H παρέλαση στο Riο

   Κάθε άνθρωπος γίνεται ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο όταν φοράει μάσκα ή στολή. Δεν περιορίζεται πια απ' τους άκαμπτους ηθικούς κανόνες της διαπαιδαγώγησής του, αλλά υιοθετεί συμπεριφορές αφύσικες για το χαρακτήρα του, απαλλάσσεται από τους εξαναγκασμούς και βλέπει τον κόσμο σα Θεός που κοιτάει προς τα κάτω από το συννεφάκι του. Αυτό ήταν κάτι που γνώριζα καλά από τις δώδεκα συμμετοχές μου στο καρναβάλι της Πάτρας. Το Riο όμως, αποτελούσε μια εμμονήΙ Χρειάστηκα αρκετή αναζήτηση στο internet για να βρω και να εξασφαλίσω μία πολυπόθητη θέση σ ' ένα από τα 60 group της Salgueiro, μιας από τις 5 πιο φημισμένες σχολές samba.

   H ώρα της Salgueiro ήταν την Κυριακή στις 21:00. Το δυναμικό της αριθμούσε γύρω στα 6.000 μέλη πληρωμάτων και 120 άρματα. Ντυμένος και αφομοιωμένος στην πολύχρωμη στρατιά, που περίμενε στην είσοδο του σταδίου. Υγρασία και ζέστη. Κατανάλωνα μπύρες για να ξεδιψάσω και έσφιγγα το χέρι της Riquelme μεθυσμένος από ενθουσιασμό. Το βάρος της στολής (fantasia) μeγάλο και η ποιότητα, τα σχέδια και ο όγκος, καμία σχέση με στολές από άλλα καρναβάλια.

   Το σύνθημα διαδόθηκε σαν μια πνοή ανέμου, η σχολή ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα, η ατμόσφαιρα σκίστηκε από χιλιάδες ζητωκραυγές θεατών και πληρωμάτων. Αμέσως μετά ακούστηκαν τα τύμπανα. Δεκάδες πυροτεχνήματα έσκιζαν τον ουράνιο θόλο. Ασύλληπτη ατμόσφαιρα. Μπαίνοντας στο Sambodromo, σκεπάσαμε στιγμιαία τα μάτω απ' το εκτυφλωτικό φως εκατοντάδων προβολέων. Τα 400 τύμπανα ήταν εμπροσθοφυλακή κι ακολουθούσαν τα επίλεκτα χορευτικά groups, οι passistas. O puxador ξεκίνησε το τραγούδι και τον ακολούθησαν δεκάδες άλλοι. Η μουσική αυτή (samba do enredo) είναι η πιο δυνατή που έχω ακούσει ποτέ! ΚόλaσηΙή Παράδεισος? Και τα δύο μαζί! Η στολή βαριά, το σώμα επίσης. Aυτό το ένιωθα ενώ ήμουν στην αναμονή. Μόλις άρχισε η μουσική, το βάρος μειώθηκε. Όταν μπήκαμε στο στάδιο, το βάρος εγινε ασήμαντο. Τη στιγμή της παρέλασης ήταν μηδαμινό! Πρακτικά δεν υπήρχε βάρος. Όχι τυχαία. Oύτε αναιτιολόγητα. O ίδιος ο οργανισμός μας προνοεί γι' αυτό. Όσο αυξάνεται ο ενθουσιασμός, όσο η μουσική κι ο χορός οδηγούν σε κορύφωση εκστατική, ο κόπος και η κούραση παύουν να υπάρχουν. Το σώμα ολόκληρο δονείται μαζί με τους ήχους των κρουστών, από κύματα απόλυτης χαράς. Κορμιά πέφτουν εξαντλημένα από την υπερπροσπάθεια. Ζευγάρια ερωτοτροπούν στα άρματα. Όλα είναι απόλυτα φυσιολογικά σε μια τέτοια κατάσταση ευεξίας ασύγκριτης. Δεν υπάρχει στη φύση ουσία που να προκαλεί τέτοια έκσταση, ούτε ποτό, ούτε παραισθησιογόνα.

   Η παρέλαση τελειώνει και αφήνει αναμνήσεις στο νου και την καρδιά. Ποτέ δεν θα ξαναγίνουν όπως ήταν πριν.

   Λυπάμαι που δεν θα μπορώ να βρίσκομαι εκεί στο καρναβάλι, ως το τέλος του χρόνου.

ΓIANNHΣ ΣOΦIΛOΣ