Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Καραβάτζο - Mπέικον



      Ανάμεσα στους μεγάλους ιταλούς ζωγράφους ο Μικελάντζελο Μερίζι Ντα Καραβάτζο απέκτησε μεγάλη απήχηση στο σύγχρονο κόσμο χάρη στη γοητευτική ενασχόλησή του με τη νιότη και τη σεξουαλικότητα, τη βία και τον έρωτα , τη μοναξιά και το πνεύμα. Περιπαθής και απείθαρχος αναδείχθηκε σε ρομαντικό ήρωα, σε επαναστάτη καλλιτέχνη. Στην παραστατική και λεπτομερή μελέτη της-την πρώτη πλήρη βιογραφία του- η Έλεν Λάγκντον ανατρέπει τους μύθους που έχουν καλλιεργηθεί γύρω από το πρόσωπό του και τοποθετεί τον Καραβάτζο στο πλαίσιο της εποχής του, αντλώντας από σημαντικούς εκπροσώπους του 16ου αιώνα, από τις επιστολἐς και τα γραπτά των ευεργετών του, καθώς και από το εντυπωσιακό ολοζώντανο υλικό των δικαστικών αρχών της Ρώμης. Η ενδελεχής έρευνα, οι πλούσιες λεπτομέρειες και εικόνες, η εμβριθής ανάγνωση των έργων, ζωντανεύουν το σύνθετο κόσμο της καλλιτεχνικής ιδιοφυίας, καθ ὀλη τη διάρκεια του ταραχώδους βίου του και αναπλάθουν μια διχασμένη προσωπικότητα.

       Ο Φράνσις Μπέικον συγκαταλέγεται στους πιο χαρισματικούς και αινιγματικούς δημιουργούς του 20ου αιώνα. Οι πίνακές του, άμεσα αναγνωρίσιμοι, εξακολουθούν να αψηφούν ερμηνείες και να τροφοδοτούν διαμάχες. Ο Μπέικον υπήρξε επίσης μια σπάνια προσωπικότητα. Γενναιόδωρος αλλά σκληρός, ευθύς χαρακτήρας μα και επιδέξιος χειριστής των άλλων, ευδιάθετος και απεγνωσμένος, έζησε μια ζωή ακραίων αντιφάσεων, γεμάτη επιτεύγματα και θριάμβους, κακοτυχίες και προσωπικές τραγωδίες. Σε αυτήν την αναθεωρημένη έκδοση της έξοχης βιογραφίας του ο Michael Peppiatt χρησιμοποιεί καινούργιο υλικό που του εμπιστεύθηκε ο ίδιος ο ζωγράφος.

        Και τα δύο βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις << ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ>>.



                                                                             Γ.Κ.Π

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Της Σαντορίνης Θέρος

ΜΑΡΙΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

Θέρος που πέθανε. Μέρες πανηγυριών με Σπερνά, στο ξωκλήσι το πνιγμένο στ’ αμπέλια. Ο ασβέστης ματώνει, τα μανουάλια σπιθίζουν, το θυμάρι λιβάνι, κι οι καρδιές γλάροι στο ρυθμό του ανέμου «Φως ιλαρόν». Μέρες της μυρωδάτης φάβας και του πολύτιμου κρασιού. Μέρες τρύγου με τον κάμπο να στενάζει απ’ τον ιδρώτα του μούστου. Μέρες τ’ Αλωνάρη με τα ζώα υποτακτικά να γυρνούν στ’ ανεμοβούνια το γιορντάνι του μόχθου, το λίχνισμα να υψώνεται ξανθή βροχή, θυσία στη σύνεση. Μέρες της ντομάτας, με τα κοφίνια ξέχειλα ζαφειρένιους βώλους και τα καρπούζια γροθιές ν’ απειλούν τον ουρανό. Μέρες της παντοκρατόρισσας θάλασσας που με την ανάσα της γονιμοποιεί τη στεριά και την προκαλεί να βυθιστεί ξανά στη γαλήνη των σπλάχνων της. Το Ηφαίστειο μαύρο λουλούδι στην καρδιά της, μαχαίρι στη μήτρα της γης μας πονά. Στα Φηρά το γιαλό λογχίζουν θαρρετά το βλέμμα τα υποζύγια φορτωμένα μ’ ανθρώπινους καημούς, φανταχτερά μασκαρεμένα. Τα μάτια τους δακρύζουν. Λιώνει το φως κι ο αγέρας βουίζει πάντα στα συρματοπλέγματα. «Πόσο η καβάλα;» και τα 300 τόσο γλιστερά! ξανθίσαν οι μαυρόπετρες μ’ αφράτη καβαλίνα. Στη άκρη! Κατεβαίνουν ακροβατώντας οι αγωγιάτες. Ο ίδρως κόλλησε κατάσαρκα το λιγδερό τους πουκάμισο κι αυτοί γλυκοκοιτούν τις ξένες. Αν καβαλούσαν στα καπούλια τους; Πάνωθε κρέμονται οι βράχοι αγκαλιασμένοι με συκιές, σύρουν φωνή τα φαραόσυκα, ζυγιάζονται τα σπίτια να πετάξουν Ίκαροι να πατήσουν το ηφαίστειο. Τα νεκροταφεία στο φρύδι της Καλντέρας λες κι οι νεκροί κρατούν αντιστήλιο στη μοίρα. Το δειλινό αργοπορεί σα φιλάρεσκη γυναίκα. Τα χρώματα σταματούν να διαχέονται για να φυλακιστούν στους αρπαχτικούς φακούς που τα στοχεύουν. .Ο χρόνος χαμογελά ειρωνικά περ’ απ’ τον ορίζοντα. Το τσόφλι κάποτε θα ξανασπάσει κι η καυτή πληγή

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Ελένη Καραΐνδρου- μουσική για το θέατρο



     << Όλα ξεκίνησαν από ένα τηλεφώνημα το 1986. Ο Αντώνης με ρωτούσε αν θα ήθελα να γράψω για τη Νίκη της Λούλας Αναγνωστάκη… Αυτό ήταν. Το ταξίδι άρχιζε. Γεμάτο περιπέτειες και γεμάτο γνώσεις. Και κάθε φορά, κάθε χρόνο, όταν ξεκινούσε η αναζήτηση της αλήθειας του κάθε έργου, η διείσδυση στα άδυτα του συγγραφέα, πάντα η ίδια ταραχή η ίδια συγκίνηση.

    Η ατμόσφαιρα στο θέατρο, η γέννηση μιας παράστασης είναι ένα κορυφαίο γεγονός και όταν έρθει η στιγμή της μουσικής, είναι στιγμή αληθινής μαγείας, καθώς ο λόγος απορροφάει τους ήχους της και δημιουργούνται μυστικές γέφυρες ανάμεσα στα κομμάτια της δράσης. Ζώντας το θέατρο από μέσα, έχω βιώσει τη στιγμή της γέννησης της παράστασης σαν στιγμή υπέρτατης ευδαιμονίας, αλλά αντίστοιχα, η στιγμή που η παράσταση αποχαιρετάει το κοινό και αποχωρίζεται τους ηθοποιούς είναι στιγμή βαθειάς μελαγχολίαςκαι νιώθεις ένα κόμπο τον κόμπο υου αποχαιρετισμού. Αυτές οι ηχογραφήσεις που συγκεντρώθηκαν για να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη μοναδικών στιγμών και συναντήσεων είναι εκείνες οι πρωταρχικές μουσικές που γράφτηκαν υπό το κράτος της ταραχής και με το πάθος και την αθωότητα του πρώτου βλέμματος.

     Τώρα οι μουσικές ψηφίδες του κάθε έργου όλες μαζί, μου φαντάζουν σαν ένα μουσικό ψηφιδωτό που αφηγείται μια ιστορία δύο ανθρώπων που αγάπησαν βαθειά το θέατρο και αυτό τους ταξίδεψε πέρα από το χρόνο…>>      Ε.Κ   Νοέμβριος 2010.

        Το ΄Αλμπουμ << Μουσική για το θέατρο >> της Ελένης Καραίνδρου με τρία CD΄ς κυκλοφορεί από τις εκδόσεις <<ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ>>

                                                                                                     Γ.Κ.Π

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Η δημόσια υγεία στα νησιά είναι βαριά ασθενής


Νίκος Συρμαλένιος

Εκατοντάδες συζητήσεις έχουν γίνει σε άπειρες συνεδριάσεις νομαρχιακών, δημοτικών συμβουλίων, κινητοποιήσεις στα νησιά, αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες, υπομνήματα, Ερωτήσεις στη Βουλή, (πριν ένα χρόνο ο κ. Ζώτος είχε ακούσει στην Ανάφη την κατακραυγή σύσσωμου του ν. σ.), παρόλα αυτά ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια, πλην ίσως τη δημιουργία και βελτίωση των κτιριακών υποδομών, που φυσικά δεν αρκούν για να δημιουργήσουν συνθήκες ασφάλειας και παροχής της πρωτοβάθμιας υγειονομικής φροντίδας. Υπουργοί, Διοικητές, κυβερνητικοί παράγοντες έρχονται και παρέρχονται και όμως η κατάσταση σε πολλές περιπτώσεις πάει από το κακό στο χειρότερο.

Τα στοιχεία της Εισήγησης επιβεβαιώνουν τα αντικειμενικά δεδομένα, ενώ το ίδιο συμβαίνει από τα στοιχεία που συλλέξαμε στις περιοδείες της Παράταξης μας από τις αρχές του χρόνου στη Μήλο, στη Σίφνο, στη Ρόδο, στην Κώ, στην Κάλυμνο, στη Σαντορίνη, στη Νάξο, στην Πάρο κλπ.

Η ελληνική πολιτέια, οι ελληνικές κυβερνήσεις αγνόησαν συστηματικά τη δημόσια υγεία στη νησιωτική Ελλάδα και γι' αυτό δεν υπερβολή να πούμε ότι η πολιτική των κυβερνήσεων του δικομματισμού, αποτελεί την εθνική ντροπή της χώρας, μιας χώρας που το 1/3 περίπου της επικράτειας της είναι νησιωτική περιοχή.

Προβλήματα σχεδιασμού, επεξεργασίας εξειδικευμένων πολιτικών για τη στελέχωση, την τεχνολογική υποστήριξη, την εφαρμογή της τηλεϊατρικής, την άσκηση πολιτικής πρωτοβάθμιας περίθαλψης και προστασίας της δημόσιας υγείας σε όλες τις εκφάνσεις της (πρόληψη, περιβάλλον, διατροφή), σύστημα διακομιδών κ.α., όχι μόνο αγνοήθηκαν προκλητικά, αλλά τώρα με την ανάλγητη πολιτική των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου, των συγχωνεύσεων κλπ, οδεύουμε βαθμιαία στη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας και στην ανάθεση των υγειονομικών υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα.

Άλλωστε, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, δεν είναι τυχαίο ότι οι δαπάνες στήριξης της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα, είναι από τις χαμηλότερες ανάμεσα στις ανεπτυγμένες χώρες, ενώ αντίστοιχα οι ιδιωτικές δαπάνες αυξάνονται με ετήσιο ρυθμό 15% και ανέρχονται στο 3,8% του ΑΕΠ, ενώ σε καμία από τις 15 χώρες της Ε.Ε. , δεν υπερβαίνουν το 3%.

Κοινός παρανομαστής της τραγικής κατάστασης που βιώνουν οι νησιώτες είναι η μεγάλη έλλειψη γιατρών και ιδιαίτερα κάποιων ειδικοτήτων όπως καρδιολόγοι, παιδίατροι κλπ, η ακόμα μεγαλύτερη έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού, η σοβαρή έλλειψη των υποδομών του ΕΚΑΒ (έλλειψη ασθενοφόρων, οδηγών κλπ), η τριτοκοσμική πολλές φορές διακομιδή έκτακτων περιστατικών, οι απλήρωτες εφημερίες και υπερωρίες, η έλλειψη εξοπλιστικών μέσων αλλά και στοιχειωδών υλικών πρώτης ανάγκης (γάζες κλπ).

Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία η υποκατάσταση της θεσμοθετημένης πολιτείας από τους Συλλόγους και τα Ιδρύματα Στήριξης των ΚΥ, που σε πολλά νησιά φροντίζουν για την προμήθεια υλικών πρώτης αν΄γκης με δικά τους έξοδα.

Είναι γνωστή η διαμορφωμένη κατάσταση τόσο στα νοσοκομέια, όσο και στα ΚΥ της Περιφέρειας, τόσο της Δωδεκανήσου, όσο και των Κυκλάδων.  Είναι γνωστή η πολύμηνη κινητοποίηση των γιατρών του νοσοκομείου της Ρόδου για τις εφημερίες αλλά και την επανένταξη στη Ζώνη Γ' (αλήθεια έχει υπογραφεί;), η επίσχεση εργασίας στο νοσοκομείο της Κώ, οι δυναμικές κινητοποιήσεις του λαού της Πάρου και της Αντιπάρου για τη λειτουργία και τη στελέχωση του ΚΥ, η κραυγή απόγνωσης από σχεδόν όλα τα νησιά (Μήλο, Σίφνο, Αμοργό, Τήνο, Σέριφο, Σύμη, Κάσο, Κάρπαθο κ.α) οι έντονες διαμαρτυρίες των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού του νοσοκομείου της Σύρου, του Ιατρικού Συλλόγου Κυκλάδων, η αναταραχή στο νοσοκομείο-ΚΥ της Νάξου για τις εφημερίες και τώρα για τη συγχώνευση των νοσοκομείων της Σύρου και της Νάξου.

Από όλη αυτή την τραγικότητα σταχυολογούμε:

      την εφημέρευση του μοναδικού γιατρού Γενικής Ιατρικής του ΚΥ Μήλου για 30 μέρες το μήνα

      την ύπαρξη ασθενοφόρου στη Σίφνο χωρίς σύστημα παροχής οξυγόνου

      την έλλειψη λειτουργίας ΜΕΘ ή ΜΑΘ στο νοσοκομείο της Σύρου

      την μη λειτουργία του ΚΥ της Αντιμάχειας στην Κώ, που εδώ και χρόνια παραμένει κενό κτίριο χωρίς καμιά στελέχωση

      την μη λειτουργία του αξονικού τομογράφου και του ακτινολογικού στο ΙΚΑ της Κώ, λόγω έλλειψης προσωπικού

      την έλλειψη υλικών χειρουργείου (ψαλίδια, μαχαίρια κλπ) στο χειρουργείο του νοσοκομείου-ΚΥ της Νάξου, όπως δημόσια παραδέχθηκε σε πρόσφατη συνέντευξη του στην εφημερίδα ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ (27/5/2011), ο διοικητής κ. Θ. Λάμπου

      την εγκατάλειψη των Πέριφερειακών Ιατρείων πολλών μικρών νησιών και ορεινών περιοχών

Οι Στόχοι, τα Αιτήματα, οι Διεκδικήσεις είναι λίγο πολύ γνωστοί, κοινοί και νκαθολικής αποδοχής από όλους τους φορείς των νησιών. Όλοι διεκδικούμε είτε διακηρυχτικά, είτε επειδή το πιστεύουμε και το εννοούμε:

α) πλήρη στελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας με ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Στην κατεύθυνση αυτή και πέραν των κινήτρων που πρέπει να ενισχυθούν (οικονομικά, επαγγελματικά κλπ) και σε ότι αφορά ειδικότερα τη στελέχωση με ειδικότητες άκρως απαραίτητες, θα μπορούσε να προταθεί επιπλέον: η ανά τρία χρόνια, υποχρεωτική, εκ περιτροπής στελέχωση των υγειονομικών υπηρεσιών των νησιών με γιατρούς των εκάστοτε αναγκαίων ειδικοτήτων. Η υποχρεωτική αυτή επιλογή που θα αντιστοιχεί και σε εξειδικευμένα κίνητρα, μπορεί να γίνεται μέσα από ένα γενικό κατάλογο των ιατρών όλης της χώρας. Λειτουργία Μονάδων Νεφρού σε όλες τις έδρες των περιφερειακών ενοτήτων.

β) σύσταση και λειτουργία Περιφερειακών ΕΚΑΒ στα Δωδεκάνησα και στις Κυκλάδες και ένταξη σε αυτά κατάλληλα εξοπλισμένων πτητικών και πλωτών μέσων, που θα μεταφέρουν τα έκτακτα περιστατικά στα εγγύτερα νοσοκομεία με τις αντίστοιχες δυνατότητες παροχής δευτεροβάθμιας νοσηλείας. Υπαγωγή των λειτουργιών των επίγειων ΕΚΑΒ (όπου υπάρχουν) στα αντίστοιχα νοσοκομεία ή Κ.Υ. Να αξιοποιηθεί το πλωτό “Δελφίνι της Ελπίδας” της Δωδεκανήσου

γ) εγκατάσταση και λειτουργία δομών τηλεϊατρικής σε όλες τις υγειονομικές υπηρεσίες και σύνδεση τους σε 24ωρη βάση με ειδικά κέντρα στα μεγάλα νοσοκομεία.

δ) δημόσιο, δωρεάν, ποιοτικό και αποτελεσματικό Σύστημα Υγείας με αύξηση των δημόσιων δαπανών, για ουσιαστική κάλυψη των προϋπολογισμών των νοσοκομείων και των υπηρεσιών υγείας. Κάλυψη των δαπανών για εφημερίες, υπερωρίες, εξοπλιστικά μέσα και υγειονομικό υλικό. Κατάργηση του εισιτηρίου των 5€, που μπαίνει καπέλο στις κρατήσεις των ασφαλισμένων.

ε) βαθμιαία μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων των ΥΠΕ στις Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις, ανάλογα με την πορεία μεταφοράς των αντίστοιχων πόρων. Η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση που αντικειμενικά βρίσκεται πιο κοντά στις ανάγκες των πολιτών, μπορεί και πρέπει να ασκήσει τις αρμοδιότητες αυτές, εφόσον βεβαίως της δοθούν και οι ανάλογοι πόροι.



Τελειώνοντας, θα πρέπει να πούμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ιστορικές ευθύνες. ΄Η με τον δρόμο του αγώνα και τις προτάσεις μας, κρατάμε ζωντανό το δημόσιο σύστημα υγείας και ότι αυτό σημαίνει για το σύνολο της κοινωνίας και ιδιαίτερα  για τα πιο αδύναμα στρώματα, ή με τη στάση μας γινόμαστε συνένοχοι στην οριστική διάλυση του ΕΣΥ και στην παράδοση του αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα...”


Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Δύο χρόνια “Οικολογικός Άνεμος” στο Νότιο Αιγαίο

Σα σήμερα πριν από δυο χρόνια πολίτες από το Ν. Αιγαίο υπέγραφαν την ιδρυτική διακήρυξη του Οικολογικού Ανέμου και δημιουργούσαν έτσι την πρώτη Πράσινη Περιφερειακή Κίνηση στο Ν. Αιγαίο. Βασικές αρχές μας η ευθύνη στις επόμενες γενιές, η βιώσιμη ανάπτυξη, η κοινωνική συνοχή και η ανάπτυξη πράσινων κοινωνικών και περιβαλλοντικών δομών και λύσεων στο Νότιο Αιγαίο.

Σήμερα δύο χρόνια μετά οι 6.558 πολίτες που μας εμπιστεύθηκαν και μας τίμησαν με τη ψήφο τους ελπίζουμε να νιώθουν δικαιωμένοι για την επιλογή τους αφού ο Οικολογικός Άνεμος Ν. Αιγαίου έχει πραγματοποιήσει πλήθος παρεμβάσεων, ερωτήσεων, έχει πραγματοποιήσει ουσιαστικές εκδηλώσεις και έχει καταθέσει τεκμηριωμένες και υλοποιήσιμες προτάσεις για μια σειρά θεμάτων που απασχολούν τους νησιώτες σε όλο το Νότιο Αιγαίο. Όχι μόνο αυτοί όμως. Ακόμη και αυτοί που δε μας ψήφισαν ελπίζουμε ότι διαπιστώνουν καθημερινά την αξία της παρουσίας του “Οικολογικού Ανέμου” στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ν. Αιγαίου αλλά και γενικότερα στο Ν. Αιγαίο.

Εκτός από αυτό, όμως, τα μέλη του Οικολογικού Ανέμου με την καθημερινή δράση τους αποδεικνύουν ότι βρίσκονται μέσα στην κοινωνία και λειτουργούν μαζί της για τη βελτίωση της ζωής των νησιωτών. Εξάλλου, η συμμετοχή των μελών του ΟΑ σε κινήματα και πρωτοβουλίες πολιτών δείχνει ότι ο ρόλος μας δεν περιορίζεται μόνο μέσα στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Ο “Οικολογικός Άνεμος” πιστεύει σε μια διαφορετική Περιφερειακή Διοίκηση. Ανεξάρτητη από το κεντρικό κράτος, δημιουργική και πρωτοπόρα. Ο “Οικολογικός Άνεμος” αντιμετωπίζει τη νησιωτικότητα ως ευκαιρία και πρόκληση και όχι ως μειονέκτημα. Ζητάει ουσιαστική αποκέντρωση και αυτοτέλεια των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ζητάμε να διαμορφώσουμε και να διαχειριστούμε μόνοι μας το μέλλον μας μακριά από τις αποτυχημένες συνταγές και πολιτικές του παρελθόντος που μας οδήγησαν σε χρεωκοπία. Ζητάει νέες, πράσινες οικολογικές πολιτικές και λύσεις που θα εξασφαλίζουν μια διαφορετική ευημερία για τους πολίτες του Νοτίου Αιγαίου.

Σε μια εποχή που περισσεύει η οργή, η απογοήτευση, η έλλειψη ελπίδας και προοπτικής, επιλέγουμε να επενδύουμε σε λύσεις, σε δημιουργικές πρωτοβουλίες, σε συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες, με όραμα αλλά και ρεαλιστικές αναζητήσεις, χαράσσοντας νέα μονοπάτια στα νησιά μας αλλά με ρίζες στις αξίες και την σοφία του χώρου. Μαζί μπορούμε να κάνουμε το νότιο Αιγαίο ένα χώρο βιωσιμότητας, κοινωνικής συνοχής, δημιουργικότητας, πολιτιστικό και οικολογικό κέντρο, σταυροδρόμι πολιτισμών, όπως ήταν πάντα εξάλλου.


Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Η κοινοτοπία του κακού


hand-shake-breivik-trialΤου Παντελή Μπασάκου*

Όσοι είδαμε τη σκηνή, και στον πλανήτη είμασταν πολλοί, κατανοήσαμε, ευθέως ή ενδομύχως, πως ο Breivik έχασε και η πως η Νορβηγική Δημοκρατία κέρδισε.
Εννοώ τη σκηνή όπου, προτού ν' αρχίσει η δίκη, οι ένορκοι χαιρετούν δια χειραψίας τον κατηγορούμενο. Γιατί έτσι γίνεται σε όλες τις δίκες – γιατί οι πολίτες δεν λυντσάρουν, αλλά κρίνουν. Και σε αυτή τη δίκη δεν μπορούσε να γίνει εξαίρεση. Διότι αν γινόταν, θα αναδείκνυε αυτόν τον κατηγορούμενο σε κάτι το εξαιρέσιμο, πράγμα που σημαίνει πως, πολιτικά, ο Breivik θα είχε κερδίσει. Η δημοκρατία είναι πολιτικά σοφή, εφόσον ακριβώς μέσα από την διαδικασία της παράγει το πολιτικό της περιεχόμενο.
Όταν σκέφτομαι την απόφαση να μην εκλεγεί αυτή τη φορά αντιπρόεδρος ενός από τα κόμματα της βουλής (εννοώ την πολιτική απόφαση, και όχι το τι κάνει ο κάθε ένας βουλευτής ψηφίζοντας) αναρωτιέμαι πόσο θα το αντέξει ακόμα η δική μας Δημοκρατία να πληρώνει την (για τα πανηγύρια) αυτοπροβολή εκείνων που εμφανίζονται ως από θεσμική θέση υπερασπιστές της· που δεν κατανοούν πως με τους αποκλεισμούς αυτούς προσδίδουν εωσφορική αίγλη σε ένα πολιτικό μόρφωμα απεχθές και κακό, όμως ψηφισμένο και στη βουλή.
Όχι εωσφορικό, κοινότοπο είναι το κακό, μάς δίδαξε η Χάνα Άρεντ· αυτονόητος και ο δρόμος της θεραπείας – πλην, καθώς φαίνεται, όχι εύκολος: περισσότερη δημοκρατία, αντί για λιγότερη, καλύτερη παιδεία, πιο δίκαιη δικαιοσύνη. Εμμέσως δηλώνει πως το δρόμο αυτόν δεν θέλει, ή δεν μπορεί να τον ακολουθήσει, εκείνος που με μέτρα για τα πανηγύρια θέλει να αντιμετωπίσει το κοινότοπο, το ψηφισμένο και πολιτικά εκπροσωπούμενο κακό.

* Ο Π. Μπασάκος είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ Θα είμαστε σε διαρκή επαφή με τους εργαζομένους του Νεωρίου


Την Πέμπτη 19 Ιουλίου, πρώτο θέμα συζήτησης στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν για μια ακόμη φορά, το φλέγον ζήτημα του Νεωρίου της Σύρου.

Ομολογούμε πως δεν μας εντυπωσίασε το γεγονός ότι οι τοποθετήσεις όλων των πλευρών δεν κόμισαν τίποτα καινούριο στις ήδη γνωστές θέσεις και τα ευχολόγια που διατυπώνονται κάθε φορά που έρχεται στην επικαιρότητα η επαπειλούμενη βιωσιμότητα του Ναυπηγείου.

Αντιθέτως, ιδιαίτερη εντύπωση μας προξένησε η δήλωση του προέδρου του Εργοστασιακού Σωματείου του Νεωρίου ότι «όλοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων, μηδενός εξαιρουμένου, επισκέπτονται συχνά-πυκνά το ναυπηγείο, κρατώντας απλά σημειώσεις για τα προβλήματα των εργαζομένων, χωρίς να κάνουν τίποτα».

Οφείλουμε να θυμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια σταθερή πορεία στήριξης του ναυπηγείου και όσοι δεν έχουν κοντή μνήμη θα θυμούνται ότι  τη δεκαετία του ΄90 μέσω του τότε ευρωβουλευτή του Συνασπισμού, Αλέκου Αλαβάνου, υπήρξε ο μοναδικός ειλικρινής αρωγός των εργαζομένων, όταν όλοι οι άλλοι κομματικοί σχηματισμοί τούς ενέπαιζαν ηθελημένα. Έκτοτε, με πολλαπλές παρεμβάσεις και ερωτήσεις στο ελληνικό και το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, θέτει συνεχώς τα προβλήματα που ταλανίζουν το ναυπηγείο και τους εργαζόμενους, ζητώντας ρητές δεσμεύσεις που ουδέποτε όμως δίνονται. Η συμπαράσταση μας είναι ουσιαστική και έμπρακτη.

Οι θέσεις και οι απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τον στρατηγικό χαρακτήρα της ναυπηγικής βιομηχανίας στην Ελλάδα και για την ανάγκη δημιουργίας ενός δημόσιου ναυπηγο-επισκευαστικού φορέα ως μοχλού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, είναι διατυπωμένες και σαφείς.

Με τη νέα εκλογική δύναμη που μας έδωσαν οι πολίτες της Σύρου, θα συνεχίσουμε από καλύτερη θέση τις προσπάθειες μας για να μην χαθεί, μέσα στον μνημονιακό ορυμαγδό των χιλιάδων απωλειών θέσων εργασίας, ούτε μία από τις εκατοντάδες θέσεις εργασίας του ναυπηγείου που ... δεν είναι αριθμοί αλλά άνθρωποι εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους.

Δηλώνουμε, για μια ακόμα φορά, πως θα είμαστε σε διαρκή επαφή με τους εργαζομένους του Νεωρίου και θα μας έχουν στο πλευρό τους σε όποια πρωτοβουλία εκείνοι αναλάβουν.









Τ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Σύρου

30χρονος νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση μετά από ξυλοδαρμό στη Σύρο

30χρονος μεταφέρθηκε τα ξημερώματα, σε άσχημη κατάσταση στο νοσοκομείο, μετά από ξυλοδαρμό, που υπέστη.

Ο 30χρονος βρέθηκε σε λιπόθυμη κατάσταση και αιμόφυρτος δίπλα σε κάδους σκουπιδιών που βρίσκονται κοντά σε νυχτερινό μαγαζί στην Ερμούπολη της Σύρου.

Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης μεταφέρθηκε στο Τζάνειο νοσοκομείο, όπου παραμένει, καθώς διαπιστώθηκε μετά την αξονική τομογραφία που υποβλήθηκε, ότι έχει αιμάτωμα στον εγκέφαλο, κάταγμα στο κρανίο και ρήξη τυμπάνου.

Σε καταγγελία στο Α.Τ. Σύρου προέβη η σύζυγός του 30χρονου ενώ της υπόθεσης έχει επιληφθεί ήδη ο εισαγγελέας Σύρου, που θα καλέσει για κατάθεση τόσο τον ιδιοκτήτη, όσο και τους εργαζόμενους του νυχτερινού κέντρου κοντά στο οποίο βρέθηκε χτυπημένος ο 30χρονος.

ΝΕΩΡΙΟ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ: Ποιος θα δώσει λύση;




Εκτός ελέγχου είναι η κατάσταση στο ναυπηγείο του Νεωρίου, με τις εξελίξεις που διαδραματίζονται να είναι δραματικές.

Οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι εδώ και 4 μήνες, λόγω σοβαρότατου προβλήματος ρευστότητας στο ναυπηγείο και το αίσθημα της αβεβαιότητας για το μέλλον είναι πιο έντονο από ποτέ. Οι οφειλές της επιχείρησης απέναντι σε δεδουλευμένα, ασφαλιστικές εισφορές, φόρους και άλλες υποχρεώσεις αυξάνονται θεαματικά και σε συνδυασμό με την πρωτοφανέστατη ύφεση έχει φέρει το ιστορικό ναυπηγείο σε σημείο μηδέν.

Την ίδια ώρα, η διοίκηση του ναυπηγείου δείχνει ότι όχι απλά δε διαθέτει σχέδιο για το μέλλον του Νεωρίου, αλλά ούτε καν έχει καταστρώσει κάποιο πλάνο επιβίωσης της επιχείρησης, παρακολουθώντας – σχεδόν αμέτοχη - τον αργό θάνατο να έρχεται.  

Παράλληλα, η προηγούμενη κυβέρνηση εξαπάτησε διοίκηση και εργαζόμενους με το έργο επισκευής των δύο δεξαμενών του Πολεμικού Ναυτικού το οποίο ποτέ δεν ανέθεσε στο Νεώριο όπως αρχικά είχε δεσμευθεί. Ομοίως και η σημερινή κυβέρνηση, που δια μέσω στελεχών της υπόσχονταν προεκλογικά ότι το έργο θα ανατεθεί άμεσα στο ναυπηγείο της Σύρου και τελικά, λίγα 24ωρα μετά τις εκλογές, γνωστοποιήθηκε ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο απέρριψε την προσφυγή του Νεωρίου, μεταθέτοντας το έργο στις Καλένδες. Πρόκειται για ένα έργο, το οποίο θα έδινε – έστω και προσωρινά – οικονομική ανάσα στο ναυπηγείο, βοηθώντας το να καλύψει σε σημαντικό βαθμό τις οικονομικές του υποχρεώσεις και κυρίως, να εξοφλήσει τους απλήρωτους εργαζόμενους που αγωνιούν καθημερινά και πολλοί εξ αυτών αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.

Καλούμε την κυβέρνηση να ξεμπλοκάρει το έργο επισκευής των δεξαμενών και να στηρίξει το μοναδικό ναυπηγείο της ελληνικής περιφέρειας, όπως άλλωστε είχε δεσμευτεί προεκλογικά κατ’ επανάληψη.

Επίσης, καλούμε τη διοίκηση του Νεωρίου να καταστρώσει σχέδιο επιβίωσης της επιχείρησης, να σεβαστεί την αγωνία και την προσωπικότητα κάθε εργαζόμενου και να εξαντλήσει κάθε δυνατή προσπάθεια για να πληρώσει τα δεδουλευμένα και τις οφειλές απέναντι στο προσωπικό. 



 «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» ΝΟΜΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

"Το Ναυπηγείο ποτέ δεν είχε πλάνο Στρατηγικής "


Το θέμα του Νεωρίου, όπως και όλα τα σοβαρά θέματα του Νησιού έρχονται σε κατεπείγουσες συνεδριάσεις, όπου δίνονται Πυροσβεστικές λύσεις και ευχολόγια ως συνήθως, δίχως να αγγίζουμε ουσιαστικά το πρόβλημα.

Κατ αρχάς κρίνεται απαράδεκτη εργασιακά η τελευταία ανακοίνωση της Διοίκησης προς τους Εργαζόμενους, δεν συμβάλει στην κοινή προσπάθεια και πορεία σε ένα μέλλον υγιές, αλλά δημιουργεί ένταση και ψυχολογικό εκφοβισμό, καλούμε δε τη Διοίκηση του Νεωρίου να την ανακαλέσει, οι Εργαζόμενοι έχουν συμβάλει και υπομείνει πολλά πρέπει να παραμείνουν στο πλάι της Διοίκησης και όχι απέναντι.

Η κατάσταση του Ναυπηγείου της Σύρου για όσους το παρακολουθούν σοβαρά υπεύθυνα και ρεαλιστικά είναι προδιαγεγραμμένη από τη Διοίκηση του, έκανε τον κύκλο της η επιχείρηση, συρρικνώθηκε σκόπιμα μετά τη διάσπαση της στα τρία, Ελευσίνα, Νεώριο, Νεώριο Ακίνητα.

Το Ναυπηγείο ποτέ δεν είχε πλάνο Στρατηγικής και Ανάπτυξης, Μεσοπρόθεσμο και Μακροπρόθεσμο, σε αυτό η μεγάλη ευθύνη ανήκει στη Διοίκηση, σε μια εποχή όπου αναπτύσσονται συνεργασίες, συνενώσεις, εκσυγχρονισμός ώστε να αντιμετωπιστεί η κρίση και ο ανταγωνισμός δεν έγινε καμία προσπάθεια.

Ακούγονται πολλά, ότι κλείνει, ότι υπάρχει ενδιαφέρον από Ρώσους Επενδυτές και άλλα πολλά για τα οποία το Δημοτικό Συμβούλιο ποτέ δεν ενημερώθηκε και δεν γνωρίζει τις όποιες κινήσεις γίνονται και αν σοβαρά υπάρχουν και ποιες οι προοπτικές αυτών των προτάσεων; Ποια είναι η Οικονομική κατάσταση σήμερα, τι σχέδιο έχει η Διοίκηση για έξοδο από την κρίση αυτή; Είναι εύκολο να επιρρίπτεται στις πλάτες των Συνδικαλιστών και περεταίρω των Εργαζομένων.

Η μετεξέλιξη του Νεωρίου και η αξιοποίηση νέων υπηρεσιών σε τομείς αναπτυσσόμενους όπως οι ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες) δεν έγινε μέχρι σήμερα και δεν διαφαίνεται καμία προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση, το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί;;; Ενώ σχεδιάζονται μεγάλες επενδύσεις στον τομέα αυτόν το Νεώριο παραμένει έξω από το παιχνίδι αυτό.

Γιατί εμμένει η Διοίκηση σε υπηρεσίες που δεν είναι ανταγωνιστικές (λαμαρίνες, αμμοβολές, κ.λπ.); Χρειάζεται εξειδίκευση και καινοτομία, νέες υπηρεσίες και προϊόντα σύμφωνα με τις απαιτήσεις της αγοράς.

Αντί όλων αυτών πρόσκαιρα ζητείται από τους Συνδικαλιστές το Δήμο και άλλους φορείς του Νησιού η παρέμβαση τους για την συμμετοχή στην Κρατική Πίτα, δίκαιο αίτημα και εύκολο με μια απόφαση ευχή για να λυθούν τα πρόσκαιρα προβλήματα και όχι η σταθερή πορεία και ένα μέλλον με σιγουριά και ανάπτυξη της επιχείρησης, δεν την αρνηθήκαμε και φυσικά δεν θα την αρνηθούμε.

Δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά η σοβαρή αντιμετώπιση του θέματος δεν μπορεί να γίνεται περιστασιακά, η αγωνία των εργαζομένων, οι υποχρεώσεις τους οικογενειακές, δανειακές, δεν λύνονται με ευχολόγια και αποφάσεις συμπαράστασης, αλλά με υπεύθυνη αντιμετώπιση συνεχή και διαχρονική.

Προτείνεται να δημιουργηθεί με πρωτοβουλία του Δήμου Επιτροπή Υποστήριξης της Επιχειρηματικότητας από εκπροσώπους της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, του Δημοτικού Συμβουλίου, του Επιμελητηρίου, του Εργατικού Κέντρου, του Πανεπιστημίου Αιγαίου και των Επαγγελματικών Φορέων του Νησιού ανάλογα με το θέμα ώστε να δίνονται λύσεις και να βγαίνει κοινή θέση και πορεία όλων στα καυτά αυτά θέματα που αντιμετωπίζει το Νησί μας.

Νεώριο, Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Σύρου, ΒΙΟΣΥΡ, Στρατόπεδο, Τουρισμός, Κρουαζιερόπλοια και τόσα άλλα αντιμετωπίζονται ερασιτεχνικά, αποσπασματικά και πυροσβεστικά, δεν αρκεί μια έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και μια απόφαση μας, θέλει δουλειά πολλή για να αντιμετωπιστεί η χιονοστιβάδα που απειλεί το νησί μας, έχουμε ήδη αργήσει ας μη χάσουμε άλλο χρόνο με ευχές και ας μπούμε στην πράξη για να έχουμε αποτέλεσμα.



Πάπιτσης  Γιώργος

ΣΥΡΟΣ – ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ         


Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Πρόταση Επιχειρησιακού Σχεδίου για την Προστασία και Αξιοποίηση του Φυτογενετικού Πλούτου των Κυκλάδων


Στη Σαντορίνη βρέθηκαν το διήμερο 6-7 Ιουλίου και παρακολούθησαν τις εργασίες του Διεθνούς Συνεδρίου «Φυτογενετικός πλούτος και αγροτική παράδοση των νησιών του Αιγαίου»,  η Χριστίνα Ευθυμιάτου Καρυστιναίου, μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας του Οικολογικού Ανέμου Νοτίου Αιγαίου και ο Δημήτρης Πολιτόπουλος  Αρμάος, υποψήφιος βουλευτής των Οικολόγων Πράσινων για τις Κυκλάδες.



 Στο Συνέδριο που συνδιοργανώθηκε (για δεύτερη φορά με το ίδιο θέμα) από την Εταιρεία Ηλιότοπος Συνέδρια, και την Ένωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων, η Χριστίνα Ευθυμιάτου παρουσίασε πρόταση «Επιχειρησιακού Σχεδίου Επαναχρησιμοποίησης γαιών στα νησιά του Αιγαίου με τοπικές ποικιλίες γεωργικών προϊόντων». Το Επιχειρησιακό Σχέδιο προτείνεται να βασιστεί σε πρωτοβουλίες των νησιωτικών Δήμων ή/και Συνεταιριστικών Ενώσεων που εντοπίσουν και θα επιλέξουν εκτάσεις που μπορούν να τεθούν σε καλλιέργεια τοπικών ποικιλιών και θα τις θέσουν στη διάθεση ενδιαφερόμενων καινούργιων –κατά προτεραιότητα νέων- καλλιεργητών που θα τύχουν ενίσχυσης ανάλογες μ τις ιδιαιτέρες ανάγκες τους, εξασφαλίζοντας παράλληλα τεχνική υποστήριξη σε συνεργασία με ερευνητικά ιδρύματα και Πανεπιστήμια



Πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις παρουσιάστηκαν επίσης σχετικά με τις τοπικές ποικιλίες του Αιγαίου, όπως το αμπέλι, η ντομάτα και άλλα λαχανικά, η ελιά, ο κρόκος, τα μανιτάρια, τα αρωματικά φυτά, τη σημασία και μελέτη της βιοποικιλότητας, τη δημιουργία πολλαπλασιαστικού υλικού.  Ανάμεσά τους αξίζει να αναφερθεί η παρουσίαση των ερευνητικών και πιλοτικών εφαρμογών  από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, που έχουν εντοπίσει ιδιαίτερα αυξημένες περιεκτικότητες πολυφαινολών τόσο στα κρασιά της Σαντορίνης, όσο και στα απορριπτόμενα στέμφυλα και βοστρύχους, και προχωρούν σε μια μέθοδο αξιοποίησης των υπολειμμάτων οινοπαραγωγής για την παραγωγή πολύτιμων ουσιών, αντιοξειδωτικών και χημικοθεραπευτικών, με οικονομικό ενδιαφέρον συγκρίσιμο με αυτό που προκύπτει από την ίδια την παραγωγή κρασιού.



Οι εισηγήσεις συμπληρώθηκαν με δύο συζητήσεις για τη σχέση τοπικών προϊόντων γαστρονομίας και τουρισμού, ιδιαίτερα στην εποχή της κρίσης, καθώς και διαγωνισμό ντοματοκεφτέ και μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις, το βράδυ της Παρασκευής.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους χαλυβουργούς

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

στους Απεργούς Εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας

ΟΛΟΙ στην Περιφέρεια Νοτ. Αιγαίου (λιμάνι Ερμούπολης)
ΤΡΙΤΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ - 12.00 το μεσημέρι


Αφού επί 9 μήνες το κοινωνικό παράσιτο, ο καπιταλιστής Μάνεσης, δεν κατάφερε, εκβιάζοντας και απειλώντας, να σπάσει την απεργία των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας, έστειλε το αστικό κράτος να καθαρίσει με τα μαντρόσκυλά του. Αυτοί που δουλεύουν στη φωτιά το σίδερο, αυτοί σέρνονται στα δικαστήρια και στα κανάλια σιδηροδέσμιοι γιατί αγωνίζονται για το μεροκάματο της επιβίωσης που γυρεύει να τους στερήσει το κεφάλαιο. Αυτή τη βία, την κρατική βία των ΜΑΤ απέναντι σε ηρωικούς εργάτες απεργούς, κανείς τηλε-ρουφιάνος, κανένας τηλε-μαϊντανός δεν θα βρεθεί να την καταδικάσει από κει που προέρχεται. . .

Στην Ελληνική Χαλυβουργία ο αγώνας δεν έχει γυρισμό. Ο Μάνεσης το πήγε πολύ μακριά. Η νίκη πρέπει να είναι των εργατών που μάχονται όχι μόνο για λογαριασμό τους αλλά και για λογαριασμό ολόκληρης της εργατικής τάξης, για λογαριασμό όλων των υποτελών τάξεων, των μικρών αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρο-μαγαζατόρων που καταστρέφονται και οδηγούνται στην εξαθλίωση.


Μάχονται για τους εργάτες του Σκαραμαγκά, τους απεργούς της Ελευθεροτυπίας, τους εμποροϋπαλλήλους, τους εργάτες της WIND, τους εργάτες της phone marketing και τόσους άλλους.


Μάχονται για τους εργάτες του Νεωρίου που είναι ακόμα δέσμιοι των εκβιασμών της εργοδοσίας και των υποτακτικών της από το γνωστό καμαράκι.

Μάχονται μαζί με τους εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (Θεσσαλονίκη) που αποφάσισαν να πάρουν το εργοστάσιό τους στα χέρια τους. Τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις ανήκουν σε αυτούς που τα δουλεύουν, ανήκουν σε αυτούς που παράγουν, ανήκουν στους εργάτες.

Απάντηση στην επίθεση της εργοδοσίας και του κράτους της, πρέπει να είναι η αντεπίθεση των εργατών, πρέπει να είναι το ταξικό σωματείο και η αυτοοργάνωση. Ο αγώνας, για το ψωμί στο τραπέζι στις συνθήκες δομικής κρίσης του καπιταλισμού, συνδέεται πλέον άμεσα με την έμπρακτη αμφισβήτηση του διευθυντικού δικαιώματος των εργοδοτών, τον εργατικό έλεγχο, την αυτοδιαχείριση.

Τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών!

Νίκη στους απεργούς χαλυβουργούς!



ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ και ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στις ΚΥΚΛΑΔΕΣ

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Ψήφισμα για τη διάσωση των μνημείων της Σύρου


Στις 8 και 9 Ιουλίου 2012 πραγματοποιήθηκε στην Ερμούπολη ημερίδα με τίτλο Σβήνοντας τη μνήμη. Τα ιστορικά μνημεία της Σύρας, όπου έγιναν ανακοινώσεις μόνον για μνημεία της νεώτερης ιστορίας του νησιού. Η εκδήλωση αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των Σεμιναρίων της Ερμούπολης που διοργανώνονται κάθε καλοκαίρι στο νησί, από το 1984, με την επιστημονική και οργανωτική συνεργασία του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών/ Τμήμα Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών  (ΕΙΕ) και του Επιστημονικού και Μορφωτικού Ιδρύματος Κυκλάδων.

Στην ημερίδα κατατέθηκαν μαρτυρίες για τις πολλές καταστροφές που γίνονται με επιταχυνόμενο ρυθμό στα ιστορικά μνημεία της Σύρου, όπως:

- οι πρόσφατοι βανδαλισμοί στο Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου,

- οι συνεχείς λεηλασίες με την απόσπαση οικοδομικών υλικών στο Λοιμοκαθαρτήριο και τα Βιομηχανικά κτίρια της Ερμούπολης,

- η εγκατάλειψη και η απειλούμενη κατεδάφιση του 3ου Δημοτικού Σχολείου Σύρου, έργου του Πάτροκλου Καραντινού, από τα πρώτα σχολικά κτίρια μοντέρνας αρχιτεκτονικής,

- η εγκατάλειψη των πρώτων διασωζόμενων κατοικιών της Ερμούπολης,

- οι συνεχείς βανδαλισμοί στο σπίτι του υπερρεαλιστή ποιητή και θεωρητικού της τέχνης Νικόλα Κάλας στα Χρούσα, μια από τις πρώτες εξοχικές κατοικίες που διασώζονται στο νησί,

- η αλλοίωση της αρχικής μορφής των πλατειών με την αντικατάσταση των πλακών και η τοποθέτηση τσιμέντου στα λιθόστρωτα σκαλιά των δρομίσκων της νεοκλασικής Ερμούπολης προς διευκόλυνση των τροχοφόρων και των ιδιοκτητών τους,  

- η αφαίρεση αντικειμένων από τον υπαίθριο χώρο του Βιομηχανικού Mουσείου.



Οι καταστροφές αυτές αλλοιώνουν και απαξιώνουν σημαντικά την ανεκτίμητης αξίας ιστορική φυσιογνωμία της Ερμούπολης. Οι δυσχερείς οικονομικές συνθήκες των ημερών μας δεν πρέπει να αποτελούν πρόσχημα για την αμέλεια ή αδιαφορία των υπεύθυνων φορέων επιτρέποντας έτσι την κακοποίηση των μνημείων για ιδιοτελείς και μόνον σκοπούς.



Απευθύνουμε έκκληση σε όλους τους αρμόδιους φορείς να επιδείξουν την απαιτούμενη ευαισθησία για την προστασία της ιστορικής κληρονομιάς της Ερμούπολης και της συριανής υπαίθρου που αποτελούν σημαντικό πολιτιστικό πόρο για το σύνολο της χώρας.



Οι υπογράφοντες:

Χριστίνα Αγριαντώνη, ιστορικός

Γιώργος Αδαμόπουλος, πολιτ. μηχανικός

Φωτεινή Ασημακοπούλου, ιστορικός

Πέπη Γαβαλά, αρχαιολόγος

Ανδρέας Γιακουμακάτος, αρχιτέκτων

Νάσια Γιακωβάκη, ιστορικός

Ειρήνη Γρατσία, αρχαιολόγος

Μαρία Θηρεσία Δαλεζίου, ιστορικός τέχνης

Κατερίνα Δέδε, ιστορικός

Δημήτρης Δημητρόπουλος, ιστορικός

Λουκρητία Δούναβη, συγγραφέας

Θωμάς Δρίκος, δικηγόρος

Λουκία Δρούλια, ιστορικός

Ελένη Δρούλια, ιστορικός

Μάνος Ελευθερίου, ποιητής

Κλαυδία Ζαραφωνίτου, ηθοποιός

Βαγγέλης Καραμανωλάκης, ιστορικός

Αγγελική Κόκκου, αρχαιολόγος

Χριστίνα Κουλούρη, ιστορικός

Λίνα Λούβη, ιστορικός

Χρήστος Λούκος, ιστορικός

Δέσποινα Λούκου, συνταξιούχος

Αριστέα Μουστάκα-Γραβάνη, συνταξιούχος

Νίκος Μπακουνάκης, δημοσιογράφος, ιστορικός

Γιώργος Παλαιολόγος, ελεύθερος επαγγελματίας

Βασίλης Παναγιωτόπουλος, ιστορικός

Λήδα Παπαστεφανάκη, ιστορικός

Αλεξάνδρα Πατρικίου, ιστορικός

Χαρά Πελεκάνου, φιλόλογος

Στέφανος Πεσμαζόγλου, ιστορικός

Αλέξης Πολίτης, ιστορικός

Βάλλια Ράπτη, ιστορικός

Τέος Ρόμβος, συγγραφέας

Ευάγγελος Ν. Ρούσσος, δρ. φιλοσοφίας

Γιάννης Στογγιανίδης, υπ. διδάκτορας ιστορίας

Αγγελική Φενερλή, ιστορικός

Ειρήνη Χατζηδημητρίου, αρχιτέκτων

Τάινα Χιέταλα, αρχειονόμος

Διονυσία Χρυσανθακοπούλου –Ανδριτσάνου, συγγραφέας

Αγγελική Ψιλοπούλου, αρχειονόμος






Καμία δίωξη στους 13 συριανούς που διώκονται για τα επεισόδια κατά την επίσκεψη Παπανδρέου(21/3/11)

 

Μας καταλήστεψαν τη ζωή, τους μισθούς, τις συντάξεις.
Βάλανε υποθήκη το μέλλον μας.
21 Μαρτίου 2011. Φέρανε τα ΜΑΤ και μας πνίξανε στα δακρυγόνα και στα χημικά. Χτύπησαν συντοπίτες, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους της Σύρας.
Τώρα ζητάνε και τα ρέστα.
Έναμιση χρόνο!!! μετά την επίσκεψη του ΓΑΠ, και την κοινωνική αντίδραση που προκάλεσε, 13 άτομα καλούνται σε προκαταρκτική εξέταση και με το δόγμα της τρομοκράτησης και της ποινικοποίησης των αντιστάσεων και των αγώνων, καλούνται να δώσουν καταθέσεις σε μία δικογραφία παρωδία με ανυπόστατες κατηγορίες και πανομοιότυπες καταθέσεις των ΜΑΤ.
Γιατί;
Δεν είναι μόνο η εκδικητική λογική των αρχών που είδαν να απειλείται η καθεστηκυία τάξη και να αμφισβητείται η παντοδυναμία των θεσμών της πολιτικής και των πολιτικών.
Δεν είναι μόνο επειδή ο συριανός λαός έδωσε δυναμικά τις απαντήσεις του στην πρώτη δοκιμαστική εμφάνιση – φιέστα του πρώην πρωθυπουργού,ο οποίος έχοντας πρώτα βάλει τη χώρα στη μέγγενη του ΔΝΤ, ήρθε να δοκιμάσει τις κοινωνικές αντιδράσεις σε ένα ασφαλές κατά το παρελθόν «πράσινο» νησί και τάχα σαν να μη συμβαίνει τίποτα να χαριεντηστεί στις κάμερες με τους τοπικούς άρχοντες και φορείς και να δώσει ψεύτικες υποσχέσεις για ανάπτυξη, να κοροϊδέψει τους απλήρωτους του Νεωρίου, να υφαρπάξει συνειδήσεις.
Είναι ο φόβος τους που γιγαντώνεται μέρα τη μέρα εν όψη των νέων μέτρων που έρχονται από το Σεπτέμβρη και την κοινωνική έκρηξη που αναπόφευκτα θα ακολουθήσει.
Είναι ο φόβος τους μπροστά στις δυναμικές αντίστασης και αλληλεγγύης που αναπτύσουν οι «από κάτω» και εχουν αρχίσει να γίνονται ποτάμι που θα τους παρασύρει.
Είναι ο ίδιος φόβος που τους κάνει να επιτίθενται λυσσασμένα σε κοινωνικούς αγωνιστές, σε μαχητικά σωματεία, σε απεργούς, σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, καταλήψεις και κάθε εστία αντίστασης.
Είναι ο ίδιος φόβος που εκφασίζει την κοινωνία και νομιμοποιεί το παρακράτος.
Στεκόμαστε απέναντι στις κρατικές και παρακρατικές μεθοδέυσεις τους και προτάσουμε την αλληλεγγύη και την αντίσταση.
Καμία δίωξη στους 13 αντιστεκόμενους.
Ο αγώνας τους ήταν και είναι αγώνας όλων μας.
Δεν μας φοβίζουν!!! Μας εξοργίζουν!

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΥΡΟΥ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ : http://apopsy.blogspot.gr/2011/03/blog-post_6836.html

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Oι φωτογραφίες του Γιώργου Σεφέρη



    Ποιητής, δοκιμιογράφος, πεζογράφος, μεταφραστής και παράλληλα διπλωμάτης καριέρας. Θα νόμιζε κανείς πως τόσοι ρόλοι θα έφθαναν για να εξαντλήσουν τη ζωτικότητα ακόμα και του Γιώργου Σεφέρη, του τόσο πολύπλευρου αυτού δημιουργού. Πράγματι, λίγοι έξω από τον στενά προσωπικό του κύκλο γνωρίζουν ότι υπήρξε μανιώδης όσο και ταλαντούχος φωτογράφος. Στο αρχείο Σεφέρη διασωζεται ένα εξαιρετικά πλούσιο φωτογραφικό υλικό που περιλαμβάνει μερικές εκατοντάδες φωτογραφίες τραβηγμένες από τον ίδιο τον ποιητή.

     Οι περισσότερες από αυτές είναι φωτογραφίες αναμνηστικές φίλων ή συναδέλφων, οικογενειακές, ταξιδιωτικά ενθύμια κ.τ.λ- ότι δηλ. περίπου θα περιμέναμε από την πολυετή δράση οιουδήποτε επίμονου ερασιτέχνη, με τη διαφορά βέβαια της ιστοτικής αξίας που αποκτά καθετί ικανό να διαφωτίσει τη ζωή μιας μορφής όπως ο Σεφέρης. Πέρα όμως από τις απλές μαρτυρίες ξεχωρίζει ένας σεβαστός αριθμός φωτογραφιών που δείχνουν κάτι παραπάνω: ότι ο αυτοδίδακτος αυτός ερασιτέχνης, ο δίχως ιδιαίτερες καλλιτεχνικές φιλοδοξίες, συχνά έφερνε αποτελέματα που και από καθαρά φωτογραφική σκοπιά είναι αξιοσημείωτα

    Ο Σεφέρης δεν άφησε γραπτό κείμενο όπου να αναλύει, έστω επιφανειακά, τη στάση του απέναντι στη φωτογραφία. Για το πώς αντιμετώπιζε την τέχνη αυτή μπορεί ευτυχώς να μας πληροφορήσει η κ. Μάρω Σεφέρη: <<τον εδιέφερε πολύ η φωτογραφία η φωτογραφία ως τέχνη, ως μάθημα. Ξεχώριζε την ώραία από την άσχημη ή την ωραιοπαθή φωτογραφία. Του άρεσε ο άνθρωπος με καλό μάτι>>.

   To ενδιαφέρον αυτό λευκωμα κυκλοφορεί από το <<ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠEΖΑΣ>>.



                                                                                                                      Γ.Κ.Π

ΝΙΚΟΣ ΣΥΡΜΑΛΕΝIΟΣ Ο κόσμος στο Αιγαίο περιμένει μια καθαρή απάντηση



Παρέμβαση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης

H ομιλία του πρωθυπουργού για μας δεν αποτέλεσε τίποτα άλλο παρά επιβεβαίωση ότι το πρόγραμμα της ΝΔ καθώς και των άλλων δύο κομμάτων που το στηρίζουν, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά πιστή εφαρμογή και υποταγή στην πολιτική των μνημονίων που έφεραν την ελληνική κοινωνία σε εξαθλίωση και τη χώρα σε υποτέλεια. Το γενικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι, γενικό ξεπούλημα και μάλιστα σε τιμή ευκαιρίας, τώρα που γυρίζει, σε χρηματιστηριακές αξίες εξόχως χαμηλές, στο όνομα κάποιων αόριστων επενδύσεων που θα μας βγάλουν δήθεν από την ύφεση και θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας (το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί σε πολλές βαλκανικές και τριτοκοσμικές χώρες). Σε λίγα χρόνια δηλαδή, εάν εφαρμοστούν αυτές οι πολιτικές, το μόνο που θα είναι δημόσιος χώρος, θα είναι το γεωγραφικό έδαφος που θα έχει απομείνει και όσοι πολίτες έχουν επιβιώσει από την τεράστια ανθρωπιστική κρίση που είναι σε εξέλιξη. Όλα τα άλλα, δημόσιοι οργανισμοί, ενέργεια, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια, ακτές, βραχονησίδες κ.α. θα βρίσκονται στην ιδιοκτησία τυχάρπαστων επενδυτών που θα γλεντάνε στην υγεία των κορόϊδων.

Ιδιαίτερα στα νησιά μας, η τύχη που τους επιφυλάσσεται με την πολιτική των fast track εκποιήσεων και με την αναθεώρηση ακόμα και του χωροταξικού του τουρισμού (προεδρικό διάταγμα Σουφλιά), είναι το απόλυτο ξεπούλημα ακτογραμμών και περιοχών φυσικού κάλλους, που στο όνομα της ανάπτυξης της λεγόμενης σύνθετης τουριστικής κατοικίας (παραθεριστικής κατοικίας), θα προωθήσουν την ακραία εκτός σχεδίου δόμηση και οικιστική «ανάπτυξη» κατά τα πρότυπα του αποτυχημένου Ισπανικού μοντέλου, όπου ολόκληρες ακτογραμμές δομήθηκαν και τώρα παραμένουν άδεια κτιριακά κουφάρια.

Έτσι, το εναπομείναν συγκριτικό πλεονέκτημα των νησιών μας, που είναι το φυσικό περιβάλλον και το φυσικό τοπίο θα παραδοθούν αμαχητί σε μεγάλα εργολαβικά και κατασκευαστικά συμφέροντα, γνωρίζοντας βεβαίως μια χωρίς επιστροφή περιβαλλοντική καταστροφή. Όμως, το επαναλαμβάνουμε και πάλι, το απαράμιλλο φυσικό περιβάλλον των νησιών μας, δεν είναι μόνο φυσικός πόρος, είναι πολύτιμος οικονομικός πόρος, χάριν του οποίου, όλα τα τελευταία χρόνια υπήρξε και η αλματώδης τουριστική ανάπτυξη.

Προφανώς σήμερα, τα δύο τελευταία χρόνια, η μείωση της τουριστικής ανάπτυξης, ιδιαίτερα του εσωτερικού τουρισμού, οφείλεται στην τεράστια αφαίμαξη των εισοδημάτων, των μισθών, των συντάξεων, στην κατάργηση της Εργατικής Εστίας και την παρεπόμενη κατάργηση του «κοινωνικού τουρισμού», στην αλματώδη αύξηση των καυσίμων, σε ό,τι αφορά συνολικά στις καταστροφικές πολιτικές του μνημονίου που οδήγησαν σε τεράστια ύφεση, σε χιλιάδες λουκέτα μαγαζιών, σε εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους. Εκεί οφείλεται πρωτίστως η μείωση του τουρισμού και όχι στις αλλεπάλληλες εκλογές ή στις απεργίες, όπως θέλουν να μας λένε οι κκ της ΝΔ, αλλά και κάποιοι άλλοι των συγκυβερνώντων κομμάτων. Γι αυτό, μην το ψάχνετε, πρώτη προϋπόθεση για την τουριστική ανάπτυξη, αποτελεί αυτή καθεαυτή η κατάργηση του μνημονίου και της απόλυτης φοροεπιδρομής και της λιτότητας, που φέρνει την κάθε ελληνική οικογένεια σε απαγορευτική θέση για να ταξιδέψει στα νησιά. Αλλά μιας και μιλάμε για λιτότητα, στα μεγάλα νησιά (Ρόδο, Κώ κλπ) με τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, για ποια ποιότητα τουρισμού μπορούμε να μιλάμε όταν το ανθρώπινο δυναμικό, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, έχουν να πληρωθούν από πέρισι και τη θέση τους καταλαμβάνουν, κατά παρέκκλιση κάθε νομοθεσίας, μαθητευόμενοι από άλλες χώρες, χαμηλά αμοιβόμενοι και ανασφάλιστοι και χωρίς καν βιβλιάριο υγείας. Με ποια πολιτική θα βοηθήσουμε τον τουρισμό, όταν με την πολιτική των all inclusive, που οδηγεί στην αύξηση των τουριστών αλλά ταυτόχρονα και στην αύξηση των λουκέτων των μαγαζιών, οι τοπικές κοινωνίες στερούνται κάθε δυνατότητας εισοδηματικής στήριξης;

Πέραν αυτού, ο τουρισμός, αλλά και οι μεταφορές προσώπων και εμπορευμάτων, απαιτούν μια ριζικά διαφορετική πολιτική για την ακτοπλοϊα. Σήμερα η ακτοπλοϊα, αποτελεί ολιγοπώλιο λίγων εταιρειών, που λυμαίνονται το χώρο, χωρίς κεντρική πολιτική, χωρίς σχεδιασμό ακτοπλοϊκών γραμμών και ωραρίων, με τιμές ακριβότερες από όλες τις χώρες της Ε.Ε., με εξαντλητικά ωράρια για τους εργαζόμενους ναυτικούς. Η ακτοπλοϊκή μεταφορά από κοινωνικό αγαθό, έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα, με μόνο στόχο την κερδοφορία. Έτσι πολλά μικρά νησιά, ιδιαίτερα το χειμώνα (από Οκτώβριο έως τον Απρίλιο) παραμένουν σε συνθήκες απομόνωσης, στερούμενα των στοιχειωδών δικαιωμάτων για τους πολίτες τους, το δικαίωμα της μεταφοράς. Στις Κυκλάδες, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δυτικές Κυκλάδες, που το χειμώνα παραμένουν με δύο ή τρία δρομολόγια τη βδομάδα, ενώ ακόμα και τώρα υπάρχουν νησιά που εξυπηρετούνται σχεδόν αποκλειστικά από το Λαύριο και όχι και από τον Πειραιά, ενώ άλλα όπως η Κίμωλος μένουν έξω από τη διαδρομή των πλοίων, που περνάνε σε απόσταση αναπνοής χωρίς να σταματάνε. Παρόμοια περιστατικά υπάρχουν και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων, αλλά και της Δωδεκανήσου (π.χ. Κάλυμνος). Οι λεγόμενες «άγονες», γραμμές δημοσίου συμφέροντος, επιδοτούνται αδρά (έφθασαν τα 100 εκατ. ευρώ), χωρίς πάλι να εξασφαλίζεται ένας σωστός σχεδιασμός μεταξύ των γραμμών ενδοεπικοινωνίας και των κεντρικών γραμμών, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται οι πραγματικές ανάγκες των κατοίκων αλλά και του τουρισμού. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί κυρίως έχουμε να κάνουμε μ’ ένα κράτος υπηρέτη των συμφερόντων των εταιρειών και των εφοπλιστών και όχι του κοινωνικού συνόλου, ένα κράτος διαπλεκόμενο που στην καλλίτερη περίπτωση έχει επιλέξει να παίζει το ρόλο του παθητικού ή επιλεκτικού παρατηρητή ή του τροχονόμου των διαφόρων συμφερόντων.

Αντί αυτής της κατάστασης, ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και χρόνια υποστηρίζει ότι οι ακτοπλοϊκές μεταφορές θα πρέπει να λειτουργούν χειμώνα καλοκαίρι, προς όφελος των νησιών, των κατοίκων και των επισκεπτών. Προτείνουμε ενιαίο κέντρο σχεδιασμού και χάραξης των δρομολογίων (Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας), φυσικά μετά από διαβούλευση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις τοπικές κοινωνίες, προτείνουμε τη θεσμοθέτηση του μεταφορικού ισοδύναμου, για ίδιο εισιτήριο για ίσες αποστάσεις σε στεριά και σε θάλασσα, προτείνουμε τη δημιουργία Δημόσιου-Κοινωνικού Φορέα Ακτοπλοϊας, κατά τα πρότυπα των Σκανδιναβικών χωρών και με τη συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (δημοτικής και περιφερειακής) που θα αναλάβει κυρίως την ενδοεπικοινωνία και θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί και από ευρωπαϊκά κονδύλια (όπως άλλωστε είχαν δηλώσει ρητά οι αρμόδιοι επίτροποι της Ε.Ε. σε αντιπροσωπεία ανώτατων αυτοδιοικητικών παραγόντων από τις Κυκλάδες), εφόσον δημιουργηθούν Κοινοπραξίες με τη συμμετοχή και του Ελληνικού Δημοσίου. Ο Φορέας αυτός θα μπορούσε επίσης να αναλάβει και την  κατασκευή ή επισκευή πλοίων σε ελληνικά ναυπηγεία. Μια τέτοια πρόταση, θα μπορούσε να ανταποκριθεί και στις ανάγκες του ναυπηγείου της Σύρου, του Νεωρίου, που δοκιμάζεται σκληρά από την κρίση, αλλά και από τις ανάλγητες πολιτικές των κυβερνήσεων σας. Επίσης στο θέμα των μεταφορών, μεγάλο θέμα αποτελεί και η ακαταλληλότητα πολλών λιμανιών της χώρας μας, που όπως είναι φτιαγμένα, αδυνατούν ή δυσκολεύουν τα μέγιστα τις προσεγγίσεις, όπως επανειλημμένα έχουν καταγγείλει οι πλοίαρχοι και οι καπετανέοι. Ένα τέτοιο αρνητικό παράδειγμα, αποτελεί και το λιμάνι της Τήνου για το οποίο γίνονται απεγνωσμένες εκκλήσεις τόσο από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όσο και από τους τοπικούς φορείς  για να υπάρξει επιτέλους λύση, έτσι ώστε και να υπάρξει ένα ασφαλές λιμάνι και να βοηθήσει καθοριστικά στην τουριστική ανάπτυξη του νησιού.



Eνα άλλο σοβαρό πρόβλημα που έχει αναδειχθεί και πάλι την τελευταία περίοδο, είναι η εξάντληση των πόρων χρηματοδότησης των προγραμμάτων κοινωνικών δομών (στήριξης των Αμεα, βρεφονηπιακοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι κ.α.) σε ολόκληρη την Περιφέρεια του Ν. Αιγαίου, αλλά και στη Στερεά Ελλάδα. Αυτό συμβαίνει στις Περιφέρειες που έχουν ενταθεί στο Στόχο ΙΙ, που ως γνωστόν χρηματοδοτούνται με ποσοστό 50%, που σημαίνει αντίστοιχα και πολύ λιγότερους πόρους. Όπως καταλαβαίνετε η κατάσταση αυτή οδηγεί σε απόγνωση τόσο τους άμεσα δικαιούχους που ανήκουν εξ ολοκλήρου στις πιο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όσο και τους εργαζόμενους στις δομές αυτές που κινδυνεύουν άμεσα να χάσουν τη δουλειά τους. Στο θέμα αυτό, το οποίο έχει επισημάνει και η Γενική Γραμματέας Διαχείρισης των Κοινοτικών Πόρων του Υπουργείου Εργασίας και για το οποίο υπάρχουν σωρεία υπομνημάτων και διαμαρτυριών τόσο από τους Δημάρχους, όσο και από τον Περιφερειάρχη, είχα στείλει και σχετική επιστολή προς τους συναρμόδιους υπουργούς Εργασίας και Ανάπτυξης με το οποίο προτείναμε η κυβέρνηση να διεκδικήσει προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δύο πράγματα. Πρώτον, δεν είναι δυνατόν τα σημερινά κριτήρια ένταξης των Περιφερειών στο Στόχο Ι ή ΙΙ, να είναι οι δείκτες οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης του 2005, όταν η Ελλάδα είχε ρυθμούς ανάπτυξης 4-5%, όταν όλοι γνωρίζουν ότι το ΑΕΠ της χώρας έχει υποχωρήσει περίπου κατά 30%. Δεύτερον, δεν μπορεί η κατανομή των επιχειρησιακών προγραμμάτων του ΕΣΠΑ να γίνεται στις διευρυμένες 5 υπερπεριφέρειες (στην περίπτωση μας Κρήτη και Αιγαίο) και να μην διεκδικούμε αυτή τη λογική και στα τομεακά προγράμματα σε ότι αφορά την απεύθυνση τους προς τις Περιφέρειες. Είναι προφανές ότι αν διεκδικήσουμε την κατανομή σε 5 και όχι σε 13 Περιφέρειες, τότε αυτομάτως ο μέσος όρος του ΑΕΠ της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου θα πέσει κάτω από το 90 %, κάτι που εξάλλου αδικεί 43 νησιά του νοτίου Αιγαίου, αφού χάριν των 5 πιο ανεπτυγμένων, θεωρούνται και αυτά πάνω από τον επιτρεπόμενο μέσο όρο. Δηλαδή αγνοούνται πλήρως και τα όποια ζητήματα ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων, που υποτίθεται ότι εμπίπτουν στα κριτήρια της σύγκλισης και της κοινωνικής συνοχής. Πάντως αν δεν διεκδικήσουμε ριζικές αλλαγές στις κατανομές των Περιφερειών, τότε και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ν. Αιγαίου θα πέσει στην επόμενη  περίοδο από τα 280 στα 40 εκ ευρώ με ότι αυτό συνεπάγεται για ολόκληρη την περιοχή μας.

Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν τρέφουμε καμιά αυταπάτη ότι αυτή η κυβέρνηση θα κινηθεί έξω από την πεπατημένη, που γνωρίζουμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αφού άλλωστε αποτελεί παραλλαγή της με ολίγη προσθήκη της ΔΗΜΑΡ. Όμως διεκδικούμε να υπάρξει ένα τέτοιο διεκδικητικό πλαίσιο που μαζί με τις τοπικές κοινωνίες, την Αυτοδιοίκηση και γενικότερα το μαζικό κίνημα, θα χαράξει στρατηγική για πολιτικές νησιωτικότητας που εδώ και χρόνια βρίσκονται θεσμοθετημένες τόσο στις ευρωπαϊκές συνθήκες, όσο και στο ελληνικό Σύνταγμα, αλλά στην πράξη παραμένουν στον αέρα, εξαιτίας και της υποβάθμισης των ουσιαστικών θεμάτων των νησιών μας όλα τα τελευταία χρόνια.

Κλείνοντας θέλω να αναφέρω επιγραμματικά δύο μόνο θέματα που έχουν άμεση σχέση με τα νησιά μας. Το πρώτο, η δραματική υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας, που παραμένουν υποστελεχωμένες χωρίς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, που μεταφέρουν τα έκτακτα περιστατικά σε τριτοκοσμικές συνθήκες, που έχουν βάλει στο ψυγείο όλες τις χρήσεις της τηλεϊατρικής. Το δεύτερο η βιώσιμη (αειφόρος) ανάπτυξη όχι στα λόγια, στις ημερίδες και στα συνέδρια, αλλά στην εφαρμογή εξειδικευμένων πολιτικών, που θα αναδεικνύουν τα συγκριτικά περιβαλλοντικά και παραγωγικά πλεονεκτήματα των νησιών μας, που θα εντάσσουν την πρωτογενή παραγωγή στην προοπτική της ισόρροπης ανάπτυξης και ως οργανικό στοιχείο του τουρισμού, που θα καθορίζουν μέσα από το χωροταξικό σχεδιασμό ανά νησί, χρήσεις γης και θα διασφαλίζουν έτσι την πραγματική αειφορία και όχι μεγάλα ή και μικρότερα ιδιωτικά και μόνο συμφέροντα, σε βάρος της συνολικής οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.

Και για να ολοκληρώσω οριστικά. Θα σημειώσω ένα μόνο θέμα για το οποίο δεν ειπώθηκε τίποτα ούτε στις προγραμματικές δηλώσεις, ούτε και στο περίφημο κυβερνητικό πρόγραμμα των τριών κομμάτων. Αναφέρεστε στο φορολογικό, μιλήσατε στο κοινό πρόγραμμα για μείωση στο ΦΠΑ της εστίασης χωρίς να δεσμευτείτε για άμεση εφαρμογή του, όμως δεν είπατε τίποτα για αυτό που στο μνημόνιο περιγράφεται ως κατάργηση των ειδικών φορολογικών καθεστώτων, δηλαδή δεν είπατε τίποτα για το μειωμένο ΦΠΑ στο Αιγαίο που ούτως ή άλλως έχει τεθεί σε αμφισβήτηση. Τι θα κάνετε; Δεσμεύεστε ότι θα τον διατηρήσετε ή δια της διολισθήσεως προσπαθείτε να αποφύγετε τις δεσμεύσεις. Ο κόσμος στο Αιγαίο περιμένει μια καθαρή απάντηση.


                                                                        Νίκος Συρμαλένιος



                                                                          Βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ