Ετοίμασαν τον ενταφιασμό μας στα κτίρια – τάφους της Γιούρας. Ετοίμασαν την εξόντωσή μας με την εγκάθειρξή μας στα νέου τύπου κρεματόρια της Γιούρας. Πολλοί εκ των κρατουμένων αγωνιστών βρισκόμαστε στον άγονο ξερόβραχο της Γιούρας τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Αρκετά κορμιά θάφτηκαν στην αφιλόξενη γη του. Φτάνει πια το αιματηρό όργιο, σώνει η φρίκη και η αγωνία. Υψώστε φωνή έντονης διαμαρτυρίας και αξιώστε να καταργηθεί η Γιούρα, να διαλυθεί το στρατόπεδο του θανάτου, να γκρεμιστούν τα κρεματόρια, τα κτίρια – τάφοι.
Με την έκκληση των φυματικών κρατουμένων της Γιούρας σμίγουν και οι καθημερινές εκκλήσεις όλων των δεσμωτών απ' όλες τις φυλακές. Είκοσι χιλιάδες μάρτυρες πολιτικοί κρατούμενοι σύμβολα της εθνικής αντίστασης απευθυνόμαστε σε σας, όλους τους τίμιους ανθρώπους, όπου κι' αν βρίσκεσθε, όποια θέση κι' αν κατέχετε, σε όποια ιδεολογία κι' αν πιστεύετε, να εκπληρώσετε το χρέος σας το ανθρωπιστικό αξιώνοντας την κατάργηση της Γιούρας, ματαιώνοντας την εξόντωσή μας.
Είκοσι χιλιάδες δεσμώτες θα ριχτούμε, ίδιοι προμηθείς, στον ξερόβραχο του Αιγαίου για να μας ξεσκίζει σαν τον γυπαετό τα σπλάχνα η φυματίωση και τις σάρκες τα βασανιστήρια, για να μας δέρνουν ανελέητα οι αγέρηδες, για να μας στραβώνει η άμμος, να πεθαίνουμε για μια στάλα γλυκό νερό, να μας λιώνει τα πνεμόνια, να μας ροκανίζει τα κόκκαλα, να μας τρώει τους αρμούς η αβάσταχτη υγρασία, για να μη μάθετε τα βασανιστήρια που θα μας περνούν.
Η Γιούρα είναι ο ίδιος ο θάνατος από φυσικού της. Σπάρθηκε κι' όλας με δεκάδες θύματα πολιτικών κρατουμένων. Πάνω σ' αυτό το φέουδο του θανάτου στήθηκαν τα κρεματόρια – τα κρεματόρια για τους 20 χιλιάδες δεσμώτες σήμερα, για κάθε δημοκράτη αύριο. Μέσα σ' αυτά μας καρτερεί η εξόντωση, χωρίς ποτέ να μάθετε για μας. Κανένας δε θα γυρίσει. Απομονωμένοι καταμεσής του πελάγου, θα καταπίνει η θάλασσα τη φωνή μας επίκληση σε σας, θα σβήνει ο βόγγος μας στα συρίγματα των ανέμων, θα ροφούν τα τσιμέντα τους επιθανάτιους ρόγχους μας. Κανείς δεν θα ξαναγυρίσει απ' την κόλαση της Γιούρας. Ο κίνδυνος ορθώνεται τρανός, μέγας και άμεσος.
Και μπροστά σ' αυτή τη θανάσιμη για την Ελλάδα και την ειρήνη απειλή ο υπουργός δικαιοσύνης σωπαίνει ένοχα, σωπαίνει η κυβέρνηση, σωπαίνει η κ. Παπασπύρου που ανατρίχιασε στη Γιούρα κι' ενώ υποσχέθηκε την κατάργησή της, σπαταλάει σήμερα αλύπητα το χρήμα του λαού για ν' ανοίξει τους τάφους της ειρήνευσης και της ελευθερίας του λαού και να θάψει τον ανθρώπινο πολιτισμό μέσα στο κατάπτυστο κάτεργο της Γιούρας και στα κρεματόριά της.
Το μίσος των έξαλλων ανθρώπων αναζωπυρώνεται τελευταία. Διψούν για καινούργιο αίμα, για καινούργιους σακάτηδες, παράλυτους, ακρωτηριασμένους. Το Μακρονήσι ξαναζωντάνεψε, Βρυκολάκιασε. Βιάζονται να λειτουργήσει και το κρεματόριο στη Γιούρα. Ο κ. Παπασπύρου με την ένοχη σιωπή του και τα αναμασήματά του αποδείχνεται συνένοχος του εγκλήματος που προπαρασκευάστηκε και επισπεύδεται η εκτέλεσή του.
Στο όνομα της Ελλάδας, της ειρήνευσης και του ανθρωπισμού, στο όνομα και στην ιερή μνήμη των εκατομμυρίων νεκρών που έπεσαν για τη λευτεριά και τη Δημοκρατία απευθύνουμε έκκληση σε σας συνάνθρωποι, όποιοι κι αν είσθε, που έχετε καρδιά, ψυχή, που πονάτε τον άνθρωπο, που αγαπάτε την Ελλάδα, που δεν συγχωρείτε το έγκλημα που ετοιμάζεται σε βάρος της δικής μας ζωής σήμερα, του κάθε τίμιου έλληνα αύριο, που αντιτίθεται στις άνομες πράξεις των έξαλλων ανθρώπων, που έχετε χρέος να το ματαιώσετε για να υπερασπίσετε τον άνθρωπο και τα δικαιώματά του, τον ίδιο τον εαυτό σας. Να διαμαρτυρηθείτε στην κυβέρνηση και να αξιώσετε την κατάργηση με νόμο του στρατοπέδου της Γιούρας και την κατεδάφιση των κτιρίων - τάφων της.
Εμείς οι βασανισμένοι δεσμώτες που ξεχνάμε ο,τι περάσαμε και δίνουμε τα χέρια μας γεμάτα αγάπη ακόμα και στους βασανιστές μας για να ειρηνεύσει η πατρίδα μας, σας ζητάμε να ενώσετε μαζί μας τη φωνή σας με τη φωνή των μανάδων μας, των συγγενών μας, τις ενέργειές σας με τις ενέργειες των ελλήνων πατριωτών για να ματαιωθούν τα σατανικά σχέδια της εξόντωσής μας.
Φτάνουν πια τα μίση, φτάνει ο χαλασμός, όχι πια Γιούρα.
Μανώλης Γλέζος τέως βουλευτής – δημοσιογράφος, Αντώνης Αμπατιέλος τέως βουλευτής – συνδικαλιστής, Χρήστος Μόσχος Δημοδιδάσκαλος, Γιάννης Κεφαλόπουλος Δάσκαλος, Μίμης Μπουκουβάλας υπάλληλος, Μάνθος Τσιμπουκίδης τέως βουλευτής, Γιώργης Πέϊκος Δημοσιογράφος, Νίκος Καράς Σπουδαστής, Χρήστος Λογαράς εργάτης, και Παρασκευάς Μουτουραδάκης.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, 21.08.1952
Με την έκκληση των φυματικών κρατουμένων της Γιούρας σμίγουν και οι καθημερινές εκκλήσεις όλων των δεσμωτών απ' όλες τις φυλακές. Είκοσι χιλιάδες μάρτυρες πολιτικοί κρατούμενοι σύμβολα της εθνικής αντίστασης απευθυνόμαστε σε σας, όλους τους τίμιους ανθρώπους, όπου κι' αν βρίσκεσθε, όποια θέση κι' αν κατέχετε, σε όποια ιδεολογία κι' αν πιστεύετε, να εκπληρώσετε το χρέος σας το ανθρωπιστικό αξιώνοντας την κατάργηση της Γιούρας, ματαιώνοντας την εξόντωσή μας.
Είκοσι χιλιάδες δεσμώτες θα ριχτούμε, ίδιοι προμηθείς, στον ξερόβραχο του Αιγαίου για να μας ξεσκίζει σαν τον γυπαετό τα σπλάχνα η φυματίωση και τις σάρκες τα βασανιστήρια, για να μας δέρνουν ανελέητα οι αγέρηδες, για να μας στραβώνει η άμμος, να πεθαίνουμε για μια στάλα γλυκό νερό, να μας λιώνει τα πνεμόνια, να μας ροκανίζει τα κόκκαλα, να μας τρώει τους αρμούς η αβάσταχτη υγρασία, για να μη μάθετε τα βασανιστήρια που θα μας περνούν.
Η Γιούρα είναι ο ίδιος ο θάνατος από φυσικού της. Σπάρθηκε κι' όλας με δεκάδες θύματα πολιτικών κρατουμένων. Πάνω σ' αυτό το φέουδο του θανάτου στήθηκαν τα κρεματόρια – τα κρεματόρια για τους 20 χιλιάδες δεσμώτες σήμερα, για κάθε δημοκράτη αύριο. Μέσα σ' αυτά μας καρτερεί η εξόντωση, χωρίς ποτέ να μάθετε για μας. Κανένας δε θα γυρίσει. Απομονωμένοι καταμεσής του πελάγου, θα καταπίνει η θάλασσα τη φωνή μας επίκληση σε σας, θα σβήνει ο βόγγος μας στα συρίγματα των ανέμων, θα ροφούν τα τσιμέντα τους επιθανάτιους ρόγχους μας. Κανείς δεν θα ξαναγυρίσει απ' την κόλαση της Γιούρας. Ο κίνδυνος ορθώνεται τρανός, μέγας και άμεσος.
Και μπροστά σ' αυτή τη θανάσιμη για την Ελλάδα και την ειρήνη απειλή ο υπουργός δικαιοσύνης σωπαίνει ένοχα, σωπαίνει η κυβέρνηση, σωπαίνει η κ. Παπασπύρου που ανατρίχιασε στη Γιούρα κι' ενώ υποσχέθηκε την κατάργησή της, σπαταλάει σήμερα αλύπητα το χρήμα του λαού για ν' ανοίξει τους τάφους της ειρήνευσης και της ελευθερίας του λαού και να θάψει τον ανθρώπινο πολιτισμό μέσα στο κατάπτυστο κάτεργο της Γιούρας και στα κρεματόριά της.
Το μίσος των έξαλλων ανθρώπων αναζωπυρώνεται τελευταία. Διψούν για καινούργιο αίμα, για καινούργιους σακάτηδες, παράλυτους, ακρωτηριασμένους. Το Μακρονήσι ξαναζωντάνεψε, Βρυκολάκιασε. Βιάζονται να λειτουργήσει και το κρεματόριο στη Γιούρα. Ο κ. Παπασπύρου με την ένοχη σιωπή του και τα αναμασήματά του αποδείχνεται συνένοχος του εγκλήματος που προπαρασκευάστηκε και επισπεύδεται η εκτέλεσή του.
Στο όνομα της Ελλάδας, της ειρήνευσης και του ανθρωπισμού, στο όνομα και στην ιερή μνήμη των εκατομμυρίων νεκρών που έπεσαν για τη λευτεριά και τη Δημοκρατία απευθύνουμε έκκληση σε σας συνάνθρωποι, όποιοι κι αν είσθε, που έχετε καρδιά, ψυχή, που πονάτε τον άνθρωπο, που αγαπάτε την Ελλάδα, που δεν συγχωρείτε το έγκλημα που ετοιμάζεται σε βάρος της δικής μας ζωής σήμερα, του κάθε τίμιου έλληνα αύριο, που αντιτίθεται στις άνομες πράξεις των έξαλλων ανθρώπων, που έχετε χρέος να το ματαιώσετε για να υπερασπίσετε τον άνθρωπο και τα δικαιώματά του, τον ίδιο τον εαυτό σας. Να διαμαρτυρηθείτε στην κυβέρνηση και να αξιώσετε την κατάργηση με νόμο του στρατοπέδου της Γιούρας και την κατεδάφιση των κτιρίων - τάφων της.
Εμείς οι βασανισμένοι δεσμώτες που ξεχνάμε ο,τι περάσαμε και δίνουμε τα χέρια μας γεμάτα αγάπη ακόμα και στους βασανιστές μας για να ειρηνεύσει η πατρίδα μας, σας ζητάμε να ενώσετε μαζί μας τη φωνή σας με τη φωνή των μανάδων μας, των συγγενών μας, τις ενέργειές σας με τις ενέργειες των ελλήνων πατριωτών για να ματαιωθούν τα σατανικά σχέδια της εξόντωσής μας.
Φτάνουν πια τα μίση, φτάνει ο χαλασμός, όχι πια Γιούρα.
Μανώλης Γλέζος τέως βουλευτής – δημοσιογράφος, Αντώνης Αμπατιέλος τέως βουλευτής – συνδικαλιστής, Χρήστος Μόσχος Δημοδιδάσκαλος, Γιάννης Κεφαλόπουλος Δάσκαλος, Μίμης Μπουκουβάλας υπάλληλος, Μάνθος Τσιμπουκίδης τέως βουλευτής, Γιώργης Πέϊκος Δημοσιογράφος, Νίκος Καράς Σπουδαστής, Χρήστος Λογαράς εργάτης, και Παρασκευάς Μουτουραδάκης.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, 21.08.1952
Το νησί δεν είναι η Γιούρα αλλά η Γιάρος ή τα Γιούρα
ΑπάντησηΔιαγραφή