαδή αρκετά επιπλέον εκατομμύρια ευρώ που, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν υπάρχουν.[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.