Kαλώς ήρθατε στο νησί του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισόδήματος

ΚΩΣΤΑΣ ΑΠΕΡΓΗΣ

Συνεχίζονται οι διαδικτυακοί πανηγυρισμοί των Ατσαλάκωτων για το μέτρο , που αφορά «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα» που η κυβέρνηση εθνικής αφαίμαξης , τους ανέθεσε να εφαρμόσουν πιλοτικά .Και αυτοί, το πήραν σοβαρά το έργο τους και νόμιζαν πως είναι πραγματικοί « πιλότοι» και κάνουν αεροπορικές επιδείξεις , του μέτρου , που τους ανέθεσαν την εκτέλεση με υπεργολαβία.

Το προπαγανδίζουν , λοιπόν,σε όλους τους τόνους. Προφανώς γιατί δεν έχουν σχεδιάσει τίποτα δικό τους. Και , έτσι αρέσκονται να πορεύονται με «δανεικά».Σε αυτό αλλωστε οι είναι ιδανικοί.Και έχουν ιδέες. Τώρα μάλιστα που σε λίγες κατάφεραν να κάνουν μπάχαλο, ότι χτίσθηκε για πολλά χρόνια στην «Ανακύκλωση», ίσως σκεφθούν να αλλάξουν , το σλόγκαν των δημοτικών λεωφορείων με το οποίο καλωσορίσαμε τους επισκέπτες μας .Αντί για το : «καλωσορίσατε στο νησί της Ανακύκλωσης», από δώ και πέρα θα γράφουν : "Kαλώς ήρθατε στο νησί του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισόδήματος».Μαγκιά τους .Στο κάτω κάτω η φτώχεια θέλει καλοπέραση . 

Οι αεροπορικές βουτιές στα πολυμέσα ,των αρχάριων δημοτικών πιλότων ,για το σωτήριο μέτρο προσφέρονται, προσωρινά ως επικοινωνιακη προπαγάνδα για να καλύψει την γύμνια δημοτικής πολιτικής , προδίδει , ολοφάνερα την άγνοια των ανθρώπων αυτών για τα πραγματικά προβήματα της τοπικής κοινωνίας. 

Και , όσον αφορά , την κυβέρνηση η διαπίστωση που προκύπτει είναι αναμφισβήτητη: Το κυβερνητικό στρατόπεδο περνάει κρίση. Βαθιά, και, όπως όλα δείχνουν, αξεπέραστη. Διότι, ακόμα κι αν όλα τα επικοινωνιακά πάνε ρολόι κι όλες οι δόσεις πάνε κομπολόι, δεν θα πάψει το μοιρολόι. Κι αυτό γιατί ασθενεί βαριά η ίδια η πολιτική τους.

 Κι όμως ,την ώρα που οι κοινοβουλευτικές ομάδες της συγκυβέρνησης περνούν δύσκολες ώρες, καθώς έχασαν τη μνημονιακή ορμή τους και οι βουλευτές αισθάνονται ότι τρώνε τα μούτρα τους -και ό,τι έμεινε από την επιρροή τους- τώρα λοιπόν , η Ανεξάρτητη δημοτική Αρχή – που προεκλογικά έστελνε εξώδικα στις εταιρείες, που παρουσίαζαν τα εκλογικά αποτελέσματα , να μην την χρωματίζουν , το παίζει καλός στρατιώτης του κυβερνητικού ερειπιώνα. 

Και καλά η συγκυβέρνηση του μνημονίου , ζεί στην κοσμάρα της. Ως προς τους εγχώριους ατσαλάκωτους , όμως, φέρνει λίγο προς τον Χότζα η υπόθεση. Αφού μας επνιξαν προεκλογικά με μακέττες , προγράμματα, μπροσούρες, σχέδια . Και τώρα δοκιμάζουν τα νεύρα μας. Πότε δείχνοντας την κοινωνική ευαισθησία , τους κλείνοντας παιδικές χαρές και πότε πλασσάρωντας μας , μεταρρυθμίσεις –ασπιρίνες , της μνημονειακής κυβέρνησης ως σπουδαία επιτεύγματα.Ακριβώς γιατί δεν έχουν να προτείνουν «τίποτα».Ακριβώς, γιατί δεν ούτε την ικανότητα , ούτε την τόλμη, να δημιουργήσουν το παραμικρό..Ανέβηκαν με το σύνθημα « να φύγουν οι άλλοι.»Προχωράνε με την στρατηγική «βλέποντας και κάνοντας».
«Άλλωστε το καλό να λέγεται .Και η φράση «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα» δημιουργεί μια κάποια ευφορία: τρεις λέξεις εύηχες, που παραπέμπουν σε μια ευαισθητοποιημένη κρατική πολιτική. Γι' αυτό και η εξαγγελία της εφαρμογή του γίνεται συνήθως δεκτή θετικά. Ας μην κοροιδευόμαστε , όμως .Το γεγονός, ότι η Σύρα επιλέχτηκε ως πιλοτικός Δήμος εφαρμογής του, κάθε , άλλο παρά την περηφάνια μας, πρέπει να εξάπτει. Αντίθετα επιβεβαιώνει , κάποιους , όπως εμάς, που ζούμε , μια οδυνηρή πραγματικότητα, την βλέπουμε, μυριζόμαστε , και τρακάρουμε πάνω της σε κάθε τους βήμα.Πως η Σύρα βρίσκεται στο κατώφλι της κοινωνικής κρίσης. 

Η φτώχεια στην πιο ακραία μορφή της έχει καταπλακώσει τις γειτονιές, το νησί από τη μια άκρη μέχρι την άλλη. Δεκάδες άνθρωποι ζουν μια καθημερινότητα που ξεσκίζει με τα νύχια της τη ζωή και τις ελπίδες τους. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια, για τη Σύρα,που είναι από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα αυτής κατάντιας,, και αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που την επέλεξαν, όπως, όπως άλλωστε είχε δηλώσει ο αρμόδιος Υφυπουργός, γκρεμίζοντας την κουτοπόνηρη προπαγάνδα, , περί πολιτικού επιτεύγματος της νέας δημοτικής αρχής. 

 Μάλιστα , τώρα πια, ανεπαισθήτως έγιναν οικείο θέμα οι άστεγοι, οι εξερευνητές των κάδων, τα χέρια που αναζητούν στο φθαρμένο πορτοφόλι ένα ευρώ για το ψωμί, τα παιδιά που στερούνται φροντιστηρίων, τα νιάτα που σαπίζουν, οι νεοζητιάνοι που έχουν πλημμυρίσει τα στέκια.Βεβαίως , οι ατσαλάκωτοι , είναι τώρα πια στη εξουσία.Στον κόσμο του πολιτικού λάιφ σταιλ και κοιτάζουν αφ' υψηλού –από το καμαράκι του πιλότου τα προβλήματα και τα βάσανα του κοσμάκη. Αρκούνται στα «έτοιμα».Στα ψίχουλα των μνημονιακών προγραμμάτων.
Μήπως κάποιος πρέπει να τους προειδοποιήσει , ότι ενίοτε τέτοιου είδους πτήσεις έχουν δυσάρεστα αποτελέσματα.Μήπως θα έπρεπε σιγά σιγα να συνηθίσουν να πατάνε στην γή;