Η ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων καίριο πλήγμα στην τουριστική ανάπτυξη

ΝΙΚΟΣ ΣΥΡΜΑΛΕΝΙΟΣ

Με την ευκαιρία της πανελλαδικής κινητοποίησης της 22 Νοέμβρη κατά της ιδιωτικοποίησης των δεκατεσσάρων περιφερειακών αεροδρομίων (ανάμεσα τους της Σαντορίνης και της Μυκόνου), αλλά και της πρόσφατης αποκαλυπτικής απάντησης του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων με το με αριθμό Δ13/Α/35376/1447/10-11-14 έγγραφο της ΥΠΑ σε σχετική Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήθελα να επισημάνω τα παρακάτω:

Οπως επανειλημμένα είχαμε τονίσει και καταγγείλει, η διαδικασία πώλησης των περιφερειακών αεροδρομίων, αποτελεί μια ακόμα σκανδαλώδη πράξη της συγκυβέρνησης, που προς εξυπηρέτηση των δανειστών, επείγεται όπως όπως μέσω ΤΑΙΠΕΔ, να εκποιήσει σε γνωστά και ημέτερα συμφέροντα, ένα ακόμα νευραλγικό κομμάτι της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας.

Με την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων, είναι σίγουρο ότι θα οδηγηθούμε σε ακριβότερα εισιτήρια, σε λιγότερα δρομολόγια και σε χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών. Η κατάληξη αυτή είναι προφανής, αφού είναι σίγουρο ότι τα χαμηλά σήμερα τέλη των αεροδρομίων θα αυξηθούν σημαντικά, με αποτέλεσμα το κόστος να μετακυλιθεί στην τιμή των εισιτηρίων.

Επίσης όπως προκύπτει από το προαναφερόμενο έγγραφο της ΥΠΑ, η χρηματοδότηση της "Ανώνυμης Εταιρείας Διαχείρισης Περιφερειακών Αεροδρομίων" ΑΕΔιΠΑ, που αποτελεί την εταιρεία διαχείρισης όσων περιφερειακών αεροδρομίων δεν ιδιωτικοποιηθούν, θα προέλθει από ειδικό τέλος των χρηστών των αερολιμένων και από μέρος των εσόδων της ΥΠΑ που θα προκύψουν από τα ιδιωτικοποιημένα αεροδρόμια καθώς και από τους διακινούμενους από αυτά επιβάτες τους. Ταυτόχρονα μέρος των εσόδων των ιδιωτικοποιημένων αεροδρομίων θα χρηματοδοτεί τα προγράμματα παροχής δημόσιας υπηρεσίας (άγονες γραμμές), που μέχρι σήμερα καλύπτονταν από το Λογαριασμό του Τέλους Εκσυγχρονισμού και Ανάπτυξης Αεροδρομίων (ΤΕΑΑ).

Επί πλέον όμως και επειδή βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση, αποτελεί η αδυναμία χρηματοδότησης αναγκαίων έργων εκσυγχρονισμού των αεροδρομίων από το δημόσιο, θέτουμε προς την κυβέρνηση τα παρακάτω ερωτήματα:

1. Πόσα και ποιά κονδύλια κατευθύνθηκαν στα συγκεκριμένα αεροδρόμια και μόνο από τις εισπράξεις των τελών των εξυπηρετούμενων σε αυτά πτήσεων;

2. Σύμφωνα με το ΤΑΙΠΕΔ, το συμβατικό αντάλλαγμα από τις ιδιωτικοποιήσεις θα είναι αρχικά εφάπαξ τίμημα και στη συνέχεια ετήσιες πληρωμές, αναλόγως κερδών ή εσόδων. Με δεδομένο αυτό, καθώς και τα προαναφερόμενα ζητήματα, πως θα διασφαλιστεί ότι οι υποψήφιοι επενδυτές θα πληρώνουν ετησίως στο Ελληνικό Δημόσιο τις δόσεις που προβλέπονται  από τη σύμβαση που θα υπογράψουν, αφού επικαλούμενοι οικονομικές ζημιές και κάθε είδους λογιστικά τεχνάσματα, θα εμφανίζουν τα αεροδρόμια ζημιογόνα, έτσι ώστε να απαλλαγούν από την κανονική καταβολή των χρημάτων;

3. Ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο της μείωσης της επιβατικής τουριστικής κίνησης, όταν τα στατιστικά στοιχεία, καταγράφουν ότι η είσοδος προς τη χώρα μας αλλά και η εσωτερική μεταφορά, εξυπηρετείται κατά 67 % από τις αεροπορικές μετακινήσεις;