Παρέμβαση του Νίκου
Συρμαλένιου στην Ολομέλεια της
Βουλής για το Σχέδιο Νόμου με θέμα: «Επείγοντα
Μέτρα Μεσοπρόθεσμης Δημοσιονομικής Στρατηγικής και κατάργηση ελάχιστου ποσοστού
του Ελληνικού Δημοσίου σε Δημόσιους Οργανισμούς, Λιμάνια».
Πήρα το λόγο, για να υπερασπίσω με όλη τη δύναμη της φωνής
μου, τους κατοίκους, τη δημόσια περιουσία και το φυσικό περιβάλλον του
νησιωτικού μας χώρου, που με το παρόν νομοσχέδιο παραδίδεται ουσιαστικά σε
τυχάρπαστους επενδυτές, σε βάρος του
περιβάλλοντος αλλά και του επιπέδου διαβίωσης των κατοίκων των νησιών.
Στα νησιά μας, μετά τα συνεχή χτυπήματα με το κλείσιμο σειράς
υπηρεσιών (ΔΟΥ, ΙΚΑ, Τελωνεία, Ειρηνοδικεία, δομές ψυχικής υγείας), νέο κύμα
συγχωνεύσεων σχολείων, συρρίκνωση κοινωνικών δομών των ΟΤΑ, προϊούσα διάλυση
της δημόσιας υγείας, κατάργηση ακτοπλοϊκών δρομολογίων, αυξήσεις εισιτηρίων και
στις επιδοτούμενες γραμμές, ακολουθεί και το έγκλημα της ιδιωτικής
πολεοδόμησης… Εκτός απ’ αυτά, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, οι μαρίνες
εκποιούνται, αδιαφορώντας για τις σοβαρές επιπτώσεις σε οικονομικό, κοινωνικό και
ενδεχομένως εθνικό επίπεδο. Ήδη 23 λιμάνια παραχωρήθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ, ενώ σειρά
έχουν 22 περιφερειακά αεροδρόμια.
Με την ιδιωτική χωροταξία και την ανεξέλεγκτη και εκτεταμένη
δόμηση των παραθεριστικών χωριών, σε ακτές, αιγιαλούς, περιοχές natura, βραχονησίδες κλπ, συντελείται εκτός
από περιβαλλοντικό έγκλημα, και οικονομικό έγκλημα, γιατί καταστρέφονται τα
συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, αυτά που χαρακτηρίζουν ανά τους αιώνες τη
φυσιογνωμία του αιγαιακού μας χώρου, δηλαδή το περιβάλλον και ο πολιτισμός μας,
στοιχεία χάρις στα οποία υπήρξε έστω και στρεβλή, η μέχρι σήμερα ανάπτυξη.
Είναι ακριβώς αυτή η φυσιογνωμία, ιστορική, πολιτιστική, αρχιτεκτονική,
περιβαλλοντική, που αποτέλεσε τον πόλο έλξης και το κίνητρο για τη μαζική
τουριστική ανάπτυξη που γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Τώρα που έφτασε το
μοντέλο αυτό στα όρια του, τώρα που ανακαλύφθηκε η βιώσιμη (αειφόρος) ανάπτυξη,
τώρα ακριβώς καταστρέφεται με τις επιλογές αυτές, η όποια προοπτική για την
επίτευξη της.
Τι προβλέπουν οι διατάξεις του καταστροφικού νομοσχεδίου: α)
Οι επενδυτές απαλλάσσονται από κάθε υποχρέωση να καταβάλλουν εισφορά σε γη και
χρήμα, όπως ισχύει μέχρι σήμερα στις εντάξεις στο σχέδιο πόλης, β) οι επενδυτές
μπορούν να κατασκευάσουν δικές τους μαρίνες, παρεμβαίνοντας στον αιγιαλό και
την παραλία και αποκτούν δικαίωμα παραχώρησης για 50-99 χρόνια, γ) οι επενδυτές
έχουν το δικαίωμα να παρακάμπτουν την πολεοδομική νομοθεσία, χωρίς υποχρέωση
τήρησης των χρήσεων γης και των όρων δόμησης των πολεοδομικών σχεδίων, στα όρια
των οποίων βρίσκονται.
Δηλαδή δίνουμε γη και ύδωρ στους επενδυτές, την ίδια στιγμή
που έχουμε πάρει τα πάντα από τους εργαζόμενους και από τα ασθενέστερα στρώματα
του ελληνικού λαού.
Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε να σας πούμε ότι και η έκθεση
της νομοτεχνικής επεξεργασίας της επιτροπής της βουλής, αναδεικνύει, έστω και
με ήπιο τρόπο, την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου, την οποία φροντίσατε
ήδη να την καταψηφίσετε.
Τι θα μείνει όμως σε λίγα χρόνια, αν προχωρήσει το σχέδιο
αυτό; Το παράδειγμα της Ισπανίας είναι αποκαλυπτικό. Σύμφωνα με τα στοιχεία του
2011, 600.000 παραθεριστικές κατοικίες παραμένουν απούλητες και ολόκληρα χωριά
αποτελούν κτιριακά φαντάσματα, έχοντας αφήσει πίσω, ανεπίστρεπτη περιβαλλοντική
καταστροφή.
Θα πρέπει όμως, πριν ψηφίσετε αυτό το επαίσχυντο νομοσχέδιο,
να μας απαντήσετε στα παρακάτω αμείλικτα ερωτήματα:
Πώς θα λειτουργήσουν τα περίφημα παραθεριστικά χωριά σε σχέση
με τις τοπικές νησιωτικές οικονομίες; Θα βοηθήσουν μήπως την τουριστική
ανάπτυξη και τους ντόπιους τουριστικούς επιχειρηματίες, τη στιγμή που θα
λειτουργούν εκ των πραγμάτων ανταγωνιστικά; Πόσο το σύστημα all inclusive θα βοηθήσει την τοπική ανάπτυξη,
όταν είναι φανερό, ότι όπου έχει δοκιμαστεί, οδήγησε σε αύξηση μεν των
τουριστών, αλλά ταυτόχρονα και στο κλείσιμο χιλιάδων μαγαζιών; Πόσο θα βοηθήσει
την απασχόληση του ντόπιου εργατικού δυναμικού, τη στιγμή που είναι φανερό ότι
το έργο της κατασκευής τους ανατίθεται αποκλειστικά σε μεγαλοεργολάβους και
μεγαλοκατασκευαστές που χρησιμοποιούν μεταφερόμενα συνεργεία και εργατικό δυναμικό;
Ποια θα είναι η σχέση με το γενικότερο χωροταξικό και πολεοδομικό περιβάλλον
του υπόλοιπου νησιωτικού χώρου, όταν κατά κανόνα δεν υπάρχει κανένα χωροταξικό
σχέδιο ανά νησί; Πόσο θα επιβαρύνει τους ενεργειακούς και τους υδάτινους πόρους
του κάθε νησιού, τη στιγμή που η λογική της βιωσιμότητας απαιτεί εξοικονόμηση
και όχι κατασπατάληση πόρων; Με ποια λογική θα φτιαχτούν γήπεδα γκολφ, όταν
αυτά απαιτούν 1 εκατ. κυβικά μέτρα νερό το χρόνο, όσα δηλαδή χρειάζονται 10.000
άνθρωποι; Με ποιά λογική θα κτισθούν
νοσοκομεία ή υγειονομικές μονάδες εντός των παραθεριστικών χωριών για την
εξυπηρέτηση ιδιωτικών αναγκών, όταν το ΕΣΥ στα νησιά είναι σχεδόν ανύπαρκτο και
οι κάτοικοι αναγκάζονται να καταφεύγουν για την υγειονομική τους περίθαλψη στα
νοσοκομεία της Αθήνας και των μεγάλων
πόλεων;
Και μια κουβέντα για την ΕΥΔΑΠ. Δυστυχώς με την ίδρυση της
ΕΥΔΑΠ Νήσων τα τελευταία χρόνια, η υπό ιδιωτικοποίηση εταιρεία πρόλαβε να βάλει
χέρι σε κάμποσα νησιά, στο όνομα της αντιμετώπισης της λειψυδρίας, της
κατασκευής και συντήρησης δικτύων, της μελέτης για την ποιότητα του νερού.
Φανταστείτε τώρα σε ποια δεινή θέση θα περιέλθουν οι Δήμοι που έσπευσαν να
αποδεχθούν το κάλεσμα της και να συνάψουν συμβάσεις με αυτή. Θα παραδώσουν τον
υδροφόρο ορίζοντα, το υδάτινο δυναμικό των νησιών τους στον ιδιωτικό τομέα,
κάνοντας τους κατοίκους τους να πουν το νερό νεράκι…
Είναι φανερό ότι η κυβέρνησή σας δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη
νησιωτικότητα, ούτε πολύ περισσότερο για τη βιώσιμη ανάπτυξη των τοπικών
κοινωνιών. Το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεστε είναι η δογματική προσήλωση και
εφαρμογή του αχαλίνωτου νεοφιλελευθερισμού, κατ΄ επιταγή των δανειστών και της
κ. Μέρκελ. Γι αυτό σας καλούμε να αποχωρήσετε πριν να είναι πολύ αργά, πριν
αφήσετε πίσω σας ερείπια, πριν αφήσετε πίσω μια χώρα οικονομικά και
περιβαλλοντικά κατεστραμμένη, με τη νεολαία ξενιτεμένη και με παραδομένη και
διαλυμένη όλη τη δημόσια περιουσία αυτής της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.