ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Για τα προβλήματα της ειδικής αγωγής

Προσθήκη λεζάντας

Οι Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης αντιμετώπισαν για άλλη μια χρονιά σοβαρά

προβλήματα στη στελέχωσή τους. Με χιλιάδες παιδιά να μένουν εκτός εκπαιδευτικού συστήματος –

υπολογίζεται ότι είναι χιλιάδες περισσότερα αυτά που δε φοιτούν – αφού οι γονείς τους είναι αναγκασμένοι να περάσουν από σαράντα κύματα για να καταφέρουν να έχουν κάποιες αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.

Κάθε χρονιά ζούμε με την αγωνία αν θα έχουμε δάσκαλο. Και όχι έναν ειδικό δάσκαλο απαραίτητα,

όπως θα όφειλε να προσφέρει μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία και όπως εμείς οι γονείς και οι

εκπαιδευτικοί θα επιθυμούσαμε, αλλά έναν δάσκαλο (με επιμόρφωση, με σεμινάρια, με μεταπτυχιακό).

Κάθε χρονιά έχουμε την ίδια πάντα ανησυχία: αν θα έχουμε λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή,

φυσικοθεραπευτή, ειδικό βοηθητικό προσωπικό. Αν τελικά θα λειτουργήσει η σχολική μονάδα και πότε.

Φυσικά, δε θα αναφερθούμε στις άπειρες δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει μια οικογένεια με Α.με.Α.στην υπόλοιπη ζωή της: για το ρατσισμό που υφίσταται από το ίδιο το κράτος, από άτομα και φορείς, από όλη την κοινωνία. Κάτι που ασφαλώς, αφήνει το γονιό τόσο απομονωμένο και αβοήθητο, ώστε όταν έρχεται η στιγμή, όπως όλα τα παιδιά, να πάει και το δικό του σχολείο, αισθάνεται ανήμπορος και αντιλαμβάνεται ως πρόσθετη ταλαιπωρία την ένταξη στη σχολική διαδικασία. Αποτέλεσμα? Τα περισσότερα παιδιά να παραμένουν στο σπίτι και να στερούνται του βασικού τους δικαιώματος και της “υποχρεωτικής”-κατα τα άλλα - εκπαίδευσης.

Αυτή – δίχως αμφιβολία - είναι η γενική εικόνα που έχει ως τώρα ένας γονιός ΑμεΑ από την εμπειρία του στα σχολεία. Είναι σαφώς εικόνα εγκατάλειψης, υποβάθμισης και αδιαφορίας, αν όχι εχθρική ως προς τα ΑμεΑ. Έχοντας υπόψη ότι η χώρα κινείται με μοναδικό γνώμονα να σωθούν κάποιοι, αλλά πάντως όχι το σύνολο των κατοίκων της, αντικρίζουμε με μεγάλη ανησυχία το μέλλον των παιδιών μας.

Από τη νέα σχολική χρονιά πληροφορούμαστε οτι θα έχουμε ελάχιστους αναπληρωτές στην ειδική

αγωγή, αν επαληθευτούν οι φημολογίες για 2000 αναπληρωτές συνολικά στην εκπαίδευση. Αυτό σημαίνει ότι πάρα πολλές ΣΜΕΑΕ θα μείνουν χωρίς ειδικούς δασκάλους αλλά και χωρίς ειδικό βοηθητικό προσωπικό. Τα ειδικά σχολεία, η δυνατότητα παράλληλης στήριξης και τα τμήματα ένταξης θα έχουν πρόβλημα λειτουργίας και αν θα απουσιάζουν πολλές ειδικότητες, στην ουσία δε θα μπορούν καν να λειτουργήσουν!

Ο υφυπουργός μπορεί να διαβεβαιώνει πως

«Η ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση τέθηκε εξαρχής βασικός στόχος της πολιτικής του υπουργείου Παιδείας και καταβάλλεται κάθε προσπάθεια προκειμένου οι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες να έχουν όσο το δυνατόν ουσιαστικότερη υποστήριξη»

, αλλά ήδη φοβόμαστε αυτό το «όσο το δυνατόν ουσιαστικότερη υποστήριξη». Έχει αποδειχτεί περίτρανα πως εμπαίζονται γονείς και εκπαιδευτικοί, όταν ανακοινώθηκε πως θα γίνει διαγωνισμός ΑΣΕΠ για ΠΕ71 και ΠΕ61 και κατόπιν δεν έγινε.

Εμείς ζητάμε συγκεκριμένα:



·

να έχουμε τμήματα ένταξης στα σχολεία επανδρωμένα με ειδικούς δασκάλους αλλά και με ειδικούς

νηπιαγωγούς (όχι μέσω ολιγόωρων σεμιναρίων, αλλά πτυχιούχους της Ειδικής Αγωγής!).

·

να στελεχώνονται αυτές οι σχολικές μονάδες και τα τμήματα άρτια και έγκαιρα, στις αρχές Σεπτέμβρη

(αδυνατούμε να αντιληφθούμε γιατί συχνά στελεχώνονται λειψά και σχεδόν πάντα μετά τον Οκτώβρη –

μάλλον οι κυβερνήσεις προδήλως φανερώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρουν τα ΑμεΑ)

·

να έχουν οι δάσκαλοι, καθηγητές και νηπιαγωγοί την κατάλληλη υποστήριξη από τον ειδικό σχολικό

Σύμβουλο που δε θα είναι ένας για τη βόρεια και τη νότια Ελλάδα μαζί, όπως συμβαίνει ως τώρα!

·

Να εξοπλίζονται οι ΣΜΕΑΕ με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή για ΑμεΑ και με όλα τα χρήσιμα διδακτικά και παιδαγωγικά εργαλεία που χρειάζονται οι εκπαιδευτικοί.

·

Να εφαρμοστεί επιτέλους το εξατομικευμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης, προσαρμοσμένο στον κάθε μαθητή

με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, σε ετήσια τουλάχιστον βάση, καθώς και η έγκαιρη και χωρίς τεράστιες

καθυστερήσεις αξιολόγηση και υποστήριξη από τα ΚΕΔΔΥ. Να υποστηριχτούν τα ΚΕΔΔΥ, αντί να κλείσουν

και να συμπεριληφθούν οργανικές θέσεις ειδικών θεραπευτών σε αυτά (εργοθεραπευτών,

φυσικοθεραπευτών κλπ)

·

Να γίνει ουσιαστική η λειτουργία των τμημάτων ένταξης και όχι “απένταξης” και στοχοποίησης των

μαθητών μόνο για το μάθημα γλώσσας και μαθηματικών, όπως λειτουργούν ως τωρα.

Περιμένουμε να δούμε το “κοινωνικό κράτος” επιτέλους σε λειτουργία.

 

(για το Σύλλογο Δικαίωμα)

Παναγιώτης Μιχαλίτσης