Γιατί δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο;

H αναγκαιότητα των πανεπιστημίων για την πρόοδο και την ευημερία του τόπου είναι αναμφισβήτητη. Η σημερινή μορφή του πανεπιστημίου είναι αποτέλεσμα του διαφωτισμού, της χειραφέτησης των ανθρώπων από τα δεσμά του σκοταδισμού. Με πρόσχημα την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση πραγματοποιείται μια επίθεση στο δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο η οποία εκδηλώνεται με μείωση των ήδη πενιχρών χρηματοδοτήσεων, αναστολή διορισμών και περικοπές σε ακαδημαϊκό και διοικητικό προσωπικό.

Το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι ο μόνος χώρος στον οποίο η έρευνα και η διδασκαλία μπορούν να πραγματοποιηθούν ανεξάρτητα από πιέσεις ιδιωτικών συμφερόντων. Το δημόσιο πανεπιστήμιο συντηρείται από το σύνολο των πολιτών και επιστρέφει ανταποδοτικά σε αυτούς. Ενδεικτικά για την περίπτωση της Σύρου αναφέρουμε τη συνεισφορά του Πανεπιστημίου Αιγαίου στον πολιτισμό και τα δρώμενα της κοινωνίας του νησιού με την Κινηματογραφική Λέσχη της Βιβλιοθήκης, τις εκθέσεις με έργα του προσωπικού και των φοιτητών, την υποστήριξη του ετήσιου Φεστιβάλ Animasyros, τις ανοικτές εκδηλώσεις των φοιτητών όπως το REACT Festival, τη διοργάνωση συνεδρίων και ημερίδων διεθνούς ενδιαφέροντος, τη χρήση χώρων του Πανεπιστημίου για συνελεύσεις τοπικών φορέων, σεμινάρια και ανοικτές διαλέξεις, την τεχνική/επιστημονική συμβολή σε τοπικά έργα όπως η δικτύωση των σχολείων, το μητροπολιτικό δίκτυο Ερμούπολης. Το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο έφερε στη Σύρο εκατοντάδες νέους ανθρώπους. Έφερε παλιούς και δημιούργησε νέους επιστήμονες οι οποίοι ζουν στο νησί, πολλοί από αυτούς παραμένουν και διαχέονται στην τοπική κοινωνία με όσα θετικά αυτό συνεπάγεται για την οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.

Το δωρεάν πανεπιστήμιο εξασφαλίζει ότι όλοι όσοι θέλουν έχουν πρόσβαση στη γνώση. Η μόρφωση δεν είναι ανταλλακτικό προϊόν και δεν μπορεί να είναι προνόμιο των λίγων, οικονομικά εχόντων. Το δωρεάν πανεπιστήμιο διασφαλίζει την ισότητα των πολιτών απέναντι στο δικαίωμα στη γνώση και την αξιοπρεπή εργασία. Τα φοιτητοδάνεια που προτείνονται ως εναλλακτική θα έχουν ως αποτέλεσμα τη μακροχρόνια ομηρία των νέων από τις τράπεζες που κρατούν δέσμια τη χώρα. Η διάλυση των τμημάτων και η εισαγωγή κύκλων (ή ελλείψεων;) σπουδών σε συνδυασμό με τη δια βίου μάθηση παράγουν πιστοποιητικά ανεργίας και δια βίου επισφάλειας.

Η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας δεν μπορεί να αποτελέσει πρόσχημα για τη συρρίκνωση των πανεπιστημίων σε βαθμό που να αδυνατούν να λειτουργήσουν. Το κράτος χρηματοδοτεί ελάχιστα την παιδεία στο σύνολό της από τον τακτικό προϋπολογισμό. Ενδεικτικά στη Σύρο οι τακτικοί καθηγητές είναι μισοί σε αριθμό από τους συμβασιούχους. Οι συμβασιούχοι πληρώνονται, εκ των υστέρων, κλάσματα αντί του συνόλου του έργου που προσφέρουν. Μεγάλο μέρος των κονδυλίων για τη λειτουργία του έρχονται από την ευρωπαϊκή ένωση ή το ταμείο μηχανικών. Οι κτιριακές δομές έχουν στην πλειοψηφία τους παραχωρηθεί από το Δήμο. Οι διοικητικοί υπάλληλοι ως υπαγόμενοι στο Υπουργείο Παιδείας ήταν οι πιο κακοπληρωμένοι του δημοσίου. Με το ενιαίο μισθολόγιο πλέον οι μισθοί όλων των δημοσίων υπαλλήλων εξισώθηκαν προς τα κάτω. Οι διοικητικές υπηρεσίες ήταν και είναι υποστελεχωμένες. Μεγάλο μέρος των αναγκών καλύπτεται από συμβασιούχους. Το ακαδημαϊκό και διοικητικό προσωπικό δεν είναι ούτε υπεράριθμο ούτε χρυσοπληρωμένο.

Η εφεδρεία στους διοικητικούς υπαλλήλους και ο δήθεν εκσυγχρονισμός των πανεπιστημίων με το νέο νόμο για την παιδεία είναι προφάσεις για την παραπέρα μείωση προσωπικού και κονδυλίων για τα πανεπιστήμια προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι για την χρηματοδότηση των “υποχρεώσεων” της χώρας σε ντόπιους και ξένους δανειστές. Είναι κοινή διαπίστωση ότι η αποπληρωμή του υπέρογκου ελληνικού χρέους είναι αδύνατη. Το πολιτικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι το απλό: Τα λεφτά να δοθούν στη δημόσια παιδεία ή στις τράπεζες;

Αρνούμαστε να δεχτούμε τη συρρίκνωση του δημόσιου πανεπιστημίου. Αρνούμαστε την παράδοσή του στους μηχανισμούς της αγοράς. Τα χρήματα του ελληνικού λαού να πάνε στη δημόσια παιδεία και όχι στους διεθνείς τοκογλύφους.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΥΡΟΥ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ