Η τουριστική κατοικία στα νησιά απειλή για τον φυσικό πλούτο

  Την αλλαγή, προς το χειρότερο, του χωροταξικού Σουφλιά, που επιτρέπει τουριστικές κατοικίες παντού, όταν το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση ζητούσε την κατάργησή του, όπως και το σύνολο των περιβαλλοντικών οργανώσεων, επιστημονικοί και κοινωνικοί φορείς, με ειδικό κεφάλαιο σε πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, στηλιτεύει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και συγκεντρώνει υπογραφές διαμαρτυρίας.

Όπως επισημαίνει: οποιοδήποτε Σχέδιο Νόμου για τον τουρισμό έχει άμεσο αντίκτυπο στη μεγαλύτερη εγχώρια βιομηχανία μας, που απασχολεί τους περισσότερους εργαζομένους και συνεισφέρει το περίπου 18% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), και ζητεί από την κυβέρνηση "να ακολουθήσει την κανονική και δημοκρατική οδό μιας διεξοδικής δημόσιας διαβούλευσης και να μην περάσει εσπευσμένα από τη Βουλή ένα πολυσύνθετο νομοσχέδιο πού καλύπτει ετερόκλητα ζητήματα, ακυρώνοντας έτσι επανειλημμένες υποσχέσεις για διαφάνεια και δημόσια διαβούλευση".
Με το νομοσχέδιο η προτεινόμενη κάλυψη της δομημένης επιφάνειας με τουριστικές κατοικίες ανεβαίνει στο 30%, από το 20% του χωροταξικού για τον τουρισμό, ενώ στα νησιά απαιτούνται μόλις 100 στρέμματα για την ανάπτυξη τουριστικών κατοικιών.
Εξοργιστική χαρακτηρίζει η Ελληνική Εταιρεία τη διαφοροποίηση εις βάρος του νησιωτικού περιβάλλοντος, καθώς για άλλες περιοχές "απαιτούνται 150 στρέμματα ώστε να αποκτήσει ένας επιχειρηματίας τα πλεονεκτήματα του νομοσχεδίου". Και εξηγεί ότι, για ένα μικρό νησί, η πυκνή δόμηση σε 100 στρέμματα αποτελεί υπέρμετρη επιβάρυνση. Τα νησιά έχουν ιδιαίτερα περιορισμένη φέρουσα ικανότητα, όπως π.χ. επάρκειας νερού. Αντιπροτείνει την εξαίρεση όλων των νησιών με έκταση μικρότερη εκείνης της Λήμνου, ιδίως μετά το τσουνάμι της υπερδόμησης που έχουν υποστεί ιδιαιτέρως τα νησιά κατά την πρόσφατη τεσσαρακονταετία. Παραθέτει την περίπτωση της Ισπανίας με μισό εκατομμύριο απούλητες τουριστικές κατοικίες, θέτοντας το ερώτημα: "Γιατί η κυβέρνηση πιστεύει πως η Ελλάδα διαφέρει;". Επιπλέον υπενθυμίζει: "Η υπέρμετρη δόμηση σε τουριστικούς προορισμούς λειτουργεί εις βάρος της ανταγωνιστικότητάς τους. Η υποβάθμιση του τοπίου απογοητεύει τους ευαισθητοποιημένους επισκέπτες και έτσι τείνει να μειώσει τη δαπάνη / είσπραξη ανά επισκέπτη, όταν αντιθέτως είναι απαραίτητη η αύξηση της δαπάνης / είσπραξης ανά επισκέπτη - πρωταρχικό ομολογουμένως στοιχείο της αναγκαίας πολιτικής της αναβάθμισης του ελληνικού τουριστικού προϊόντος".
Ταυτόχρονα προειδοποιεί πως η υπέρμετρη δόμηση σε τουριστικούς προορισμούς θα αυξήσει τις αρνητικές συνέπειες της προϊούσας κλιματικής αλλαγής, όπως φαίνεται από την πρόσφατη εγκυρότατη μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος (Ιούνιος 2011).