Η ακτοπλοϊα έχει παραδοθεί στις εταιρείες

ΠΑΥΛΟΣ ΧΡΥΣΑΦΙΔΗΣ

 

Αποσπάσματα από εισήγηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο(26/11)

 

Δυστυχώς η σημερινή συζήτηση ήρθε στο περιφερειακό συμβούλιο σαν ένα ακόμη λιθαράκι στο σαθρό οικοδόμημα της έξωθεν καλής μαρτυρίας της περιφερειακής αρχής που κατά τη γνώμη της θα τονίσει το όψιμο ενδιαφέρον της για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, για δεκαετίες τώρα, των κατοίκων του Αιγαίου και όχι μόνο.

Ωραίες οι εκθέσεις ιδεών, ωραίες οι εισηγήσεις, ωραία τα πολλά “πρέπει” αλλά αυτά επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι είθισται να τα χρησιμοποιεί η αντιπολίτευση.

Εδώ έχουμε μπερδέψει, στην προσπάθεια μιας αντιμνημονιακής μετάλλαξης για πάσα τυχόν μελλοντική χρήση, τους θύτες με τα θύματα.

Άκουσα την εισήγηση του κ. Γενικού η οποία είναι άκρως ενδιαφέρουσα ειδικά στο στόχο δημιουργίας κοινωνιών 365 ημερών στα νησιά μας, στην έγκαιρη ενημέρωση των δρομολογίων, στην παρέμβαση του κράτους μέσα από επιδότηση ή με τη ναυπήγηση πλοίων, για την ξανά και ξανά και ξανά και πάλι ξανά ειπωμένη εφαρμογή του μεταφορικού ισοδύναμου που όμως δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν εχουν γίνει… Μέτρησα στη δισέλιδη εισήγηση καμιά 20αριά “πρέπει” και “θα…”. Μπερδεμένος ο κ. Σπιλάνης μάλλον, όπως μπερδεμένος ως μη όφειλε είναι και ο κ. Αντιπεφερειάρχη,ς ο οποίος με μία αψογη εισήγηση που όμως επιμελώς αποφεύγει να επιρρίψει ευθύνες εκεί που πολύ καλά γνωρίζει και εκείνος ότι υπάρχουν, χωρίς καμμιά νύξη αυτοκριτικής για το πώς 2 χρόνια τώρα με την παντελή έλλειψη συντονισμού και προγραμματισμού εδώ ειδικά στις Κυκλάδες τα επιδοτούμενα πλοία ως προς τα ωράριά τους κάνουν ότι θέλουν. Δεν μας είπε τίποτα, αν ήταν λάθος και τα 3 πλοία να έχουν έδρα τη Σύρο, αν ήταν λάθος το επιδοτούμενο να μην περιμένει υποχρεωτικά το πλοίο της γραμμής, αν ήταν λάθος … να είναι όλα λάθος.

Έρχεται λοιπόν σήμερα με μία έκθεση ιδεών που όποιος νησιώτης την ακούσει θα κουνήσει το κεφάλι του για μια ακόμη φορά και θα αναρωτηθεί, μα αυτοί και οι συν αυτοίς δεν εναλάσσονται μέχρι σήμερα στην εξουσία; Δίκαια θα αναρωτηθούν ... “μας δουλεύουν;”.

Χρόνια φωνάζουμε για βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτό σημαίνει ότι η όποια ανάπτυξη, συνήθως τουριστική αλλά και πολλές φορές στα μεγάλα νησιά βιομηχανική κλπ, πρέπει να είναι σε θέση να κρατάει όλο το χρόνο ζωντανά τα νησιά μας. Να εξασφαλίζει στους νησιώτες τη σιγουριά ότι ανά πάσα στιγμή θα μπορούν να κινηθούν στην Ελλάδα όπως κινείται ο κάθε κάτοικος της ηπειρωτικής χώρας.

Ο Δήμαρχος των Λειψών είχε πει χαρακτηριστικά ότι όπως γίνονται εθνικοί οδοί στην ηπειρωτική Ελλάδα και έχει συνδεθεί το κάθε χωριό με το εθνικό δίκτυο και ανά πάσα στιγμή ο κάθε πολίτης το χρησιμοποιεί, έτσι και οι νησιώτες έχουν αυτό το δικαίωμα και η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να μη τους το στερεί.

Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ένα κράτος να απαιτεί από τον κάθε πλοιοκτήτη να κάνει κοινωνική πολιτική στη θέση τη δική του και να ανέχεται σαν αντίβαρο την κοροϊδία του κάθε εφοπλιστή με συνεχείς αυξήσεις των εισητηρίων αλλά και άλλων αντιμέτρων στην κρίση που και αυτοί ίσως περνούν.

Να σημειωθεί ότι ο Εσθονός επίτροπος Κάλας, απαντώντας σε ερώτηση ελληνίδας ευρωβουλευτού,  ήταν ξεκάθαρος:

«Οι αρχές των κρατών μελών δύνανται να καθορίσουν την τιμή των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων κατά την επιβολή υποχρεώσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας ή κατά τη σύναψη συμβάσεων ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας (π.χ. ειδικοί συντελεστές για ορισμένες κατηγορίες επιβατών ή για ορισμένες συνδέσεις».

Όμως, δεν ενδιαφέρει ούτε την τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά ούτε και τις προηγούμενες η εφαρμογή των νόμων και των ευρωπαϊκών Κανονισμών, τους ενδιαφέρει μόνο η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εταιρειών.

 

Συνάδελφοι, η ακτοπλοϊα έχει παραδοθεί στις εταιρείες, ενώ και με τη…. βούλα δεν υπάρχει κανένας έλεγχος της λειτουργίας της αγοράς είτε στο επίπεδο του ανταγωνισμού (η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν παρακολουθεί τίποτα) είτε σε γενικότερο επίπεδο λειτουργίας, λόγω αδυναμιών των υπηρεσιών του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου (δεν υπάρχει γνώση ούτε καν των τιμών των εισιτηρίων που ισχύουν) ή και λόγω πολιτικών επιλογών (π.χ. ανύπαρκτοι έλεγχοι σε κυλικεία, εστιατόρια κ.ο.κ.).

Συνάδελφοι, οι δημοσιονομικοί πόροι που σήμερα διατίθενται για την επιδότηση των λεγόμενων άγονων γραμμών, οι επιχορηγήσεις του αναπτυξιακού νόμου που φτάνουν το 40% μιας επένδυσης και οι δυνατότητες χαμηλότοκου δανεισμού, αποτελούν τρία σημαντικά χρηματοδοτικά εργαλεία σε συνδυασμό με το ΕΣΠΑ, δεδομένου ότι το κοινοτικό δίκαιο αναγνωρίζει τη «νησιωτική ιδιαιτερότητα».

Ειδικότερα, εμείς σαν παράταξη αλλά και σαν πολιτικός χώρος, για την ακτοπλοΐα, προτείνουμε τη δημιουργία ενός δημόσιου - κοινωνικού φορέα παροχής ακτοπλοϊκών υπηρεσιών.

Η αλήθεια είναι ότι προσπάθειες στο παρελθόν στην Ελλάδα με εταιρείες λαϊκής βάσης δεν απέδωσαν και γρήγορα διαλύθηκαν καταχρεωμένες οι περισσότερες από αυτές. Ο κύριος λόγος, ο ανύπαρκτος έλεγχος επιδοτήσεων και δαπανών και η καταλήστευσή τους από επιτήδειους πράκτορες κλπ ημέτερους, στο τότε καθεστώς, μανδαρίνους.

Όμως η ύπαρξη σήμερα λίγων έστω εταιρειών που ελέγχονται συνεταιριστικά από απλούς πολίτες και από την τοπική αυτοδιοίκηση δίνει ελπίδες και για το όραμά μας για δημόσιο φορέα στην ακτοπλοΐα. Υπάρχουν τρόποι, φτάνει να διατεθεί σωστά το χρήμα και με όχι μόνο σκοπό το κέρδος.

Ο φορέας όμως που προτείνουμε θα είναι υπεύθυνος για τη ναυπήγηση ή την αγορά πλοίων. Τα πλοία αυτά, θα διαχειρίζεται ο ίδιος όπως συμβαίνει στη Φινλανδία. Ο φορέας αυτός, όμως, μπορεί να αναθέτει τη διαχείριση κάποιων απ’ αυτά τα πλοία με leasing ή με προγραμματικές συμφωνίες στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπως συμβαίνει στη Δανία ή και σε άλλους φορείς όπως εταιρείες λαϊκής βάσης νέου τύπου με συμμετοχή και της Αυτοδιοίκησης.

Ως πρώτιστο καθήκον και αποστολή του θα έχει την εξασφάλιση της κάλυψης των λεγόμενων άγονων γραμμών, της σύνδεσης των νησιών μεταξύ τους και της ρυθμιστικής του παρέμβασης συνολικά στο σύστημα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφερθεί ότι ένα πρόγραμμα ναυπήγησης επιβατηγών πλοίων, για το οποίο υπάρχουν έτοιμες μελέτες, πλωτών νοσοκομείων και πλωτών μέσων μεταφοράς ανακυκλώσιμων απορριμμάτων μπορεί να δώσει νέα ώθηση στη δοκιμαζόμενη ναυπηγική βιομηχανία.

Η ύπαρξη ενός τέτοιου δημόσιου φορέα δεν αποκλείει βεβαίως τη δράση των ιδιωτικών εταιριών, των οποίων η επιχειρηματική δραστηριότητα θα διέπεται από ένα πλαίσιο θεσμοθετημένων κανόνων που να ανταποκρίνονται στον κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών και στους κανόνες ασφάλειας.

Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται ριζική αναθεώρηση του νόμου 2932/01 και επανασύσταση της Ρυθμιστικής Αρχής Θαλασσίων Ενδομεταφορών (ΡΑΘΕ) την οποία με μια μονοκονδυλιά κατήργησε η Ν.Δ. χωρίς να μεριμνήσει για την αναβάθμιση, μεταρρύθμιση ή έστω αντικατάστασή της, αφήνοντας το ακτοπλοϊκό σύστημα χωρίς εποπτικό φορέα!

Τι να πρωτοπεί κανείς για την κατάσταση στη ακτοπλοία; Μού έρχονται στο μυαλό τα λόγια της μακαρίτισας της Μελίνας σε μια συνέντευξή της στο ΒΗΜΑ: “Να κάνουμε το Αιγαίο Πρωτεύουσα της Χώρας”. Και σκέφτομαι τι έχει γίνει για τους νησιώτες από τότε και απογοητεύομαι και συγχρόνως θυμώνω και επαναστατώ.

Η γενική αίσθηση είναι ότι υπάρχουν εταιρείες που δεν είναι διατεθειμένες να κάνουν κοινωνική πολιτική προσπαθώντας με το τρόπο τους να απομυζήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τα κρατικά κονδύλια, υπάρχουν μέχρι τώρα κυβερνήσεις που απλά παρακολουθούν σχεδόν αμέτοχες σε όσα ορέγονται οι ακτοπλοϊκές εταιρείες και υπάρχουμε και εμείς οι ταλαίπωροι νησιώτες που δεν ξέρουμε αν την ερχόμενη εβδομάδα θα υπάρχουν τα δρομολόγια που υπάρχουν σήμερα.

Δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε καμιά δουλειά σε βάθος χρόνου γιατί απλά δεν υπάρχει κεντρικός προγραμματισμός.

Όλοι γνωρίζουμε υποθέτω και τις συνέπειες του μη προγραμματισμού και στον τουρισμό. Τα ανέφερε ο κ. Σπιλάνης, οι ξένοι συνηθίζουν να προγραμματίζουν τις διακοπές τους μήνες πριν.

 

Συνάδελφοι, όλοι μας λίγο πολύ όσοι ζούμε στα νησιά γνωρίζουμε τα πρόβλημά μας από πρώτο χέρι, το ζούμε και αγανακτούμε και σίγουρα δεν φταίει το ότι ο κλήρος μας έπεσε να ζούμε σε νησί. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας αναγκάζει σε συνεχώς περισσότερες μετακινήσεις και το πρόβλημα εντείνεται μιας και το μόνο που αλλάζει είναι η αυξάνουσα ανεκτικότητα μας στο πρόβλημα.

Η δημιουργία λοιπόν ενός δημόσιου κοινωνικού φορέα παροχής ακτοπλοϊκών υπηρεσιών είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Αλλά μέχρι να γίνει αυτό πραγματικότητα, είναι απαραίτητη η λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ακρίβειας των εισιτηρίων, για επαναφορά των κοινωνικών παροχών (δωρεάν εισιτήρια, μειωμένα κλπ). Παράλληλα όμως απαραίτητη είναι κατά τη γνώμη μας η ευαισθητοποίηση όλων των πολιτών ώστε να διεκδικούν και να καταγγέλλουν στις αρμόδιες υπηρεσίες πιέζοντας τους να κάνουν το καθήκον τους. Συνεχείς ουσιαστικοί έλεγχοι από τις λιμενικές αρχές για την ασφάλεια των πλοίων, αγορανομικοί και υγειονομικοί έλεγχοι στα εστιατόρια και τα μπαρ των πλοίων, απαίτηση για ύπαρξη γιατρού σε κάθε πλοίο. Απαίτηση για τήρηση του προγραμματισμένου χρόνου ταξιδιού.

Πρέπει με κάθε τρόπο να κάνουμε σαφές ότι δεν είναι πλέον ανεκτό να αντιμετωπιζόμαστε οι νησιώτες ως πολίτες β κατηγορίας, ότι δεν μπορούν οι κυβερνώντες να επιτρέπουν στους ακτοπλόους να χρησιμοποιούν μόνον κερδοσκοπικά τα νησιά.

Κέρδος να υπάρχει, κερδοσκοπία να μη υπάρχει. Δεν μπορεί η πολιτεία να μην ανταποδίδει τίποτε σε έργα υποδομών και κοινής ωφέλειας.

Δεν μπορεί η Ένωση Πλοιάρχων αλλά και μεμονωμένα τα μέλη της να καταγγέλλουν τις ανύπαρκτες υποδομές που ως επί το πλείστον αναφέρονται στην ασφάλεια και κανείς να μην κάνει τίποτα ούτε καν να ερευνά τις καταγγελίες.

Δεν ανεχόμαστε να κατασπαταλώνται τα χρήματα του ελληνικού λαού και να επικρατεί αυτός ο χαμός.

Το βαρύ τίμημα καταβάλλεται μονίμως από τα νησιά εκείνα που δεν αποφέρουν κέρδη στους ακτοπλόους. Αυτά που αποτελούν τη λεγόμενη "άγονη γραμμή" και δεν τα βλέπουν σαν φιλέτο οι ακτοπλόοι.

Άγονη γραμμή, άγονα μυαλά. Και τα νησιά μας στο έλεος του Θεού. Η μη υπάρξη πλοίου σημαίνει ότι ο νησιώτης αποκόπτεται από τον υπόλοιπο κόσμο με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη μετακίνηση, τη διακίνηση αγαθών, την παροχή υγειονομικών υπηρεσιών. Είναι αναφαίρετο κοινωνικό δικαίωμα. Το δικαίωμα μας σε άριστη συγκοινωνιακή υποδομή είναι θέμα ισότητας με τους κατοίκους της ενδοχώρας. Όπως δεν νοείται να υπάρχουν πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας σε άλλα θέματα, έτσι δεν νοείται και στην ελεύθερη πρόσβαση σε όλη τη χώρα.

Ας βγουν καθαρά και να πουν δεν τους ενδιαφέρει το αν θα συνεχίσουν να έχουν κατοίκους τα νησιά με τις δύσκολες προσβάσεις, και όταν λέμε το 2012 δύσκολες προσβάσεις, εννοούμε οικονομικά δύσκολες, να ξέρουν και οι κάτοικοι τι θα κάνουν. Και μιλάμε για νησιά όχι σαν τη Σύρο, τη Ρόδο και άλλα που πολύ καλά γνωρίζετε που λίγο πολύ το παλεύουνε το θέμα, μιλάμε για νησιά με ιδιαίτερα αρνητική πυραμίδα ηλικιών που όλοι αναγνωρίζουμε ότι, αν μη τι άλλο, είναι κοινωνικό τους δικαίωμα να ζήσουν και να πεθάνουν εκεί που γεννήθηκαν. Είναι εθνική ανάγκη η καθημερινή σύνδεση των νησιών αυτών με την έδρα του νομού τους, την έδρα της πρώην επαρχίας τους. Από τα 24 νησιά των Κυκλάδω,ν μόνο 6 έχουν ενδιαφέρον για τις εταιρείες και να φανταστείτε ότι πλέον νησιά που ποτέ στο παρελθόν δεν ήταν άγονη γραμμή, όπως η Σέριφος, η Σίφνος, η Κύθνος, με διάφορα πονηρά τεχνάσματα επιδοτούνται.

Έχουμε καταντήσει δε εδώ και πολλά χρόνια, στις Κυκλάδες τουλάχιστον, να έχουμε χάσει τη συνοχή του Νομού, σπάζοντας σιγά σιγά τις υπηρεσίες. Όχι μόνο σαν νομός αλλά και σαν πρώην επαρχείο... Ο Νιότης εφορία πάει στη Σαντορίνη και σε λίγο στη Νάξο, για ΙΚΑ και Ειρηνοδικείο στη Νάξο, ο Κυθνιός με σχετικά τακτική επικοινωνία με την Μήλο, υπάγεται στη ΔΟΥ Κέας και στο ΙΚΑ Σερίφου, η Κέα δικαστικά υπάγεται στην Αθήνα και πολλά άλλα παράδοξα που από 1η Γενάρη θα ενταθούν, που εμάς λίγο πολύ μας έχουν εκπαιδεύσει τόσα χρόνια να ανεχόμαστε, οι νέοι όμως κάτοικοι, που τυχόν επιλέγουν να ζήσουν στα νησιά αυτά, κάνουν το σταυρό τους και λένε κύριε ελέησον...

Ναι θα ήταν μια λύση η μελέτη για τους κομβικούς λιμένες αλλά για μετά ποσά χρόνια μιλάμε; Κατά αρχάς, ποιος θα πείσει τον κάτοικο της Αμοργού ή της Αστυπάλαιας να μετεπιβιβάζεται στη Νάξο ή σε άλλο λιμάνι, τη στιγμή που έχει εξασφαλίσει σήμερα μια στοιχειώδη πρόσβαση με τον Πειραιά, όταν χρόνια τώρα το ίδιο κράτος τον έχει ωθήσει να έχει επενδύσει στην Αθήνα για την υγεία του, για τις σπουδές των παιδιών του. Και πείτε πως τον πείθουμε για μετεπιβίβαση. Σε ποιο λιμάνι και με τι υποδομές θα καθίσει για την μετεπιβίβαση του, τη στιγμή που ούτε τουαλέτα δεν υπάρχει και αν υπάρχει δεν λειτουργεί... Ας φτιάξουν πρώτα τα λιμάνια κόμβους, ικανά να φιλοξενήσουν ανθρώπους στην αναμονή τους και μετά μιλάμε για διασυνδέσεις.

Συνάδελφοι, είμαστε σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι πριν 2 δεκαετίες. Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο; Δεν μας ενδιαφέρει.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι το δίκιο τους το χάνουν οι νησιώτες. Οι κάτοικοι των μικρών νησιών που βρίσκονται στη μέση μιας αντιδικίας. Είναι καταδικασμένοι να παρακολουθούν έναν ιδιότυπο εμφύλιο των εναπομεινάντων ακτοπλόων, που διεκδικούν τα καλύτερα κομμάτια της πίτας των επιδοτήσεων και την αντιπαράθεση μερίδας των ακτοπλόων με το υπουργείο. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, οι νησιώτες είναι το θύμα και το λάφυρο αυτού του πολέμου.

Προτάσεις έχετε πολλές κ. Αντιπεριφεριάρχα, τουλάχιστον όσες η μακρόχρονη εμπειρία σας κατέγραψε αλλά έχετε και πολλές ευθύνες που μέχρι σήμερα δεν κατορθώσατε τουλάχιστον τις μισές από τις προτάσεις -οι περισσότερες είναι πάγιες υποθέτω- να τις κάνετε πράξεις.

Έχουν περάσει 11 μήνες από τότε που ο κ. Περιφερειάρχης στον Απολογισμό, σε μία άλλη έκθεση ιδεών που όμως είχε και κάποια προσχηματική αυτοκριτική, είχε πει ότι “Γνωρίζαμε ότι οι προσδοκίες των νησιωτών από το θεσμό είναι μεγάλες γιατί θεωρούν ότι μπορούν να προσβλέπουν σε μια αιρετή Περιφέρεια για την επίλυση του συνόλου σχεδόν των προβλημάτων τους. Από την καλή ακτοπλοική σύνδεση των νησιών με τον εθνικό κορμό και την ενδοεπικοινωνία κλπ έστω και αν γνωρίζουν ότι δεν έχουμε την ευθύνη και την αρμοδιότητα...” και συνέχισε “Να γιατί πρέπει συνεχώς να προσαρμόζουμε τις προτεραιότητες στις νέες ανάγκες που δημιουργούνται”.

Άραγε το σημερινό θέμα σε αυτές τις προτεραιότητες το είχατε εντάξει; Μήνες φωνάζαμε να ασχοληθεί το περιφερειακό με το θέμα. Και μπορεί αρμοδιότητα να μην έχουμε έτσι όπως την εννοείτε εσείς ...Ευθύνη όμως έχουμε. Και σε τελική ανάλυση τι κάνουμε εδώ μέσα;

Θα μου πείτε κάντε προτάσεις συγκεκριμένες και κάναμε όπως προείπα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι τις κάνατε ήδη εσείς αντιγράφοντας σε αρκετά σημεία ακόμη και την κεντρική δημοσιευμένη τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως είναι μια μεταλλακτική επιπλοκή και αυτό.

Δεν απορρίπτουμε τις προτάσεις σας και τις βλέπουμε θετικά με ορισμένες επιφυλάξεις και σίγουρα με την πρπϋπόθεση ότι θα τύχουν διαβούλευσης με την κοινωνία. Εννοούμε πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ένας διάλογος με την συμμετοχή όλων, των νησιωτικών φορέων, των ακτοπλοϊκών εταιρειών, των ναυτεργατών, των τουριστικών πρακτόρων, των ξενοδόχων, των μεταφορέων, όλων όσων εξυπηρετούνται ή/και εξαρτώνται από τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, και θέληση από εσάς με κεντρικό γνώμονα ότι οι συγκοινωνίες είναι δημόσιο αγαθό.

Επίσης, δεν πρέπει στιγμή να ξεχνάμε ότι η ακτοπλοΐα είναι ο βασικός θύλακας απασχόλησης Ελλήνων ναυτεργατών, κυρίως στα κατώτερα πληρώματα και στο ξενοδοχειακό προσωπικό, το οποίο, επίσης βρίσκεται στο «στόχαστρο» (Σημ.: Το επιχείρημα, που χρησιμοποιούν οι εταιρείες είναι ότι πρέπει να είναι Έλληνες όσα μέλη του πληρώματος έχουν σχέση με την ασφάλεια. Όμως, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, στη διαίρεση του πληρώματος σε περίπτωση κινδύνου έχουν ρόλο ΟΛΟΙ, συμπεριλαμβανομένου του ξενοδοχειακού προσωπικού. Και αυτό δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξει).

 

Λέμε “ναι” λοιπόν στις ειλικρινείς προτάσεις μετά από διαβούλευση και συγχρόνως λέμε “όχι” στη σκοπιμότητα, στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και στη μη παραδοχή ευθυνών για την μέχρι σήμερα κατάσταση.