ΣΥΡΙΖΑ ΣΥΡΟΥ Για το «κόκκινο νερό» της ΔΕΥΑΣ

Με έκπληξη διαβάσαμε την τελευταία ανακοίνωση του Γενικού Διευθυντή και του Προέδρου της Δ.Ε.Υ.Α.Σ. Κατ’ αρχάς, και για την αποκατάσταση της επιστημονικής αλήθειας αναφορικά με το «κόκκινο νερό» που παρουσιάστηκε πρόσφατα στη Μεσσαριά και στις εργατικές κατοικίες και αποδόθηκε, σύμφωνα με τους υπεύθυνους της εταιρείας, στην «υψηλή αγωγιμότητα του νερού που αντλείται από υδρογεώτρηση –2.300 μS/cm– και που οφείλεται στην ανομβρία, πρέπει να  ενημερώσουμε ότι η υψηλή αγωγιμότητα οφείλεται στη ποσότητα των διαλυμένων αλάτων στο υπόγειο νερό. Τα υπόγεια νερά στη Σύρο είναι επιβαρυμένα εξ αιτίας του φαινομένου της υφαλμύρωσης. Αγωγιμότητες τέτοιες διαπιστώνονται συχνά σε γεωτρήσεις στη Σύρο. Το χρώμα στο νερό είναι αντίθετα ένδειξη της παρουσίας συγκεκριμένων χημικών ενώσεων. Πιο συγκεκριμένα, το κόκκινο χρώμα οφείλεται στην ύπαρξη ενώσεων του σιδήρου και όχι στην υψηλή αγωγιμότητα. Συνεπώς το κόκκινο νερό οφείλεται σε κακό δίκτυο (σιδερένιοι σωλήνες ή σπασμένοι σωλήνες και συνεπώς εισροή ενώσεων του σιδήρου στο δίκτυο) και σε καμία άλλη αιτία.

 

Δεύτερο και σημαντικότερο ζήτημα που τέθηκε στην συγκεκριμένη ανακοίνωση, αφορά την άποψη ότι «η ΔΕΥΑΣ θα αναγεννηθεί και θα ανασυγκροτηθεί ούτως ώστε να επιτελέσει το ρόλο της μέσα από ένα καθεστώς ιδιωτικού δικαίου». Θέλουμε να τονίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι το νερό είναι ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά αγαθά.  Αυτή τη περίοδο έχει μπει στο στόχαστρο για ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα. Ήδη η συγκυβέρνηση του μνημονίου ετοιμάζεται να ξεπουλήσει την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΔΑΘ. Επίσης είναι έντονο το παρασκήνιο για πώληση των δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης για λόγους «ανταγωνιστικότητας». H διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει ότι όπου επιχειρήθηκαν αποκρατικοποιήσεις των οργανισμών ύδρευσης, η κατάσταση έγινε τραγική. Τεράστια αύξηση της τιμής του νερού και κακή ποιότητα. Ειδικότερα στη Σύρο που το νερό παράγεται από μονάδες αφαλάτωσης (με υψηλό κόστος παραγωγής), η λειτουργία της ΔΕΥΑΣ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια θα εκτοξεύσει στα ύψη τη τιμή του νερού, που σημειωτέον είναι ήδη υψηλή. Να σημειώσουμε επίσης ότι και τα Ηνωμένα Έθνη έχουν αναγνωρίσει το δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση, ως "ανθρώπινο δικαίωμα που είναι απαραίτητο για την πλήρη απόλαυση της ζωής" (ψήφισμα 64/292). 

Είμαστε αντίθετοι με το κυρίαρχο οικονομικό και χρηματιστικό μοντέλο που είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Η προσέγγιση, η οποία θεωρεί ότι το νερό είναι ένα εμπόρευμα όπως οποιοδήποτε άλλο, είναι άδικη και αναποτελεσματική όσον αφορά την παροχή πρόσβασης σε νερό και αποχέτευση για όλους και πηγαίνει ενάντια στη θέληση και τα συμφέροντα των ανθρώπων.

 

Σε απάντηση στην αυξανόμενη ιδιωτικοποίηση του νερού, υπερασπιζόμαστε το νερό ως βασικό στοιχείο της ζωής στον πλανήτη και την πρόσβαση σε αυτό ως θεμελιώδες και αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα, απορρίπτουμε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης του νερού και διακηρύττουμε ότι η διαχείριση του νερού πρέπει να είναι δημόσια, συνεταιριστική, συμμετοχική, δίκαιη και μη-κερδοσκοπική. Άλλωστε, η επιτυχία του ιταλικού δημοψηφίσματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, η επαναδημοτικοποίηση του νερού στο Παρίσι, το Μπουένος Άιρες, την Ατλάντα και σε πολλές άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο, αυτό αποδεικνύουν.

 

Μερικές προτάσεις σαν απάντηση στο πρόβλημα είναι:

·         Δημιουργία συστημάτων ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης νερού, έλεγχος κατάστασης δικτύων ώστε να περιοριστεί η σπατάλη νερού από τα δίκτυα ύδρευσης ή η μόλυνση του νερού λόγω εισόδου στο δίκτυο λυμάτων από τους βόθρους, υποχρέωση συστημάτων εξοικονόμησης νερού σε τουριστικές εγκαταστάσεις με στόχο την εξοικονόμηση νερού.

·         Προώθηση συστημάτων τεχνικών συγκράτησης του νερού και αποτροπής της διάβρωσης και της ερημοποίησης (π.χ. επισκευή ξερολιθιών) για εμπλουτισμό του υδροφόρου, κατασκευή μικρών λιμνοδεξαμενών που θα αποθηκεύουν το επιφανειακό νερό που ρέει ανεκμετάλλευτο, χρήση του υπόγειου νερού από πηγές στο δίκτυο.

·         Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση πολιτών, επαγγελματιών και επισκεπτών γύρω από πρακτικές εξοικονόμησης νερού.

 

Η “ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων” δεν μπορεί να συνεπάγεται ούτε προϋποθέτει σε καμία περίπτωση ξεπούλημα στα ιδιωτικά συμφέροντα.

Δεδομένου ότι η πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά και τους φυσικούς πόρους καθώς και η συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων για τη διαχείριση τους είναι δικαίωμα για όλους και όλες, η διαχείριση του φυσικού-κοινωνικού αγαθού που είναι το νερό, δεν μπορεί παρά να είναι στα χέρια της κοινωνίας, μέσα από σωστά δομημένες αυτοδιοικητικές δομές, κάτω από δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.

 

 

 

Τ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Σύρου