Από 22-12-2011 έως 7-1-2012 θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα τέχνης << ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ >> ( πλατεία Μιαούλη, Ερμούπολη ), η ατομική έκθεση ζωγραφικής του Γιώργου Σεκόφσκυ με τίτλο << ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΥΡΟ >>. Εγκαίνια : Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου και ώρα 20 : 30. Ωράριο λειτουργίας καθημερινά : 11 : 00 – 13 : 30 και 17 :30 – 20 : 30.
Κεντρική ιδέα στο έργο του Γιώργου Σεκόφσκu είναι η αναγκαιότητα διερεύνησης και εξερεύνησης του μυστηρίου της ύπαρξης, η οποία αναφέρεται τόσο στον κόσμο της φύσης όσο και σ΄αυτόν του ατόμου. Η προσεκτική θεώρηση των διαρκών μεταλλαγών και μεταμορφώσεων που συμβαίνουν έξω και μέσα μας, σαν αποτέλεσμα ενός αέναου γίγνεσθαι, αποτελεί τον πυρήνα της δουλειάς του, καθορίζοντας με ακρίβεια τόσο τη μορφολογική όσο και τη σημασιολογική ιδιοσυστασία της εικαστικής του πορείας.
Έχοντας σαν αφετηρία τη διαπίστωση πως με την εμφάνισή του ο άνθρωπος συνέδεσε την παρουσία του στη γη, με την αναζήτηση στέρεων εικαστικών μορφών έκφρασης και έχοντας πλήρη συνείδηση της αποστολής του ως καλλιτέχνης, αναζήτησε την αλήθεια έξω από την φαινομενική αντίληψη των πραγμάτων, αντιμετωπίζοντας τη ζωγραφική σαν μια περιπέτεια προσωπικής εμπειρίας που βιώνεται δημιουργικά.
Το έργο του καθαρά εξπρεσιονιστικό, εμπεριέχει μεταφυσικά στοιχεία, διακρίνεται για το ιδελιστικό του υπόβαθρο και τις συμβολιστικές του προεκτάσεις, κυρίως μέσα από τη δεξιοτεχνική αξιοποίηση της εκφραστικής δύναμης του χρώματος. Χωρίς να απορρίπτει την ενισχυτική λειτουργία του σχεδίου, τελικά επιτυγχάνει τον αρμονικό συγκερασμό και των δύο επιμέρους στοιχείων της σύνθεσης με αποτέλεσμα τη διατύπωση ενός ιδιαίτερου προσωπικού ύφους.
Χρησιμοποιεί κυρίως λάδια, τα οποία προτιμά για την ανθεκτικότητα και τη στιλπνότητά τους, ενώ το ανάγλυφο στη ζωγραφική επιφάνεια είναι εμφανές. Η χειρονομιακή γραφή και ιδιαίτερα η πινελία του, ξεχωρίζει για τη ρευστότητα, την αμεσότητα, τον αυθορμητισμό, κατατείνοντας στην αναζήτηση του τυχαίου, ενώ οι λαζούρες είναι ορατές με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ματιέρας πλούσιας σε υφή και περιεχόμενο.
Η παρούσα ατομική έκθεση περιλαμβάνει τόσο τοπία όσο και προσωπογραφίες. Επίσης θέματα προερχόμενα από την ελληνική μυθολογία και την κλασική αρχαιότητα. Απαθανατίζει τη στιγμή και με αφετηρία αυτήν, οδηγεί τη σύνθεση πέρα και έξω από την πραγματικότητα, την εξιδανικεύει. Τα τοπία δημιουργούν την αίσθηση του απόκοσμου, του εξωπραγματικού, προκαλώντας στο θεατή μια ιδιαίτερη, συνήθως υποβλητική ψυχολογική διάθεση, ενώ τα ερεθίσματα της έμπνευσης προέρχονται κυρίως από τη δύναμη του υποσυνείδητου αλλά και από την παρατήρηση του φυσικού κόσμου. Παράλληλα η φιλοσοφία, ο τρόπος κατασκευής των κλασικών μνημείων και αγαλμάτων – προτύπων ομορφιάς και αισθητικής αρμονίας – με τα ρωμαλέα κορμιά, η σχεδιαστική ακρίβεια των αρχαίων γλυπτών, αποτελούν καθοριστική πηγή έμπνευσης, γεφυρώνοντας έτσι αριστοτεχνικά τους αρχαίους κλασικούς τρόπους έκφρασης με τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Γιάννης Κ. Παπαφίγκος
Κριτικός τέχνης – μέλος της A.I.C.A
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.