Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Κάτω η κυβέρνηση

Πέτρος Νομικός (μέλος της ΕΛΜΕ Α ΚΥΚΛΑΔΩΝ)

Συνάδελφοι
             Είμαστε μάρτυρες του τέλους μιας εποχής. Ο κόσμος στον οποίο μεγαλώσαμε δεν υπάρχει πια. Είναι το πρώτο πράγμα , που όλοι όσοι έχουν το κεφάλι τους έξω από τη άμμο βλέπουν πλέον ολοκάθαρα. Δεν είναι πολύς καιρός -  μόλις ενάμισι χρόνο πριν-  που σ'  αυτήν εδώ την αίθουσα κάποιοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ μας σήκωναν το δάκτυλο: «Προσέξτε που κινδυνο­λογείτε για τους μισθούς μας, γιατί με την μείωση της φορολογίας θα έχουμε αύξηση των μισθών μας και τότε θα τρέχετε να κρυφτείτε». Πόση απόσταση μας χωρίζει από αυτήν την αυταπάτη! Αστρονομική! Σήμερα πια διαβάζεις απίστευτα πράγματα:
Ο Καρατζαφέρης από τη ΔΕΘ μας είπε ότι για όλα φταίνε οι ξένοι και θα τους διώξει μόλις τρου­πώσει στην κυβέρνηση. «Και καλά, ποιος θα μαζεύει τη σοδειά;» τον ρωτάει δημοσιογράφος. « Θα στείλω με το στανιό δημόσιους υπαλλήλους που είναι αργόσχολοι» απαντά. Γραφικότητες; Δυστυ­χώς όχι διότι ο Ούγγρος πρωθυπουργός Victor Orban εξεπόνησε ένα «Ουγγρικό σχέδιο εργασίας»  που θα γίνει άνετα νόμος καθόσον συμβαίνει ο κ. Orban να διαθέτει και την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Σύμφωνα με αυτό, οι άνεργοι θα επιδοτούνται μόνο για τρεις μήνες και στη συ­νέχεια, εάν θέλουν να συνεχίσουν να παίρνουν το επίδομα που είναι το 40% του Ουγγρικού κα­τώτατου μισθού ήγουν 104 μηνιαίως,  θα πρέπει να ενταχθούν στο πρόγραμμα  Αυτό το  Ουγγρικό λοιπόν σχέδιο εργασίας προβλέπει ότι οι άνεργοι θα εκτελούν βαρειές χειρωνακτικές εργασίες σε δημόσια έργα όπως κατασκευή, ή επισκευή φραγμάτων, λιμνών, ποδοσφαιρικών γηπέδων και δρόμων, ή και την εκσκαφή τάφρων, θα ζουν σε τροχόσπιτα και θα παρακολουθούνται από …συ­νταξιούχους αστυνομικούς. «Στο μέλλον, τα φράγματα δεν θα κατασκευάζονται με τη τεχνολογία της δεκαετίας του 2000, αλλά με το …χέρι», εξήγησε ο πρωθυπουργός, ξεναγώντας Κινέζους υπο­ψήφιους επενδυτές. Οι άνεργοι θα στέλνονται σε έργα οπουδήποτε στην χώρα, ακόμη και πολύ μα­κριά από το σπίτι τους, ακόμη και αν έχουν οικογένεια. Οι άνεργοι μπορούν επίσης να δανείζονται σε ιδιωτικές εταιρείες τους είπε, και οι Κινέζοι εχάρησαν τα μάλα στην προοπτική των τσάμπα ερ­γατών. Η Ουγγαρία αν δεν το ξέρετε είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προβλέπεται το σχέδιο να ονομαστεί «καλή πρακτική» κατά τα Ευρωπαϊκά κορακίστικα και να λανσαριστεί και στα υπόλοιπα κράτη μέλη προσαρμοσμένο κατά περίπτωσιν. Η Μέρκελ ας πούμε δεν θα κρατηθεί να μην  ονομάσει το σχέδιο  «Arbeit macht frei»
             Βρισκόμαστε στην δίνη μιας καπιταλιστικής κρίσης που έχει ξεσπάσει σε παγκόσμιο επίπεδο και ετοιμάζεται για την δεύτερη και ακόμα μεγαλύτερη βουτιά της. Double-dip το λένε. Ίσως δεν υπάρχει πιο εναργές παράδειγμα για να περιγράψει κανείς τi συμβαίνει από αυτό της βιο­μηχανίας οπτικών ινών. Μέχρι να σκάσει η φούσκα των διαδικτυακών εταιρειών , σε ολόκληρη τη Γη είχαν τοποθετηθεί ένας απίστευτος αριθμός οπτικών ινών. Τόσες, που σήμερα δεν χρησιμοποιεί­ται παρά μόνο το 1% από αυτές. Αν όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη μιλούσαν ασταμάτητα στο τη­λέφωνο επί ένα χρόνο θα προέκυπτε ένας όγκος πληροφορίας που θα δεν θα χρειαζόταν παρά μερι­κές ώρες να διεκπεραιωθεί. Τεράστια σπατάλη πόρων; Ναι , αλλά ο καπιταλισμός ζητά μόνο το κέρδος. Δεν θα αγοράσει κανείς οπτικές ίνες;  Και βέβαια όχι. Αυτό συνέβη σε όλους τους κλάδους εν χορώ , ταυτόχρονα, με μεγάλη σφοδρότητα και ονομάζεται καπιταλιστική κρίση. Τα αφεντικά δεν χρειάζονται πλέον εργατικά χέρια, απολύουν. Τώρα αν εσύ πεινάσεις δεν έχει σημασία. Ο σκο­πός είναι το κέρδος κι όχι αν θα ζήσει ο εξ ορισμού τεμπέλης βλαξ και ανεπρόκοπος εργαζόμενος,  ο κοπρίτης κατά την Παγκάλειο ρήση,
Σ' αυτόν τον ντουνιά  τα πράγματα δεν είναι πράγματα, αλλά εμπορεύματα. Για να σχετιστείς με τους άλλους ανθρώπους πρέπει να κατέβεις στην αγορά, να αγοράσεις ή να πουλήσεις εμπορεύμα­τα. Πράγματα που έχουν κατασκευαστεί μόνο και μόνο για να ανταλλαχτούν. Μια και οι ανταλλα­γές λοιπόν είναι μεταξύ ίσων σε αξία εμπορευμάτων, από που προκύπτουν τα ολοένα και αυξα­νόμενα κέρδη των καπιταλιστών; Υπάρχει μια θεμελιώδης κλεψιά. Υπάρχει ένα εμπόρευμα που δεν πληρώνεται παρά κατά ένα μέρος του: Η εργατική δύναμη. Η αστική τάξη λοιπόν ως τέτοια, καρ­πώνεται ένα πράγμα που λέγεται υπεραξία. Από αυτήν διαθέτει ένα μέρος της για άμεσους μισθούς ( τα καθαρά στο χέρι) ένα μέρος για έμμεσους μισθούς (υγεία και ασφάλιση) ένα τρίτο μέρος για την διατήρηση των προνομίων της ( δικηγόροι, επιστάτες, διευθυντές, πουλημένοι συνδικαλιστές, στρατός, αστυνομία, εκπαίδευση) και το υπόλοιπο πάει στην Ελβετία. Τώρα όταν τα πράγματα σφί­ξουν και τα εμπορεύματά σου δεν πουλιούνται, σαν  καλό αφεντικό αρχίζεις τις περικοπές λάου λάου και ο Θεός όπως πάντα βοηθός μην οργανωθούν οι αποκάτω κι αρχίσουν τις απεργίες και τις ταραχές και πάρουν χαμπάρι ότι μπορούν και χωρίς αφεντικά.
ñ  Μείωση της δαπάνης για άμεσους μισθούς: Απολύσεις, μειώσεις μισθών, επισφαλής εργα­σία, εκ περιτροπής εργασία, εθελοντισμός . . .  Δόξα τω Γιαραμπή ιδέες υπάρχουν. Ο κ. Orban που λέγαμε, είχε μια φαεινή. Σπεύσατε!
ñ  Μείωση της δαπάνης για έμμεσους μισθούς: Κλείνουμε τα νοσοκομεία, δεν δίνουμε φάρμα­κα δεν πληρώνουμε εξετάσεις, καταργούμε τις συντάξεις. Κι αν πεθάνουν καμπόσοι, μικρό το κακό. Κατά κανόνα πεθαίνουν κυρίως οι γέροι, τα μικρά παιδιά και  οι ασθενέστεροι όλοι άχρηστοι για την παραγωγή, άσε που δεν υπάρχει ανάγκη εργατικών χεριών.
ñ  Μείωση της δαπάνης για εκπαίδευση. Γιατί να εκπαιδεύσεις κόσμο όταν δεν τον χρειάζεσαι για την παραγωγή σου; Κορόιδο είσαι;  Κλείσε τα σχολεία, διώξε δασκάλους και πάρε στη θέση τους επισφαλείς, φόρτωσε τα έξοδα λειτουργίας των σχολείων που θα απομείνουν στους δήμους δηλαδή στον ίδιο τον κουτσό άμεσο μισθό και κράτα την υπεραξία σου. Οι καιροί είναι δύσκολοι!
             Η Αννούλα τώρα έχει το δύσκολο καθήκον να εφαρμόσει όλα τούτα στην παιδεία. Γι αυτό χρειάζεται και την συνδρομή της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και τριγυρίζει με τον Άδωνι Γεωργιάδη αλα μπρατσέτα στα σχολεία. Μπροστά λοιπόν σε όσους έχουν το κεφάλι έξω από την άμμο του φόβου θα αναδυθεί από τον βούρκο του σκοταδισμού η απαίσια μορφή του φθηνού σε περιεχόμενο σχολείου το οποίο θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικούς όρους, με εκπαιδευτικούς - κακοπληρω­μένους τεχνικούς, με γονείς - πελάτες και μαθητές - καύσιμη ύλη. Έχουμε και λέμε:
Βήμα πρώτον:   Κλείνεις σχολεία στοιβάζοντας τους μαθητές σε μεγάλα τμήματα. Τώρα αν δεν φτάνουν οι καρέκλες, ε, ας δείξουν την εφευρετικότητά τους οι δάσκαλοι Σε δόσεις όμως για να μην έχουμε αντιδράσεις. Τη μία χρονιά το 2ο Λύκειο Σύρου την άλλη τα γυμνάσια Σύρου.
Βήμα δεύτερον: Ξεφορτώνεσαι εκπαιδευτικούς. Εδώ η Αννούλα έγραψε διατριβή επί υφηγεσία:
             Στέλνεις μια εγκύκλιο στις Περιφέρειες να σου ετοιμάζουν κάθε χρόνο καταλόγους υπεραρίθμων (οι φετινές είναι ήδη έτοιμες)  και πλέον έχεις δύο επιλογές. Είτε τους ρίχνεις στην εργα­σιακή εφεδρεία, είτε τους στέλνεις με κατακρεουργημένο μισθό σε άλλη περιφέρεια οπότε πα­ραιτούνται μόνοι τους γιατί δεν μπορούν να συντηρούν δυο σπίτια. Παράλληλα αφήνεις φλου το ποιος είναι και ποιος δεν είναι υπεράριθμος. Θα καθαρίζουν τα ΠΥΣΔΕ που ξέρουν ποιος είναι και ποιος δεν είναι αρεστός και νομοταγής. Απολύεις πρώτα τον ατίθασο με την ανοχή του προσκυνη­μένου και μετά τον προσκυνημένο που είναι πλέον πρόβατο επί σφαγήν.  Χώρια που αν τους έχεις κι ασχολούνται με το ποιος θα φάει ποιον δεν τρώνε εσένα!
             Αυξάνεις το ωράριο και  επιβάλλεις ασφυκτικό πειθαρχικό έλεγχο. Δημιουργούνται λέει το καινούργιο σχέδιο νόμου, το σχολικό συμβούλιο και το συμβούλιο της ομάδας σχολείων που συνεδριάζουν εκτός ωραρίου, τα απογεύματα 17:00 με 20:30, όπως κάνει και ο σύλλογος διδα­σκόντων , όπως κάνουν και οι «τομείς» - ομάδες ειδικοτήτων στις οποίες χωρίζονται τα σχολεία. Και πρωί και  απόγευμα λοιπόν οι καθηγητές στο σχολείο και η απουσία είναι πειθαρχικό παράπτω­μα. Κάμποσοι θα απολυθούν ως απείθαρχοι και ποιος θα τους υπερασπιστεί;
             Κόβεις τις προσλήψεις. Φτηνότεροι οι αναπληρωτές και οι ωρομίσθιοι. Για να δου­λέψει βέβαια, πρέπει να εγκλωβίσεις τους μόνιμους εκεί όπου δεν θα πάνε οι ωρομίσθιοι. Μετα­θέσεις λοιπόν, μόνο σε οργανικά κενά (υπολογισμένα με τμήματα μαμούθ και καταργημένα σχο­λεία) και μηδενισμός μορίων κάθε φορά.
             Σκαρώνεις προγράμματα «εθελοντισμού» από ανέργους – αδιόριστους εκπαιδευτι­κούς για να κάνουν ΠΔΣ, τμήματα ένταξης κλπ. Στα ευρωπαϊκά κορακίστικα εθελοντής είναι όποιος δουλεύει με λιγότερα από 500€ χωρίς ασφάλιση. Τώρα αν προκύψει κανένα κενό στο κανο­νικό πρόγραμμα και δεν στείλεις ούτε καν ωρομίσθιο, θα βρεθούν διευθυντές που ναι μεν «τα βλέπουν τα στραβά», αλλά «το σχολείο πρέπει να λειτουργήσει» και θα ζητήσουν κάποιον «εθελο­ντή». Τότε τους ευλογείς και άντε να σου κουνηθούν οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί όταν δίπλα τους δου­λεύει ,προσφέροντας την ίδια δουλειά, ο «εθελοντής» με 499 €, καθώς εσύ θα μειώνεις ολοένα τον μισθό τους προς τα 499€ αλλά με ασφάλιση του ΟΠΑΔ τυχεράκηδες και ίσως, ίσως λέμε,  μονι­μότητα υπό τον όρο του ραγιαδισμού.
Βήμα τρίτον:  Κουτουπώνεις τους μαθητές και αυριανούς εργάτες.
Όταν ο καπιταλισμός ήταν σε ανάπτυξη έλεγες: Η παιδεία είναι δικαίωμα του λαού (γιατί η παρα­γωγή απαιτούσε εκπαιδευμένο εργατικό και στελεχικό δυναμικό για τις επιχειρήσεις) και είναι υπο­χρέωση του κράτους ( δηλαδή ένα μέρος της υπεραξίας που σφετεριζόμαστε - χωρίς να το παρα­κάνουμε κιόλας - θα πάει για την παιδεία).
Τώρα όμως ο καπιταλισμός είναι σε κρίση και λες. Η παιδεία είναι προσωπική επένδυση του καθε­νός. Ο εργάτης , ως κάτοχος ενός εμπορεύματος που είναι η εργατική του δύναμη και το οποίον προσφέρεται σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από όση είναι η ζήτηση, πρέπει να κάνει το εμπόρευ­μα αυτό όσο το δυνατόν ελκυστικότερο αν θέλει να το πουλήσει. Να ξέρει 5 ξένες γλώσσες υπολο­γιστές, να έχει αυτοκίνητο να είναι εμφανίσιμος, να ξέρει και την συγκεκριμένη μηχανή που έχω στο εργοστάσιό μου και ...και ....«Η κοινωνία της γνώσης» είναι ο ευφημισμός για την εκπαί­δευση  με έξοδα του εκπαιδευόμενου. Πού ακούστηκε να πλη­ρώνει ο αγοραστής την παραγωγή του εμπορεύματος – εργατικής δύναμης! Δεν φτάνει που την αγοράζει κιόλας!
Έτσι, καταργείς τα πτυχία των πανεπιστημιακών τμημάτων, κλείνεις πανεπιστήμια επιβάλλεις δίδα­κτρα στα υπόλοιπα, καταργείς τη φοιτητική μέριμνα, φυτεύεις manager – επιχειρηματίες για διοι­κητές των πανεπιστημίων και τοπικούς παράγοντες  «εγνωσμένου κύρους» (άλλος ευφημισμός για τα τοπικά αφεντικά)  στα σχολικά συμβούλια και στα συμβούλια των ομάδων σχολείων.
Βήμα τέταρτον:  Μπάτσοι, μπάτσοι παντού. Στα πανεπιστήμια και πάλι το σπουδαστικό της ασφάλειας  χωρίς το εμπόδιο του ασύλου. Στα σχολεία  το νομοσχέδιο προβλέπει  εκπόνηση σχεδί­ων αντιμετώπισης κρίσεων δηλαδή καταλήψεων, αποχών μαθητικών κινητοποιήσεων. . ..
Προσλήψεις μπάτσων και άλλων μπάτσων ακόμα, με αντίστροφη μνημονιακή αναλογία: Ένας φεύ­γει δέκα προσλαμβάνονται. Το τελικό επιχείρημα της κυρίαρχης ιδεολογίας είναι άλλωστε το πι­στόλι του μπάτσου.
Βήμα πέμπτον:  Προσεύχεσαι σε όλους τους αγίους που ξέρεις: ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, Παπαχρήστο, Πεππέ , Αλεβυζάκη να κρατήσουν τους καθηγητές καθηλωμένους στα «εκπαιδευτικά αιτήματα» στην αλληλοφαγωμάρα και στις απεργίες-πυροτεχνήματα.
Συνάδελφοι φτάνει πια!                       Για όσους επιμένουν να κρατάνε το κεφάλι έξω από την άμμο, δύο πράγματα πρέπει να γίνουν και μάλιστα τώρα!
Πρώτα να τρέξουμε στο σωματείο μας, να απεργήσουμε μαζικά, για να πετάξουμε από την ΟΛΜΕ  τους κυβερνητι­κούς συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ. Να πάρουμε πίσω την ομοσπονδία μας. Να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας.
Δεύτερο να απορρίψουμε την ιερεμιάδα των συνήθων αιτημάτων. Απορρίπτουμε συνολικά και όλη την κυβερνητική πολιτική. Κάθε της λέξη, τελεία, κόμμα.  Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των παιδιών μας να επιβιώσουν. Δεν θέλουμε να βελτιωθεί η πολιτική τους. Θέλουμε να φύγουν. Έχουμε ένα και  μοναδικό αίτημα : Κάτω η κυβέρνηση του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Κάτω κάθε κυβέρνηση του ιδίου φυράματος.Να οργανώσουμε απεργιακές επιτροπές και να περιφρουρήσουμε την απεργία μας. Κανένας απερ­γοσπάστης δεν περνάει την πύλη των σχολείων. Όλοι στους δρόμους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.