Ο Σύλλογος των Φίλων του Κέντρου Τεχνικού Πολιτισμού – Βιομηχανικό Μουσείο, σας καλεί την Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011, στις 19.00 στο κτίριο Κορνηλάκη του Βιομηχανικού Μουσείου, Ηρώων Πολυτεχνείου 98, απέναντι από το Κλειστό Γυμναστήριο, στον Αξό,στα εγκαίνια της αναπαράστασης του ξυλουργικού εργαστηρίου του Μιχάλη Πελεκάνου.
Ο Μιχάλης Πελεκάνος δούλεψε στο χώρο του εργοστασίου Κορνηλάκη για 66 χρόνια χωρίς διακοπή. Αφού πήρε σύνταξη ως βυρσοδέψης, συνέχισε να εργάζεται εκεί, ως ξυλουργός, μέχρι το τέλος της ζωής του, ακαταπόνητα. Με ταλέντο, γρηγοράδα, εξυπνάδα και ήθος. Με οικονομία λέξεων, κινήσεων, υλικού. Αφιέρωνε την ίδια φροντίδα και τέχνη, σε οτιδήποτε έφτιαχνε: από τα πιο απλά και ταπεινά μέχρι τα πιο περίτεχνα και δύσκολα έργα. Για αυτόν, το κάθε τι είχε τον σκοπό του και την αξία του.
Από τα τσάπια , μέχρι την προτομή του Ερμή, και οτιδήποτε άλλο του ζητούσαν: νησιώτικους καναπέδες, εξαρτήματα για αρματωσιές καϊκιών, μπαμπάδες για σκάλες, καλόγερους, χάντρες για κομπολόγια, σκαλιστές και τορνευτές κονσόλες, επιδιόρθωση παλιών επίπλων, σκαμνάκια, φουρούσια,, τραπέζια, σαμάρια, ανθοστήλες, ακρόπρωρα.
Όταν δεν είχε άλλη δουλειά και επειδή δεν μπορούσε να κάθεται στιγμή, έφτιαχνε σκαλιστά μπαστούνια, Πινόκιο και σβούρες.
Ακόμα, επινοούσε και έφτιαχνε, τα κατάλληλα κάθε φορά, εργαλεία για να φέρει εις πέρας κάποιο έργο και όταν κάποιος το χρειαζόταν, έπιανε και την άλλη του τέχνη, τη βυρσοδεψία, και ετοίμαζε δέρματα για ασκούς, ζώνες, τουμπιά .
Τιμής ένεκεν σε μια γωνιά του μουσείου συγκεντρώθηκαν οι πάγκοι, οι τόρνοι, τα εργαλεία και τα χνάρια του και ξαναστήθηκε το εργαστήρι του.
Η ωραία φωτογραφία του εργαστηρίου είναι του Γιάννη Μπαριτάκη
ΑπάντησηΔιαγραφή