Ο δικός μου κουρέας στη Σύρο συνεχίζει την ανδρική παράδοση, δεύτερη γενιά κουρέας. Τον ανακάλυψα το 1996, ακολουθώντας την προτροπή του Άγγελου Ελεφάντη: για να καταλάβεις τις πόλεις της επαρχίας, πάντα νʼ αρχίζεις από τα κουρεία, κάνε ένα ξύρισμα και πιάσε πολιτική κουβέντα. Στο παλλαϊκό μαγαζάκι της Σύρου συναντάς τη γνώριμη εικόνα του επαρχιακού κουρείου με την παλιά κονσόλα, τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε κορνίζα και το αθωνίτικο καναπεδάκι, σκόπιμα άβολο για να μην κάθονται ώρα οι αργόσχολοι.
Ξύρισμα με πινέλο, σαπουνάδα «Κολυνός» (την έχει ακόμη σε στοκ), μεγάλο ξυράφι που ακονίζεται στη δερμάτινη λουρίδα, το απαραίτητο βάζο με οινόπνευμα για την απολύμανση, κολώνιες και πούδρα χύμα. Στον τοίχο πολύτιμη συλλογή από χειροκίνητες μηχανές, γιατί σήμερα όλοι δουλεύουν ηλεκτρικές. Και στη γωνία η γνώριμη τάβλα που στηρίζεται στα μπράτσα της συλλεκτικής πολυθρόνας για να κάθονται πιο ψηλά οι πιτσιρίκοι.
Με τα πολλά γνωριστήκαμε και ανοιχτήκαμε, όπως και με τους άλλους σταθερούς πελάτες του. Παλιός ΕΔΑΐτης, ΠΑΣΟΚ μετά την αλλαγή, μου διηγήθηκε με καμάρι ότι κούρευε τους εργάτες του Νεώριου, τους περισσότερους αριστερούς του νησιού και ήταν ο προσωπικός κουρέας του Νικηφόρου Μανδηλαρά, όταν ερχόταν για δίκες στη Σύρο. Οι χωροφύλακες που ήταν σκιά του καθόντουσαν απέξω, όμως δεν τον ενοχλούσαν.
Μιλάγαμε για τη Νάξο όπου πήγαινε κυνήγι, για ποδόσφαιρο, για τον μεγάλο λιμό της κατοχής και τον ρόλο των Ιταλών και βέβαια για τα τρέχοντα πολιτικά θέματα. Σταμάτησε το ΠΑΣΟΚ πριν από τα Μνημόνια, δεν μπορούσε άλλο τις ψεύτικες υποσχέσεις, και ψήφιζε ΣΥΝ από τότε που ανέλαβε ο Τηνιακός. «Επιτέλους, σοβαρός πολιτικός», μου έλεγε, «γιατί οι Τηνιακοί είναι οι καλύτεροι Κυκλαδίτες, φτάνει να μη φαν καμιά πετριά στην κεφαλή».
Με τα Μνημόνια η πολιτική κουβέντα στο κουρείο άναψε και μετρηθήκαμε. Οι αναλύσεις βιωματικές, άμεσες, άκουγες αυτή τη βοή και τον θυμό των ανθρώπων που τους αρπάζουν τη ζωή και καταλάβαινες πόση σημασία είχε ο αριστερός και για πρώτη φορά λαϊκός λόγος της δικής μας Αριστεράς. Από τους δώδεκα πιο σταθερούς πελάτες στις εκλογές του Ιουνίου, εκτός από τον ίδιο και μένα, άλλοι πέντε ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ένας ΚΚΕ, δύο Ν.Δ., ένας ΠΑΣΟΚ και ένας Χρυσή Αυγή. Για τον τελευταίο δώσαμε μάχη να τον μεταπείσουμε, τίποτα. «Και να φανταστείς ήταν συνδικαλιστής στο Νεώριο», μου είπε όταν έφυγε.
Τον Οκτώβρη μετρηθήκαμε ξανά και βρεθήκαμε λιγότεροι, είχε πεθάνει ο μαραγκός, οι άλλοι «κρατάνε πολιτικά» μου είπε. Και μετά έριξε το θανατερό, κάπως έτσι: Ο κόσμος περιμένει πολλά από τον μικρό έτσι και γίνει κάτι το 2013. Ψέματα μονάχα μην πει, γιατί μαζί μʼ αυτόν θα χαθεί και η υπόθεση. Καλή χρονιά λοιπόν και προσοχή στην υπόθεση και στα ψέματα.
* Ο Κωστής Χατζημιχάλης είναι συνταξιούχος καθηγητής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=740025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.