Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

«300 Λέξεις για την Παιδεία» από μέλη Ακαδημαϊκής Κοινότητας του Τμ. Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων

καθίσματα αμφιθέατροΣε ένα συνεχή διάλογο και μια διαλεκτική διάδραση εντός και εκτός του ίδιου του Πανεπιστημίου, 8 μέλη - διδάσκοντες του τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων & Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου συνεισφέρουν με κείμενά τους σε μια πρωτοβουλία «300 Λέξεις για την Παιδεία» εξωτερικεύοντας προσωπικές τους απόψεις πάνω σε διαρκείς κουβέντες για τα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας και της Παιδείας. Τις μοιράζονται μαζί μας ως μια προσπάθεια εξωστρεφούς δράσης. Δεν μένει παρά να λάβουμε υπόψιν μας μερικές «φωνές» ακόμη, που ίσως υπό άλλες συνθήκες να μην ακούγονταν... Κι ο καθένας μπορεί να κρατήσει εννοείται ελεύθερα ό,τι επιθυμεί, μα και να κάνει και τη δική του έρευνα ή τοποθέτηση!

ΠΗΓΉ: http://my.aegean.gr/web/article3047.html

Αγγελική Μπρισνόβαλη (Καλλιτέχνης / Ερευνήτρια, ΤΜΣΠΣ - ΕΕΔΙΠ Ι - «Σχέδιο-Χρώμα»)

WORLD EDUCATION RANKING-PISA RESEARCH 2010 (οι Άγγλοι το δημοσιεύουν κιόλας, ας το κοιτάξουμε και εμείς!)
5οι από το τέλος στα μαθηματικά και τα θεωρητικά (science=φυσική, χημεία), στο 26.5% του κατώτερου ορίου στην ανάγνωση(?).
Are students well prepared for future challenges? Can they analyze reason and communicate effectively? Do they have the capacity to continue learning throughout life? The OECD Programme for International Student Assessment (PISA) answers these questions and more, through its surveys of 15-year-olds in the principal industrialized countries. Every three years, it assesses how far students near the end of compulsory education have acquired some of the knowledge and skills essential for full participation in society.


Στη ταινία του Woody Allen, «Deconstructing Harry», 1997- ο Harry Block λέει «Tradition is the illusion of permanence» [(η) «παράδοση» είναι η ψευδαίσθηση της «μονιμότητας»...] (δικά μου τα εισαγωγικά)...
http://rattazzimedia.com/Essay%20PDFs/Illusion%20of%20Permanence.pdf
Τα πράγματα φαίνεται να έχουν ως εξής: το χρέος της χώρας είναι τώρα 141% του Α.Ε.Π. συντηρητικά υπολογίζεται να ανέβει στο 149% στα επόμενα 2 χρόνια, άλλοι το υπολογίζουν να ανεβαίνει στο 160% και ένα παιδί θα μπορούσε να αντιληφτεί, ότι δεν βγαίνει κανείς ζωντανός από αυτό το στρίμωγμα, ειδικά όταν σταματά η ανάπτυξη.
tag:Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα | Μειωμένο κατά 4,5% το πραγματικό ΑΕΠ
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο καθένας μας είναι «χρεωμένος/η» 30.000Ευρώ, περίπου 123.000 Ευρώ η κάθε οικογένεια. Με όλες τις περικοπές που τόσο πονούν, πληρώνουμε τους τόκους του χρέους. Είναι μια αργή και επίπονη διαδικασία με εντελώς αβέβαιες συνέπειες και αποτελέσματα, η οποία έχει τα αίτιά της και μοιραζόμαστε τη συλλογική ευθύνη για τη δημιουργία της. Είναι γνωστό πια ότι την οικονομική κρίση στην χώρα μας, δεν τη δημιούργησε η διεθνής οικονομική κρίση, απλά την ανέδειξε.

Ποτέ δεν ήμασταν μόνοι μας ή αόρατοι στο σύστημα (απλά αμελητέοι), όμως τώρα τα μάτια είναι πάνω μας,
http://www.economywatch.com/economic-statistics/country/Greece/
εμείς καιρό κρυβόμαστε πίσω από την βελόνα αλλά είμαστε σε πλήρη θέα από όσους έχουν λόγο πια να κοιτούν προς το μέρος μας, και δεν είναι λίγοι αυτοί που ρίχνουν φως στις δραστηριότητές μας, τόσα χρήματα μας έδωσαν και αναγκάστηκαν να μας ξαναδώσουν, που πήγαν; τι έχουμε να δείξουμε γι αυτό;
http://dsbb.imf.org/pages/sdds/ctyctgbaselist.aspx?ctycode=GRC&catcode=POP00
[μοιράζονται την ευθύνη βέβαια, διότι όλοι ήξεραν ότι θα συμπεριφερθούμε σα παιδιά, με το χέρι στο κουτί με τα μπισκότα, όπως λένε και οι Αγγλοσάξονες των οποίων το μοντέλο προσπαθούμε εδώ και εκεί να εφαρμόσουμε ή σε περιπτώσεις να προφασιστούμε(!)].

Κανείς δεν πιστεύει ότι θα πληρώσουμε ποτέ αυτό το χρέος, αλλά αυτό δεν είναι κέρδος μας, (ούτε εξυπνάδα μας) είναι η «δύσμοιρη» καταγωγή και γενετική μας προδιάθεση, σα λαός, και τώρα την κουτοπονηριά μας την πληρώνουμε, όσοι την πληρώνουμε, κυρίως τα παιδιά μας.
Σήμερα εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να θέλουμε να μας παρατηρούν, ώστε να έχουμε την ελπίδα (τουλάχιστον), να αλλάξουμε τους τρόπους που μας έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδα σε όλους τους τομείς και λειτουργίες μας.
Οι φυσικές αποστάσεις, η γλώσσα ακόμα και ένα boat/plane ride 3 ωρών δεν μας διασφαλίζουν «ανοσία ή ασυλία» (immunity), έχουμε «προσβληθεί» καιρό τώρα και νοσούμε, όσοι δεν το αντιλαμβανόμαστε θα υπολογιστούμε ως φορείς της νόσου και μέρος του προβλήματος, και μέσα από κάποια έξοχη «βιοδιεργασία», είτε θα καταρρίψουμε το οικοδόμημα συθέμελα, είτε θα αυτό-ιαθούμε μέσω κάθαρσης.
Σε κάθε περίπτωση η μόνη αναπόφευκτη λειτουργία εκούσια ή ακούσια, άμεση ή βραδύπνοη, θα είναι η «κάθαρση». Η δημιουργική οπτικοποίηση του προβλήματος έχει βρεθεί ότι βοηθά τον ασθενή στην αντίληψη της «αθέατης» αρρώστιας, ίσως να βοηθούσε και στη περίπτωσή μας, για όσους τουλάχιστον ακόμα πιστεύουν ότι η νόσος μας είναι κρυφή!
Αν βέβαια αυτό πηγαίνει αντίθετα στη μεθοδολογία σκέψης μας, εξίσου χρήσιμη είναι και η προσέγγιση της επιστημονικής σκέψης/θεώρησης του προβλήματος. Στη τοπική μας κοινότητα (ΤΜΣΠΣ), είμαστε τυχεροί μπορούμε να κάνουμε και τα δύο ταυτόχρονα «Φαντασία & Επιστήμη», (επιστημονικά τεκμηριωμένη διαδικασία). Όπως όμως δεν κατέρρευσε η ανθρωπότητα όταν εγκαταλείψαν οι «βάρβαροι» την «ειδωλολατρία» (με συνέπεια τη δημιουργία της σύγχρονης Ευρώπης 300-600μΧ), έτσι δεν θα βγούμε χαμένοι αν δοκιμάσουμε να αμφισβητήσουμε την ορθότητα του συστήματος των προσωπικών ή και συλλογικών μας δοξασιών ώστε να επιτρέψουμε την δημιουργία νέων μοντέλων σκέψης και δράσης... είναι αναπόφευκτο, είναι γύρω μας, μας πιέζει!
Τώρα το σύστημα μας σπρώχνει σιγά-σιγά, οι προβλέψεις (τα νούμερα) όμως- σε ελάχιστο χρόνο-εάν οικειοθελώς δεν αλλάξουμε πορεία- θα μας σπρώξουν στο κενό με μια απότομη κίνηση.
http://economix.blogs.nytimes.com/2010/05/06/its-not-about-greece-anymore/
Δεν υπάρχει κέρδος για κανένα από τους Έλληνες - στη προσκόλληση των παλαιών τρόπων και συνηθειών, θα μας απομείνει μόνο η διαιωνιζόμενη - ψευδαίσθηση του ατομικού κέρδους, υποβασταζόμενη από την απομόνωση και την καλλιέργεια της μετριότητας και της μετριοπάθειας στη χώρα και αυτό είναι το αδιέξοδό μας, νοητό αλλά και συγκεκριμένο πια.
Νομίζουμε ότι είμαστε αόρατοι; Ποιός θα μας προστατέψει τώρα; Ο παραπάνω έγχρωμος πίνακας ναι μεν έχει νούμερα αλλά αυτή τη στιγμή είναι τα μόνα στοιχεία τα οποία μπορεί να εμπιστευθεί κανείς, (πέτυχαν και το χρώμα της χώρας-γαλάζιο!).
Η έλλειψη ικανής βασικής μόρφωσης και ανικανότητας του σύγχρονου Έλληνα να αντιμετωπίσει τη σύγχρονη πραγματικότητα, όπως απεικονίζεται σε αυτό το πίνακα, έχει σοβαρό αντίκτυπο σε όλους μας, ειδικά όταν αυτή την έλλειψη την πληρώνουμε τόσο ακριβά! Τα οικονομικά στοιχεία είναι ακόμα πιο κραυγαλέα εις βάρος μας:
  • 22% ανεργία στους νέους 15-24 ετών
  • Κάθε απόφοιτος Πανεπιστημίου περιμένει μέχρι και 3 χρόνια για δουλειά +Χ χρόνια στρατό - (κάποιοι δικοί μας αν δεν φύγουν έξω - ούτε σε 10 χρόνια δε βρίσκουν δουλειά, και τώρα με την έλλειψη εμπιστοσύνης των επενδυτών στη χώρα, δεν θα δημιουργηθούν καν νέες δουλειές για να τους απορροφήσουν - μέσος όρος ανεργίας στην ΕΕ 15.3%
  • Μόνο 55% γυναικών δουλεύουν στην Ελλάδα - 63% στην ΕΕ
  • Μέσος όρος εργασίας Δημόσιου Υπαλλήλου στην Ελλάδα 2,122 hrs/per yr - 1,770 hrs/per yr στην ΕΕ, απόδοση Έλληνα Εργαζομένου(!) 70%, = τεράστιος κρατικός μηχανισμός επίβλεψης όλων αυτών (Πανεπιστήμια!) = έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ μας, πώς να μας εμπιστευτούν οι άλλοι;
  • μέσος όρος φορολογικών εισφορών στην ΕΕ 13,4% στην Ελλάδα 7.9%
...και η λίστα δεν έχει τελειωμό, όλοι τα ξέρουν, μας διδάσκουν στα πανεπιστήμια στο εξωτερικό για αυτές μας τις επιδόσεις!
Αν και εμείς μέσα από αυτά τα δεδομένα, κοιτάξουμε καλά το πρόβλημα και την συμπεριφορά μας, (έξω από την εικόνα του πολίτη/θύματος που βολεύει να καλλιεργείται αυτή τη στιγμή), θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε ότι θα υπάρξει «σφαγή» και η Ελλάδα θα έχει ελάχιστους «επιζώντες», εκτός αν επίσης αναγνωρίσουμε την απίστευτη ευκαιρία αυτής της μάχης, και τη δυνατότητα αλλαγής μέσα σε αυτή.
Οι εκπαιδευτικοί είμαστε οι πρώτοι που μπορούμε να είμαστε μέρος της λύσης αλλά χωρίς αυτοκριτική και ανανέωση, αποτελούμε μόνο ένα από τα μεγαλύτερα μέρη του προβλήματος. Το πρόβλημα ως εξέχον-σύνθετο, θα πρέπει να αποτελεί θέμα διπλωματικών στο Τμήμα μας, αν και η λύση δεν έρχεται από μία κατεύθυνση μόνο, και σίγουρα δεν είναι θεωρητική και ανώδυνη. Αλλά με βάση τα παρακάτω οφείλουμε να προσπαθήσουμε να σκεφτούμε περισσότερο-παρά να αντιδρούμε περισσότερο σαν αμοιβάδες.
http://el.wikipedia.org/wiki/Αμοιβάδα
Συγκριτικά με το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα, η Ελλάδα έχει τα μισά Πανεπιστήμια στα πρώτα 500 σε ένα μέσο Ευρωπαϊκό όρο. Το ποσοστό αποφοίτησης είναι το μισό του μέσου Ευρωπαϊκού όρου. Οι δαπάνες στη παιδεία ξεπερνούν το μέσο Ευρωπαϊκό όρο. (τα στοιχεία αυτά ανήκουν σε έγκριτο οικονομολόγο και εκκρεμεί επερώτηση μου για τις πηγές του (ειδικά για το τελευταίο, μια που μάλλον συλλογικά έχουμε διαφορετική αντίληψη για το θέμα «χρηματοδότηση»), δόθηκαν σε συμπόσιο οικονομολόγων / καθηγητών στη ΝΥ, το οποίο λόγο επικαιρότητας φρόντισα να παρακολουθήσω)
Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας, ένα «ορεκτικό για σκέψη», όσο για - «το φαγητό για σκέψη» - θα πρέπει πρώτα «όλοι» να συμφωνήσουμε ότι θέλουμε να φάμε μαζί για να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε τι θα «μαγειρέψουμε», (όχι το προσφιλές μας εθνικό σπόρ πάλι !!!!-Excuse the pun, well who can resist!).
Αυτό σημαίνει τα παρακάτω τρία έγχρωμα σημεία και όχι προπαρασκευασμένες συνταγές TV dinner Style που κάθονται στο πεπτικό σύστημα για 10ετίες(!).

Η μόνη τελική σκέψη που έχω να προσφέρω είναι αυτή της «συλλογικότητας», της «αποφυγής του αποκλεισμού» και της «συνεργασίας», έχοντας πλήρη συναίσθηση ότι αυτό μπορεί να έρχεται σε κάθετη αντίθεση με τα «ειδικά συμφέροντα» που δια/τρέχουν το λειτουργικό σύστημα της χώρας, και σε μερικές περιπτώσεις την ίδια την τεχνολογία η οποία τώρα τελευταία φαίνεται να λειτουργεί και επιλεκτικά εις βάρος όλων. Με ευχές για αυτοκάθαρση ένα τελευταίο πινακάκι για επιδόρπιο... (ναι ας ξεκινήσουμε από το τέλος)...
Corruption Greece Ireland Portugal Spain Italy Bulgaria Romania Turkey
perceptions index 3.5 8 6 6.1 3.9 3.6 3.7 4.4

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.