Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Γυάρος : το θανατονήσι

Στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, η Γυάρος συνδέθηκε με εποχές πολιτικής καταπίεσης. Το 1947 κατασκευάστηκε και η φυλακή της Γυάρου, η οποία με υπουργική απόφαση του 2001 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο. Το 1947 ξεκίνησαν οι πρώτες οικοδομικές εργασίες στο νησί που περιλάμβαναν εκβραχισμούς και διαμορφώσεις του εδάφους, διάνοιξη δρόμων, κτίσιμο ειδικών κτιρίων φυλακών, αποθηκών, κατοικιών φυλάκων, πυροβολείων, κ.α. Σε πέντε όρμους του νησιού δημιουργήθηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στον πρώτο όρμο το 1950 βρισκόταν 5.500 κρατούμενοι, στον δεύτερο 1.500, στον τρίτο 990, στον τέταρτο 2.000 και στον πέμπτο 300 κρατούμενοι. Εκτός από τους πολιτικούς κρατούμενους, πολιτικοί και θρησκευτικοί κρατούμενοι εξέτισαν ποινές εξορίας στη φυλακή της Γυάρου ως αντιρρησίες συνείδησης. Η χρήση του ως τόπου εξορίας και φυλάκισης έγινε κυρίως στα διαστήματα 1947-1952, 1955-1961 και  1967-1974.

Την περίοδο 1947-1952 πέρασαν από τη Γυάρο, έναν από τους χειρότερους τόπους εξορίας, συνολικά 14.500 πολίτες καταδικασμένοι από Έκτακτα Στρατοδικεία. Οι κρατούμενοι αυτοί άρχισαν να κτίζουν με καταναγκαστική εργασία τα κτήρια των φυλακών.  Η Γυάρος παρέμεινε τόπος περιορισμού των πολιτικών κρατουμένων μέχρι το 1961. Στη συνέχεια τα κτίρια παραδόθηκαν στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού για να τα χρησιμοποιήσει σαν αποθήκες. Τότε η περιοχή  γύρω από το νησί χαρακτηρίστηκε απαγορευμένη.
Την περίοδο 1947-1952 πέρασαν από τη Γυάρο, έναν από τους χειρότερους τόπους εξορίας, συνολικά 14.500 πολίτες καταδικασμένοι από Έκτακτα Στρατοδικεία. Οι κρατούμενοι αυτοί άρχισαν να κτίζουν με καταναγκαστική εργασία τα κτήρια των φυλακών.  Η Γυάρος παρέμεινε τόπος περιορισμού των πολιτικών κρατουμένων μέχρι το 1961. Στη συνέχεια τα κτίρια παραδόθηκαν στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού για να τα χρησιμοποιήσει σαν αποθήκες. Τότε η περιοχή  γύρω από το νησί χαρακτηρίστηκε απαγορευμένη.

Με την εγκαθίδρυση του στρατιωτικοφασιστικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου του 1967, η Γυάρος ξανα λειτούργησε για τον εκτοπισμό χιλιάδων αντιπάλων του καθεστώτος. Οι τελευταίοι κρατούμενοι εγκατέλειψαν το νησί τον Ιούλιο του 1974, μετά την πολιτική αλλαγή. Την περίοδο 1947-1952 πέρασαν από τη Γυάρο, έναν από τους χειρότερους τόπους εξορίας, συνολικά 14.500 πολίτες καταδικασμένοι από Έκτακτα Στρατοδικεία. Οι κρατούμενοι αυτοί άρχισαν να κτίζουν με καταναγκαστική εργασία τα κτήρια των φυλακών.
Οι κρατούμενοι ζούσαν σε συνθήκες πειθαρχημένης διαβίωσης, που δεν διέφεραν ουσιαστικά από τη διαβίωση των φυλακισμένων, μολονότι κανείς τους δεν είχε καμιά καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου εις βάρος του. Μολονότι, κατά τη διάρκεια της κράτησής τους, δε σημειώθηκαν οι βιαιοπραγίες και οι βασανισμοί της περιόδου του Εμφύλιου Πολέμου, οι κρατούμενοι υπέφεραν από τη στενότητα του χώρου, την έλλειψη νερού και το κακό σιτηρέσιο. 
Η διεθνής κατακραυγή αλλά και η απόπειρα της χούντας να προχωρήσει σε κάποιον επιφανειακό εκδημοκρατισμό του καθεστώτος της, την οδήγησαν, το καλοκαίρι του 1973, στην κατάργηση του στρατοπέδου και την απόλυση των κρατουμένων. H ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Iωαννίδη είχε συνέπεια να χρησιμοποιηθεί και πάλι η Γυάρος σαν φυλακή για 44 πολιτικούς κρατούμενους, από τον Φεβρουάριο του 1974 και ως την πτώση της χούντας. 
Μαρτυρία: «Είµαστε φυλακισμένοι επάνω στη γη και δέσμιοι ενός γήινου σώματος. Θα πεθάνω, αλλά πρέπει γι’ αυτό να πεθάνω βογκώντας; Θα φυλακισθώ. Αλλά πρέπει γι’ αυτό να θρηνολογώ; Θα εξοριστώ. Αλλά ποιος µπορεί να µε εµποδίσει να φύγω χαμογελώντας, εύθυμος και ήρεμος; 
-Πες μου το µυστικό. 
-Δεν το λέω, γιατί αυτό εξαρτάται από τη θέλησή μου. 
-Θα σε ρίξω τότε στα σίδερα. 
-Άνθρωπε, τι λες; Εμένα; Μόνο το πόδι μου µπορείς να αλυσοδέσεις. Τη θέλησή μου 
ούτε ο Δίας μπορεί να καταβάλει. 
-Θα σε φυλακίσω. 
-Το καημένο μου κορμί, εννοείς. 
-Θα σε αποκεφαλίσω. 
-Πότε εγώ δήλωσα πως μονάχα ο δικός μου τράχηλος δεν μπορεί να κοπεί; 
Αυτές είναι οι σκέψεις που πρέπει να κάνει ένας φιλόσοφος, αυτά πρέπει να γράφει κάθε μέρα, σ’ αυτά πρέπει να γυμνάζεται».  Έχουν  γραφτεί αρκετά. Όμως, όσα και να γραφούν, δεν μπορούν να περιγράψουν την πραγματικότητα, την πρωτοφανή βαρβαρότητα που βίωσαν οι περισσότεροι από 18.500 κρατούμενοι που πέρασαν από εκεί, την πρώτη περίοδο, 1947 -1954, και χιλιάδες πολλές ακόμα στις επόμενες περιόδους, που το καταραμένο αυτό νησί χρησιμοποιήθηκε από τις κυβερνήσεις της άρχουσας τάξης, δεξιές και κεντρώες, και τη χούντα αργότερα, σαν τόπος εξορίας των αγωνιστών της δημοκρατίας. Κι αυτό, σε μια προσπάθεια, με την απομόνωση από τον άλλο κόσμο και με τη χρησιμοποίηση κάθε μεθόδου βασανισμών, πείνας και εξαθλίωσης, με στόχο να «σπάσουν» ψυχολογικά τους αγωνιστές. Η Γυάρος, που, πλέον, αποτελεί ιστορικό τόπο μνήμης, λειτούργησε σε τρεις περιόδους, από τις οποίες την πρώτη, την πιο τραγική, 1947-1953, χρησιμοποιήθηκε, στην κυριολεξία, σαν τάφος για χιλιάδες αγωνιστές αντιστασιακούς της απελευθέρωσης της πατρίδας από το Γερμανό κατακτητή. Ακολούθησε η δεύτερη περίοδος, 1954 -1961, όπου, επίσης, μαρτύρησαν χιλιάδες αγωνιστές, κομμουνιστές, δημοκράτες, ενώ για τρίτη φορά το νησί, και η προηγούμενη υποδομή που φτιάχτηκε με τα χέρια των πολιτικών κρατούμενων της πρώτης περιόδου, χρησιμοποιήθηκε σαν τόπος εξορίας την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών, 1967-'68 και 1973-'74. […]
Η επιλογή του χώρου (από τα πρώτα χρόνια «αξιοποίησής» του) γίνεται μετά από επισκέψεις σε πολλά νησιά, κυρίως ερημονήσια. Την οργάνωση μιας τέτοιας φυλακής - εξορίας, έχει αναλάβει ένας Άγγλος ειδικός, που έμεινε στην ιστορία, ως «Κουλοχέρης» - έτσι τον ονόμασαν οι πολιτικοί κρατούμενοι, γιατί είχε το ένα χέρι του κομμένο. Αυτός αποφάνθηκε πως το νησί - φυλακή που χρειάζεται το καθεστώς είναι η Γιούρα, ως ο πιο πρόσφορος τόπος εξόντωσης των πολιτικών κρατουμένων. Εδώ μπορούσε το καθεστώς, σε συνθήκες πλήρους απομόνωσης των κρατουμένων, να συνδυάσει όλες τις μακάβριες τεχνικές για την εξόντωση, ηθική και φυσική, των επικίνδυνων κομμουνιστών, των πολιτικών του αντιπάλων, «εν κρυπτώ και παραβύστω». Έτσι, αποφασίστηκε να ιδρυθεί το στρατόπεδο, και αρχίζουν να στέλνουν, απ' όλη την Ελλάδα, πολιτικούς κρατούμενους. Διατάσσονται όλες οι φυλακές του κράτους να στείλουν τους κρατούμενούς τους στη Γιούρα. Αρχικά, υπάρχει πρόγραμμα για 10.000. Αδειάζουν κυριολεχτικά πολλές φυλακές του κράτους, που έρχονται στη Γιούρα, όχι μόνον με τους κρατούμενούς τους, αλλά και το προσωπικό τους, τα βιβλία τους, τα έπιπλά τους (φυλακές Καλαμών, Θεσσαλονίκης, Αθηνών κλπ). Παρ' όλο που, απ' την πρώτη μέρα της ίδρυσής της, η Γυάρος ονομάζεται «εγκληματική φυλακή» και θα 'πρεπε, συνεπώς, να περιλάβει μόνο βαρυποινίτες καταδίκους, ωστόσο στέλνουν κάθε είδους κρατούμενο: Θανατοποινίτες, κατάδικους σ' εγκληματικές ποινές, ελαφροποινίτες κι υπόδικους ακόμα. Υγιείς και άρρωστους (απ' τ' αναρρωτήρια των φυλακών κι απ' τη «Σωτηρία»). Άντρες, γέρους και παιδιά 12, 13 χρονών από τη Ρούμελη - υπόδικα!). Η τύχη όλων αυτών των ανθρώπων φανερώνεται από την πρώτη στιγμή. Σταμάτημα της επαφής απ' όλο τον κόσμο. Ολοκληρωτική απομόνωση. Μ' αυτό τον τρόπο: Οι κατάδικοι δεν μπορούν κανένα ένδικο μέσο ν' ασκήσουν. Οι υπόδικοι με κανένα τρόπο δεν μπορούν να φροντίσουν την υπόθεσή τους. Μένουν έτσι μήνες, χρόνια υπόδικοι, υποφέρουν τόσα, ώσπου, κάποτε, τυχαία, θα τους αρπάξουν για δίκη ή θα τους κοινοποιήσουν ένα βούλευμα απαλλαχτικό - άπειρες φορές έγινε κι αυτό (αφού ρημάχτηκαν 1-2 χρόνια στη Γιούρα)!  Όσο για τους θανατοποινίτες - είναι τόσο βαρύ το δράμα τους... Δεν ξέρουν τίποτα για την πορεία της υπόθεσής τους: Αλληλογραφία σπάνια - κι αν φτάσει ποτέ στον προορισμό της. Αίτηση χάριτος αδύνατο να γίνει στη Γιούρα. Έπειτα, πού καιρός ν' ασχοληθείς με τέτοια, όταν ολημερίς σέρνεσαι στη δουλειά, βασανίζεσαι, προσπαθείς να σωθείς από την άμεση καθημερινή απειλή της ζωής σου; Κυρίως, όμως, δεν κάνει ο θανατοποινίτης καμιά ενέργεια στη Διεύθυνση, γιατί αλίμονό σου αν μάθει η Διεύθυνση ή κανένας φύλακας ότι είσαι δικασμένος σε θάνατο και ζητάς και ρέστα: θα κακοποιηθείς σε τέτοιο βαθμό, που ίσως δε θα ζήσεις... 
[Σε άλλο άρθρο διαβάζουμε, πάντα για τις συνθήκες κράτησης και επιβίωσης στο Νησί…]  Έτσι απομονωμένη η Γυάρος από τον άλλο κόσμο, ήταν ο ιδανικότερος τόπος για να μπορούν να βασανίζουν, χωρίς ν' ακούγονται οι φωνές των βασανισθέντων κρατουμένων, και να μην μπορούν οι τελευταίοι να ασκήσουν ακόμη και κανένα ένδικο μέσο.
Στα τρία πρώτα χρόνια, όπως αποκαλύπτουν οι ίδιοι με τα σημειώματα που αποτέλεσαν τη βάση για την έκδοση του βιβλίου «ΓΙΟΥΡΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟΝΗΣΙ», και με υπομνήματα που κατάφεραν να στείλουν προς διεθνείς οργανισμούς, στον ΟΗΕ και τον ΕΣ κλπ., οι πολιτικοί κρατούμενοι στη Γυάρο, στο θανατονήσι - το Νταχάου της Αμερικανοκρατίας, ζήσαν σε μια φρίκη, σε μια κόλαση, μέσα στο αίμα και στο θάνατο. Με ατέλειωτα βασανιστήρια μέσα σε μια ολοκληρωτική απομόνωση απ' όλο τον κόσμο, τσακίστηκαν από στερήσεις, πείνα, αγρύπνια, δίψα. Η φυματίωση, κατά κύριο λόγο, θέριζε, ξεπερνώντας το 60-70% του συνόλου των συντρόφων μας. 
Μικρό απόσπασμα από την μαρτυρία μια γυναίκας εξόριστης στη Γυάρο. 
Η Χρυσούλα Γκόγκογλου, η οποία έμεινε σχεδόν όλο το 1968 στη Γυάρο, ήταν μια από τις 300 γυναίκες κρατούμενες, που πέρασαν από αυτό το κάτεργο. 
Όπως είπε η Χρ. Γκόγκογλου, πολλές από αυτές τις γυναίκες τις συλλάβανε προληπτικά, και άλλες, αργότερα, για την αντιδικτατορική τους δράση. Ανάμεσα σ' αυτές, ήτανε μάνες με μωρά, μητέρες με μικρά παιδιά, που τ' άφησαν μόνα τους στο σπίτι και την προστασία των συγγενών και της γειτονιάς, γιατί -σε μερικές περιπτώσεις- ήταν και ο πατέρας στην εξορία. 
Κατακρατούσαν ακόμα και τα γράμματα Οι άνθρωποι της χούντας δε συγκινούνταν σε κανένα δράμα. Αντίθετα, προσπαθούσαν να κάνουν πιο σκληρή και απάνθρωπη τη ζωή των κρατουμένων. «Κατακρατούσαν τα γράμματά μας, είπε η Χρ. Γκόγκογλου, το μόνο μέσο επικοινωνίας με τις οικογένειές μας. Το γράμμα με την κακή είδηση, το θάνατο, την αρρώστια έφτανε στα χέρια μας. Ένιωθαν ευχαρίστηση, όταν μας ανήγγελλαν τέτοιες ειδήσεις, ενώ, αντίθετα, τα χαρούμενα γράμματά μας καταστρέφονταν, τα πετούσαν στη θάλασσα».
Φωτογραφικό υλικό: 
Πληροφορίες από: lamprakides.gr

ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΥΡΟΥ Όχι στη συρρίκνωση του νοσοκομείου Σύρου



Ο υποψήφιος Δήμαρχος Σύρου-Ερμούπολης Νικόλας Καΐλης.
Σε συνέχεια των συναντήσεων της Λαϊκής Συσπείρωσης με τους φορείς του Νοσοκομείου Σύρου, για τα προβλήματα στο χώρο της Υγείας, πραγματοποιήθηκε, την Τετάρτη 26 Μάρτη 2014, συνάντηση αντιπροσωπείας της Λαϊκής Συσπείρωσης, επικεφαλής της οποίας ήταν ο υποψήφιος Δήμαρχος Σύρου-Ερμούπολης, Νικόλας Καΐλης, με τον κ. Λημναίο Αλέξανδρο, μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείου Σύρου καθώς και με αντιπροσωπεία του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Σύρου που αποτελούταν από τους κ.κ. Καλογεράκη Κατερίνα, Καμπάνη  Άννα, Μαρώτη Αντώνη και Δεναξά Πολύκαρπο.
Στις συναντήσεις αναδείχτηκαν ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία του Νοσοκομείου, όπως η μείωση της  χρηματοδότησης και οι  ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό.
Από την πλευρά της Λαϊκής Συσπείρωσης τονίστηκε η ανάγκη το ζήτημα της Υγείας να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης και πάλης σε κάθε σωματείο και φορέα του νησιού, να αγκαλιαστεί από κάθε εργαζόμενο, γιατί η Υγεία δεν είναι ατομική ευθύνη του καθενός. Είναι κοινωνικό αγαθό και θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας για υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, στις οποίες να έχει πρόσβαση ο κάθε εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος, τα παιδιά, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση.
Στόχος της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι να διεκδικήσει και να αναδείξει στο λαό την ανάγκη για αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Υγείας για όλους, με το κράτος να καλύπτει πλήρως τις δαπάνες λειτουργίας των Νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας. Να αναπτυχθεί ένα σύστημα υγείας με πυλώνα την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, μακριά από κάθε είδους ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα και χαράτσωμα των ασθενών.
Αναδείχτηκε η ανάγκη για προσλήψεις μόνιμου και ειδικευμένου προσωπικού, με σταθερές σχέσεις εργασίας που θα καλύψει τις ανάγκες του Νοσοκομείου, ώστε να εξαλειφθούν φαινόμενα όπως οι αυξημένες υπερωρίες και βάρδιες «νύχτα-πρωί», καθώς και η ανάγκη για επαρκή κρατική χρηματοδότηση για την κάλυψη των αναγκών του Νοσοκομείου.
Στις συζητήσεις που έγιναν, τονίστηκε ότι η Λαϊκή Συσπείρωση, θα είναι ενάντια σε κάθε προσπάθεια κατάργησης ή συρρίκνωσης του Νοσοκομείου Σύρου όπως και σε κάθε προσπάθεια υποβάθμισης των Δημόσιων Υπηρεσιών Υγείας.
Τέλος, η Λαϊκή Συσπείρωση δεσμεύτηκε στην ανάδειξη των προβλημάτων του Νοσοκομείου Σύρου και μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, καθώς ο Δήμος δεν μπορεί να μένει αμέτοχος σε ζητήματα όπως τα οποία αφορούν όλους τους πολίτες, αλλά και μέσα από κινηματικές διαδικασίες, ώστε η υπόθεση της Υγείας να βγει από το χώρο του Νοσοκομείου και να γίνει υπόθεση όλων μας.

Παρουσίαση της υποψήφιας χωρικής αντιπεριφερειάρχη Κυκλάδων Άννας Μαυρουδή



Παρουσία φίλων και μελών της «Νησιωτικής Ανατροπής», παρουσιάστηκαν τη Δευτέρα το βράδυ στην αίθουσα συνεδριάσεων του Επιμελητηρίου Κυκλάδων στη Σύρο, οι θέσεις του περιφερειακού συνδιασμού με επικεφαλής τον κ. Μπενέτο Σπύρου.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με την επίσημη παρουσίαση της Χωρικής Αντιπεριφερειάρχη Κυκλάδων, κ. Άννας Μαυρουδή, η οποία κατάγεται από την Κέα και είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Κυκλάδων απηύθυναν χαιρετισμό ο βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Νίκος Συρμαλένιος, αλλά και ο δήμαρχος Άνδρου κ. Γιάννης Γλυνός, που παρακολούθησαν την παρουσίαση της παράταξης.
«Νιώθω περήφανος που η Άννα Μαυρουδή είναι στο “τιμόνι” του Αντιπεριφερειάρχη Κυκλάδων», τόνισε ο κ. Νίκος Συρμαλένιος, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε ότι  χρειάζονται και κάποιες τομές, όπως η συγκεκριμένη απόφαση, που αφορά στο πρόσωπο της υποψήφιας αντιπεριφερειάρχη. Ήρθε η ώρα νεότεροι να αναλάβουν τα ηνία για να κάνουμε τη “Νησιωτική Ανατροπή”. Όλοι μαζί πρέπει να στηρίξουμε, ξεκινώντας σήμερα από τη Σύρο, τη «Νησιωτική Ανατροπή» και να αποδείξουμε, ότι δε θα ανεχτούμε άλλο την κατάσταση που δημιούργησαν αυτοί που κυβερνούν τόσα χρόνια».
«Είναι τιμητικό κι ευχάριστο που έχουμε ένα νέο παιδί στη θέση του χωρικού αντιπεριφερειάρχη» σημείωσε ο Δήμαρχος Άνδρου, κ. Γιάννης Γλυνός αναφερόμενος στην κ. Άννα Μαυρουδή, τονίζοντας επιπλέον πως, «έχει έρθει η στιγμή να αναδείξουμε νέα στελέχη της Αυτοδιοίκησης. Πιστεύω ότι το ταξίδι θα είναι καλό και το αποτέλεσμα του ταξιδιού ακόμη καλύτερο».
Να σημειωθεί ότι χαιρετισμό και μήνυμα στήριξης απέστειλαν τόσο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δωδεκανήσου κ. Γάκης, όσο και ο Ευρωβουλευτής, Κρίτωνας Αρσένης.
«Οι εκλογές του Μαΐου 2014 είναι μια πολιτική – αυτοδιοικητική μάχη για την ελπίδα και την αλλαγή. Σε αυτή τη συγκυρία θα πάμε με αισιοδοξία και έμπνευση για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ, αλλά χωρίς κανένα εφησυχασμό. Η μάχη αυτή θα είναι δύσκολη και γι’ αυτό θα χρειαστεί να τη δώσουμε με συλλογικότητα, με την αίσθηση της ευθύνης που μας αναλογεί, με γενικό προσκλητήριο στα νησιωτικά κοινωνικά στρώματα, σε όλες τις γενιές των πολιτών. Και στη μάχη αυτή, κανείς δεν περισσεύει», σημείωσε ο κ. Δημήτρης Γάκης μεταξύ άλλων.
«Χαιρετίζω και στηρίζω τη Νησιωτική Ανατροπή και την υποψηφιότητα του Μπενέτου Σπύρου για την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Όλοι εμείς που έχουμε εργαστεί για την αειφόρο ανάπτυξη στα νησιά του Αιγαίου, αναγνωρίζουμε στην πράξη το ουσιαστικό έργο που έχει κάνει ο Μπενέτος Σπύρος για το νησί του», ανέφερε μεταξύ άλλων στο μήνυμά του ο κ. Κρίτων Αρσένης.
Τον χαιρετισμό των Οικολόγων Πράσινων, που συμμετέχουν και στηρίζουν την Νησιωτική Ανατροπή, μετέφερε στην εκδήλωση η Χριστίνα Ευθυμιάτου Καρυστιναίου, μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων και υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος στη Νάξο, η οποία ανέλυσε τη σημασία που έχει το ενωτικό εγχείρημα για την υλοποίηση των στόχων και των μέχρι σήμερα προσπαθειών, όλων των συμμετεχόντων, αλλά και για μια ουσιαστική αλλαγή της λειτουργίας της Περιφέρειας, που θα ανταποκρίνεται στο θεσμικό της ρόλο, αλλά και στις κρίσιμες απαιτήσεις της εποχής μας.
«Ως ένα πρωτόγνωρο πείραμα» χαρακτήρισε τη δημιουργία της “Νησιωτικής Ανατροπής” η υποψήφια Χωρική Αντιπεριφερειάρχης Κυκλάδων, Άννα Μαυρουδή, τονίζοντας πως «είναι μία παράταξη που πρωτίστως πιστεύει πραγματικά στην Αυτοδιοίκηση» και την οποία «στηρίζουν αρκετοί πολιτικοί χώροι. Το ζητούμενο στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση είναι να κατανοήσει ο κάθε πολίτης και συνολικά οι νησιώτικες κοινωνίες τι Αυτοδιοίκηση έχουν ανάγκη. Βιώνουμε ως κοινωνία την ήττα των αξιών, η ψήφος των πολιτών πρέπει να αφορά στα προβλήματα των νησιών».
Ο επικεφαλής της παράταξης, Μπενέτος Σπύρου, επανέλαβε ότι τα νησιά βρίσκονται σε ένα μόνιμο μνημόνιο από την αρχή της ύπαρξής τους, με την κεντρική διοίκηση να μην επιθυμεί πραγματικά την αποκέντρωση και την περιφερειακή ανάπτυξη, αλλά και τα κόμματα να μην σέβονται την αυτονομία των θεσμών των τοπικών κοινωνιών. «Πρέπει να σταματήσουμε να είμαστε πελάτες και να γίνουμε σκεπτόμενοι πολίτες. Να επαναφέρουμε την πολιτική ως αξία στην κοινωνία. Δεν έχουμε το δικαίωμα να μην ενεργοποιηθούμε και να μην επαναφέρουμε τον τόπο μας στη σωστή ρότα. Να μην αφήσουμε την πατρίδα μας να πέσει στα χέρια άλλων […] Μόνο με ανατροπές έχουμε αλλαγές».

Άννα Μαυρουδή - Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατάγεται από την Κέα (Τζια), όπου έζησε για αρκετά χρόνια. Υπηρέτησε εκεί ως καθηγήτρια Αγγλικής στο Γυμνάσιο-Τάξεις Λυκείου Κέας και μετέπειτα ως διευθύντρια στο Επαγγελματικό Λύκειο. Έχει επίσης εργαστεί και ως ελεύθερη επαγγελματίας, κάνοντας διερμηνεία και μεταφράσεις.
Σπούδασε στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές της στο Ηνωμένο Βασίλειο στα πανεπιστήμια του Manchester και του Surrey, όπου απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις Πολιτισμικές Σπουδές και στη Θεωρία Κριτικής.
Παρακολούθησε εξειδικευμένα προγράμματα στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης στα αντικείμενα «Δημόσια Διοίκηση και Ευπαθείς Κοινωνικές Ομάδες», «Σχεδιασμός και Διαχείριση Συγχρηματοδοτούμενων Πράξεων» και σε «Ζητήματα που αφορούν τη νέα προγραμματική περίοδο Ευρώπη 2014-2020».
Στα επιστημονικά της ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται οι ευρωπαϊκές πολιτικές εκπαίδευσης και κατάρτισης και συμμετέχει ως συνεργάτιδα σε προγράμματα Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Ενηλίκων. Ασχολείται με ζητήματα ισότητας των φύλων, εκπαιδευτικών ανισοτήτων και πολιτισμικής θεωρίας.
Έχει διατελέσει Γραμματέας της Α΄ ΕΛΜΕ Κυκλάδων και είναι μέλος των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων.
Είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και της Επιτροπής Ελέγχου Κυβερνητικού Έργου Παιδείας. Ήταν υποψήφια νομαρχιακή σύμβουλος το 2006 με την Συν-Κυκλαδική, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος το 2010 στην περιφερειακή ενότητα Κέας-Κύθνου με τους Πολίτες Κόντρα στον Καιρό και υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις Κυκλάδες το 2012.

Δώδεκα πλήγματα στο θαλάσσιο τουρισμό




του Νίκου Συρμαλένιου

Όχι ένα, αλλά δώδεκα πολύ σοβαρά πλήγματα στο θαλάσσιο τουρισμό θεσμοθετούνται με το νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, του οποίου η συζήτηση άρχισε στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι το νομοσχέδιο το οποίο έρχεται μετά από «40 κύματα» και από πολλούς Υπουργούς Ναυτιλίας, είναι απαράδεκτο, γιατί:
1.Καταργεί το cabotage, χαρίζοντας στην κυριολεξία τις ελληνικές θάλασσες σε κράτη τρίτων χωρών, που μπορούν χωρίς καμία υποχρέωση να δραστηριοποιούνται επαγγελματικά, όλο το χρόνο. Σε αντίθεση με αυτό που ισχύει μέχρι σήμερα, σκάφη με σημαίες τρίτων χωρών ή ιδιωτικά, που δεν μπορούσαν να ναυλωθούν για κρουαζιέρες, τα σκάφη αναψυχής ανεξαρτήτως σημαίας μπορούν να κάνουν ναύλους στην Ελλάδα, και μάλιστα χωρίς να απαιτείται η λήψη άδειας απόπλου, ή η δήλωση κατάπλου σε οπουδήποτε λιμάνι της χώρας. Για τα πλοία αυτά δεν προβλέπεται καν εάν και με ποιο τρόπο, θα εισπράττεται το τέλος παραμονής και πλόων, το οποίο ισχύει για όλα τα άλλα σκάφη.
2. Συνέπεια του πρώτου, το νομοσχέδιο οδηγεί σε λουκέτο πολλές ελληνικές επιχειρήσεις και σε ανεργία πολλούς  περισσότερους εργαζόμενους, στερώντας το ΝΑΤ από σημαντικούς πόρους που θα προέρχονταν από εισφορές. Το πρόσφατο παράδειγμα της άρσης του cabotage στο χώρο της κρουαζιέρας, όχι μόνο δεν επιβεβαίωσε τις εξαγγελίες των τότε κυβερνητικών στελεχών, για τη δήθεν εισροή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στην ελληνική οικονομία, αλλά αντιθέτως οδήγησε μεγάλο αριθμό ελλήνων ναυτικών στην ανεργία. Και οι λίγοι εργαζόμενοι που απέμειναν, απασχολούνται ανασφάλιστοι και χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Ενώ σήμερα, δεν υπάρχει ούτε ένα κρουαζιερόπλοιο με ελληνική σημαία. Το ίδιο πρόκειται να συμβεί και στους χιλιάδες εργαζόμενους στα σκάφη αναψυχής, ενώ θα υπάρξει ραγδαία εγκατάλειψη της ελληνικής σημαίας.
3. Καθιερώνεται για πρώτη φορά το Μητρώο Σκαφών που είναι ένα θετικό βήμα, ώστε να ελέγχονται φορολογικά όλα τα σκάφη αναψυχής, επαγγελματικά και ιδιωτικά, την ίδια στιγμή, όμως, σε διάφορα άλλα σημεία του νομοσχεδίου αφήνονται μικρά και μεγάλα «παράθυρα» φοροδιαφυγής, μέσω εικονικών ναυλώσεων και χαριστικών φορολογικών ρυθμίσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι, με τις καταργούμενες διατάξεις του άρθρου 39, το οποίο είναι το τελευταίο άρθρο, καταργούνται δύο φόροι, ο Ειδικός Φόρος των επαγγελματικών σκαφών αναψυχής, άρθρο 64 του ν. 3842/2010 και ο Φόρος Πολυτελείας των ιδιωτικών σκαφών της περίπτωσης ιγ΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 17 του ν. 3833.
4. Θεσμοθετεί τα σκάφη μέχρι 24 μέτρα να ναυλώνονται χωρίς πλήρωμα και καπετάνιο. Με αυτό καταφέρει καίριο πλήγμα στις μέχρι σήμερα υποχρεωτικές οργανικές συνθέσεις του πληρώματος και δημιουργεί προβλήματα και στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας. Σκάφος 24 μέτρα χωρίς πλήρωμα και καπετάνιο είναι ένα ολόκληρο πλοίο.  Επίσης, προβλέπεται ότι, στα πλοία αναψυχής μέχρι 24 μέτρα, εφόσον προσληφθεί κυβερνήτης, αυτός υπάγεται υποχρεωτικά σε ασφάλιση του ΟΑΕΕ. Εισάγεται, δηλαδή, ο θεσμός του κυβερνήτη με το «μπλοκάκι»  και υποχρεώνει αυτούς τους κυβερνήτες να ασφαλίζονται, πλέον, στον ΟΑΕΕ. Με τον τρόπο αυτό και το ΝΑΤ χάνει σημαντικά έσοδα, αλλά και η ανασφάλιστη εργασία θα αυξηθεί, καθώς ελάχιστοι θα δεχθούν την επιβάρυνση του ΟΑΕΕ για 20 – 30 ημέρες εργασίας το χρόνο.
5. Επιτρέπεται να συναφθεί σύμβαση ολικής ναύλωσης για τα ιδιωτικά πλοία αναψυχής, ιστιοφόρα και μηχανοκίνητα, χωρίς υποχρέωση εκτέλεσης ελάχιστου αριθμού ημερών ναύλωσης. Επιτρέπει, δηλαδή, να δραστηριοποιούνται επαγγελματικά και οι ιδιώτες, τα ιδιωτικά σκάφη και μάλιστα με προνομιακό καθεστώς έναντι των επαγγελματιών. Θα πρέπει να είναι μάλλον σαφές ποιοι είναι οι επαγγελματίες του κλάδου και ποιοι θα είναι οι ιδιώτες του κλάδου του θαλάσσιου τουρισμού.
6. Θεσμοθετεί τη συγχώνευση του Οίκου Ναύτου με το Γραφείο Ευρέσεως Εργασίας (ΓΕΝΕ), παρά τις μέχρι σήμερα δεσμεύσεις των συναρμόδιων Υπουργών, με κίνδυνο να μειωθούν οι παροχές, τη στιγμή που είναι γνωστό ότι η αύξηση της ανεργίας των ναυτικών τα τελευταία χρόνια, από το 2010 έως το 2012, είναι της τάξης του 76%.
7. Με το άρθρο 25 για την καθιέρωση του πλοίου ασφαλείας για τις επείγουσες ανάγκες των νησιών και των νησιωτών, ουσιαστικά, στρέφεται κυρίως κατά του δικαιώματος της απεργίας των ναυτικών, καθώς παρέχει τη δυνατότητα δρομολόγησης, όχι απλώς ενός μόνο πλοίου ασφαλείας, αλλά ολόκληρου προγράμματος εκτάκτων δρομολογίων. Εδώ υπάρχει το ερώτημα. Ρωτάμε, γιατί δεν εφαρμόζετε το άρθρο 2 παράγραφος 6 του ν. 2932/2001, που λέει ξεκάθαρα ότι δεν απαιτείται γνώμη του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών για την επιβολή υποχρεώσεων δημόσιας υπηρεσίας, όταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν επείγουσες κοινωνικές ανάγκες ή λόγοι εθνικής ασφάλειας και άμυνας;
8. Θεσμοθετεί πλωτές εξέδρες, υποβαθμίζοντας το τουριστικό προϊόν της χώρας, και προχωρώντας σε ακόμα ένα περιβαλλοντικό έγκλημα. Ειδικότερα, με το άρθρο 27, που αποτελεί πραγματική πρόκληση, θεσμοθετείται η δυνατότητα εγκατάστασης πλωτών εξεδρών διαστάσεων 100 τετραγωνικών, ειδικότερα εκεί που προβλέπεται να χτιστούν τα λεγόμενα σύνθετα τουριστικά καταλύματα. Εδώ παραγκωνίζονται μια σειρά από αρχές σχετικές με την εθνική ασφάλεια (Γενικό Επιτελείο Ναυτικού), με την πολιτιστική κληρονομιά (Υπουργείο Πολιτισμού), με το περιβάλλον (ΥΠΕΚΑ) και με την τοπική αυτοδιοίκηση, τους τοπικούς δήμους, οι οποίοι πλέον χάνουν και έσοδα από αυτό. Ταυτόχρονα δημιουργείται και ένας αθέμιτος ανταγωνισμός σε  οργανωμένες μαρίνες που υπάρχουν σε κοντινές περιοχές.
9. Με το άρθρο 29 θεσμοθετούνται ρυθμίσεις που ευνοούν τις πολυεθνικές εταιρείες κρουαζιέρας, γιατί εξισώνονται τα λεγόμενα φαρικά τέλη, τα οποία πληρώνουν τα ξένα κρουαζιερόπλοια με αυτά των ελληνικών. Αποτελεί χαριστική ρύθμιση για τα κρουαζιερόπλοια με σημαία τρίτων χωρών, χωρίς κανένα αντισταθμιστικό όφελος για την Ελλάδα.
10. Η διάταξη για την κατάργηση της ερασιτεχνικής άδειας αλιείας είναι καθαρά προεκλογικού χαρακτήρα διότι αφορά γύρω στους 100.000 ερασιτέχνες ψαράδες, οι οποίοι ευχάριστα θα ακούσουν ότι καταργείται το παράβολο που καταβάλλουν για την αδειοδότηση και για τη θεώρηση σε ετήσια βάση.  Αυτή η διάταξη, όμως, είναι αντίθετη με το ευρωπαϊκό δίκαιο και την Κοινή Αγροτική Πολιτική Αλιείας. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν την υπέγραψε ούτε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, θα φέρει απώλεια εσόδων της τάξης των 7, 5 εκατομμυρίων ευρώ και ταυτόχρονα θα δημιουργήσει μια άνιση κατάσταση στα πλαίσια της αλιείας, μιας ελεγχόμενης αλιείας, για να ενισχύσει τα αλιευτικά αποθέματα, που είναι ο στόχος σε όλη τη Μεσόγειο, και ευρωπαϊκός στόχος και στην Ελλάδα.
11. Σε σχέση με τις διατάξεις που αφορούν το Λιμενικό Σώμα, Ελληνική Ακτοφυλακή, στην πράξη ακυρώνει τη λειτουργία του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος Ελληνικής Ακτοφυλακής, γιατί υποβιβάζεται ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος σε έναν απλό εισηγητή, αφού τις αποφάσεις θα τις παίρνει ένα μονοπρόσωπο όργανο, ο εκάστοτε Υπουργός. Ακυρώνεται η δικαιοδοσία του αντικειμενικού συλλογικού οργάνου, Συμβουλίου Προσφυγών ή του Αργηγού και μεταφέρονται οι αρμοδιότητες ακύρωσης, τροποποίησης, μεταθέσεις κλπ. από το συλλογικό όργανο στην αποκλειστική δικαιοδοσία του Υπουργού. Επίσης ανατρέπεται το αντικειμενικό σύστημα προσλήψεων και δημιουργούνται προϋποθέσεις για καταστρατήγηση του, ενώ παραμένει σε εκκρεμότητα το μείζον ζήτημα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και της καταβολής των πλευσίμων. Το επίδομα στα πλωτά μέσα που θεσμοθετείται και έχει καταργηθεί το 2008 στους λιμενικούς που υπηρετούν σε πλωτά μέσα, βεβαίως είναι θετικό, αλλά κατά την άποψή μας έτσι όπως δίνεται, δίνεται ως προεκλογικού χαρακτήρα εξαγγελία, αόριστη χωρίς να εξειδικεύεται ποιο είναι το ποσό και να διασφαλίζεται ότι από το 2008 μέχρι σήμερα θα πρέπει να καταβληθούν και αναδρομικά τα επιδόματα που κόπηκαν, αφού την ίδια στιγμή με την κατάργηση της άδειας ερασιτεχνικής αλιείας χάνει το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία γύρω στα 7 με 7,5 εκατομμύρια ευρώ το έτος. Αυτά έχουν υπολογιστεί κύριε Υπουργέ από τους αρμόδιους φορείς.
12. Ισοπεδώνει οικονομικά τους εργαζόμενους της πλοηγικής υπηρεσίας. Μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι αυτοί εξαιρούνταν από το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και ακολουθούσαν τις συλλογικές συμβάσεις των εργαζομένων στην ακτοπλοΐα. Με το παρόν νομοσχέδιο οι πλοηγοί θα υπάγονται πλέον στο ενιαίο μισθολόγιο, με αποτέλεσμα απώλεια μεγάλου μέρους του εισοδήματός τους και επίσης καλούνται να επιστρέψουν από 1 Ιουλίου του 2013 μέχρι τέλος Μαρτίου, γιατί υπολογίζεται από 1η Απριλίου να ισχύσει το νέο καθεστώς, να επιστραφούν όλες οι επιπλέον αμοιβές και εισοδήματα, τα οποία νόμιμα τους έχουν καταβληθεί. Ενώ ταυτόχρονα μειώνεται ο ειδικός λογαριασμός της πλοηγικής υπηρεσίας κατά 8% και ξέρετε πολύ καλά ότι οι εργαζόμενοι στην πλοηγική υπηρεσία δεν επιβαρύνουν ούτε ένα ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό, διότι πληρώνονται από αυτόν τον ειδικό λογαριασμό. 

*Εισήγηση του Νίκου Συρμαλένιου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής

Επίσκεψη Α.Τσίπρα στη Σύρο



Ενόψει των Ευρωεκλογών και των Αυτοδιοικητικών Εκλογών του Μαΐου, στο πλαίσιο των περιοδειών του σε όλη την Ελλάδα, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, θα επισκεφθεί την Τρίτη 1η Απριλίου τη Σύρο και θα μιλήσει σε ανοιχτή συγκέντρωση στην Πλατεία Μιαούλη, στις 8μμ.
Στο πλαίσιο της επίσκεψης του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θα πραγματοποιηθεί στις 5:30΄μμ, στη Συνεδριακή Αίθουσα του Επιμελητηρίου Κυκλάδων, συνάντηση με φορείς, συλλόγους, ενώσεις και σωματεία του νησιού, προκειμένου να κατατεθούν τα μείζονα ζητήματα που αντιμετωπίζουν στην ιδιαίτερα δύσκολη σημερινή συγκυρία.