Η κρυφή γοητεία της κατεδάφισης

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΑΠΕΡΓΗ 

Λίγες σκέψεις για τις δημοτικές εκλογές και την δυσφήμιση της ανακύκλωσης

Σίγουρα δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα στο αυτοδιοικητικό μας τοπίο, με την χαραυγή του Καλλικράτη, που γλύτωσαν από τον καιάδα της Δαντικής μνημονιακής κόλασης. Προσωπικά μάλιστα πιστεύω, ότι , ακόμα και σήμερα που μιλάμε, ο κίνδυνος οικονομικής κατάρρευσης, λόγω της κερκόπορτας της Δημοτικής επιχείρησης ύδρευσης αποχέτευσης , των χρεών, που επεσώρρευσε και των ανείσπραχτων τα οποία διογκώθηκαν, είναι υπαρκτός.
Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου.Μέσα σε αυτό το γκρίζο τοπίο, είναι μάλλον, ουτοπικό να μιλάς για επιτεύγματα.Ωστόσο δεν μπορείς να αγνοήσεις κάποιες πραγματικότητες. Είναι επιτυχία η κατασκευή του νέου χτιρίου του νηπιαγωγείου και γενικά η πολιτική στους παιδικούς σταθμούς και τα σχολικά κτήρια. Είναι μεγάλο κέρδος ο πολιτιστικός χώρος στο πρώην νταμάρι Καραβέλλα, που θα πάρει το όνομα του Μανου Ελευθερίου. Είναι ορατό, ότι ο Δήμος στηρίζει την παραγωγή πολιτισμού και μάλιστα του εγχώριου, που χάρη στην νεολαία και στους “επήλυδες” πολλές φορές, δεν μια απλή τουριστική βιομηχανία αλλά τοπικό διαχρονικό κίνημα.Απόδειξη , ο Απόλλωνας, 180 χρόνια μετά την Ίδρυσή του, δεν είναι λαμπρό μνημείο, αλλά ζωντανό εργαστήρι και κύτταρο πολιτισμού, είτε αφορά παραστάσεις και συναυλίες εκπληκτικών τοπικών ομιλών, είτε έργα πανελλήνιας λάμψης, που τον καθιστούν πόλο έλξης Διεθνούς Πολιτισμού.Η Ανάσταση της δημοτικής Μουσικής είναι απήχηση μιας πολύ σημαντικής προσπάθειας.
Είναι σημαντική η ποιότητα παροχής διοικητικών υπηρεσιών από τις δημοτικές υπηρεσίες.Θα έλεγα μάλιστα , ότι αν προσθέσουμε , το γεγονός ότι , ο Δήμος, ανέλαβε και διεκπεραίωσε άψογα υπηρεσίες νομαρχιακού επιπέδου , όπως η καταβολή των προνοιακών επιδομάτων σε όλο το νομό , οι άνθρωποι που τον στελεχώνουν και φυσικά η Διοίκηση στο τομέα αυτό. Καλά λόγια μπορεί να βρεί κανείς και για το τρόπο εκτέλεσης και παραγωγής των δημόσιων έργων των οποίων ο έλεγχος από την Τεχνική υπηρεσία είναι σε υψηλά στάνταρς.Θάταν παράλειψη , αν δεν αναφερόμασταν στο πρωτοποριακό έργο του Κέντρου Κυκλοφοριακής Αγωγής, που αναζητά συνεχιστές , μετά την αποχώρηση του άοκνου Νίκου Μονογυιου, τον οποίο ο Δήμος , οφείλει να τιμήσει. Σε θεσμικό επίπεδο, οι συνεδριάσεις του δημοτικού συμβούλιου, παρά τους και με ευθύνη μας πλατιασμούς και έντάσεις κινήθηκαν σε υψηλό επίπεδο , δυνάμωσαν την διαφάνεια, και το ανέδειξαν σε σχολειό πραγματικής δημοκρατίας, σε σημείο που πολλοί συμπολίτες των Κυκλάδων, να το παρακολουθούν, να το θαυμάζουν και να το μιμούνται. 
Αφήνω τελευταίο, το επίτευγμα της Διαχείρισης των αποβλήτων και της Ανακύκλωσης, γιατί ακριβώς εκεί θέλω εστιάσω. Επέλεξα να συμμετέχω, ως μέλος του ΔΣ, όταν αυτόν το όργανο αμφισβητούνταν. Στήριξα με όλες τις δυνάμεις, γιατί αντιλήφθηκα πόσο σημαντικό έργο επιτελείται,έστω κιαν από την φύση του μένει στην αφάνεια. Με το χέρι στην καρδιά και μετά λόγου γνώσεως μπορώ να πώ , ότι δεν υπάρχει ίσως νησί και σίγουρα δεν υπάρχουν πολλές πόλεις που να έχουν λύσει το πρόβλημα των σκουπιδιών, σε τέτοιο βαθμό όπως η Σύρος.Και ακόμα περισσότερο η φράση «Είμαστε πρωταθλητές στην ανακύκλωση», κάθε μέρα αποκτά σάρκα και οστά και γίνεται πράξη. Βέβαια, ο Δήμος είναι αναγκασμένος να ακολουθήσει μονοπωλιακές επιλογές.Αλλά σε ότι αφορά το δικό του κομμάτι το έργο του ΦΟΣΔΑ είναι πραγματικά πρωτοποριακό.Και είναι κρίμα και άχαρο να υπονομεύεται , γιατί απηχει την προσπάθεια όλης της Συριανής κοινωνίας, η οποία έδειξε σπάνια αγωγή και αφοσίωση στο πείραμα.
 Καθώς φτάνουμε στο παραπέντε των δημοτικών εκλογών, ας δείξουμε ένα συνολικό ήθος και μια υπεύθυνη συμπεριφορά , που θα αποτρέπουν εκείνους που για ιδιοτελείς λόγους , να κλαδεύουν το κλαδί που καθόμαστε όλοι.Δυστυχώς , η κρυφή γοητεία της κατεδάφισης των πάντων, έχει οπαδούς στα κοινά της πόλης.H Ανακύκλωση μπήκε στην ατζέντα της καταστροφολογίας και πλανόδιων παραγωγών της. Ζούμε, δυστυχώς το φαινόμενο κάποιων που αναζητούν, στις πλάτες της σύγχρονης , το έπος της Πομπηίας, για να αυτοχριστούν ,σωτήρες , ήρωες ηρωίδες ή και πρωταγωνιστές και πρωταγωνιστριες, κιας είναι το έργο σαπουνόπερα .Μέτριοι στο μυαλό, , μέτριοι γνώστες των πραγμάτων, μέτριοι ρήτορες, αφύσικα διογκωμένοι, όμως από την κορτιζόνη του δημοσιογραφικού λαιφ σταιλ, - πολλές φορές και από την γλοιώδη ταπεινότητα ή την δραχμοθηρία κάποιων μέσων, που σφάζονται στην ποδιά τους, σπέρνουν τον φαιόχρωμο λόγο τους,με ευρείας χρήσεως στερεότυπα, και εσχάτως με άφθονη χολή, ανιαρά επαναλαμβανόμενοι στο διαδίκτυο..Λασπώνουν,μηδενίζουν, ραδιουργούν. Ακριβώς γιατί θέλουν να δώσουν διέξοδο στην διαπίστωση, ότι παρά την αυτάρεσκη εικόνα, που έχουν πλάσει για τον εαυτό τους, δεν είναι ικανοί να παράγουν τίποτα το δημιουργικό.Πάσχουν από απόλυτη ερημία ιδεών,από εγκεφαλική στειρότητα έμπνευσης.
Η δημοκρατία είναι μια διαρκής σύνθεση αντιθέτων απόψεων. Είναι πολλοί διάλογοι μαζί που αποκρυσταλλώνονται παραγωγικά, για το κοινό συμφέρον.Είναι εκείνο το αέναο «Πάταξον μεν , άκουσον δε», του Θεμιστοκλή. Καθένας έχει δικαίωμα στις πεποιθήσεις του, αλλά για το κοινό καλό συγκλίνουμε όλοι. Είναι πράγματι λυπηρό , για λόγους στείρας μικροψυχίας, να υπάρχουν δημοτικοί σύμβουλοι, , που εύχονταν ενδομύχως , να μην δοθούν τα επιδόματα στους απόρους και ανημπόρους, για εκτεθεί το νέο λογισμικό του Δήμου και κατεπέκταση η δημοτική αρχή.
Είναι, θλιβερό να πριονίζουν κάποιοι σαν τυφλοπόντικες , με θεωρίες συνωμοσίας, το έργο της ανακύκλωσης , μόνο και μόνο για να πλήξουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους.Πολύ περισσότερο, όταν εκείνοι που πασχίζουν και ασχολούνται με το έργο, όπως ο σημερινός Πρόεδρος , ένας σεμνός , εργατικός νέος άνθρωπος ο Στέφανος Βακόνδιος, έχουν αποδείξει, ότι δεν μπήκαν στα κοινά , για «να βγάλουν ένα μεροκάματο», ούτε να αποκτήσουν κοινωνική επιφάνεια, γιατί αυτήν την έχουν κατακτήσει με τον τίμιο μόχθο τους,αλλά για να προσφέρουν. Έρχονται ( και ….παρέρχονται)οι δημοτικές εκλογές ,Ο πολιτικός στίβος και δη ο Αυτοδιοικητικός δεν είναι αρένα, που προσφέρεται για χτυπήματα κάτω από την ζώνη. Κάποιοι, δείχνουν να το ξεχνούν .Και η μόνη τους έγνια είναι να δικαιώσουν τους στίχους του Καβάφη : “Στις ραδιουργίες μας πρέπει να πάμε πάλι-
Να ξαναπιάσουμε την ανιαρά πολιτική μας πάλη».
Ας μην ξεχνούν όμως ότι ο λαός είναι σοφός δεν ξεγελιέται- παρά μόνο παροδικά , κι όταν θα έρθει η ώρα να κάνουν πολιτικό απολογισμό τους, θα κοιταχτούν στο καθρέπτη των πεπραγμένων τους και θα διαπιστώσουν πως οι ρυτίδες της μικροψυχίας , δεν κρύβονται ούτε κιαπό το ακριβοπληρωμένο μακιγιάζ. Και ακόμα είναι κανόνας, πως ο καθένας δεν εισπράττει από τους άλλους , παρά αυτό που ο ίδιος επιφυλλάσει στον εαυτό του.