Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ «Διδάσκοντας στο σημερινό σχολείο»

To Δημοτικό Σχολείο Βάρης-Μάννα διοργανώνει ενδοσχολικό παιδαγωγικό σεμινάριο στο διδακτήριο Μάννα την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου με θέμα:"Διδάσκοντας στο σημερινό σχολείο".Η παρακολούθηση του σεμιναρίου είναι ανοιχτή για όλους τους εκπαιδευτικούς α/θμιας εκπ/σης.
 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
«Διδάσκοντας στο σημερινό σχολείο»



18.00-18.10                        : Χαιρετισμοί
-Ειρήνη Βλαστάρη (Δ/ντρια Α/θμιας Εκπ/σης Κυκλάδων)
-Ειρήνη Τσαβαλά (Σχολική σύμβουλος Α/θμιας Εκπ/σης 2ης Περιφέρειας Κυκλάδων)

18.10-18.25:  «Διδάσκοντας στη συνήθη τάξη μαθητές με σύνδρομο Asperger»
Μαριλένα Γιαννούλη (Δ/ντρια Δ.Σ Ποσειδωνίας)

18.25-18.40 :  «Διαθεματικό σχέδιο διδασκαλίας: «Επικοινωνούμε με τα ζώα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση»»
Πέτρος Προβελέγγιος (Δ/ντής Δ.Σ Άνω Σύρου)

18.40-18.55: «Διδακτική Φυσικών Επιστημών και ομαδοσυνεργατική διδασκαλία»
Νίκος Ψαρρός (εκπαιδευτικός, Δ.Σ Ποσειδωνίας)

18.55-19.10: «Η αλλαγή του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών. Από την κατήχηση στη σπουδή»
Σπύρος Γεωργίου (εκπαιδευτικός,5ο Δ.Σ Ερμούπολης)

19.10-19.25 : Η επίδραση της πειθαρχίας στη σχολική επίδοση μαθητών Δημοτικού Σχολείου (περιπτωσιολογική μελέτη)
Παναγιώτης Τσούκος (εκπαιδευτικός  Φυσικής Αγωγής, Δ.Σ Βάρης Μάννα)

19.25-19.40 : Αρχίστε τις τσιγκουνιές (στην κατανάλωση ενέργειας)! Μια καμπάνια ενημέρωσης των μαθητών της έκτης τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης (2011 - 2012)
Νεκτάριος Φαρασόπουλος (εκπαιδευτικός, Δ/νση Α/θμιας Εκπ/σης Κυκλάδων)

19.40-20.00 : Συζήτηση

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Η Σύρος του Βαμβακάρη με τα μάτια του Μάνου Ελευθερίου

 

Η Σύρος του Βαμβακάρη με τα μάτια του Μάνου Ελευθερίου
 
Στο σπίτι του με τα δοκίμια του καινούργιου βιβλίου του που θα βγει τον Μάρτιο απ' το «Μεταίχμιο». Με το φασκόμηλο «που έπινε κι ο Μάρκος» να ευωδιάζει στον χώρο και να μετράμε τα άλφα! Ο Μάνος Ελευθερίου δεν κάνει τίποτε με τις ευκολίες του, ψάχνει τα πάντα, θεατρικά και μουσικά προγράμματα, εκλογικούς καταλόγους, εφημερίδες και περιοδικά της εποχής. Τριγύρω μας η περίφημη εκείνη συλλογή του με τα μελανοδοχεία, βιβλία σπάνια, η αγάπη του για το γενέθλιο νησί του, τη Σύρα, το τραγούδι και φυσικά ακριβώς εκεί στο κέντρο, ο Μάρκος Βαμβακάρης. «Τον θεωρώ έναν από τους μεγαλύτερους πρίγκιπες της ελληνικής μουσικής, δεν είμαι μουσικολόγος ούτε ειδικός της μουσικής» επισημαίνει σεμνά «αλλά με ευφραίνει η μουσική του. Και όπως λέει κι ο Κοροβίνης στην αρχή του βιβλίου, με καίει, κυριολεκτικά».
Ο τίτλος στο καινούργιο βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου είναι «Μαύρα μάτια: Ο Μάρκος Βαμβακάρης και η συριανή κοινωνία στα χρόνια 1905 - 1920» κι ο στόχος διπλός. Τα πρώτα χρόνια του Μάρκου στη Σύρα και οι αντιφάσεις που υπήρχαν, οι ιστορικές συγκυρίες εκείνης της εποχής στο νησί. «Στη Σύρα συνέβαιναν οι ίδιες καταστροφές, οι ίδιες ελλείψεις που μπορούσε κανείς να συναντήσει τότε σε όλα τα μεγάλα λιμάνια, τις ''έφαγα'' όλες τις εφημερίδες της εποχής. Ο Θωμάς Δρίκος ευτυχώς μου βρήκε το παράρτημα των εφημερίδων που πουλούσε ο Μάρκος το 1913 - 14, νεαρός, τα γράφει αυτά.
Δηλαδή με βάση τα όσα λέει ο Μάρκος στην ''Αυτοβιογραφία'' του, αναζητώ τα όσα έγιναν στη ζωή του και στο νησί εκείνη ακριβώς την εποχή. Με κάποιες υπερβάσεις χρόνου. Για Συναντήσεις που, ενώ θα έπρεπε, δεν έγιναν, αυτά τα μυστηριώδη του Μάρκου. Πρέπει να πέρασε τρομακτικές μέρες σε απόλυτη ένδεια.

Η Σύρος του Βαμβακάρη με τα μάτια του Μάνου Ελευθερίου

Αλλά το κακό είναι αλλού, αυτή την απόλυτη ένδεια που πέρασε στα παιδικά του χρόνια, τη βίωσε και σε μεγάλη ηλικία, που του ήταν αδύνατον και με το άσθμα να βγει στους δρόμους. Και δεν ήθελε και πολλά λεφτά, ήθελε μόνο το ψωμί του και το ψωμί της οικογένειάς του. Αλλά παρότι μεσουρανούσε στον Μεσοπόλεμο, μετά τον πόλεμο άλλαξαν όλα και με την άνοδο του ελαφρού τραγουδιού άρχισε και πάλι για τον Μάρκο μια τραγική εποχή». Βέβαια αν είχε μείνει στη Σύρα «θα είχε πάει χαμένος», ο Μάνος Ελευθερίου δεν το αμφισβητεί. Εξάλλου και το νησί τον αγάπησε κάπως αργά.
Υπήρξε «το μαύρο πρόβατο», ειδικά για τους θρησκόληπτους μετά την αυτοβιογραφία, μόνος του τα 'λεγε, «χασισοπότης και νταβατζής». Η Κόλαση προσωποποιημένη! Ούτε ν' ακούσουν δεν ήθελαν τη μουσική του. Αλλά πια τον αγάπησαν και τον θαύμασαν οι δύο τελευταίες γενιές.

H φωτογραφία που θα κοσμήσει το εξώφυλλο του βιβλίου «Μαύρα μάτια - Ο Μάρκος Βαμβακάρης και η συριανή κοινωνία στα χρόνια 1905 - 1920» του Μάνου Ελευθερίου.
 
H φωτογραφία που θα κοσμήσει το εξώφυλλο του βιβλίου «Μαύρα μάτια - Ο Μάρκος Βαμβακάρης και η συριανή κοινωνία στα χρόνια 1905 - 1920» του Μάνου Ελευθερίου.
 
Ακμή και παρακμή
Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο, χοροεσπερίδες που θυμίζουν τον υπέροχο «Καιρό των χρυσανθέμων», επαγγέλματα και ταξικές αντιθέσεις, οι καθολικοί της Ανω Σύρας και οι ορθόδοξοι της Ερμούπολης, η παιδική εργασία «τα κορίτσια τα παρέδιδαν για υπηρετικό προσωπικό οι ίδιοι οι γονείς σε ηλικία έξι χρονών», οι απεργίες των κλωστουφαντουργών και οι κατασχέσεις των αγαθών, η δεκαπενθήμερη φυλάκιση της μητέρας του Βαμβακάρη με τον Μάρκο μαζί της στη φυλακή μικρό, τα εργατικά ατυχήματα και βεβαίως ο Μάρκος. Οταν γεννήθηκε, όταν δούλευε ως μικρός εφημεριδοπώλης, όταν έφυγε ο πατέρας για τον στρατό...
Η Ανω Σύρα στα 1920. Αυτόν ακριβώς τον τόπο εγκατέλειψε ο Μάρκος με ό,τι δείχνει και όπως ήταν.
Η Ανω Σύρα στα 1920. Αυτόν ακριβώς τον τόπο εγκατέλειψε ο Μάρκος με ό,τι δείχνει και όπως ήταν.

Ολο το φως και το σκοτάδι της εποχής και του νησιού, η ακμή και η παρακμή του και το φως ιλαρό και άσβεστο που βγήκε από την τέχνη και από την απόλυτη σκοτεινιά. «Κανένας άλλος δεν έλαμψε τόσο βγαίνοντας μέσα απ' αυτή τη λάσπη» μονολογεί ξεφυλλίζοντας παλιές εφημερίδες, σπάνιες φωτογραφίες, έχοντας ήδη ολοκληρώσει ένα σαγηνευτικό διπλό πορτρέτο των παιδικών χρόνων του Μάρκου και της Σύρας της εποχής.
Ως ποιητής ελκύεται εξάλλου από τραγικά πρόσωπα που θυμίζουν αρχαία τραγωδία, το έκανε ήδη με την Ελένη Παπαδάκη «για την ανθρωποθυσία» στο βιβλίο του «Η γυναίκα που πέθανε δυο φορές». Το κάνει και τώρα, για τον «πρίγκιπα» που εξακολουθεί με τη μουσική του να σε «καίει». Οπως κι η γλώσσα του συγκεκριμένου βιβλίου. Εκείνη η έξοχη εναλλαγή καθαρευούσης των εφημερίδων και δημοτικής του Μάρκου, μέσα από την ποιητικότητα της ματιάς του Μάνου Ελευθερίου.
Tα γράμματα του Μάρκου. Λίγα, ελάχιστα. Είναι μια φράση που τυπώθηκε σε φέιγ βολάν, το 1971. «Παιδιά μου ελάτε να με ακούσετε στη Μαργώ με παλιά και νέα μου τραγούδια. Μάρκος Βαμβακάρης».
Tα γράμματα του Μάρκου. Λίγα, ελάχιστα. Είναι μια φράση που τυπώθηκε σε φέιγ βολάν, το 1971. «Παιδιά μου ελάτε να με ακούσετε στη Μαργώ με παλιά και νέα μου τραγούδια. Μάρκος Βαμβακάρης».
 
Μικρά αποσπάσματα
Τα πρώτα μουσικά ακούσματα του Μάρκου, το μπουζούκι του μπάρμπα και η γκάιντα του πατέρα

«Αυτό που με βασανίζει είναι ο Μότσαρτ που δολοφονείται μέσα σε κάθε άνθρωπο» -Σεντ Εξιπερί

Οι πρώτες μουσικές ακροάσεις των παιδικών χρόνων του Μάρκου Βαμβακάρη στη Σύρα είναι όσες άκουγε καθώς «τον έτρεφε γλυκά το γάλα της μητρός του». Είναι εικόνες και ήχοι πανηγυριών, γάμων, διασκεδάσεων και φυσικά οι θρησκευτικοί ύμνοι με το αρμόνιο στις εκκλησίες της Ανω Σύρας.
H Φιλαρμονική Μουσική Εταιρεία της Σύρου.
H Φιλαρμονική Μουσική Εταιρεία της Σύρου.

Ασφαλώς κράτησε πολλά από κείνα τα χρόνια. Υπολογίζω ότι εκεί στα πέντε του χρόνια θα τον κυρίευσε το πάθος της μουσικής χωρίς να το θέλει και χωρίς να το ξέρει, καθώς βρέθηκε ανάμεσα στην «πρωτόγονη» μουσική ερασιτεχνών συγγενών του και, λίγο αργότερα, στην «έντεχνη», είτε την άκουγε μέσα από τα στοιχειωμένα σπίτια της Ερμούπολη είτε από τα γραμμόφωνα και τις λατέρνες που είχαν κατακλύσει το νησί.
Σ' αυτά πρέπει να προσθέσουμε οπωσδήποτε και όσα άκουγε, λίγο αργότερα, από τις μουσικές κομπανίες, και ιδίως από τις συναυλίες των «Φιλόμουσων Σύρου» στη μαρμάρινη μουσική εξέδρα της κεντρικής πλατείας της Ερμούπολης.
Τα πρώτα όργανα που ονομάζει στη σπαρακτική «Αυτοβιογραφία» του είναι η γκάιντα και το μπουζούκι. Γκάιντα έπαιζε ο πατέρας του και μπουζούκι κάποιος μπάρμπας του. Αμέσως μετά εμφανίζεται η φυσαρμόνικα. Επαιζε κάποιος συγγενής του. Πολλά χρόνια αργότερα, όταν πια είχε εγκατασταθεί στον Πειραιά, θα επαναφέρει στο μυαλό του το αρμόνιο, που βέβαια τις πρώτες του μελωδίες τις άκουσε στις συριανές καθολικές εκκλησίες της Ανω Σύρας.
Ο καημός του: «Είχαμε ωραία τροπάρια, καθολικά δηλαδή, όμως δεν μπόρεσα να τα μάθω, δεν πρόκανα να τα μάθω. Εφυγα». Μα δεν έφυγε μωρό. Εφυγε από τη Σύρα 14 -15 χρονών και είχε όλο τον καιρό να τα μάθει. Απλώς μαζί με όλα τα άλλα εγκατέλειψε και την εκκλησία. Πρόλαβε όμως να συνομιλεί με τους αγγέλους...

Πούλαγε εφημερίδες

 ... Αυτές όλες τις ομορφιές, την επίδειξη, τη σπατάλη και τον πλούτο ούτε τα είδε ούτε και θα τα ονειρεύτηκε ο Βαμβακάρης, αφού κανένας από τους γνωστούς του ή από τους συντοπίτες του, της Απάνω Χώρας, δεν παρευρέθηκε ποτέ σε τέτοια σύναξη. Και αμφιβάλλω αν την περίοδο, αργότερα, που πουλούσε εφημερίδες μικρό παιδί στην Ερμούπολη θα είχε την περιέργεια καθώς ξεκουραζόταν, όπως λέει, να διαβάσει στις εφημερίδες που του απόμειναν απούλητες τέτοιες απολαύσεις της συριανής κοινωνίας.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να τα διάβαζε και να τα ξέχασε αμέσως. Μέσα του όμως έμειναν για πάντα. Το είχε χωνέψει, απ' αυτή την ηλικία, ότι άλλος ήταν αυτός ο κόσμος, κι ας βρισκόταν δίπλα του.
Δύο μήνες μετά τη γέννηση του Βαμβακάρη, και συγκεκριμένα την 1η Ιουλίου 1905, δημοσιεύεται και τούτη η συνταρακτική είδηση για κάτι που θα είχε αργότερα, και για πολλά χρόνια, άμεση σχέση με τη μουσική σταδιοδρομία του μεγάλου συνθέτη: «Από της παρελθούσης εβδομάδος έκαμε την εμφάνισίν του εις την πόλιν μας εν ωραιότατον και πολύ δυνατόν γραμμόφωνον"!".
Το οποίον εμφανίζεται μόνο το εσπέρας εν τοις ξενοδοχείοις και μετά εν τη πλατεία. Παίζει δε πολλά και πολύ ωραία κομμάτια από μελοδράματα. Ατινα ευχαριστούσιν τους φιλόμουσους Συριανούς μας. Το δε δισάκι του πάντοτε είναι πλήρες από πεντάρες».

Οι παλιοί Συριανοί μουσικοί με τα στριφτάρια

  • Στην «Αυτοβιογραφία» του ο Βαμβακάρης αναφέρει μερικά ονόματα συριανών μουσικών, τα οποία δυστυχώς, είναι άφαντα, αφού δεν υπάρχουν ούτε στους Εκλογικούς Καταλόγους. «Στη Σύρα που ήμουνα παιδί (δηλαδή όταν ήταν τουλάχιστον δέκα χρονών, το 1915) επρόκανα τα στριφτάρια (''διά χορδάς μουσικού οργάνου'') που έπαιζε ο Στραβογιώργης (αναφέρεται στον τυφλό μουσικό Γ. Αθαν. Σπέλλα, τον οποίο θυμάμαι κι εγώ πολύ καλά, ως παιδάκι, να παίζει σε καφενεία μαζί με δύο άλλους γύρω στα 1948, και ο θάνατός του πέρασε στις ειδήσεις της εφημερίδας Θάρρος ως εξής: ''Την 1 Δεκεμβρίου 1952 απεβίωσεν ο συμπαθής τυφλός μουσικός Γεώργιος Σπέλλας''), ένας Μαούτσος (Νίκος, ο οποίος έπαιζε μπουζούκι και είναι περίεργο πώς δεν «ανακάλυψε» τότε ο Βαμβακάρης τη γλυκύτητα του μπουζουκού' ο Νίκος Μαούτσος πέθανε στην Κατοχή, ήταν από τη γενιά των «καταραμένων ποιητών», απόκληρος και ολομόναχος, χωρίς οικογένεια, με συντροφιά μόνο δύο σκυλιά' έμενε στην περιοχή της σημερινής Δόξας), ένας Μανόλης Στρατοδεσίου.
  • Τους πρόκαμα αυτούς με τα στριφτάρια. Αυτά ήταν τα τσιβούρια. Αυτοί είναι παλαιοί μπουζουξήδες. Επαίζανε, είχανε μια κομπανία, στις ταβέρνες γυρίζανε, όπως γύριζα και εγώ με τον πατέρα μου, Αλλοι τραγουδάγανε και άλλοι όχι». Την 1 Νοεμβρίου 1874 καταδικάστηκαν δυο μουσικοί από το δικαστήριο της Ερμούπολης διότι «έπαιζον τσιβούριον και ετραγώδουν αισχρά άσματα εις καφενείον». Και αργότερα πολλά παρόμοια περιστατικά: «Έπαιζαν μουσικά όργανα περιφερόμενοι εις τα οδούς της πόλεως», «εντός του κατά την θέσιν Βαπόρια οινοπωλείου», συνελήφθησαν αρκετοί πολίτες «πίνοντες και άδοντες...»
Δουλειά στο Κλωστήριο
Η μητέρα μου έπαιρνε 3,5 δρχ. την ημέρα και εγώ 3,5 δρχ. τη βδομάδα

Αυτοβιογραφία: «Εφτασε και το 1912. Τότε επήραν τον πατέρα μου στρατιώτη (ο Βαμβακάρης 7 χρόνων, που σημαίνει ότι τότε σταμάτησε το σχολείο). Με παίρνει εμένα η μάνα και πάμε να πιάσουμε δουλειά σ' ένα κλωστήριο, του Δεληγιάννη (το σωστό: Κ. Δηληγιάννης & Χ. Μουχτόπουλος). Αρχισε τη δουλειά στο βαφείο του κλωστηρίου κι εγώ έκανα πακέτα τα νήματα. Η μάνα μου έπαιρνε τρισήμισι δραχμές την ημέρα κι εγώ τρισήμισι δραχμές τη βδομάδα»...
... Δεν ξέρουμε πόσα χρόνια εργάστηκε η μητέρα του στο εργοστάσιο Δηληγιάννη. Το εν λόγω εργοστάσιο όμως, όπως του Μουτζουρόπουλου, στο οποίο εργάστηκε για λίγο καιρό ο μικρός Βαμβακάρης, και τα υπόλοιπα που ανέφερα, πρέπει να ήταν σε άθλια κατάσταση από άποψη υγιεινής.

Η επιθεώρησή του στα ερμοπουλίτικα εργοστάσια έγινε τον Μάιο 1917. Είναι κι αυτό ένα ελάχιστο δείγμα όχι μόνο της ερμοπουλίτικης κοινωνίας, αλλά και όλων των ελληνικών βιομηχανικών πόλεων εκείνου του καιρού. Ακόμα και ως τις μέρες μας η κατάσταση εξακολουθεί να είναι σχεδόν ίδια. Ο «μικρός πρίγκιπας» που μας ενδιαφέρει δεν κάνει νύξη για τέτοιες καταστάσεις...

Παιδική εργασία και ξυλοδαρμοί παιδιών
Αυτοβιογραφία: «Στα 1915 (10 χρόνων) πήγα στο υφαντήριο του Μουτζουρόπουλου και με κράτησαν αμέσως για βοηθό μέσα».
Το εργοστάσιο του Πάνου Μουτζουρόπουλου ιδρύθηκε το 1904 και το 1917 απασχολούσε 78 εργάτες και εργάτριες. Η ημερησία παραγωγή του ήταν 50 τεμάχια, προφανώς τόπια υφάσματος. Οπως με πληροφόρησε η ιστορικός Χριστίνα Αγριαντώνη, την περίοδο 1912?1918 έγινε ριζική ανανέωση των αργαλειών του. Εκλεισε το 1937.
Το 1976 μια ηλικιωμένη κυρία, η Αννα Α., μου εξομολογείτο ότι, όταν εργαζόταν ως υπηρέτρια σε πλούσιο σπίτι της Ερμούπολης σε ηλικία οκτώ χρόνων, η «κυρία» της κλείδωνε με κλειδί το ψωμί σε συρτάρι της κουζίνας μην τύχει και το αγγίξει. Ωσπου το έμαθε ο σύζυγος, καθύβρισε τη γυναίκα του και μόνο τότε άρχισε η κυρία να της δίνει κανονική μερίδα τροφής και ψωμιού!

Θα μπορούσα να αναφέρω περιληπτικά το δυσώδες περιστατικό εις βάρος της ανήλικης «δούλης». Θα 'μοιαζε όμως με ξεθυμασμένη μυρωδιά σ' ένα μπουκαλάκι αρώματος. Προτίμησα τη δημοσιογραφική γραφή εκείνων των χρόνων, όπως σε πολλά άλλα κείμενα του παρόντος βιβλίου, δεδομένου ότι γράφτηκε εν θερμώ και με αγανάκτηση.
Ωστόσο κρύβει μέσα του και κάτι άλλο. Δείχνει και ένα άλλο μέρος της σήψης των ηθών δίπλα σε όλα τα άλλα που συνέβαιναν και στη συριανή κοινωνία. Να μη ξεχνάμε ότι ήταν χρόνια πολέμων, έλλειψη αγαθών ιδίως για την εργατική τάξη, η οποία αντιπροσώπευε το 80% του πληθυσμού, όπου ανάμεσά ους ήταν και η οικογένεια και ο ίδιος ο Μάρκος Βαμβακάρης. Δυστυχώς για κείνον η εφιαλτική στέρηση των παιδικών του χρόνων τον επισκέφτηκε ? κι αυτόν- αυτοπροσώπως και σε μεγάλη ηλικία, τουλάχιστον λίγα χρόνια πριν πεθάνει, το 1972, σε ηλικία 67 μόλις χρόνων. Ευτυχώς τα τελευταία του χρόνια εισέπραξε από τα τραγούδια του κάμποσα χρήματα κι δεν χρειάστηκε να γυρνάει ξανά στις γειτονιές του Πειραιά παίζοντας στις ταβέρνες μπουζούκι και ένα του παιδί να ζητάει με «πιατάκι» τον οβολό των θαμώνων...

Ελένη Γκίκα
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63784163


Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Κάτω τα χέρια από τους αμμοβολιστές

Όπως ανακοινώθηκε στον τοπικό τύπο, οι ιδιοκτήτες του Νεωρίου απειλούν με αγωγές και εξώδικα το Σωματείο των Αμμοβολιστών, δηλαδή τους εργάτες που τόλμησαν να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη δουλειά και να καταγγείλουν τις συνθήκες εργασίας στο ναυπηγείο.

Την ώρα που οι εργάτες του Νεωρίου παραμένουν για μήνες απλήρωτοι, η εταιρεία προσπαθεί να τρομοκρατήσει όσους αγωνίζονται και, κυρίως, όσους σκέφτονται ότι πρέπει να ακολουθήσουν τον δρόμο που αγώνα.

Στο έργο της αυτό η εταιρεία έχει για άξιους συμπαραστάτες τους εργοδοτικούς «συνδικαλιστές» του «Εργατικού» Κέντρου και του εργοστασιακού σωματείου όπου πρόλαβαν να αποφανθούν ότι «η εταιρεία παίρνει άριστα» ενώ για τις συνθήκες δουλειάς φταίνε οι εργάτες που δεν τηρούν τα μέτρα ασφαλείας…. Αμέσως μετά οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές δήλωσαν ότι, παρότι η θητεία τους έχει λήξει, εκλογές στο εργοστασιακό σωματείο θα γίνουν μόλις το ναυπηγείο πάρει τις δεξαμενές ( και άρα μπορούν να ελπίζουν στην επανεκλογή τους ….)

Μάταια το Σωματείο των Αμμοβολιστών ζητά από το «Εργατικό» Κέντρο να πάρει πρωτοβουλίες για την επίλυση των προβλημάτων των εργατών καθώς για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι ο εργοδοτικός συνδικαλισμός έχει από χρόνια πάρει θέση στο πλευρό της εργοδοσίας…..

Είναι προφανές ότι η εργοδοσία του ναυπηγείου πήρε το μήνυμα της συγκυβέρνησης των επιστρατεύσεων και των ΜΑΤ για το πώς αντιμετωπίζονται οι αγώνες των εργαζομένων, ενώ πρωτοστατεί στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης σύμφωνα και με το πνεύμα του υπουργού ανεργίας και εργοδοσίας, Βρούτση.

Η στάση αυτή της εργοδοσίας του ναυπηγείου αφορά όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από χώρο εργασίας και εργοδότη. Οι υποταγμένοι εργαζόμενοι είναι βασικό «συστατικό» της ανάπτυξης που ευαγγελίζονται συγκυβέρνηση και εργοδοσία σύμφωνα και με τις οδηγίες Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΔΝΤ.

Ως εργαζόμενοι δηλώνουμε ότι θα σταθούμε στο πλευρό των αμμοβολιστών όπως και σε κάθε εργαζόμενο που αγωνίζεται για το δικαίωμα στην δουλειά .

Η καλύτερη απάντηση στην εργοδοτική τρομοκρατία είναι το δυνάμωμα και η κλιμάκωση του αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που την στηρίζει αλλά και η απομόνωση του εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Η πανελλαδική πανεργατική απεργία την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση.



ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΜΜΟΒΟΛΙΣΤΕΣ

Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Ακτοπλοΐα : Οι «καρχαρίες» του Αιγαίου

Του Πέτρου Μαζαράκη

Η πρόσφατη απεργία των ναυτικών με αφορμή το πολυνομοσχέδιο-δώρο του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου προς την οικονομική ελίτ της χώρας αποκάλυψε μια επιμελώς κρυμμένη αλήθεια:Πως για την άθλια κατάσταση που έχει διαμορφωθεί (για ναυτικούς, νησιώτες και επιβάτες) στη σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα ευθύνεται μόλις μια χούφτα επιχειρηματιών, οι οποίοι «αλωνίζουν» όχι μόνο στην ακτοπλοΐα, αλλά στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας με την απροκάλυπτη στήριξη της τρικομματικής κυβέρνησης.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, οι ισχυρότερες ακτοπλοϊκές εταιρείες ανήκουν στους ίδιους επιχειρηματίες που ελέγχουν τα πάντα στην ελληνική οικονομία. Από τράπεζες και ναυτιλιακές εταιρείες μέχρι ξενοδοχειακές και άλλες τουριστικές επιχειρήσεις, μεταφορικές και κατασκευαστικές εταιρείες καθώς και τους κυριότερους ομίλους στο χώρο των τροφίμων-ποτών και τη μαζική εστίαση.
Έτσι, νησιώτες,αγρότες και κάτοικοι των πόλεων, σχεδόν με ό,τι κι αν ασχοληθούν από το πρωί μέχρι το βράδυ καθημερινά, αποδεικνύεται πως γεμίζουν τα ταμεία μερικών πολύ συγκεκριμένων επιχειρηματιών, οι οποίοι καλύπτονται πίσω από τις πολλές διαφορετικές εταιρείες που ελέγχουν σε διαφορετικούς κλάδους.
Η ελληνική ακτοπλοΐα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα-απόδειξη για το γεγονός ότι η στρατηγική της ΕΕ, για τη λεγόμενη «απελευθέρωση» των επιμέρους αγορών, αποτελεί ουσιαστικά το εργαλείο που δημιουργεί το ιδανικό περιβάλλον ασυδοσίας προκειμένου να επικρατήσουν ελάχιστοι όμιλοι.
Από τις μικρές και μεσαίου μεγέθους ακτοπλοϊκές εταιρείες των δεκαετιών του '80 και '90 που ανήκαν σε μεμονωμένους πλοιοκτήτες και εταιρείες «λαϊκής βάσης» (οι ποντοπόροι εφοπλιστές τις χαρακτήριζαν υποτιμητικά ως....ΚΤΕΛ της θάλασσας) περάσαμε το 2000 στην εποχή των μονοπωλίων στο Αιγαίο με τη δημιουργία της Minoan Flying Dolphins (MFD).
Σήμερα η ελληνική ακτοπλοΐα ελέγχεται από τρία σχήματα: Attica Group, Μινωικές Γραμμές και τον πόλο που συγκροτούν η ANEK με την Hellenic Seaways (το πρώην μονοπώλιο MFD που άλλαξε όνομα για να αποτινάξει από πάνω του το «στίγμα» του ναυαγίου του Express Samina).
Ο κόσμος, όμως, το 'χει τούμπανο και το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου και η Επιτροπή Ανταγωνισμού κρυφό καμάρι ότι οι «τρεις» εταιρείες αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία, καθώς η μια κατέχει το ποσοστό της άλλης ή συνεργάζονται επίσημα.
  • Στο Αιγαίο (Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Βόρ. Αιγαίο), με τις γραμμές «φιλέτα» του καλοκαιριού προς Σύρο, Τήνο, Μύκονο, Πάρο-Νάξο, Σαντορίνη αλλά και Κω-Ρόδο, η αγορά ελέγχεται πλήρως από τον όμιλο Αttica και το σχήμα ANEKHSW. Δύο σχήματα, μάλιστα, που εμφανίζονται ως «ανταγωνιστές» στις συγκεκριμένες γραμμές, ενώ την ίδια στιγμή, σε άλλες (Πειραιάς-Ηράκλειο, Αδριατική) λειτουργούν επίσημα ως κοινοπραξία!
  • Στην Hellenic Seaways που λειτουργεί υπό τη διαχείριση του Γ.Σ. Βαρδινογιάννη (βασικού μετόχου της ΑΝΕΚ), κύριος μέτοχος με 33,3% είναι ο ναπολιτάνος Ε.Γκριμάλντι που ελέγχει τον τρίτο πόλο της ελληνικής ακτοπλοΐας , δηλαδή τις Μινωικές Γραμμές.
Μονοπώλια σε γη,ουρανό και θάλασσα πίσω από τις μεγάλες ακτοπλοϊκές εταιρείες
 
Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες «στεγάζουν» συνήθως, εμφανώς ή αφανώς, μερικά από τα πιο ηχηρά ονόματα του οικονομικού κατεστημένου της χώρας. Ονόματα που ελέγχουν δεκάδες γνωστές επιχειρήσειςσε κρίσιμους κλάδους της ελληνικής οικονομίας.
  • Πίσω από την Attica Group (Blue Star Ferries – Souper Fast Ferries) βρίσκεται η Marfin Investment Group (MIG). Ένα από τα μεγαλύτερα μονοπώλια της χώρας με πρόεδρο τον επιχειρηματία Α. Βγενόπουλο, βασικό μέτοχο του Dubai Group (17,28%) ενώ μετέχουν (μέσω εταιρειών τους) ισχυροί Έλληνες εφοπλιστές και επιχειρηματίες.
Η MIG με τη σειρά της:
-ελέγχει σχεδόν τη μισή ελληνική αγορά αερομεταφορών μέσω του ομίλου Olympic Air που προήλθε από την εξαγορά της κρατικής Ολυμπιακής. Ας σημειωθεί ότι η αεροπορική εταιρεία Olympic Air είναι η μόνη που πετά προς τα περισσότερα νησιά της λεγόμενης «άγονης γραμμής» έχοντας κερδίσει τους σχετικούς διαγωνισμούς της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.
-κατέχει ποσοστό 91,6% της Vivartia, του μεγαλύτερου ομίλου του κλάδου τροφίμων στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Μέσω της συγκεκριμένης εταιρείας ελέγχει την ελληνική αγορά τροφίμων και επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη διαμόρφωση των τιμών στα σουπερμάρκετ της χώρας. Ταυτόχρονα επηρεάζει μεγάλο αριθμό Ελλήνων αγροτών και κτηνοτρόφων αφού καθορίζει τις τιμές βασικών αγροτικών προϊόντων τα οποία προμηθεύεται για να παράγει τα προϊόντα της. Πιο συγκεκριμένα η Vivartia κατέχει μερίδιο 35% στην αγορά φρέσκου γάλακτος (μέσω της γαλακτοβιομηχανίας ΔΕΛΤΑ), ελέγχει το 44% του κλάδου φυσικών χυμών, το 69% της αγοράς καταψυγμένων λαχανικών (εταιρεία Μπαρμπαστάθης) ενώ κυριαρχεί στο χώρο της εστίασης αποσπώντας μερίδιο 60% της αγοράς fast food με τις αλυσίδες Goody's, Everest, Flocafe και την Olympic Catering.
  • Ελέγχει τον όμιλο «Υγεία» με κυρίαρχη θέση στην Ελλάδα και ιδιωτικές κλινικές σε Ελλάδα Κύπρο και Αλβανία.
  • Κατέχει το 50% του Κροατικού Ομίλου Sunce που ελέγχει τον ξενοδοχειακό όμιλο Blue Sun hotels & Resorts, το αεροδρόμιο του νησιού Brac και 800.000 τ.μ. σε «φιλέτα» γής στην Κροατία.
  • Ελέγχει το ξενοδοχείο Hilton της Λευκωσίας στην Κύπρο.
  • Είναι ιδιοκτήτρια του ομίλου πληροφορικής Singular Logic, ενός απο τους ισχυρότερους της ελληνικής αγοράς.
Στην Sea Star Capital (εισηγμένη στο χρηματιστήριο Κύπρου) η οποία ελέγχει την ΑΝΕΚ και είναι μέτοχος της Hellenic Seaways, βασικοι μέτοχοι είναι ο Γ.Σ. Βαρδινογιάννης και εφοπλιστής Β. Ρέστης. Ενω ποσοστά κατέχουν, μεταξύ άλλων, ο Στ. Χατζηιωάννου του ομίλου Easygroup (ιδρυτής της αεροπορικής εταιρείας Easyjet) καθώς και οι τραπεζικοί όμιλοι Deutsche Bank (Γερμανία) και BNP Paribas (Γαλλία).
Στις ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν «θητεύσει» κατά καιρούς πολύ γνωστοί επιχειρηματίες όταν οσμίζονταν εύκολο και γρήγορο κέρδος. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της παλαι ποτέ Minoan Flying Dolphins (η σημερινή Helleic Seaways) η οποία έγινε το πρώτο μονοπώλιο στην ελληνική ακτοπλοία και το 2000 ετοιμαζόνταν να εισαχθεί στο χρηματιστήριο Αθηνών. Το ναυάγιο του Εξπρές Σαμίνα, όμως, και η αυτοκτονία του εμπνευστή της Π. Σφηνιά οδήγησαν σε ναυάγιο το εγχείρημα.
Οι προσδοκίες γρήγορων κερδών απο το Χρηματιστήριο, ωστόσο, είχε προσελκύσει πριν μια δεκαετία πολλά ηχηρά ονόματα επιχειρηματιών, μεταξύ των οποίων Δ. Κοντομηνάς, Σ. Κόκκαλης, οι εφοπλιστές αδελφοί Λασκαρίδη (βασικοι μέτοχοι της εταιρείας Λάμψα που ελέγχει το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία και της αεροπορικής εταιρείας Aegean Airlines), ο Γ. Βαρδινογιάννης, ο Δ. Ιωάννου (βασικός μετοχος του κατασκευαστικού ομίλου ΑΒΑΞ, και ιδιοκτήτης ξενοδοχείων), ο Θ. Βασιλάκης (βασικός μέτοχος της αεροπορικής Aegan Airlιnes αλλά και της ισχρυρότερης εταιρείας ενοικίασης αυτοκινήτων Hertz – autohellas), οι εφοπλιστές της ποντοπόρου ναυτιλίας Μ. Γουλανδρής και Ευστ. Γουρδομιχάλης, και της ακτοπλοίας Γ. Γούτος, Δ. Αγούδημος, Α. Αγαπητός και ο Κ. Αγαπητός.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΣΥΡΟΥ ΤΗΝΟΥ ΜΥΚΟΝΟΥ Για την αξιολόγηση


Η συγκυβέρνηση στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής των απολύσεων, των διαθεσιμοτήτων και της αποδόμησης του δημόσιου σχολείου έδωσε στη δημοσιότητα το Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ) για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Παρά τις γενικόλογες αναφορές στην «ποιότητα της εκπαίδευσης», με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και των μαθητών, το Π.Δ βασίζεται, όπως το ίδιο ρητά δηλώνει, στις επιταγές της δημοσιονομικής προσαρμογής και τις απαιτήσεις του ενιαίου μισθολογίου –βαθμολογίου, με σκοπό τη συνέχιση των μισθολογικών περικοπών και των απολύσεων στο Δημόσιο. Το Π.Δ συμπληρώνει τη γενική πολιτική της συγκυβέρνησης, όπως εκφράστηκε, με πρωτοφανή πολιτικό κυνισμό, από τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης:  «στο δημόσιο, προοπτικά, θα μείνουν μόνο όσες υπηρεσίες δεν ενδιαφέρουν τις ιδιωτικές επιχειρήσεις».

 Σε πρακτικό επίπεδο, το Π.Δ, προωθεί την ατομική αξιολόγηση κάθε εκπαιδευτικού από το σχολικό σύμβουλο και το διευθυντή κάθε σχολικής μονάδας, καθιερώνοντας  τετράβαθμη περιγραφική αξιολογική κλίμακα (ελλιπής, επαρκής, πολύ καλός, εξαιρετικός) που αντιστοιχίζεται με μια βαθμολογική κλίμακα από το 0 έως το 100.  Θεσμοθετούνται 5 πεδία αξιολόγησης, τα οποία με τη σειρά τους  διαιρούνται σε  επιμέρους υποκατηγορίες αξιολογικών κριτηρίων που θεωρείται ότι μπορούν να ποσοτικοποιηθούν, συμβάλλοντας στην ιεράρχηση των εκπαιδευτικών, με βάση τις ποσοστώσεις του ενιαίου μισθολογίου.

 Θεωρούμε ότι το σχέδιο Π.Δ για την αξιολόγηση εκπαιδευτικών :

 

·        Βασίζεται και προωθεί τη διοικητική αυθαιρεσία στο πεδίο της εκπαίδευσης. Στη βάση ποιας «αντικειμενικής, επιστημονικής βάσης» μπορεί ένα σχολικός σύμβουλος μετά από 2 παρακολουθήσεις διδασκαλιών να βαθμολογήσει ένα εκπαιδευτικό σε όλο αυτό το πλήθος των αξιολογικών κριτηρίων; Με ποια παιδαγωγική λογική κάποιος εκπαιδευτικός θα βαθμολογηθεί με 45 και όχι με 48, με 55 και όχι με 60; Ποια παιδαγωγική θεωρία συνδέει την προετοιμασία, για παράδειγμα, της διδασκαλίας ή την ενθάρρυνση της δημιουργικότητας των μαθητών στην τάξη, με το βαθμό 55 και όχι 68;

 

·        Υπονομεύει το συνεργατικό, συλλογικό σχεδιασμό της παιδαγωγικής και διδακτικής πράξης από το σύλλογο διδασκόντων, καθώς εμπεδώνει τον άκρατο ανταγωνισμό, τον κομφορμισμό και την εξατομικευμένη παιδαγωγική πρακτική, με σκοπό την εργασιακή επιβίωση. To σχολείο χάνει το συνεργατικό του χαρακτήρα και η παιδαγωγική πράξη προσαρμόζεται στις ανάγκες του ενιαίου μισθολογίου βαθμολογίου. Θυμίζουμε πώς η αρνητική αξιολόγηση οδηγεί σε μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση για δύο χρόνια, ενώ δύο αρνητικές αξιολογήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε απόλυση ή στέρηση βαθμού.

 

·        Βασίζεται σε μια απλοϊκή τεχνοκρατική αντίληψη για το εκπαιδευτικό έργο που αναπαράγει τις πρακτικές του επιχειρηματικού μάνατζμεντ. Διαιρούν σε επιμέρους κομμάτια το εκπαιδευτικό έργο για να το μετρήσουν, μετατρέποντάς το παιδαγωγικό έργο από μια σύνθετη κοινωνική διαδικασία, σε ένα σύνολο απομονωμένων δεξιοτήτων και επιθυμητών συμπεριφορών. Η τυποποίηση και η ποσοτικοποίηση της εκπαίδευσης είναι η άλλη όψη της πειθαρχικής εξουσίας.

 

·        Τα ίδια τα αξιολογικά κριτήρια για τον περιγραφικό χαρακτηρισμό των εκπαιδευτικών είναι ασαφή, συγκεχυμένα και αντιφατικά. Συχνά δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον επαρκή, πολύ καλό και εξαιρετικό εκπαιδευτικό. Αλλού προβάλλεται η ανάγκη της πιστής εφαρμογής του αναλυτικού προγράμματος και της αξιακά ουδέτερης διδασκαλίας και αλλού η ανάδειξη των επιστημολογικών αντιπαραθέσεων του υπό διαπραγμάτευση θέματος και των κοινωνικών και ηθικών τους προεκτάσεων. Ισχύει αυτό για παράδειγμα στη διδασκαλία του ελληνικού εμφυλίου ή των διάφορων επαναστατικών κινημάτων στην Ιστορία; Μπορεί ο εκπαιδευτικός να μεταφέρει τις επιστημολογικές αντιπαραθέσεις που υπάρχουν από τη σημερινή ιστορική έρευνα  για την εξέταση του ελληνικού εμφυλίου ή θα κατηγορηθεί για πολιτική προπαγάνδα και θα καταλήξει για παράβαση καθήκοντος, με βάση το νέο πειθαρχικό; 

 

·        Διαμορφώνεται ένας τερατώδης γραφειοκρατικός μηχανισμός ελέγχου που μοναδικό σκοπό έχει την πειθάρχηση των εκπαιδευτικών και την πιστή εφαρμογή των κρατικών επιλογών στην εκπαίδευση. Ο έλεγχος και οι απαιτήσεις έχουν μόνο μια κατεύθυνση από τα πάνω προς τα κάτω.

 

·        Δικαιώνεται η καταστροφική κρατική πολιτική για την εκπαίδευση και ενοχοποιείται ο εκπαιδευτικός για όλα τα εκπαιδευτικά και κοινωνικά δεινά. Ζήτημα προς αξιολόγηση είναι μόνο η εκπαιδευτική πρακτική του μεμονωμένου εκπαιδευτικού και όχι το περιεχόμενο και οι προϋποθέσεις της, που καθορίζονται από τη δομή του εκπαιδευτικού συστήματος, το σχεδιασμό των αναλυτικών προγραμμάτων, το περιεχόμενο των σχολικών εγχειριδίων και το επίπεδο χρηματοδότησης του δημόσιου σχολείου.   Η διαμόρφωση του παιδαγωγικού κλίματος στην τάξη ή η προετοιμασία της διδασκαλίας θεωρούνται ουδέτερες, τεχνικές διαδικασίες, με ενιαία αξιολογικά κριτήρια και πρότυπα, είτε εφαρμόζονται σε μια σχολική τάξη, μεσοαστικής ταξικής προέλευσης και εθνικά ομογενοποιημένης, είτε σε μια σχολική τάξη με παιδιά εργατικής ταξικής προέλευσης και διαφορετικής εθνικότητας.

 

Η συζήτηση για την αξιολόγηση δεν είναι μια ουδέτερη διαδικασία. Σχετίζεται αποφασιστικά με το ερώτημα ποιο σχολείο, για ποια κοινωνία. Το Π.Δ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών απαντάει με ένα ξεκάθαρο τρόπο : το φτηνό σχολείο της αγοράς του υποταγμένου φοβισμένου εκπαιδευτικού για την κοινωνία της άγριας ταξικής εκμετάλλευσης, των απολύσεων και της ανεργίας.

 

Από αυτή την άποψη, δεν έχουμε διαφωνίες που αφορούν τον τρόπο και τις τεχνικές εφαρμογής της αξιολόγησης. Λέμε συνολικά ένα ξεκάθαρο «όχι στην αξιολόγηση», δώσαμε εδώ και χρόνια και δίνουμε και τώρα τη μάχη για να μην περάσει, να την μπλοκάρουμε στην πράξη, γιατί αποτελεί κρίσιμο εργαλείο για την επιβολή της άθλιας αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, τη χειραγώγηση του μάχιμου εκπαιδευτικού και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Δεν είναι στενά ζήτημα του κλάδου, αφορά όλο τον κόσμο της εργασίας, αλλά και τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς. Σε αυτή την κατεύθυνση θα εργαστούμε με κάθε εργατική και εκπαιδευτική συλλογικότητα για την ανάπτυξη κοινών αγωνιστικών δράσεων ενάντια στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων.

 

 

 
Ήρθε η ώρα να απαντήσουμε: ή εμείς ή αυτοί.
 Να συμβάλλουμε σε ένα γενικό ξεσηκωμό παντού, με αγωνιστικές κινητοποιήσεις διαρκείας που θα ξεπερνούν τα στενά κλαδικά όρια και θα αποκτούν διευρυμένα κοινωνικά χαρακτηριστικά με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων,
με στόχο την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης- Ε.Ε-

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Για την υποδοχή Βρούτση στη Νάξο





 Μπαίνουμε στις Απόκριες και οι καρναβαλιστές της τοπικής Νάξου της Νέας Δημοκρατίας έκριναν σκόπιμο ότι ίσως είναι καιρός να κόψουν την πρωτοχρονιάτική τους πίτα. Έτσι, φώναξαν από την Αθήνα το βασιλιά Καρνάβαλο και καμάρι του νησιού, υπουργό εργασίας Βρούτση. Βέβαια, φρόντισαν να μην ανακοινώσουν την επίσκεψή του παρά την τελευταία στιγμή κι έτσι δεν πήρε χαμπάρι ο κόσμος τον λαοφιλή βουλευτή και υπουργό.


Τα εγγόνια λοιπόν των δοσίλογων της τοπικής κοινωνίας ξεχύθηκαν το πρωί στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχτούν. Όλος αυτός ο συρφετός των μικροσυμφερόντων, οι παραγοντίσκοι, οι λιμοκοντόροι και ο πελατειακός κομματικός στρατός ήταν εκεί. Ο πρώην υπάλληλος της εφορίας που αναλήφθηκε στα ουράνια της εξουσίας για να κάνει πρόθυμα τη βρώμικη δουλειά που του έχουν αναθέσει τα ντόπια και υπερεθνικά αφεντικά, πάτησε τα πάτρια εδάφη ξανά με τη βαλίτσα του γεμάτη εκδουλεύσεις, υποσχέσεις και ρουσφέτια.

Ποια είναι τα έργα και οι ημέρες του ρέκτη πολιτικού στον υπουργικό θώκο; Εισβολή των ΜΑΤ στην Ελληνική Χαλυβουργία, 30% ανεργία, 60%ανεργία στους νέους κάτω των 25 χρονών, 4.000.000 κάτω από το όριο της φτώχειας, κατάργηση των επιδομάτων ανεργίας στους εποχικούς υπαλλήλους (που ειδικά στις τουριστικές περιοχές είναι καταδίκη για χιλιάδες εργαζόμενους),επιστράτευση στους απεργούς του ΜΕΤΡΟ και τους απεργούς ναυτεργάτες, ξύλο και συλλήψεις στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και σε άλλους αγωνιστές, κλπ, κλπ

Πώς θα μπορούσαμε λοιπόν να λείπουμε από «τη κοπή τη πίτα»;Μετά το άγριο κράξιμο στον σημερινό υπουργό εσωτερικών Στυλιανίδη πέρσι την ίδια εποχή, ο γνωστός θίασος της τοπικής της ΝΔ οργάνωσε αυτή τη φορά την εκδήλωση σε πατσατζίδικο που βρίσκεται εκτός πόλης, για να έχουν την ασφάλεια που τους προσφέρει η απομόνωση, αλλά και για να χαριεντιστούν μεταξύ τους μακριά από τα καχύποπτα και αδιάκριτα βλέμματα των συμπολιτών μας.

Γύρω στα 40 άτομα βρεθήκαμε έξω από το πατσατζίδικο μαζί με όλη την αστυνομική δύναμη του νησιού, ενισχυμένη με εισαγόμενους μπάτσους αλλά και την πολυπληθή προσωπική φρουρά του υπουργού. Οι τελευταίοι μάλιστα είχαν ιδιαίτερα βλοσυρό ύφος όπως στα αμερικάνικα μπατσοσίριαλ, στα οποία αναμφίβολα θα ήθελαν να πρωταγωνιστούν.

Η άφιξη του υπουργού καθυστέρησε δυο ώρες. Οι μπάτσοι μαζί με τους παρατρεχάμενούς του έκαναν διάφορες κινήσεις αντιπερισπασμού για να μας ξεγελάσουν, τα τηλέφωνα είχαν πάρει φωτιά. Στοχοποίησαν ονομαστικά συντρόφους και συντρόφισσες, προσπάθησαν να μας απωθήσουν και να μας ακολουθήσουν την ώρα που αποφασίσαμε να φύγουμε, αλλά δεν έκαναν τίποτα παραπάνω παρά τις απειλές και την ένταση γιατί βρήκαν απέναντί τους αποφασιστικότητα και αρραγή ενότητα.

Η ώρα λοιπόν πέρναγε, οι συνδαιτυμόνες του υπουργού είχαν καταληφθεί από ανησυχία, το φαγητό κρύωνε στους πάγκους της κουζίνας.Δημαρχαίοι, ιατρικό κατεστημένο, επαγγελματικοί φορείς και λοιποί τσανακογλείφτες άκουγαν τα στομάχια τους να γουργουρίζουν όταν εμφανίστηκε ξαφνικά ο υπουργός από την πόρτα της κουζίνας. Φυγάδευσαν λοιπόν το μεγαλοπρεπή υπουργό τους Βρούτση από το μαγερειό.

Δεν ξέρουμε πώς τελείωσε η βραδιά αλλά έχουμε μείνει με μερικές απορίες: Τι να πει κανείς για όλους αυτούς, την ώρα που στη Νάξο διαλύουν το νοσοκομείο, συγχωνεύουν και κλείνουν σχολεία, κατεδαφίζουν και ιδιωτικοποιούν κάθε προνοιακή δομή,σπρώχνουν εκατοντάδες οικογένειες αγροτών και μισθωτών στα συσσίτια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, αυτοί κάθονται και γλείφουν τον κάθε υπουργό και στηρίζουν αυτές τις εγκληματικές πολιτικές. Βρισκόμαστε ταξικά και κοινωνικά απέναντί τους.



ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ



Σύντροφοι και συντρόφισσες από την επιτροπή υποδοχής

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ:Όλοι στη γενική απεργία στις 20 Φλεβάρη


Τετάρτη 20 ΦΛΕΒΑΡΗ: ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΟΛΟΙ στο ΝΕΩΡΙΟ - ΙΚΑ, 10:30


ΟΣΑ ΤΑ ΚΕΡΔΙΣΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ,
TΑ ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΝ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ
(στίχος από τραγούδι)

Μετά την επιστράτευση των ναυτεργατών και των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ είναι φανερό σε όλη την κοινωνία ότι η κυβέρνηση βάλθηκε να ‘αναστήσει’ μια σύγχρονη χούντα. Το γαϊτανάκι των απειλών για τους εργαζομένους και τον λαό συνέχισε ο Γ.Γ του υπουργείου Οικονομικών, ο οποίος αποκάλυψε τους βαθύτερους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για μισθούς ακόμα πιο κάτω από τα 586€ και 511€ για τους νέους.. Άλλωστε, τα κυβερνητικά στελέχη γνωρίζουν ότι με την επίσημη ανεργία πάνω από 26% και την ανεργία των νέων πάνω από 50%, το πάρτυ για τους μεγαλοεπιχειρηματίες δεν έχει τελειωμό, αφού το ‘δικαίωμα όλων στην αξιοπρεπή δουλειά έχει μετατραπεί σε ‘προνόμιο ολίγων μόνο στην επισφαλή-ευέλικτη απασχόληση’.

 

Τα πράγματα μιλούν για μισθούς - χαρτζιλίκι 256€ το μήνα :

Στις 14 Φλεβάρη λήγουν αρκετές κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ως τον Μάη σχεδόν όλες. Τον Μάρτη, επίσης, λήγει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας παραδίδοντας χιλιάδες εργαζόμενους στους κατώτατους μισθούς, που σήμερα είναι 400 € και αύριο όσο πει η Υπουργική Απόφαση του όποιου Βρούτση. Φυσικά, η διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων πάει χέρι–χέρι με αυτή των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Νέος ‘σιδηρούς’ δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας και εργαζόμενοι του Δημοσίου σε αργία με μια απλή, ακόμα και ανώνυμη(!!), καταγγελία, επαναφορά νόμου του μετεμφυλιακού καθεστώτος για περιορισμό των απεργιών, πρωτοφανής καταστολή και το γαϊτανάκι του τρόμου στην Ελλάδα του μνημονίου, της ΕΕ,της ΕΚΤ και του ΔΝΤ συνεχίζεται.

 

Στο διαρκή κοινωνικό πόλεμο που έχει κηρύξει η κυβέρνηση, η απάντηση από την πλευρά των εργαζομένων δεν μπορεί παρά να είναι ο ενδοτισμός των εξωνημένων στο κεφάλαιο και το κράτος του ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

 

Δεν είναι δυνατόν, όταν ‘βρέχει επιστρατεύσεις’ και απειλές εναντίον ολόκληρων κλάδων, η απάντηση να μην είναι άμεση απ’ τις ομοσπονδίες και να μην περιλαμβάνει την κλιμάκωση, το γενικευμένο μπλακ άουτ σε όλους τους χώρους δουλειάς και την οργάνωση της ανυπακοής στην επιστράτευση.


Στο διαρκή κοινωνικό πόλεμο που έχει κηρύξει η κυβέρνηση, η απάντηση από την πλευρά των εργαζομένων δεν μπορεί να είναι η ξετσιπωσιά του εργοδοτικού συνδικαλισμού της διοίκησης του ΕΚ Κυκλάδων, που, αντί να κηρύττει διαρκή ‘ανένδοτο’ για να εξοφληθούν τα χρωστούμενα στους εργαζόμενους του Νεωρίου και άλλων επιχειρήσεων, ζητά ακρόαση από τον κυκλαδίτη μνημονιακό Υπουργό Εργασίας για να ζητιανέψει επίδομα απληρωσιάς για τους εργαζόμενους του Νεωρίου.

Η νικηφόρα απάντηση για τους εργαζομένους και τον λαό βρίσκεται μακριά απ’ τα σχέδια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

·         Βρίσκεται στα αλληλεγγύη και την μετωπική συμπόρευση των αγωνιζόμενων κλάδων αλλά και του λαού σαν απάντηση στην κρατική καταστολή και τον κοινωνικό αυτοματισμό. Βρίσκεται στις συλλογικές διαδικασίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων για να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις εργασίας και Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Στο μπλοκάρισμα των απολύσεων και των διαθεσιμοτήτων στο Δημόσιο και της αξιολόγησης στην εκπαίδευση.

·         Βρίσκεται στην ανατροπή της φορομπηχτικής πολιτικής, των χαρατσιών, του νέου φορολογικού, μέσω της γενικευμένης, μαζικής, οργανωμένης ανυπακοής.

·         Βρίσκεται στην καθημερινή πάλη για δημόσιο σχολείο, υγεία και κοινωνική ασφάλιση.

·      Τελικά, βρίσκεται στην απάντηση των σωματείων, των λαϊκών συνελεύσεων, του συντονισμού των αγώνων και των απεργιών, με σκοπό την ανάπτυξη ενός πανεργατικού λαϊκού ξεσηκωμού που θα πλημμυρίσει τους δρόμους όλης της χώρας. Η ελπίδα και η προοπτική βρίσκεται στη ρήξη με την πολιτική, του ελληνικού κεφαλαίου, των Μνημονίων, των περικοπών και του ευρωενωσιακού μονόδρομου

 

ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΧΙΛΙΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΛΟΓΟΥΣ…

20 ΦΛΕΒΑΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!!!!

 
 

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Η κυβέρνηση αποκάλυψε τις προθέσεις της για το ξεπούλημα εκατοντάδων νησίδων

Η ένταξη των δημόσιων νησίδων στην τροπολογία που προσπαθεί να περάσει από το παράθυρο η κυβέρνηση αποκάλυψε τις προθέσεις της για ξεπούλημα εκατοντάδων ελληνικών νησιών σε ιδιωτικά συμφέροντα. Αυτό κατήγγειλε μεταξύ άλλων ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος από το βήμα της Βουλής, σε συζήτηση της Ολομέλειας για ψήφιση νομοσχεδίου για την αεροπορική σύνδεση Ελλάδα-Κατάρ, στην οποία είχε εισαχθεί η επίμαχη τροπολογία για τις δημόσιες και ιδιωτικές νησίδες.
Ο Νίκος Συρμαλένιος, ως εισηγητής επί του νομοσχεδίου, διαμαρτυρήθηκε για την εμμονή της κυβέρνησης να φέρνει αιφνιδιαστικά κάθε φορά στη Βουλή τροπολογίες τελείως άσχετες με τα υπό συζήτηση νομοσχέδια, καθώς και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, αλλοιώνοντας τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.
Ζήτησε την άμεση απόσυρση της επίμαχης τροπολογίας, η οποία αναφέρει ότι μετά από έγκριση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των Γενικών Επιτελείων, επιτρέπεται η παραχώρηση (μίσθωση για 99 χρόνια) δημόσιων νησίδων σε ιδιώτες.
Ο Ν. Συρμαλένιος τόνισε ότι η τροπολογία αυτή έχει τρεις βασικές διαστάσεις και προεκτάσεις: α) την εθνική διάσταση, όπου η κυβέρνηση για να μην υποπέσει σε εθνική «γκάφα» ολκής σε σχέση με την πώληση των νησίδων, καθώς ήδη υπήρξε, σύμφωνα με τα όσα δημοσιεύτηκαν στον τύπο, πώληση μιας από τις νησίδες Τοκμάκια στη Λέσβο σε Τούρκο μεγιστάνα, έσπευσε να προσθέσει ως όρο την έγκριση του υπουργείου Άμυνας και των Γενικών Επιτελείων, για να εξετάζονται ζητήματα άμυνας και εθνικής κυριαρχίας. Όμως αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο στο να συμφωνήσει ο υπουργός Άμυνας σε εκποίηση εκατοντάδων δημόσιων νησίδων, όταν δεν διακυβεύεται οφθαλμοφανώς η εθνική κυριαρχία, όπως έκανε πρόσφατα με τη νησίδα Οξιά στο Ιόνιο, που πέρασε στα χέρια της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ, έναντι 5 εκατ. ευρώ. β) την οικονομική διάσταση, όπου είναι προφανής η υποεκτίμηση της αξίας πώλησης των νησίδων, εάν κρίνουμε από τις μέχρι σήμερα εκτιμήσεις γ) την περιβαλλοντική διάσταση, όπου με βάση και το υπό ψήφιση νομοσχέδιο του υπουργείου Τουρισμού, ακτές, παραλίες, νησιά και νησίδες, περιοχές Natura κ.ά. δίνονται «δώρα» στους ιδιώτες επενδυτές να χτίσουν τουριστικά χωριά και κάθε μορφής σύνθετα τουριστικά καταλύματα. Η κυβέρνηση δεν έχει διδαχθεί τίποτα από το παράδειγμα της Ισπανίας, όπου πάνω από 600.000 τουριστικές κατοικίες έχουν καταντήσει χωριά-φαντάσματα, άδεια κουφάρια από μπετόν, που προκαλούν ανεπανόρθωτες βλάβες στο φυσικό τοπίο, το περιβάλλον, αλλά και το ίδιο το τουριστικό προϊόν των περιοχών αυτών.

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Τροπολογία στη Βουλή για την εκποίηση νησιών - ΚΚΕ: Ν' αποσυρθεί άμεσα

Τις θετικές ψήφους ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Χρυσής Αυγής συγκεντρώνει η τροπολογία που διευκολύνει την εκποίηση ιδιωτικών και δημόσιων νησιών και την οποία ενέταξε η κυβέρνηση σε άσχετη σύμβαση για την αεροπορική σύνδεση με το Κατάρ. Αναμένεται να ψηφιστεί αύριο, μετά από ονομαστική ψηφοφορία.
Στην τροπολογία αναφέρεται ότι «για την απόκτηση με δικαιοπραξία εν ζωή εμπράγματων ή ενοχικών δικαιωμάτων από φυσικά ή νομικά πρόσωπα σε ιδιωτικές νησίδες και σε ακίνητα ιδιωτικών νήσων ή νησίδων, οπουδήποτε και αν αυτές βρίσκονται, απαιτείται άδεια του υπουργείου Εθνικής Άμυνας που παρέχεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη όλων των Γενικών Επιτελείων. Επί δημοσίων νησίδων δεν μεταβιβάζεται η κυριότητά τους αλλά παρέχεται η δυνατότητα μίσθωσης υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις».
Η Χρυσή Αυγή ψηφίζει την τροπολογία με το σκεπτικό πως η υπογραφή του υπουργού Άμυνας είναι μια καλή ασφαλιστική δικλείδα.
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αγοράζει την περιουσία του λαού, το ΚΚΕ αμφισβητεί το δικαίωμα της πλουτοκρατίας να αγοράζει νησιά, δάση, βουνά ακτές και αιγιαλό, τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος. Αναρωτήθηκε «τι θα πει ιδιωτικά νησιά» και τόνισε πως κατά τη γνώμη του ΚΚΕ «δεν έχει σημασία αν θα πουληθούν, αν θα ενοικιαστούν, αν θα υπάρχει μακροχρόνια μίσθωση, αν θα υπάρξει κοινοπραξία ανάμεσα στο δημόσιο και τους ιδιώτες εγχώριους ή αλλοδαπούς ομίλους». Όλες οι παραπάνω μορφές τόνισε, δεν αμφισβητούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αλλά αντίθετα τα ικανοποιούν σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Σχολίασε πως δεν προκαλεί εντύπωση η στάση των κομμάτων της συγκυβέρνησης και της Χρυσής Αυγής τονίζοντας πως ο αστικός πατριωτισμός και ο κοσμοπολιτισμός, είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. «Αυτόν ακριβώς εξυπηρετεί η Χρυσή Αυγή ως κατ’ εξοχήν κόμμα του συστήματος και ικανοποίησης των συμφερόντων των πιο αντιδραστικών στρωμάτων της πλουτοκρατίας όπως του εφοπλιστικού κεφαλαίου», τόνισε χαρακτηριστικά.
Την άμεση απόσυρση της τροπολογίας για τα νησιά ζήτησε και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, τονίζοντας ότι είναι λαϊκή περιουσία και ανήκουν σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο.
 

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

20 χρόνια μετά..

                          

Γράφει η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου











Και πότε πέρασαν; Σα μιαν ανάσα... Προσκλητήριο,μετά είκοσι χρόνια....
Και τι ν' απόγιναν τα κοριτσόπουλα με τις ποδιές και τ' άσπρα γιακαδάκια;


Bουλιάζει η μνήμη. Ψάχνεις, ψηλαφάς, καταδύεσαι.Ερμιά. Φυλλομετράς παλιές φωτογραφίες. Τίποτε. Δεν ξεχωρίζεις τίποτε στα θραύσματα της μνήμης. Πού και πού κάποιο κομμάτι, κάτι πάει να πει, μα βιάζεσαι να το σωπάσεις. Η τόσο εύγλωττη φαντασία σου ερυθριά. Οι φωτογραφίες τίποτε δεν ομολογούνε.Ξένα τα πρόσωπα που σου χαμογελούν, δεν ταιριάζουν με τα πρόσωπα που αναπολούσες όταν κρυβόσουν στο καταφύγιο των αναμνήσεων.
Η επαρχιακή πόλη ίδια.. Σα ν' αναδύεται απ' το παρελθόν σου. Σαν το τέλειο σκηνικό του θεάτρου της παιδικής σου ζωής. Τόσο που νιώθεις παράταιρα να κουβαλάς τα τόσα σου χρόνια. Τούτα τα είκοσι στερνά βαραίνουν αφόρητα τούτη την ώρα. Χαϊδεύεις το μαρμάρινο πλακόστρωτο, τις ξεβαμμένες πόρτες, να κι η χαρουπιά.Επιζεί, αυτή, που τάισε τον άσωτο, αυτή,που μυστικά σ' έπεισε να δοκιμάσεις να πεισθείς πως, ναι, τα χαρούπια τρώγονται κι είναι στυφά, μ' αφήνουν στο τέλος κάποια γλύκα. Έτσι κι οι αναμνήσεις,προσθέτεις.
Μα τούτος ο καμβάς δεν έχει πρόσωπα, μόνο εικόνες, τρομάζεις.
Και, νάσου φτάνουνε μια μια οι παιδικές παρέες σου γυναίκες πια ώριμες, μ' όλη τη χρυσή λάμψη της εμπειρίας. Καινούρια πρόσωπα, καινούριες αξίες. Αστράφτουν αυτοπεποίθηση. Όλες ευτυχισμένες. Πουθενά δεν ξεφτά ο λούστρος. Φιλάκια σταυρωτά, αναμνηστικές πόζες κι έπειτα κουβέντες. Λόγια. Πόσα λόγια!
-Τι έγινες;
-Παντρεύτηκες;
-Πόσα παιδιά;
-Tι αυτοκίνητο;


Όλες γερές. Ευτυχώς ο θάνατος δεν άγγιξε καμία...ακόμη... Θυμίσου.. Για θυμίσου... Τίποτε δεν ταιριάζει σ' αυτό το παζλ των αναμνήσεων. Λες και το παρελθόν ξεχύνεται μες απ' τις ραφές. Τούτες οι γυναίκες δεν έχουν σχέση μ' εκείνα τα κοριτσάκια στις φωτογραφίες κι οι μνήμες τους συγκρούονται με τη δική μου. Λες και ζούσαμε σ' άλλους πλανήτες. Φταίω..Δεν τις πρόσεξα.. Άλλα τραβούσαν τότε την προσοχή μου. Πρόσωπα φαντάσματα ή πρόσωπα που θα μπορούσε νάβγαιναν από παραμύθι. Κείνα τα κοριτσάκια, τούτες οι γυναίκες, τόσο πλάι, τόσο μακρυά μου,τόσο άγνωστες. Εκείνες, λένε, με θυμούνται.Οι αναμνήσεις τους με ντύνουν κυκλικά με κουρέλια από βλέμματα. Άλλη θυμάται πως ήμουν καλή μαθήτρια, η πρώτη, λέει άλλη, όμορφη λέει μια τρίτη. Μας έβαζες και παίζαμε θέατρο. Θυμάσαι τότε στην εκδρομή, στο κατηχητικό, στο διαγώνισμα,στο σκετς, στην παρέλαση;

Έτσι ήταν. Όχι αλλιώς! Είχαμε τσακωθεί τότε, θυμάσαι; Θέλαμε όλες νάχουμε δεύτερη φωνή. Στη χορωδία.
Και τ' αγόρια.... Τ'αγόρια ανάβουν την κουβέντα, όπως τότε, σαν τότε.
-Να πάμε να τους βρούμε
-Έχουν και κείνοι συνάντηση απόψε.
-Αρκεί να μη μας κουβαλήσουν και τις γυναίκες τους.
-Στα μπουζούκια. Να πάμε στα μπουζούκια. Όλοι μαζί μετά.
Όλοι πετυχημένοι, φτιαγμένοι. Όλοι με τ'αυτοκίνητα. Στα μπουζούκια δυο τραπέζια στην αρχή, δισταχτικά, κάτι σαν πρώτη γνωριμία. Πρώτα κεράσματα. Κρασί για τ' αγόρια απ' τα κορίτσια. Λουλούδια από τ' αγόρια για τις κοπέλες. Το μισοσκόταδο βοηθά. Δεν άλλαξαν πολύ σε τόσα χρόνια. Κάποιο χαμόγελο κάτι θυμίζει, κάποια ματιά, μια κίνηση. Δειλά δειλά τα πρώτα ζευγάρια στην πίστα κι έπειτα ξέφρενος χορός "να πεθάνει ο χάρος", να χορέψει ξανά κι η Μαίρη τη γατούλα σαν τη Βουγιουκλάκη, όπως τότε,απόψε πάνω στο τραπέζι. Διατηρείται μικροσκοπική κι εύθραυστη σαν από πορσελάνη.
Κι έπειτα στην πλατεία για καφέ και παγωτό μετά τα μεσάνυχτα. Στους έρμους δρόμους φαντάσματα άλλων καιρών πριν είκοσι χρόνια.
Κι ο παιδικός σου έρωτας να σε καλυνυχτίζει κι εσύ κοτζάμ γυναίκα πια, ακόμη ντρέπεσαι να του πεις πως τόσα χρόνια πέρασαν κι ούτε ένα φιλί δεν πρόλαβες να δώσεις. Σφίγγεις το χέρι σταθερά.Ψάχνεις το βλέμμα πίσω απ' τη ματιά και μάταια σκαλίζεις ν' ανακαλύψεις το μυστικό εκείνης της παλιάς του γοητείας....

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

ΚΚΕ: Όχι στη συγχώνευση του Νοσοκομείου - Κέντρου Υγείας Νάξου με το Νοσοκομείο Σύρου



Να ακυρωθεί άμεσα η συγχώνευση του Νοσοκομείου - Κέντρου Υγείας Νάξου με το Νοσοκομείο Σύρου ζητούν με Ερώτηση στη Βουλή, προς τον υπουργό Υγείας, οι βουλευτές του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, Γιάννης Γκιόκας, Χρήστος Κατσώτης και Γιώργος Λαμπρούλης.

Συγκεκριμένα ζητούν:

Να ακυρωθεί άμεσα η συγχώνευση του Νοσοκομείου - Κέντρου Υγείας Νάξου με αυτό της Σύρου.

Να παρθεί πίσω ο νέος οργανισμός που αφορά το ΓΝ-ΚΥ Νάξου και να υιοθετηθεί ως ελάχιστος οργανισμός η πρόταση της Διοίκησης των ΓΝ Σύρου  και ΓΝ-ΚΥ Νάξου.

Άμεση στελέχωση του ΓΝ-Κέντρου Υγείας Νάξου και του ΚΥ Αμοργού με τις απαραίτητες ιατρικές ειδικότητες και το λοιπό νοσηλευτικό, παραϊατρικό και βοηθητικό προσωπικό (μόνιμοι, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης) ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται πλήρως στις σύγχρονες ανάγκες των κατοίκων των νησιών.

Να αναπτυχθούν, εξοπλιστούν και στελεχωθούν κλινικές και μονάδες αναγκαίες, που θα ανταποκρίνονται στις αυξημένες ανάγκες ιατρικών παροχών του λαού της Νάξου και των γύρω νησιών, δεδομένης της ιδιαιτερότητας και των δυσκολιών που υπάρχουν ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες.

Να μη γίνει καμιά απόλυση - μετακίνηση προσωπικού. Κανένας εργαζόμενος σε εφεδρεία.

Να σταματήσει κάθε πληρωμή από τους ασθενείς που προσέρχονται να εξεταστούν στα τακτικά και επείγοντα ιατρεία ή και για εξετάσεις στα εργαστήρια των νοσοκομείων ή και για αναγκαίες θεραπείες, επεμβάσεις, νοσηλεία είτε είναι ασφαλισμένοι είτε ανασφάλιστοι, Έλληνες ή μετανάστες.

Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης επισημαίνει:

«Προς τον Υπουργό Υγείας

Θέμα: Όχι στη συγχώνευση του Νοσοκομείου - Κέντρου Υγείας Νάξου με το Νοσοκομείο Σύρου.

Τα μέτρα που παίρνονται στο χώρο της Υγείας δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, υλοποιώντας την πολιτική που συνδιαμόρφωσε με την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ για την Υγεία (όπως και για την Παιδεία και Πρόνοια), την αντιμετωπίζει σαν κόστος και ως εμπόρευμα, πηγή κέρδους του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στο χώρο και τους ασθενείς και τις οικογένειές τους ως πελάτες.

Έτσι, με την απαράδεκτη απόφασή της να συγχωνεύσει το Νοσοκομείο - Κέντρο Υγείας Νάξου με το Νοσοκομείο Σύρου, ανοίγει το δρόμο για κλείσιμο τμημάτων και μετακινήσεις προσωπικού από νησί σε νησί και στρώνει το έδαφος για το προχώρημα της εφεδρείας και των απολύσεων.

Στο Νοσοκομείο - Κέντρο Υγείας Νάξου σήμερα ανήκουν οι παρακάτω μονάδες Υγείας:

·         Έξι Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία: Φιλωτίου, Κορώνου στη Νάξο, Δονούσας, Ηρακλειάς, Κουφονησίων, Σχοινούσας στις Μικρές Κυκλάδες.

·         Πέντε Περιφερειακά Ιατρεία στη Νάξο: Χαλκείου, Απειράνθου, Βίβλου, Κορωνίδας, Μελάνων.

·         Το ΚΥ Αμοργού που έχει και 1 Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο στην Αιγιάλη και 2 Περιφερειακά Ιατρεία, της Αρκεσίνης και των Καταπόλων.

Το ΓΝ-ΚΥ Νάξου εξυπηρετεί το νησί της Νάξου με 20.000 κατοίκους περίπου και 30 χωριά και οικισμούς, τα 4 νησιά των Μικρών Κυκλάδων, την Αμοργό.

Το ιατρικό προσωπικό που σήμερα εργάζεται στο Νοσοκομείο Νάξου είναι:

Μόνιμο προσωπικό: 1 γιατρός ειδικός γενικής ιατρικής, 3 παθολόγοι, 1 παιδίατρος, 1 οδοντίατρος, 1 μικροβιολόγος, 1 κυτταρολόγος, 2 ορθοπεδικοί, 1 καρδιολόγος, 1 ακτινολόγος, 2 χειρούργοι, 1 γυναικολόγος που τώρα βρίσκεται σε άδεια άνευ αποδοχών, 1 γενικής ιατρικής στο Περιφερειακό Ιατρείο Κορωνίδας.

Επικουρικοί ιατροί: 1 ορθοπεδικός, 1 ακτινολόγος.

Δεν υπάρχει οφθαλμίατρος, γιατρός για την αιμοδοσία, αναισθησιολόγος, νεφρολόγοι και πολλές ακόμα ειδικότητες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τεθούν σε λειτουργία όλα τα τμήματα. Οι εφημερίες είναι κατά κύριο λόγο ετοιμότητας, βγαίνουν με τους αγροτικούς γιατρούς, οι ανάγκες καλύπτονται με συνεχείς μετακινήσεις προσωπικού σε διάφορα πόστα, όλων των ειδών, τα Περιφερειακά Ιατρεία μένουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς αγροτικούς γιατρούς, το δε νοσηλευτικό προσωπικό δεν καλύπτει παρά ελάχιστα από αυτά.

Στο ΚΥ Αμοργού υπάρχει μόνο 1 οδοντίατρος και 1 αγροτικός, που με μόνο εφόδιο τα ακουστικά του προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων της Αμοργού.

Αποτέλεσμα της υπάρχουσας κατάστασης στον τομέα Υγείας στη Νάξο και του υποβιβασμού της νοσοκομειακής περίθαλψης στη Νάξο και τα γύρω νησιά είναι το 2012 να έχουν γίνει 313 περίπου διακομιδές (με πλωτά μέσα και αεροκομιδές) προς το Νοσοκομείο Σύρου, αν και εφόσον έχει ακτοπλοϊκή συγκοινωνία ή το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες και μάλιστα με πλωτά μέσα που είναι ουσιαστικά καΐκια, ή στην Αθήνα. Από δε το ΚΥ Αμοργού γίνονται περίπου 50 ετησίως, χωρίς να έχει μάλιστα οδηγό ασθενοφόρου.

Είκοσι ένας (21) νεφροπαθείς από τη Νάξο αναγκάζονται να μετακομίζουν ή να μετακινούνται στη Σύρο ή στην Αθήνα γιατί δε λειτουργεί η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού.

Με το νέο οργανισμό, ουσιαστικά το ΓΝ-ΚΥ Νάξου θα είναι αδύνατον να λειτουργήσει, αφού το προσωπικό μειώνεται δραματικά, υπάρχουν θέσεις υπηρετούντων γιατρών που καταργούνται, παρότι σήμερα υπάρχουν ακόμα μεγαλύτερες ανάγκες και η επιστήμη έχει προχωρήσει. Ενδεικτικό είναι ότι η Ιατρική Υπηρεσία στελεχώνεται μόνο από 19 θέσεις ειδικευμένων γιατρών ΕΣΥ, ενώ ο παλιότερος οργανισμός (που σε καμία περίπτωση δεν κάλυπτε τις ανάγκες) περιλάμβανε 46 θέσεις.

Έτσι ενδεικτικά αναφέρουμε:

·         Στον Παθολογικό τομέα ενώ υπάρχει η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού δεν στελεχώνεται από ιατρούς Νεφρολόγους.

·         Στο Καρδιολογικό του Παθολογικού τομέα πρέπει να συσταθεί Μονάδα Εμφραγμάτων.

·         Στον χειρουργικό τομέα υπάρχουν μόνο δύο τμήματα το Ορθοπεδικό μετατρέπεται σε ιατρείο. Ενώ το Μαιευτικό-Γυναικολογικό γίνεται ιατρείο.

·         Στον εργαστηριακό τομέα ενώ υπάρχει τμήμα αιμοδοσίας δεν στελεχώνεται από ιατρικό προσωπικό.

·         Όσον αφορά το νοσηλευτικό προσωπικό παρότι υπάρχει ανάγκη για τουλάχιστον 30 θέσεις, ο παλιός οργανισμός όριζε 15 και ο νέος ορίζει 14!!!

·         Παρόμοια είναι η κατάσταση όσον αφορά το παραϊατρικό, το προσωπικό κλάδων Υγείας και το διοικητικό προσωπικό.

Οι επιπτώσεις για τους κατοίκους της Νάξου και των γύρω νησιών θα είναι εγκληματικές, αφού πλήθος ασθενών δεν θα καλύπτονται και θα μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο οι ήδη τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και υγειονομικό υλικό.

Η εξέλιξη αυτή (συγχώνευση), πέρα από τις τραγικές συνέπειες για τους κατοίκους των νησιών, αποσκοπεί στη στήριξη της επιχειρηματικής δράσης από τους ιδιώτες στο χώρο της Υγείας και ταυτόχρονα στην οικονομική αιμορραγία των νησιωτών, αφού θα είναι αναγκασμένοι είτε να καταφεύγουν στους ιδιώτες γιατρούς, είτε να ταξιδεύουν για την Αθήνα, υπομένοντας, αυτοί και οι οικογένειές τους, τεράστια ταλαιπωρία και οικονομική επιβάρυνση.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός:

1.      Αν θα ακυρώσει άμεσα τη συγχώνευση του Νοσοκομείου - Κέντρου Υγείας Νάξου με αυτό της Σύρου.

2.      Να παρθεί πίσω ο νέος οργανισμός που αφορά το ΓΝ-ΚΥ Νάξου και να υιοθετηθεί ως ελάχιστος οργανισμός η πρόταση της Διοίκησης των ΓΝ Σύρου και ΓΝ-ΚΥ Νάξου.

3.      Άμεση στελέχωση του ΓΝ-Κέντρου Υγείας Νάξου και του ΚΥ Αμοργού με τις απαραίτητες ιατρικές ειδικότητες και το λοιπό νοσηλευτικό, παραϊατρικό και βοηθητικό προσωπικό (μόνιμοι, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης), ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται πλήρως στις σύγχρονες ανάγκες των κατοίκων των νησιών.

4.      Να αναπτυχθούν, εξοπλιστούν και στελεχωθούν κλινικές και μονάδες αναγκαίες, που θα ανταποκρίνονται στις αυξημένες ανάγκες ιατρικών παροχών του λαού της Νάξου και των γύρω νησιών, δεδομένης της ιδιαιτερότητας και των δυσκολιών που υπάρχουν ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες.

5.      Να μη γίνει καμιά απόλυση - μετακίνηση προσωπικού. Κανένας εργαζόμενος σε εφεδρεία.

6.      Να σταματήσει κάθε πληρωμή από τους ασθενείς που προσέρχονται να εξεταστούν στα τακτικά και επείγοντα ιατρεία ή και για εξετάσεις στα εργαστήρια των νοσοκομείων ή και για αναγκαίες θεραπείες, επεμβάσεις, νοσηλεία είτε είναι ασφαλισμένοι είτε ανασφάλιστοι, Έλληνες ή μετανάστες.

Οι βουλευτές Διαμάντω Μανωλάκου, Γιάννης Γκιόκας, Χρήστος Κατσώτης, Γιώργος Λαμπρούλης».