ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ Τριάντα οκτώ χρονια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Τριάντα οκτώ χρονια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τα πολιτικά του μηνύματα για δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία και μόρφωση παραμένουν επίκαιρα και περισσότερο από ποτέ άλλοτε, ενοχλητικά  για την κάθε πολιτική και οικονομική εξουσία. Τριάντα οκτώ χρόνια μετά,  η εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο μεγάλος Νοέμβρης της λαϊκής ελπίδας για δημοκρατία και κοινωνική χειραφέτηση, δεν έχει απλά ένα επετειακό χαρακτήρα, αλλά συνδέεται άμεσα με τους σημερινούς αγώνες του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας, απέναντι στο σύγχρονο αυταρχισμό της πλήρους καταπάτησης των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού και των υπόλοιπων λαών της Ευρώπης.

Τριάντα οκτώ χρόνια μετά στο σύγχρονο κόσμο της παγκοσμιοποίησης και της καπιταλιστικής κρίσης, η θέληση των ισχυρών επιβάλλεται, όχι πλέον με τα τανκς του Παττακού και του Παπαδόπουλου, αλλά με τον ωμό οικονομικό εκβιασμό των «αγορών», των ελλειμμάτων και του εθνικού χρέους. Μέσα σε μια εβδομάδα, συγκροτήθηκαν, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ιταλία, κυβερνήσεις «τεχνοκρατών», πέρα από κάθε τυπική κοινοβουλευτική και εκλογική διαδικασία, με σκοπό να υλοποιήσουν, με αποτελεσματικό τρόπο, το «μονόδρομο» της λιτότητας και των απολύσεων . Το κεντρικό μήνυμα του κεφαλαίου σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι ότι οι λαοί που πληρώνουν τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης, θα πρέπει επίσης να θεωρούν τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία «ανορθογραφίες» του παρελθόντος. 

Τριάντα οκτώ χρόνια μετά , η συγκρότηση της κυβέρνησης «εθνική συνεργασίας» του τραπεζίτη Παπαδήμου, δηλώνει, ακριβώς,  την προσπάθεια της άρχουσας τάξης, των Τραπεζιτών, αλλά και της ΕΕ και του ΔΝΤ να συνεχίσουν με νέα ορμή τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα, φορτώνοντας στις πλάτες της μεγάλης πλειοψηφίας νέες θυσίες χωρίς μέλλον, πέρα από κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμοποίησης και λαϊκής βούλησης.

Τριάντα οκτώ χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη, οι ακροδεξιοί νοσταλγοί της χούντας αλλά και πρωτοκλασάτα στελέχη της νεολαίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου, όπως ο νέος υπουργός Μεταφορών, συμμετέχουν στη νέα κυβέρνηση, μετατρέποντας το σύνθημα «η χούντα δεν τελείωσε το 73» σε κυριολεξία . Η άρχουσα τάξη στην Ελλάδα δεν δίστασε να σπάσει και το τελευταίο ταμπού της Μεταπολίτευσης, δίνοντας ξανά κυβερνητική εξουσία στους συνεχιστές των βασανιστών της ΕΣΑ, προκειμένου να υπερασπιστεί τα ταξικά της συμφέροντα, από τον «εσωτερικό εχθρό», τον κόσμο της εργασίας.

Τριάντα οκτώ χρόνια μετά απέναντι, στο μαύρο μέτωπο της «εθνικής συναίνεσης», των Μνημονίων, της Ε.Ε, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου, ο Νοέμβρης της λαϊκής εξέγερσης και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης συνεχίζει να ζει και να εμπνέει. Ορμητικός και γεμάτος νιάτα αναπνέει και ανοίγει προοπτικές σε κάθε δρόμο και πλατεία της Ελλάδας, εκεί δηλαδή που οι εργαζόμενοι αγωνίζονται ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία-Ελευθερία» που εδώ και μήνες δονεί όλες τις πόλεις της Ελλάδας αποδεικνύει τη συνέχεια του λαϊκού κινήματος και τις διαδικασίες αγωνιστικής ανάτασης του κόσμου της μισθωτής εργασίας για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-Ε.Ε-ΔΝΤ. Παίρνοντας το νήμα από τη μεγάλη 48ώρη απεργία στις 19-20 Οκτώβρη, από τις λαϊκές παρελάσεις της 28^ης  και με τις σημαίες του μεγάλου Νοέμβρη, συνεχίζουμε τον αγώνα διαρκείας ενάντια στην πτώχευση της κοινωνίας και την πολιτική υποταγή.

Δεν παρέχουμε καμιά συναίνεση στην κυβέρνηση των τραπεζιτών, του κεφαλαίου και των ακροδεξιών τους στηριγμάτων.  

Καλούμε όλο τον εργαζόμενο κόσμο στο συλλαλητήριο την Πέμπτη 17 Νοέμβρη στις 18:00 στην Πλατεία Μιαούλη και στη μουσική βραδιά που θα ακολουθήσει ( οργανώνεται από τον Σύλλογο Δασκάλων & Νηπιαγωγών) , με τη συμμετοχή συριανών καλλιτεχνών, αφιερωμένη στην εξέγερση, στο «Πάνθεον»

              ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ και ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στις ΚΥΚΛΑΔΕΣ