Από το ημερολόγιο ενός ανήσυχου πολίτη

ΚΩΣΤΑΣ ΑΠΕΡΓΗΣ

25 Ιουνίου 2013.Το καλοκαίρι έχει εγκατασταθεί αυτοδυνάμως στην ζωή μας πια αν και σήμερα ορκίστηκε η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας -ΠΑΣΟΚ, που έχει οριακή κοινοβουλευτική νομιμοποίηση. Συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ είπατε; όχι δεν είναι όνειρο θερινής νυχτός.Σαμαρά ψηφίσαμε κι ο Βενιζέλος μας βγήκε συναρχηγός. Στο απέραντο χρηματιστήριο συναισθημάτων που λέγεται πολιτική, κυριαρχεί μια παράξενη ομίχλη .Όλα μου φαίνονται παράδοξα. Ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ. 30 χρόνια αμπελοφιλοσοφούμε και αλληλοκατηγορούμαστε για το ποιος καταχράστηκε περισσότερα και αυτοί οι ίδιοι πάλι στο τιμόνι είναι!Πώς το έλεγε εκείνο το τραγούδι ο Νταλάρας: «Ποιος είδε νύχτα με δυο φεγγάρια, ποιος είδε ήλιο σαν αχινό κι ερωτευμένα πουλιά και ψάρια να τραγουδάνε στον ουρανό».Αυτό το αδύνατο, το ξαφνικό που ούτε κι αν έρθουν τα πάνω – κάτω δεν μπορούμε να το δούμε. Κι όμως, στην Ελλάδα ανατρέπονται οι κανόνες της λογικής, αυτοί που ξέραμε από χρόνια Μέσα σε τέσσερα χρόνια έχουν ανατραπεί τα πάντα. Τα μέσα έχουν έρθει έξω και το άσπρο έγινε μαύρο.
Ξεφυλλίζω το άλμπουμ με τις εκλογικές αναμετρήσεις και τις ημερομηνίες από το .1974 έως το 2012. Έζησα όλες τις εθνικές εκλογές. Πάντα κρατώντας μια σημαία. Μακριά από τον καναπέ και την «έντιμη ιδιώτευση». Φέρνω σαν πλάνα αρχείου τις αναμετρήσεις του δικομματισμού. Ένας γόρδιος δεσμός συναισθημάτων και ιδεών, ένα δρομολόγιο από κρίσιμα ταξίδια. Οι σημαίες που επικράτησαν κάθε φορά , οι αρχηγοί που νίκησαν και κείνοι που κατατροπώθηκαν τα οράματα κατάπιε ο αδυσώπητος χρόνος. Δεν υπάρχει τίποτα πιο διδακτικό για τους πολίτες και πιο χρήσιμο για τους πολιτικούς επιστήμονες από κάποια απομεινάρια συνθημάτων στους δρόμους, ή από κάποια λείψανα διαφημίσεων και παλαιών σποτ. Αληθινά εικονογραφημένα μαθήματα Ιστορίας. Τόσες ημερομηνίες που θεωρήθηκαν «καμπές», τόσα «ραντεβού με την ιστορία», που αποδείχτηκαν δημαγωγικά κόλπα, τόσοι «σταθμοί» , που οι γενναιόδωροι κάτοχοι της εξουσίας, προεξοφλούσαν , ρόδινο μέλλον. Αλήθεια πόσες φορές δεν «Άλλαξε», δεν «Αναγεννήθηκε» , δεν εκσυγχρονίστηκε» η Ελλάδα, πόσες φορές «δεν συντονίστηκε με την Ευρώπη» , πόσες φορές δεν «γνώρισε καλύτερες μέρες». Και τελικά το άθροισμα , πάντοτε μηδέν, και σήμερα η πλήρης κατεδάφιση, η ταπείνωση , η κατάθλιψη. Οι ρίζες της σημερινής κρίσης φτάνουν ως εκεί , ως την αποφράδα Κυριακή 18.10.1981.
Συνθήματα μισοσβησμένα «Αλλαγή», «Εμπρός για μια Ελλάδα Νέα», «Έξω οι βάσεις του θανάτου», ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» «η μόνη διέξοδος στα αδιέξοδα» «Τσοβόλα δώστα Όλα», «Ο κόσμος του φωτός εναντίον του κόσμου του σκότους», εδώ και τώρα» , «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ», «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» «Πράσινη Ανάπτυξη». “Λεφτά Υπάρχουν», «Ηλεκτρονική Ανάπτυξη" και τελικά « Μαζί τα Φάγαμε»…
25.6.2013. «Αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες , που χουν πεθάνει», έλεγε ένα όμορφο λαϊκό τραγούδι , που μιλάει για τις φωτιές που ανάβαμε παλιά στις γειτονιές σαν χτές του ΑΗ Γιάννη.. Και οι δίδυμοι της μεταπολίτευσης τα ρίξαν όλα στην φωτιά της λήθης, για χάρη της Σωτηρίας της Πατρίδας, , λες και θυμήθηκαν την χτεσινή χρονιάρα μέρα

Για 30 χρόνια , το ΠΑΣΟΚ είχε ιδρύσει στην χώρα ένα καθεστώς άγριας ιδιοτέλειας προνομιούχων ομάδων. Σπαταλώντας δημόσιο χρήμα μας τύλιξε σε έναν ιστό διαφθοράς και αναξιοκρατίας. Οι δικτυωμένοι κομματικοί κυριαρχούσαν πάνω στους απλούς πολίτες και οι καπάτσοι πάνω στους νομοταγείς. Ήταν κάτι που το ζούσαμε στη δουλειά, στις σπουδές, στις συναλλαγές, στις πόλεις μας. Ταυτόχρονα μια ύπουλη τραπεζική πολιτική σκορπούσε δάνεια και φτηνό χρήμα παράγοντας μαξιλάρια για όλα τα όνειρα ενώ την ίδια στιγμή έδενε ανυποψίαστους πολίτες με σφιχτές θηλιές για την υπόλοιπη ζωή τους. Η χώρα έτρεχε ολοταχώς στο βάραθρο της χρεωκοπίας.Και το πλήρωμα του χρόνου ήλθε .Μετά τον Ανδρέα και το Σημίτη, μια καρικατούρα πολιτικού ο Γιωργάκης μας έβαλε στο τούνελ της μνημονιακής πανώλης. Μαζί με το όλον ΠΑΣΟΚ και τον «Μπένυ» φυσικά. Πέρυσι στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 , ο ελληνικός λαός τους οδήγησε στο θάνατο δίνοντάς τους 12% Ένα χρόνο αργότερα το ΠΑΣΟΚ που ξέραμε, αυτό το διαλυμένο συνονθύλευμα που μετά βίας φτάνει το 4% στις δημοσκοπήσεις, βγαίνει από τον τάφο του σαν το Λάζαρο. Οι υπουργοί, αναπληρωτές και υφυπουργοί του ΠΑΣΟΚ μοιάζουν με ζόμπι. 25.6.2013 .Άλλοι μιλάνε για την νεκρανάσταση των πράσινων δεινοσαύρων και ας επιμένει ο Πρετεντέρης « πως γίναμε Ευρώπη»
Συμπαθώ τον Αντώνη Σαμαρά, γιατί τάβαλε μόνος με το μινώταυρο του παλαιοκομματικού δικομματισμού και των επαγγελματικών φατριών και νίκησε.Και γιατί δεν φοβάται τις ρήξεις μην τυχόν και λερωθεί. Όμως δεν ξέρω πως θα καταφέρει να διαμορφώσει νέες συνθήκες ισορροπίες και να δώσει ώθηση στην κυβέρνηση γιατί το έργο είναι τιτάνιο. .Καταλαβαίνω πως οι εκλογές ήταν μια δύσκολη και ριψοκίνδυνη απόφαση. . Ελπίζω , η «συγκατοίκηση» με τον Βενιζέλο να μην αποδειχθεί εφιάλτης …

ΈΓΡΑΦΑ 25.6.2013 Μέγας γυαλός Σύρα.