ΣΥΡΟΣ Άγρια ζωή και άγριοι κυνηγοί

Ένωση Πολιτών για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό «ΕΥΠΛΟΙΑ»

Σε ένα άγριο σκηνικό εθνικών πολέμων, θρησκευτικών πολέμων, επεκτατικών πολέμων και πολέμων επιρροής, όπου τα νεανικά κινήματα αμφισβήτησης συνθλίβονται εν τη γενέσει τους ή ποδηγετούνται προς όφελος της βαρβαρότητας, είτε οικονομικής είτε θρησκευτικής φύσης...

...Εμείς παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι στη θέση ότι μόνον ο ανθρώπινος πολιτισμός του οποίου ο άνθρωπος είναι φορέας και κοινωνός, μ’ όλα τα πισωγυρίσματα,  τείνει προς τη συνεννόηση και όχι την αδιαλλαξία, και μόνο μέσα απ' αυτόν θα οδηγηθεί ο πλανήτης γη στην ειρηνική συνύπαρξη.

Επανερχόμαστε λοιπόν σε ένα από τα πλέον αποκρουστικά ζητήματα που απασχολούν ευρέως ακόμη και σήμερα αρκετά νησιά του Αιγαίου. Οι αναρίθμητοι λαθροθήρες συνεχίζουν να συλλαμβάνουν παράνομα με τη χρήση δικτύων και δολωμάτων τα άγρια μεταναστευτικά πουλιά για να τα προωθήσουν προς πώληση και οι κυνηγοί που –παρά τη διαφώτιση που γίνεται από την ομοσπονδία τους για την αναγκαιότητα ύπαρξης της άγριας πανίδας-, συνεχίζουν να πυροβολούν ανεξέλεγκτα κατά παντός κινητού και ακίνητου στόχου.

Τον τελευταίο μήνα μάθαμε από αγρότες της Σύρου για το φόνο 2 σπάνιων αρπακτικών (αετός και γεράκι) πυροβολημένων από κυνηγούς. Κι αυτό μας έκανε να αναρωτηθούμε πόσες τέτοιες ιστορίες συμβαίνουν στα νησιά και δεν τις μαθαίνουμε ποτέ. Και είναι τραγικό και οξύμωρο, οι αρχές στο συγκεκριμένο νησί να διεκδικούν τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, ενώ δεν μπορούν, και δεν θέλουν, να πείσουν ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων του για τη σημασία και το σεβασμό της Άγριας χλωρίδας, της πανίδας, και της Ζωής γενικότερα, αλλά και το σεβασμό των νόμων.

Με τι μούτρα ζητάει λοιπόν, να γίνει Πολιτιστική Πρωτεύουσα η νήσος αυτή που συνεχίζει για αιώνες το Άγριο Κυνήγι της Άγριας Ζωής!

Δείτε στο: 28ο τεύχος της Εύπλοιας το ειδικό αφιέρωμα.

2 φωτογραφίες και 2 ακτινογραφίες των σκοτωμένων πουλιών και το ιατρικό πόρισμα: Και οι δύο ακτινογραφίες επιβεβαιώνουν ότι τα πτηνά πυροβολήθηκαν. Στο ένα υπάρχουν αρκετά σκάγια. Στο άλλο που είναι σε πολύ προχωρημένη αποσύνθεση, πρακτικά μόνο πτέρωμα και οστά, ανιχνεύεται ένα σκάγι στα οστά του κρανίου. Τα υπόλοιπα που πιθανότατα υπήρχαν στους μαλακούς ιστούς είτε παρέμειναν στο έδαφος καθώς το πτώμα έλιωσε είτε καταναλώθηκαν από πτωματοφάγα ζώα.