Δημιουργία Βοτανικού Κήπου στη Σύρο

Σε αυτό το υπέροχο κτήμα των 13 στρ. στο χωριό Χρούσσα της Σύρου θα εγκατασταθεί ο Βοτανικός Κήπος των Κυκλάδων.
Η ΚοινΣεπ "ΕΛΙΧΡΥΣΟΣ", στοχεύει στη δημιουργία ενός μοναδικού στο είδος του βοτανικού κήπου - σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Διεθνούς Δικτύου Βοτανικών Κήπων, Botanic Garden Conservation International.
Ο ΒΚ Κυκλάδων, θα λειτουργεί σαν ένα Κέντρο Προστασίας, Διατήρησης, Έρευνας, Ανάπτυξης, Αξιοποίησης, Προβολής και Διάθεσης κυρίως Αυτοφυών Αρωματικών, Φαρμακευτικών ειδών
 Στο υπάρχον κτήριο το οποίο θα αξιοποιηθεί, θα υπάρχει εκθετήριο ΑΦΦ, τράπεζα σπόρων γενετικού φυτικού υλικού, αίθουσα εκδηλώσεων, χώρος εστίασης, εργαστήριο μεταποίησης και παρασκευής παραδοσιακών προϊόντων που θα παράγονται από τις βιολογικές καλλιέργειες του κήπου. Στους υπαίθριους χώρους του κτήματος θα μπορούν οι επισκέπτες να περιηγηθούν και να γνωρίσουν εκτός των άλλων, την πλούσια χλωρίδα της Κυκλαδίτικης Γης.
Θα είναι προσβάσιμος σε ΑΜΕΑ.
Σύντομα να γίνει ένας πόλος έλξης μεγάλων και μικρών και η φήμη του να ταξιδέψει και εκτός των συνόρων......

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Η επιχείρησή μας είναι μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση συλλογικού και παραγωγικού σκοπού. Εντάσσεται στο Ν. 4019/11. Η Διοικούσα Επιτροπή αποτελείται από 3 γυναίκες οι οποίες συνδέθηκαν μέσω ενός κοινού οράματος για το ανθρώπινο περιβάλλον και αποφάσισαν να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν μια επιχείρηση που αφενός θα προσφέρει μια δημιουργική και καινοτόμα απασχόληση στα μέλη της και αφετέρου θα συμβάλει πολλαπλά στο γενικότερο όφελος του τόπου.
Για μας η δημιουργία βοτανικού κήπου αφορά επίσης τη δημιουργία μιας κοινότητας.
Αυτές τις μέρες οι κοινωνίες αλλάζουν γρήγορα, και μερικά από τα καλύτερα πράγματα
για τις παραδοσιακές κοινότητες εξαφανίζονται γρήγορα. Αλλά μια νέα κοινότητα ανθρώπων που αγαπούν τη φύση και θέλουν να την τιμήσουν  και να δώσουν πίσω σ’ αυτήν ακούγεται σαν μια Καλή Ιδέα. Σήμερα, οδυνηρά, συνειδητοποιούμε την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε, με αρκετά έξυπνες τεχνολογικές λύσεις, να αποφύγουμε τις συνέπειες του τι κάνουμε  στον πλανήτη και σ' ότι ζει πάνω σ' αυτόν.  Η συγκλίνουσα κοινωνική, οικολογική και πνευματική κρίση μας κάνει να έχουμε την επίγνωση ότι είναι καιρός για Αλλαγή.
Τώρα είναι η ώρα για θεραπεία, προς τον πλανήτη μας, τα πλάσματα του και τους εαυτούς μας. Μας αρέσει η δυνατότητα να δώσουμε πίσω στην Σύρο, στο τόπο που μας έχει δώσει τόσα πολλά, για πολλά χρόνια. Ένας βοτανικός κήπος είναι ένα μέρος, όπου μπορούμε να επιχειρήσουμε να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο.
Ένας τόπος όπου οι άνθρωποι μπορούν να έρχονται να εμπνευστούν, να συμμετέχουν, να δώσουν πίσω και να αλλάξουν.
Ατενίζοντας το μέλλον, μπορεί να είναι ένα μέρος για να πειραματιστούν με νέες ιδέες για μια καλύτερη, υγιέστερη Γη,  Ζωή & Περιβάλλον.
Ο κατάλογος των ιδεών και των δυνατοτήτων για το Έργο αυτό είναι ατελείωτες και άπειρες, οπότε με τις καλύτερες προθέσεις, ας ξεκινήσουμε.

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ

Θεωρούμε ως Αποστολή & Χρέος μας να συμβάλλουμε στην προστασίας της βιοποικιλότητάς μας, τον Ζωντανό αυτό Θησαυρό & Εθνικό μας Κεφάλαιο και ταυτόχρονα να προσφέρουμε στον Σύρο και στους ανθρώπους της.  Ένας Βοτανικός Κήπος με τις δυνατότητες του, είναι  το καλύτερο εγχείρημα., γι αυτόν τον σκοπό.

Η  ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ

Η βιοποικιλότητα αποτελεί τη φυσική κληρονομιά του ανθρώπινου είδους και ως εκ τούτου υπερβαίνει τα σύνορα των κρατών, εμφανίζοντας πλανητικό ενδιαφέρον. Η παρατηρούμενη τα τελευταία χρόνια ραγδαία μείωση της πλανητικής βιοποικιλότητας ανησυχεί τους επιστήμονες, καθώς η βιοποικιλότητα αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα ισορροπίας μεταξύ του φυσικού περιβάλλοντος και των ανθρώπινων κοινωνιών
Η ποικιλότητα φυτών της Ελλάδας είναι μία από τις πλουσιότερες της Ευρώπης και περιλαμβάνεται στα «θερμά σημεία» βιοποικιλότητας του πλανήτη (biodiversity hot spots).    Οι αυτόχθονες φυτογενετικοί πόροι της Ελλάδας περιλαμβάνουν περίπου 6.000 αυτοφυή taxa (φυτικά είδη και υποείδη), τα οποία αποτελούν σχεδόν το 50% των αυτοφυών φυτών ολόκληρης της Ευρώπης.    Σε σύγκριση με άλλες περιοχές της Ευρώπης ή της Μεσογείου, στην Ελλάδα απαντούν τα περισσότερα ενδημικά φυτά (δεν απαντούνται πουθενά αλλού στον πλανήτη) σε σχέση με την έκτασή της.  Μεγάλο ποσοστό των ενδημικών φυτικών ειδών της Ελλάδας είναι σπάνια, τρωτά ή χαρακτηρίζονται ως κινδυνεύοντα.  Για πολλά από αυτά, η ανάγκη προστασίας τους είναι επιτακτική, εφόσον -για οποιοδήποτε λόγο- εάν χαθούν από την Ελλάδα χάνονται από τον πλανήτη.
Ο Βοτανικός Κήπος θα βοηθήσει ώστε να παραμείνει ζωντανό το Παρελθόν τόσων εκατοντάδων χρόνων και να γίνει το Θησαυροφυλάκιο για το Μέλλον.
 
ΟΡΑΜΑ

Στα πλαίσια της συλλογικότητας & του κοινωνικού οφέλους και με γνώμονα το σεβασμό προς τη Φύση και τον Άνθρωπο, οραματιζόμαστε τη δημιουργία ενός Βοτανικού Κήπου στη Σύρο, με στόχο την προστασία & ανάδειξη της κυκλαδικής βιοποικιλότητας, την προσφορά στην τοπική κοινωνία & τις ανάγκες της, την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση & την συμβολή μας στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας, αναδεικνύοντας την Σύρο σαν προορισμό περιβαλλοντικού, περιηγητικού, ερευνητικού & πολιτιστικού ενδιαφέροντος μέσα από τη συμμετοχή της στον χάρτη του παγκόσμιου δικτύου των βοτανικών κήπων (BGCI).

ΣΤΟΧΟΙ

•    Με θεματικούς κήπους, χώρους με αθλοπαιδιές, σημεία παρατήρησης & ηρεμίας, αναψυκτήριο, εκδηλώσεις & εργαστήρια θα προσφέρει σε όλες τις ηλικίες της  τοπικής κοινωνία & όχι μόνο, ένα τόπο απόλαυσης, χαλάρωσης, ψυχικής ανάτασης, χαράς, γνώσης, έμπνευσης, συνεργασίας  & δημιουργικότητας.
•    Ο Βοτανικός Κήπος στη Σύρο, την πρωτεύουσα των Κυκλάδων, θα λειτουργεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές των ΒΚ, σαν ένα κέντρο προστασίας, διατήρησης, έρευνας & ανάδειξης κυρίως αυτοφυών αρωματικών/φαρμακευτικών φυτών & άλλων αγροτικών ειδών της Κυκλαδικής γης
•    Θα διαθέτει Τράπεζα Γενετικού Υλικού, αυτοφυών και παραδοσιακών ποικιλιών, της ελληνικής χλωρίδας, Βοτανικό Μουσείο με αποξηραμένο φυτικό υλικό (Ερμπάριο) προς παρατήρηση, χώρους εκδηλώσεων, βιβλιοθήκη, εργαστήρια, αναψυκτήριο, μικρό εστιατόριο, πωλητήριο προϊόντων του ΒΚΣ.
•    Ο Βοτανικός Κήπος θα συμβάλλει στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση όλων των ηλικιών & θα αναπτύσσει εκπαιδευτικές δραστηριότητες για σχολεία ή ενήλικες.  Θα προσφέρονται θεματικές επισκέψεις, βιωματικές δραστηριότητες και ξεναγήσεις, ημερίδες και συνέδρια σχετικά με τις ιδιότητες των βοτάνων, θέματα σωματικής & ψυχικής υγείας, οικολογίας, αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, καθώς και της κατανόησης της ουσιαστικής σχέσης «Φύση & Άνθρωπος».
•    Θα υπάρχει δυνατότητα φιλοξενίας μικρής ομάδα φοιτητών ή ερευνητών που τον επισκέπτονται για εκπαιδευτικούς ή ερευνητικούς σκοπούς. Σκοπός  μας είναι και η συνεργασία με Ερευνητικά Ινστιτούτα, Πανεπιστήμια & Οργανισμούς για την εκπόνηση προγραμμάτων εφαρμοσμένης έρευνας της ελληνικής χλωρίδας με στόχο την δημιουργία καινοτόμων προϊόντων με τοπικό πλεονέκτημα.
•    Θα καλλιεργεί βιολογικά & θα συνεργάζεται με άλλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην βιολογική καλλιέργεια, με στόχο την παραγωγή μεταποιητικών προϊόντων  & δημιουργία Brand Name του Βοτανικού  Κήπου.  
•    Θα φέρει τη Σύρο στο παγκόσμιο χάρτη των Βοτανικών Κήπων και θα συμβάλλει στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου & στην ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού & δη του περιηγητικού, περιβαλλοντικού, πολιτιστικού.
•    Θα συμβάλλει δυναμικά στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
•    Θα δώσει νέα πνοή στην ανάπτυξη της ενότητας & συνεργασίας μεταξύ των κοινωνικών ομάδων  με κοινό όραμα & ανώτερη αρχή το σεβασμό στον Άνθρωπο και τη Φύση.

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Ο Βοτανικός Κήπος της Σύρου, είναι ένα μεγάλο εγχείρημα που τα μέλη της «Ελίχρυσος Κοιν.Σ.Επ» θέλουν να πρωτοστατήσουν με όλη τη πίστη τον ενθουσιασμό & διάθεση εθελοντισμού, βάζοντας την Ιδέα πάνω από το ατομικό συμφέρον. Εξ’ άλλου πάντα η ανιδιοτελής προσφορά μας σε μια Ιδέα μας επιστρέφει κέρδη που μπορεί να απέχουν από τα χρήματα αλλά είναι πολλές φορές πιο πάνω απ’ αυτά.
Ο Βοτανικός Κήπος είναι ένα εγχείρημα πολύπλευρο,  πολυδιάστατο.  Για την    ολοκλήρωσή του θα χρειαστούν χρήματα, χρόνος, εθελοντισμός, προσφορές υπηρεσιών & υλικών, χορηγίες, δωρεές, συμμετοχές σε προγράμματα επιχορηγήσεων, συνεργασίες με επιστημονικά ιδρύματα, υποστηρικτική τεχνογνωσία, παραχώρηση εκτάσεων.
Για το ξεκίνημα αυτού του δημόσιου Έργου που θα φέρει μόνο θετικά αποτελέσματα στο τόπο και τους ανθρώπους του, θα χρειαστεί να συμμετέχουν εθελοντικά για τον πρώτο χρόνο, εκτός από ‘μας, και άλλες  ομάδες της τοπικής κοινωνίας ή του εξωτερικού, φορείς, χορηγοί, δωρητές, και να προσφέρει ο κάθε ένας μας απλόχερα αυτό που είναι σε θέση να προσφέρει.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ  2014 - 2015

Το 2014-2015 θα είναι ο 1ος χρόνος της «ΕΛΙΧΡΥΣΟΣ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.»  
Θα είναι χρόνος αναζήτησης χρηματοδοτήσεων & έντονης εθελοντικής δημιουργικότητας.
Χρόνος επικοινωνίας & διάχυσης της ιδέας του ΒΚΣ, συνεργασίας, σχεδιασμού μελετών, εκκίνησης των διαφόρων εργασιών, τεχνογνωσίας & εθελοντισμού.
•    Το 2014-15 θα είναι έτος προετοιμασίας των μητρικών φυτών και της δημιουργίας πολλαπλασιαστικού υλικού, σε συνεργασία με τον Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό «ΕΛ.Γ.Ο – ΔΗΜΗΤΡΑ» και την δρα Ελένη Μαλούπα & εκπρόσωπο του ελληνικού δικτύου Βοτανικών Κήπων στο BGCI (παγκόσμιο δίκτυο Βοταν. Κήπων)
•    Το 2014 θα γίνει η φυτοτεχνική μελέτη & ο σχεδιασμός αρχιτεκτονικής τοπίου
•    Τοπογραφικό & Αρχιτεκτονική μελέτη των κτιρίων για τις λειτουργίες του ΒΚΣ.
•    Εγγραφή του ΒΚΣ στο Εθνικό & Παγκόσμιο Δίκτυο Βοτανικών Κήπων.
•    Ανάλυση  χώματος και νερού
•    Εγγραφή για πιστοποίηση βιολογικής καλλιέργειας.
•    Ενδυνάμωση του εδάφους με κομπόστ
•    Καθαριότητα του κτήματος
•    Διαχωρισμός και αναπαλαίωση για επαναχρησιμοποίηση πολλών αντικειμένων που ήδη υπάρχουν στα κτίρια από τη λειτουργία ως κατασκήνωση (πολλά και ως άλλη χρήση, π.χ. θερμοκήπιο, …)
•    Σχεδιασμός & κατασκευή θερμοκηπίου.
•    Δημιουργία ξύλινων παρτεριών για λαχανόκηπο
•    Εκκίνηση εργασιών των κτιριακών αναγκών των λειτουργιών του ΒΚ
•    Εκκίνηση διαμόρφωσης εσωτερικών & εξωτερικών χώρων
•    Περίφραξη του κτήματος  και άλλες εργασίες με πέτρα.
•    Παρακολούθηση εκπαιδευτικών σεμιναρίων τεχνογνωσίας δημιουργίας μητρικών φυτών και πολλαπλασιαστικού υλικού από τον «ΕΛ.Γ.Ο. Δήμητρα»
•    Αναζήτηση παραχώρησης χρήσης γης για βιολογική καλλιέργεια & μελισσοκομία.
•    Ενημέρωση & αιτήματα προς την τοπική κοινωνία της Σύρου αλλά και σε εθελοντικές οργανώσεις εσωτερικού ή εξωτερικού για εθελοντική προσφορά εργασίας, υλικών, τεχνογνωσίας, ιδεών, εκτάσεων χρήσης γης & χρηματοδοτήσεων.
•    Αιτήματα σε: Δήμο, Περιφέρεια, Εκκλησία, Επιμελητήριο, αλλά & άλλων επιχειρήσεων, οργανισμών ή πολιτών, χορηγών, δωρητών, ευεργετών, σχολείων για υποστήριξη, μέσω χρηματοδοτήσεων, υπηρεσιών, προγραμμάτων τεχνογνωσίας, παραχώρησης εκτάσεων, ΕΚΕ(εταιρικής κοινωνικής ευθύνης)
•    Επαφή με Α’ & Β’ Εκπαίδευση - φύτευση λαχανόκηπων με βιολογικά σπορόφυτα
•    Εκδηλώσεις, ημερίδες με θέματα κομποστοποίησης & αεικαλλιέργειας.
•    Ο Βοτανικός Κήπος Σύρου (ΒΚΣ) θα φυτευτεί το φθινόπωρο του 2015
Σας προσκαλούμε να συμμετέχετε κι εσείς, στο όραμά της δημιουργίας Βοτανικού Κήπου στη Σύρο που θα προσφέρει απλόχερα τους καρπούς του όταν ολοκληρωθεί!

η διοικούσα επιτροπή «ΕΛΙΧΡΥΣΟΣ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ»
Ελένη Χερχελετζάκη, Βασιλική Σασσάλου, Ρουθ Ντέϊτον

Επικοινωνία με το ΔΣ της «ΕΛΙΧΡΥΣΟΣ» Κοιν.Σ.Επ
soulstar12345@gmail.com
bluecycladicherbs@gmail.com
ruthdeighton@hotmail.com

1η ερευνητική αποστολή Mουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Γυάρο (22-23/3/2014)

Το πρόγραμμα Κυκλάδες Life συμπλήρωσε έξι μήνες ζωή στο Αιγαίο και έχει πλέον αρχίσει να τρέχει για τα καλά. Στα πλαίσια των πρώτων ερευνών που πραγματοποιούνται στηΓυάρο είναι και η μελέτη των χερσαίων οικοσυστημάτων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια συστηματική έρευνα και καταγραφή των οργανισμών – φυτών, ζώων καθώς και πτηνών που κατοικούν σε μια περιοχή.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το πεδίο μας είναι μια άνυδρη βραχονησίδα των Κυκλάδων πάνω στην οποία η φύση μάχεται για την επιβίωση και πραγματικά μας εκπλήσσει με τον πλούτο των χρωματικών παραλλαγών και την ποικιλία των ειδών που φιλοξενούνται σε ένα τέτοιο νησί.

Για το σκοπό αυτό μια ομάδα εξειδικευμένων ερευνητών του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Κρήτης συνοδευόμενη από την ομάδα πεδίου του ΚΥΚΛΑΔΕΣ LIFE, το μεσημέρι του Σαββάτου αποβιβαζόταν στις ακτές της Γυάρου. Το νησί είχε πλέον ανοιξιάτικη εμφάνιση, ο ήλιος έλαμπε και τα νερά γαλαζοπράσινα σε προκαλούσαν για μια βουτιά.

Επιβίβαση ερευνητικής ομάδας - WWF Ελλάς/ X. Παπαδάς

Εν πλω για Γυάρο – WWF Ελλάς/ X. Παπαδάς

Σε λίγα λεπτά εξοπλισμός και ερευνητές βρίσκονταν στον μικρό προβλήτα μπροστά από το επιβλητικό κτίριο των φυλακών. Μπουκαλάκια, λαβίδες, οινόπνευμα, σημειωματάρια, GPS, φωτογραφικές μηχανές, όλα αραδιασμένα στα πόδια μας. Οι ερευνητές οργανώνονται και έπειτα από μια σύντομη ενημέρωση ξεχύνονται στο άγνωστο πεδίο της Γυάρου. Ο καθένας είναι εξειδικευμένος σε διαφορετικά είδη και όλοι μαζί θα προσπαθήσουν να συνθέσουν το παζλ του νησιού και να αποτυπώσουν αυτό που ονομάζουμε χερσαία οικοσυστήματα.

Ο ήλιος διαγράφει την ανοιξιάτικη πορεία του στον ουρανό, οι ώρες παιρνούν γρήγορα, οι ερευνητές προχωρούν αργά με τα μάτια στραμμένα στο έδαφος, ψάχνουν κάτω από τις πέτρες, μέσα στους θάμνους, τοποθετούν παγίδες για έντομα και κυνηγούν με ενθουσιασμό σαύρες ή συλλέγουν σαλιγκάρια. Είναι λες και βρίσκεσαι με την παρέα του Τομ Σόγιερ, αλλά στην ουσία όλο αυτό είναι το παιχνίδι των ερευνητών του πεδίου, εκείνων των επιστημόνων που το εργαστήριό τους βρίσκεται κάτω από τα δέντρα και τους θάμνους.

Προετοιμασία εξοπλισμού πεδίου – WWF Ελλάς/ X. Παπαδάς

Στα χέρια της ερευνήτριας Β. Σπανέλη – WWF Ελλάς/ X. Παπαδάς

Ο Δρ. Πέτρος Λυμπεράκης επί το έργω – WWF Ελλάς/ X. Παπαδάς

Φωτογραφική τεκμηρίωση της χλωρίδας του νησιού – WWF Ελλάς/ X. Παπαδάς

Ο Δρ. Μ.Μυλωνάς ανάμεσα σε συστάδες αστοιβών συλλέγει δείγματα χερσαίων μαλάκιων – WWF Ελλάς/ X. Παπαδάς

Δύει πίσω από τα βουνά της Γυάρου, μέσα από τους θάμνους εμφανίζονται οι τελευταίοι ερευνητές, στις τσέπες τους κουβαλούν δείγματα και σημειώσεις, ανταλλάσουν απόψεις και παρουσιάζουν τις ανακαλύψεις τους. Αυτό είναι μόνο η αρχή, η συνέχεια θα δωθεί στο εργαστήριο όπου θα γίνει η επίσημη αναγνώριση των οργανισμών και η καταγραφή τους.

Η Γυάρος δε θέλει να μας αφήσει να φύγουμε, γλυκά χρώματα μιας απαλής δύσης στο Αιγαίο μας περιμένουν καθώς η πλώρη μας σχίζει τα ήσυχα νερά του Αιγαίου. Αύριο μας περιμενει άλλη μια μέρα ανακαλύψεων και εξερεύνησης.

Η πρώτη ερευνητική αποστολή για την καταγραφή των χερσαίων οικοσυστημάτων της Γυάρου, ολοκληρώθηκε την Κυριακή το απόγευμα. Προς μεγάλη χαρά όλων, η ομάδα των επιστημόνων είχε καταφέρει να εντοπίσει το ενδημικό φίδι της Γυάρου Hierophis viridiflavus*. Εν αναμονή της επόμενης αποστολής…

Στην αποστολή συμμετείχαν εκ μέρους του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης οι:
Δρ Μωυσής Μυλωνάς, Δρ Κατερίνα Βαρδινογιάννη, Δρ Αποστόλης Τριχάς, Αλεξανδράκης Γιώργος, Βάσια Σπανέλη, Δρ Νίκος Πουλακάκης, Δρ Πέτρος Λυμπεράκης, Δρ Σίλια Αντωνίου

ΠΗΓΗ http://wwfaction.wordpress.com/2014/04/01/1%CE%B7-erevnitiki-apostoli-mouseiou-fisikis-istorias-sti-giaro/

Ο Δρ. Π. Λυμπεράκης κρατώντας στα χέρια του το ενδημικό μαύρο φίδι της Γυάρου – WWF Ελλάς/ Ε. Σαμαρά

*Hierophis viridiflavus
(Lacépède, 1789)
Εξάπλωση στην Ελλάδα: Γυάρος. Υπολογίζεται πως έχει εισαχθεί αρκετούς αιώνες πριν.

Γενικές Πληροφορίες:
Μη δηλητηριώδες. Το υποείδος που απαντά στην Γυάρο είναι το Hierophis viridiflavus carbonarius (Bonaparte 1833). Ολικό μήκος των αυτοχθόνων πληθυσμών έως 150cm, τα δείγματα της Γυάρου όμως είναι μικρότερα (έως 90cm). Ημερόβιο, γρήγορο και νευρικό φίδι που κυνηγά κυρίως στο έδαφος αλλά σκαρφαλώνει συχνά σε βράχους και θάμνους. Τρέφεται με τρωκτικά, άλλα φίδια, σαύρες, αμφίβια, νεοσσούς και μεγάλα έντομα. Ζευγαρώνει την άνοιξη και τα θηλυκά γεννούν 4-10 αυγά. Τα νεαρά άτομα μπορούν να μπερδευτούν με νεαρές Δεντρογαλιές (Hierophis gemonensis). Αμύνεται σθεναρά αν πιαστεί δαγκώνοντας δυνατά. Ακίνδυνο φίδι.

Μέχρι πρόσφατα πολλοί ερευνητές αντιμετώπιζαν τον πληθυσμό της Γυάρου σαν ξεχωριστό, ενδημικό είδος (Coluber gyarosensis) ενώ παλιότερα ως υποείδος της Δεντρογαλιάς (Coluber gemonensis gyarosensis). Πρόσφατες μελέτες των ελάχιστων δειγμάτων όμως έδειξαν πως πρόκειται για εισαχθέν Hierophis viridiflavus. Φαίνεται πως ο πληθυσμός της Γυάρου βρίσκεται σε κίνδυνο καθώς υπολογίζεται πως είναι πολύ μικρός σε αριθμό.

Πηγή: http://www.herpetofauna.gr/index.php?module=cats&page=read&id=159&sid=142

ΚΥΚΛΑΔΕΣ Life: ένα πρόγραμμα για την προστασία της φύσης και την ευημερία του ανθρώπου

10% των θαλασσών του πλανήτη θα έπρεπε να προστατεύεται, τη στιγμή που στη Μεσόγειο προστατεύεται μόλις το 1% της επιφάνειάς της. 10% του παγκόσμιου πληθυσμού της Μεσογειακής φώκιας, Monachus monachus, ενός είδους συμβόλου για τον πλανήτη μας ζει και αναπαράγεται γύρω από τη Γυάρο. Δύο ποσοστά είναι αρκετά για να πείσουν και τον πλέον δύσπιστο ότι είναι απαραίτητη η δημιουργία μιας Θαλάσσιας Προστατευόμενης Περιοχής (ΘΠΠ) στις ευρύτερες Βόρειες Κυκλάδες, με επίκεντρο τη Γυάρο. Μιας ΘΠΠ που θα σέβεται και θα απαντά όμως με συνολικό τρόπο και στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, αφού αυτή θα είναι άλλωστε ένας από τους βασικούς «παίκτες» στη δημιουργία και διαχείρισή της.
Το νέο πρόγραμμα Κυκλάδες Life φέρνει έναν φρέσκο αέρα όχι μόνο στις ελληνικές θάλασσες αλλά και σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Έννοιες όπως η οικοσυστημική προσέγγιση και η συνδιαχείριση εισάγονται ίσως για πρώτη φορά στην ελληνική πραγματικότητα και για να είμαστε ειλικρινείς φιλοδοξούμε να αποτελέσουν πυλώνες για τη δημιουργία μιας ΘΠΠ που θα αποτελέσει πρότυπο σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Πώς; Για να απαντήσουμε, οφείλουμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Ποιο είναι το όραμά μας;
Το όραμα όλων μας, καθώς στην πρωτοβουλία αυτή συμμετέχουν πολλοί και ποικίλοι φορείς, είναι να στηθεί και να λειτουργήσει αποτελεσματικά μια νέα πρότυπη προστατευόμενη περιοχή στις ευρύτερες Βόρειες Κυκλάδες με επίκεντρο τη θαλάσσια ζώνη γύρω από τη Γυάρο. Ο απώτερος στόχος είναι να δημιουργήσουμε ένα μοντέλο βιώσιμης ΘΠΠ που θα προστατεύει το θαλάσσιο περιβάλλον, ενώ παράλληλα θα στηρίζει το μέλλον των τοπικών κοινωνιών. Αυτό το επιτυχημένο μοντέλο θα πρέπει να προωθήσουμε και να χρησιμοποιήσουμε και σε άλλες περιοχές σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.

Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε;

Η σημαντική καινοτομιά και διαφοροποίηση από άλλες αντίστοιχες προσπάθειες, είναι ότι από το πρώτο στάδιο αυτής της προσπάθειας θα εμπλακούν ενεργά όλοι όσοι επηρεάζουν ή επηρεάζονται από την περιοχή, όπως κεντρικές και τοπικές αρχές, ΟΤΑ, ψαράδες, τουριστικός τομέας, πανεπιστήμια, ΜΚΟ και πολλοί άλλοι. Επιπλέον, πρόκληση αποτελεί και το γεγονός ότι κατά τον σχεδιασμό αυτής της ΘΠΠ, θα βασιστούμε στις αρχές της θαλάσιας χωροταξίας και σε νέες πιο ολοκληρωμένες προσεγγίσεις, όπως την οικοσυστημική διαχείριση και τη συνδιαχείριση από τους χρήστες της περιοχής, που για πρωτη φορά θα εφαρμοστούν στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Σε μια χώρα που ο δημιουργικός διάλογος, η αμοιβαία εμπιστοσύνη και η ανοικτή και αποτελεσματική συνεργασία δεν είναι μέρος της καθημερινής κουλτούρας μας, μια τέτοια προσέγγιση είναι αναμενόμενο ότι θα αντιμετωπίσει δυσκολίες. Αν και είμαστε ρεαλιστές, παραμένουμε αισιόδοξοι και αποφασισμένοι να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να δώσουμε λύσεις. Όπως η οργάνωση πρωτοστάτησε πριν από δύο δεκατίες στη δημιουργία της πρώτης ΘΠΠ στην Ελλάδα στη Ζάκυνθο, έτσι και σήμερα μπορούμε και πρέπει να πάμε ένα βήμα μπροστά.

Τι μπορούμε να πετύχουμε;
Θεωρώ ότι μέσω του προγράμματος ΚΥΚΛΑΔΕΣ Life μπορεί να επιτευχθεί τόσο ο κεντρικός μας στόχος όσο και μια σειρά από επιμέρους σημαντικά επιτεύγματα. Πέρα από την άμεση προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, θα δημιουργηθούν εξειδικευμένες υποδομές, θα προωθηθούν νέες εναλλακτικές δραστηριότητες, όπως ο καταδυτικός τουρισμός, και κυρίως θα δημιουργηθεί ένα πρότυπο σύστημα αποτελεσματικής επιτήρησης της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής. Η εμπειρία από την εμπλοκή μου στο Θαλάσσιο Πάρκο των Βόρειων Σποράδων, έδειξε ότι με μεθοδική δουλειά, υπομονή, και επιμονή η προστασία και διαχείριση μιας ΘΠΠ μπορεί να γίνει κτήμα των τοπικών κοινωνιών και να συμβάλει θετικά και καθοριστικά στη διαμόρφωση του μέλλοντος τους.

Γιατί είναι σημαντική στις σημερινές συνθήκες η δουλειά αυτή;
Σήμερα, ιδιαίτερα εν μέσω της δύσκολης συγκυρίας που βιώνει η χώρα, η πρωτοβουλία αυτή είναι πιο επίκαιρη και αναγκαία από ποτέ. Ενδεικτικό είναι ότι το πρόγραμμα αυτό έρχεται να ανταποκριθεί σε ένα αίτημα μιας σημαντικής μερίδας επαγγεματιών ψαράδων των Κυκλάδων που εδώ και κάποια χρόνια, αναγνωρίζοντας το πρόβλημα των θαλασσών μας, απαιτούν τη λήψη μέτρων για την προστασία των ιχθυοαποθεμάτων στην περιοχή. Πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι προτάσσει  μια διαφορετική προσέγγιση στη συνδιαχείριση των νησιών μας, διαμορφώνοντας και εφαρμόζοντας λύσεις που θα συγγεράσουν την προστασία του μοναδικού θαλάσσιου πλούτου μας με τη βιωσιμότητα των νησιωτικών κοινωνιών.

Δρ. Σπύρος Κοτομάτας, συντονιστής του προγράμματος ΚΥΚΛΑΔΕΣ Life
 http://wwfaction.wordpress.com/2014/01/31/cyclades_life_intro/
—————————————————
Το πρόγραμμα Κυκλάδες Life το συντονίζει το WWF Ελλάς και υλοποιείται σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου, την Αναπτυξιακή Εταιρεία Κυκλάδων, το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, τη MOm/Εταιρεία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακης Φώκιας και το Ινστιτούτο Tethys.
Το πρόγραμμα ΚYKLAΔΕΣ LIFE «Ολοκληρωμένη προστασία της Μεσογειακής φώκιας  στις Βόρειες Κυκλάδες» (NAT/GR/000688) υποστηρίζεται και συγχρηματοδοτείται από τη χρηματοδοτική γραμμή LIFE Nature της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και από το Ίδρυμα Prince Albert II του Μονακό.

Στο σφυρί οι ομορφότερες παραλίες των Κυκλάδων

Προστατευόμενες περιοχές, καταφύγια άγριας ζωής, υγρότοπους και παραλίες μοναδικής φυσικής ομορφιάς στις Κυκλάδες βγάζει στο σφυρί το ΤΑΙΠΕΔ, όπως καταγγέλλει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Συρμαλένιος κάνοντας λόγο για "έγκλημα" και καλώντας σε "πλατιά συσπείρωση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, με στόχο την οργάνωση της αντίστασης και την αποτροπή του ξεπουλήματος".

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει ο Ν. Συρμαλένιος, στο ΦΕΚ με ημερομήνια 5 Ιουνίου, οι παρακάτω παραλίες μεταβιβάζονται προς πώληση στο ΤΑΙΠΕΔ:

Νάξος: Αγερσανί - Λίμνη Αλυκής 1.090 στρ., Άγιος Προκόπιος-Αγία Άννα 161 στρ., Αγ. Αρσένιος-Βίβλος 99,7 στρ. και Κάλαντος 50,4 στρ., Ηρακλειά: Λιβάδι 7,2 στρ., Πάρος: Αλυκή Πάρου, τρεις εκτάσεις με σύνολο στρεμμάτων 117,1, Αντίπαρος: Παναγιά 20 στρ., Σύρος: Παραλία Γαλησσά 27,9 στρ., Μύκονος: Καφέ Κάβος, δύο εκτάσεις με σύνολο στρεμμάτων 28, Άνδρος: Άρνη - Ατένι Υδρούσας 26,5 στρ., Μήλος: Χειβαδολίμνη 63,8 στρ., Τήνος: Άγιος Ιωάννης, Πόρτο 55 στρ., Κύθνος: «Ξενία και Ιαματική Πηγή Κύθνου», Λουτρά 7,2 στρ., Σαντορίνη: Καμάρι, δύο εκτάσεις με σύνολο στρεμμάτων 10,6.

Μεταξύ των περιοχών που προωθούνται προς "αξιοποίηση" εντάσσονται περιοχές που προστατεύονται από το πρόγραμμα Natura 2000, όπως η Χειβαδολίμνη στη Μήλο, το νησί της Ηρακλειάς, ο Γαλησσάς στη Σύρο, καταφύγια άγριων ζώων όπως η Αγερσανί - Λίμνη Αλυκής στη Νάξο, υγρότοποι όπως ο Άγιος Προκόπιος, η Αλυκή Πάρου, η Παναγιά στην Αντίπαρο, αλλά και ζώνες ειδικής προστασίας όπως το Ατένι Υδρούσας στην Άνδρο.

"Το πρόσχημα αυτής της εκποίησης δεν είναι τίποτα άλλο παρά η 'αξιοποίηση' λιμνάζουσας δημόσιας περιουσίας, η δημιουργία και η δυνατότητα είσπραξης εσόδων και η ανάπτυξη των περιοχών από τις νέες ιδιωτικές ιδιοκτησίες μέσω των επενδύσεων και της υποτιθέμενης απασχόλησης που θα επιφέρουν. Παράλληλα, τα κυβερνητικά σχέδια για άλωση των παραλιών και του αιγιαλού από τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα ολοκληρώνουν την εικόνα περιβαλλοντικής καταστροφής και αποκλεισμού της κοινωνίας από τα δημόσια αγαθά", αναφέρει ο Ν. Συρμαλένιος προσθέτοντας ότι αποσιωπάται έτσι η μεταβίβαση δημόσιας περιουσίας σε εξευτελιστικές τιμές, η απαγόρευση χρήσης και αξιοποίησης από τις τοπικές κοινωνίες και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, το άνοιγμα σε αλλαγές χρήσεων γης και καταστροφής του τοπίου και του περιβάλλοντος. "Το πολύ-πολύ αυτό που μας επιφυλάσσεται είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης φθηνής εργασίας και απόλυτης κερδοφορίας για τους αγοραστές, χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος για τις τοπικές κοινωνίες", καταλήγει.

- See more at: http://left.gr/news/sto-sfyri-oi-omorfoteres-paralies-ton-kykladon#sthash.WfhK7yM5.dpuf

Στο σφυρί οι ομορφότερες παραλίες των Κυκλάδων

Προστατευόμενες περιοχές, καταφύγια άγριας ζωής, υγρότοπους και παραλίες μοναδικής φυσικής ομορφιάς στις Κυκλάδες βγάζει στο σφυρί το ΤΑΙΠΕΔ, όπως καταγγέλλει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Συρμαλένιος κάνοντας λόγο για "έγκλημα" και καλώντας σε "πλατιά συσπείρωση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, με στόχο την οργάνωση της αντίστασης και την αποτροπή του ξεπουλήματος".

pappas3.jpg

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει ο Ν. Συρμαλένιος, στο ΦΕΚ με ημερομήνια 5 Ιουνίου, οι παρακάτω παραλίες μεταβιβάζονται προς πώληση στο ΤΑΙΠΕΔ:
Νάξος: Αγερσανί - Λίμνη Αλυκής 1.090 στρ., Άγιος Προκόπιος-Αγία Άννα 161 στρ., Αγ. Αρσένιος-Βίβλος 99,7 στρ. και Κάλαντος 50,4 στρ., Ηρακλειά: Λιβάδι 7,2 στρ., Πάρος: Αλυκή Πάρου, τρεις εκτάσεις με σύνολο στρεμμάτων 117,1, Αντίπαρος: Παναγιά 20 στρ., Σύρος: Παραλία Γαλησσά 27,9 στρ., Μύκονος: Καφέ Κάβος, δύο εκτάσεις με σύνολο στρεμμάτων 28, Άνδρος: Άρνη - Ατένι Υδρούσας 26,5 στρ., Μήλος: Χειβαδολίμνη 63,8 στρ., Τήνος: Άγιος Ιωάννης, Πόρτο 55 στρ., Κύθνος: «Ξενία και Ιαματική Πηγή Κύθνου», Λουτρά 7,2 στρ., Σαντορίνη: Καμάρι, δύο εκτάσεις με σύνολο στρεμμάτων 10,6.
Μεταξύ των περιοχών που προωθούνται προς "αξιοποίηση" εντάσσονται περιοχές που προστατεύονται από το πρόγραμμα Natura 2000, όπως η Χειβαδολίμνη στη Μήλο, το νησί της Ηρακλειάς, ο Γαλησσάς στη Σύρο, καταφύγια άγριων ζώων όπως η Αγερσανί - Λίμνη Αλυκής στη Νάξο, υγρότοποι όπως ο Άγιος Προκόπιος, η Αλυκή Πάρου, η Παναγιά στην Αντίπαρο, αλλά και ζώνες ειδικής προστασίας όπως το Ατένι Υδρούσας στην Άνδρο.
"Το πρόσχημα αυτής της εκποίησης δεν είναι τίποτα άλλο παρά η 'αξιοποίηση' λιμνάζουσας δημόσιας περιουσίας, η δημιουργία και η δυνατότητα είσπραξης εσόδων και η ανάπτυξη των περιοχών από τις νέες ιδιωτικές ιδιοκτησίες μέσω των επενδύσεων και της υποτιθέμενης απασχόλησης που θα επιφέρουν. Παράλληλα, τα κυβερνητικά σχέδια για άλωση των παραλιών και του αιγιαλού από τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα ολοκληρώνουν την εικόνα περιβαλλοντικής καταστροφής και αποκλεισμού της κοινωνίας από τα δημόσια αγαθά", αναφέρει ο Ν. Συρμαλένιος προσθέτοντας ότι αποσιωπάται έτσι η μεταβίβαση δημόσιας περιουσίας σε εξευτελιστικές τιμές, η απαγόρευση χρήσης και αξιοποίησης από τις τοπικές κοινωνίες και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, το άνοιγμα σε αλλαγές χρήσεων γης και καταστροφής του τοπίου και του περιβάλλοντος. "Το πολύ-πολύ αυτό που μας επιφυλάσσεται είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης φθηνής εργασίας και απόλυτης κερδοφορίας για τους αγοραστές, χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος για τις τοπικές κοινωνίες", καταλήγει.

- See more at: http://left.gr/news/sto-sfyri-oi-omorfoteres-paralies-ton-kykladon#sthash.WfhK7yM5.dpuf

Στο σφυρί οι ομορφότερες παραλίες των Κυκλάδων

Προστατευόμενες περιοχές, καταφύγια άγριας ζωής, υγρότοπους και παραλίες μοναδικής φυσικής ομορφιάς στις Κυκλάδες βγάζει στο σφυρί το ΤΑΙΠΕΔ, όπως καταγγέλλει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Συρμαλένιος κάνοντας λόγο για "έγκλημα" και καλώντας σε "πλατιά συσπείρωση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, με στόχο την οργάνωση της αντίστασης και την αποτροπή του ξεπουλήματος".

pappas3.jpg

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει ο Ν. Συρμαλένιος, στο ΦΕΚ με ημερομήνια 5 Ιουνίου, οι παρακάτω παραλίες μεταβιβάζονται προς πώληση στο ΤΑΙΠΕΔ:
Νάξος: Αγερσανί - Λίμνη Αλυκής 1.090 στρ., Άγιος Προκόπιος-Αγία Άννα 161 στρ., Αγ. Αρσένιος-Βίβλος 99,7 στρ. και Κάλαντος 50,4 στρ., Ηρακλειά: Λιβάδι 7,2 στρ., Πάρος: Αλυκή Πάρου, τρεις εκτάσεις με σύνολο στρεμμάτων 117,1, Αντίπαρος: Παναγιά 20 στρ., Σύρος: Παραλία Γαλησσά 27,9 στρ., Μύκονος: Καφέ Κάβος, δύο εκτάσεις με σύνολο στρεμμάτων 28, Άνδρος: Άρνη - Ατένι Υδρούσας 26,5 στρ., Μήλος: Χειβαδολίμνη 63,8 στρ., Τήνος: Άγιος Ιωάννης, Πόρτο 55 στρ., Κύθνος: «Ξενία και Ιαματική Πηγή Κύθνου», Λουτρά 7,2 στρ., Σαντορίνη: Καμάρι, δύο εκτάσεις με σύνολο στρεμμάτων 10,6.
Μεταξύ των περιοχών που προωθούνται προς "αξιοποίηση" εντάσσονται περιοχές που προστατεύονται από το πρόγραμμα Natura 2000, όπως η Χειβαδολίμνη στη Μήλο, το νησί της Ηρακλειάς, ο Γαλησσάς στη Σύρο, καταφύγια άγριων ζώων όπως η Αγερσανί - Λίμνη Αλυκής στη Νάξο, υγρότοποι όπως ο Άγιος Προκόπιος, η Αλυκή Πάρου, η Παναγιά στην Αντίπαρο, αλλά και ζώνες ειδικής προστασίας όπως το Ατένι Υδρούσας στην Άνδρο.
"Το πρόσχημα αυτής της εκποίησης δεν είναι τίποτα άλλο παρά η 'αξιοποίηση' λιμνάζουσας δημόσιας περιουσίας, η δημιουργία και η δυνατότητα είσπραξης εσόδων και η ανάπτυξη των περιοχών από τις νέες ιδιωτικές ιδιοκτησίες μέσω των επενδύσεων και της υποτιθέμενης απασχόλησης που θα επιφέρουν. Παράλληλα, τα κυβερνητικά σχέδια για άλωση των παραλιών και του αιγιαλού από τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα ολοκληρώνουν την εικόνα περιβαλλοντικής καταστροφής και αποκλεισμού της κοινωνίας από τα δημόσια αγαθά", αναφέρει ο Ν. Συρμαλένιος προσθέτοντας ότι αποσιωπάται έτσι η μεταβίβαση δημόσιας περιουσίας σε εξευτελιστικές τιμές, η απαγόρευση χρήσης και αξιοποίησης από τις τοπικές κοινωνίες και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, το άνοιγμα σε αλλαγές χρήσεων γης και καταστροφής του τοπίου και του περιβάλλοντος. "Το πολύ-πολύ αυτό που μας επιφυλάσσεται είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης φθηνής εργασίας και απόλυτης κερδοφορίας για τους αγοραστές, χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος για τις τοπικές κοινωνίες", καταλήγει.

- See more at: http://left.gr/news/sto-sfyri-oi-omorfoteres-paralies-ton-kykladon#sthash.WfhK7yM5.dpuf

Φουλ του Ρήγα

• Καρτερός Θανάσης

Ο Ρήγας λέει τα ακατονόμαστα κάθε φορά που ακούει τη λέξη ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ρήγας χαρακτήρισε όσους από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ διαφοροποιούνται από τα Μνημόνια γενίτσαρους. Ο Ρήγας επιτίθεται προσωπικά σε όποιον από την Αριστερά τολμήσει να αμφισβητήσει τον Βενιζέλο. Ο Ρήγας κατεβάζει εν γένει τη συζήτηση στη Βουλή στο επίπεδο του μεσήλικα επιδοματούχου της εξουσίας -καλά είναι και με τη Δεξιά, και με την Ακροδεξιά, και με τη Μέρκελ, και με τον διάβολο που λέει ο λόγος. Μόνο μακριά από την Αριστερά.
Τι εστί Ρήγας; Από υλική άποψη είναι ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του σημερινού ΠΑΣΟΚ και εκ των εμπίστων του Βενιζέλου. Από ιδεολογική και ηθική άποψη είναι η προσωποποίηση, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του, της θλιβερής μετάλλαξης πολλών φιλόδοξων σοσιαλιστών σε γενίτσαρους του Μνημονίου. Ξεκίνησε τη διαδρομή του στο κόμμα το 1974, όταν ΕΟΚ και ΝΑΤΟ ήταν το ίδιο συνδικάτο. Και σήμερα υπηρετεί τo συνδικάτο των Μνημονίων με τεράστια αποθέματα εμπάθειας για όσους δεν το υπηρετούν.
Ενδιαμέσως, και σύμφωνα με το βιογραφικό του, διορίστηκε επιστημονικός συνεργάτης στο ΚΕΠΕ, σύμβουλος στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, έπαρχος Άνδρου και νομάρχης Χίου. Καθόλου άσχημα, ε; Από τους οπωσδήποτε αξιοκρατικούς και όχι κομματικούς διορισμούς πέρασε στην εκλογική αρένα, εκλέχτηκε νομάρχης και εν συνεχεία βουλευτής από το 2004. Έκανε κι ένα φεγγάρι υφυπουργός. Δικαίως μπορεί συνεπώς να χαρακτηριστεί ως ένας από τους δραστηρίως συμμετέχοντες στο δωρεάν γεύμα που θυμήθηκε προσφάτως ο Χαρδούβελης.
Στο βιογραφικό του δεν ανιχνεύεται φυσικά κάποια κριτική στάση, ή διαφοροποίηση, τις εποχές κατά τις οποίες προετοιμαζόταν με πράξεις και παραλείψεις το σημερινό ελληνικό δράμα. Ρήγας της εξουσίας ο Ρήγας, για δεκαετίες. Πιστός και στον Ανδρέα, και στον Σημίτη, και στον Γιώργο, και στον Βενιζέλο. Παρών και στον σοσιαλισμό, και στη βαρβαρότητα, και στην εθνική ανεξαρτησίαν και στην τρόικα, και στην καταγγελία των ανίερων συμμαχιών με τη Δεξιά χθες, και στις ιερές συμμαχίες με τη Δεξιά σήμερα.
Όπως καταλαβαίνετε, φτάσαμε διαμέσου των χρόνων από τον Ρήγα του ΠΑΣΟΚ στο ΠΑΣΟΚ του Ρήγα. Ως εκ τούτου, οφείλουμε σεβασμό στον συγκεκριμένο. Ως ζων και υβρίζον χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου ενός κόμματος που ξεκίνησε φουλ για την Ελλάδα και κατέληξε φουλ του Ρήγα...

http://www.avgi.gr/article/3146277/foul-tou-riga

Νίκος Ταβουλάρης: Η κραταιά ναυπηγική μας βιομηχανία απαξιώθηκε

Mε ένα άρθρο-φωτιά ο μεγαλομέτοχος του ομίλου ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου Νίκος Ταβουλάρης, λίγες ώρες μετά το μείζον θέμα που δημιουργήθηκε με την διακοπή ρεύματος λόγω οφειλών του ομίλου στην ΔΕΗ και την ανακοίνωση εν είδη ... ιδιοκτήτη των ναυπηγείων του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, προχωρά σε ολομέτωπη επίθεση κατά της πολιτικής ηγεσίας την οποία εγκαλεί για την ανυπαρξία ναυπηγικής πολιτικής και τα εγκληματικά λάθη που οδήγησαν στην καταστροφή την μοναδική, άλλοτε ακμάζουσα, πολεμική βιομηχανία της χώρας.
Εντύπωση κάνει ότι θέτει προσωπικά προ των ευθυνών του τον πρωθυπουργό Α.Σαμαρά, τον οποίο πλαιότερα είχε στηρίξει επί εποχής "Πολιτικής Ανοιξης" (στη φωτό τον υποδέχεται στα ναυπηγεία Ελευσίνας) ενώ τα γεγονότα στα οποία αναφέρεται καλύπτουν τις περιόδους υπουργίας Δ.Αβραμόπουλου, Ε.Βενιζέλου και Ε.Μεϊμαράκη στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
 Ιδού ολόκληρο το άρθρο:

"Τώρα που τα φώτα έσβησαν στην μεγάλη ναυτιλιακή Έκθεση «Ποσειδώνια»  χρήσιμο είναι να μιλήσουμε και για την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία.
- Για πρώτη φορά εδώ και 10ετίες, έλαμψαν δια της απουσίας τους τα τρία μεγάλα ναυπηγεία Ελευσίνα, Νεώριο, Σκαραμαγκάς. Ελάχιστοι το παρατήρησαν και ακόμα λιγότεροι διερωτήθηκαν για τους λόγους αυτής της απουσίας.
- Η μόνη αναφορά στα ναυπηγεία της Χώρας έγινε από τον Πρωθυπουργό που προσκάλεσε επενδυτές να επενδύσουν στον εκσυγχρονισμό των εγχώριων ναυπηγείων.
Και τα δύο αυτά γεγονότα περιγράφουν αδρά το πώς η κραταιά ναυπηγική μας βιομηχανία απαξιώθηκε τις τελευταίες 10ετίες από την παντελή έλλειψη συνολικής κυβερνητικής πολιτικής και από την ουσιαστική αδιαφορία των θεσμικά αρμοδίων.
Κάποιοι θα έπρεπε  να έχουν ενημερώσει τον Πρωθυπουργό ότι τα τρία μεγάλα ναυπηγεία της Χώρας δεν υστερούν τεχνολογικά, οργανωτικά, σε υποδομές και τεχνογνωσία σε σχέση με τα περισσότερα ναυπηγεία του Πλανήτη.  
Και το έχουν αποδείξει ναυπηγώντας και εκσυγχρονίζοντας δεκάδες σύγχρονα πολεμικά  για το Π.Ν., και για τον εμπορικό τομέα επιβατικά, φορτηγά, ειδικά σκάφη, Megayacht. Έχουν δε εκσυγχρονίσει και επισκευάσει χιλιάδες πλοία μεταξύ των οποίων και μεγάλες πλατφόρμες πετρελαίου.

Εφοπλιστές και Ναυπηγεία

Οι εφοπλιστές επιλέγουν τα ξένα ναυπηγεία για  ναυπηγήσεις/επισκευές πλοίων τους γιατί τους εξασφαλίζουν πλήρη και εγγυημένη χρηματοδότηση με χαμηλά επιτόκια, τόσο για την περίοδο ναυπήγησης, όσο και για την απόσβεση του πλοίου. Τα, δε, Κράτη μέσω ειδικών φορέων ή Τραπεζών τους εγγυώνται την «καλή εκτέλεση» της κατασκευής (Performance Guarantee). Χαρακτηριστικό και όχι μοναδικό παράδειγμα, τα 5 δισ. δολάρια πιστώσεις της Κίνας, για ναυπηγήσεις Ελλήνων στα ναυπηγεία τους.
Επίσης για τη σταθερότητα του πολιτικού και οικονομικού περιβάλλοντος και την υπευθυνότητα των συνδικαλιστικών φορέων.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, κατά μέρος τα περί «ελλείψεως πατριωτισμού» των εφοπλιστών και τα αφελή παπαγαλάκια με τις δήθεν ιδεολογικές σε βάρος τους αναλύσεις.

Γιατί οι εφοπλιστές αποφεύγουν τα ναυπηγεία της Χώρας

1.    Το ισχυρό Ευρώ και το μη ανταγωνιστικό κόστος λειτουργίας που οφείλεται κυρίως στην χαμηλή παραγωγικότητα, τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές και τις επιπλέον επιβαρύνσεις που προκαλεί μια αντιπαραγωγική γραφειοκρατία.
2.    Η θέση εκτός εμπορικής δραστηριότητας των δύο μεγάλων (250 και 500 χιλιάδων τόνων) μονίμων Δεξαμενών του Σκαραμαγκά που καθιστά αδύνατη την εξυπηρέτηση πλοίων άνω των 100 χιλιάδων τόνων για δεξαμενισμούς – επισκευές στην Χώρα. Η αδρανοποίηση των δύο αυτών Δεξαμενών προκλήθηκε από πρόταση του Δημοσίου (σ.σ.: αναφέρεται στο έγγραφο Πλασκοβίτη επί υπουργίας στο ΥΠΕΘΑ του Ε.Βενιζέλου και στο ΥΠΟΙΚ του Γ.Παπακωνσταντίνου) που στην προσπάθειά του το 2008-2010 να καλύψει τα σκάνδαλα του Σκαραμαγκά, με εγκληματική αδιαφορία και πλήρη άγνοια των επιπτώσεων πρότεινε στην Ε.Ε. τον διαμελισμό του Σκαραμαγκά.
3.    Η προβληματική λειτουργία των ναυπηγικών μονάδων. Που ταλανίζονται μαζί με τους πλοιοκτήτες από τον όγκο και πολυπλοκότητα των γραφειοκρατικών παρεμβάσεων. Την παραλυτική συναρμοδιότητα. Την άγνοια και τον μέχρι αγριότητας κυνισμό και αδιαφορία κρατικών λειτουργών για τις επιπτώσεις των πράξεων και παραλείψεων τους.
Παράδειγμα η τυφλή «δραστηριότητα» της Γ.Γ. Εσόδων, τον Αύγουστο/2013 σε βάρος της Ελευσίνας και τον Μάρτιο/2014 σε βάρος του Νεωρίου, και τελικά σε βάρος της Εθνικής Οικονομίας.

4.    Η εντύπωση ότι αποτελεί γενικευμένη πρακτική των ναυπηγείων της Χώρας η μη τήρηση των προθεσμιών παράδοσης των πλοίων. Σε κάθε περίππτωση το φαινόμενο δεν έχει την έκταση και τις επιπτώσεις που του αποδίδονται.

Τα προβλήματα των Ναυπηγείων

Η δυσφήμηση των επιχειρηματιών της Χώρας που στοχοποιούνται και λοιδορούνται αποσταθεροποιεί τελικά τη λειτουργία κάθε επιχείρησης.
Στην ανεύθυνη ενοχοποίηση των επιχειρηματιών συμβάλλουν, δυστυχώς, και δημόσιοι λειτουργοί που επιπλέον υποβαθμίζουν (αντί να υποστηρίζουν) τα ναυπηγεία της Χώρας και τις διοικήσεις τους, σε επαφές τους με στελέχη ξένων εταιρειών.
Δυστυχώς υπάρχουν πολλά, συγκεκριμένα παραδείγματα, πολλά από αυτά κραυγαλαία. Πολιτικοί και σχολιαστές αναφέρονται καταγγελτικά και καταλήγουν σε προσωπικές επιθέσεις, χωρίς να γνωρίζουν τα θέματα.
Η εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε σε εξαιρετικά επίπεδα όταν η Χώρα λειτουργούσε με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Όταν οι ρυθμοί αυτοί «στένεψαν»,  το Δημόσιο απέτυχε παταγωδώς στο να προωθήσει τις απαιτούμενες προσαρμογές.
Αντ’ αυτών υιοθέτησε αποσπασματικές και επιλεκτικές λύσεις που οδήγησαν σε παράλογες και παράνομες επιδοτήσεις. Σε προκλητικές ανατροπές διαγωνισμών. Και σε κραυγαλέα σκάνδαλα.
Οι περισσότεροι πολιτικοί ταγοί και ΜΜΕ προτάσσουν και δικαιολογημένα, όταν συζητούν για τα ναυπηγεία, την ανάγκη προστασίας των εργαζομένων. Παραβλέποντας, όμως, ότι η προστασία αυτή δεν μπορεί να παρασχεθεί παρά μόνον εάν επιζήσουν και οι επιχειρήσεις.
Μία ακόμα γενικότερη παθογένεια είναι ο τρόπος με τον οποίο δημόσιοι λειτουργοί αντιμετωπίζουν τις επιχειρήσεις. Αντί «νομίμων» διευκολύνσεων εξαντλούν την γραφειοκρατική τους μανία. Για να προστατέψουν δε τον εαυτό τους, επιλέγουν την δυσμενέστερη για τις επιχειρήσεις ερμηνεία νόμων, εγκυκλίων κ.λ.π.
Λειτουργούν αγνοώντας ότι και οι επιχειρήσεις βρίσκονται σε κρίση και ότι το τραπεζικό σύστημα αδυνατεί να στηρίξει χρηματοδοτικά τις επιχειρήσεις (τα επιτόκια εδώ είναι 4 και πλέον φορές υψηλότερα από αυτά του εξωτερικού).
Το πιο ενδεικτικό παράδειγμα είναι ότι απαιτούν επιλεκτικά !!! Τραπεζικές Εγγυήσεις ενώ γνωρίζουν ότι οι Τράπεζες δεν χορηγούν πλέον εγγυήσεις ακόμη και στις λεγόμενες υγιείς !!!! επιχειρήσεις.
Αποτέλεσμα να στέλνουν στο εξωτερικό ναυπηγικά Προγράμματα του Δημοσίου ύψους πολλών 10δων εκατομμυρίων και να αποδυναμώνουν τις προσπάθειες επιβίωσης των ναυπηγικών μονάδων.

Ενιαίος Φορέας

Υπάρχουν λύσεις που θα διασώσουν προς όφελος της Εθνικής Οικονομίας και των εργαζομένων τον ναυπηγικό κλάδο.
Η λύση που έχει προταθεί απ’ όλους τους εμπλεκόμενους (ναυπηγεία, Σωματεία, Ομοσπονδίες κλπ) είναι η σύσταση Ενιαίου Φορέα. Λύση που θα επιλύσει άμεσα και αποφασιστικά τα περισσότερα από τα σημερινά προβλήματα.
Κατά ένα παράδοξο τρόπο η λύση αυτή δεν συζητείται καν από τους αρμόδιους, που την αποφεύγουν χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν το γιατί. Είτε να προτείνουν κάποια άλλη λύση. Το αποφεύγουν. Εκτός εάν έχουν ήδη αποφασίσει ότι η μόνη παραμένουσα κατάληξη είναι το «κλείσιμο» των ναυπηγείων.
Οι ασχολούμενοι και εργαζόμενοι στον ναυπηγικό τομέα δικαιούνται να γνωρίζουν σε ποια μελέτη, σε ποια εισήγηση στηρίζεται η πολιτική ουσιαστικής εγκατάλειψης των ναυπηγείων της Χώρας".
Νικόλαος  Ταβουλάρης".
Το άρθρο του Ν.Ταβουλάρη για τη ναυπηγική βιομηχανία έρχεται σε μία στιγμή που έχουν δημιουργηθεί πολλά και κρίσιμα ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο το Πολεμικό Ναυτικό βρέθηκε να επιχειρεί να λειτουργήσει τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) προκειμένου να παραλάβει τα τέσσερα υποβρύχια (τρία Τype 214 και ένα εκσυγχρονισμένο 209/1200 ΑΙΡ) χωρίς καμία εγγύηση και καμία ευθύνη για τα όποια προβλήματά τους από τους κατασκευαστές ΕΝΑΕ, HDW και Thyssen Marine Systems!
Πραγματικά πολύ βολική λύση, ειδικά για το 209/1200 ΑΙΡ S118 ΩΚΕΑΝΟΣ για το οποίο εκφράζονται τεράστιες εμφιβολίες κατά πόσον έχει επιτύχει το πρόγραμμα εκσυχρονισμού τους...
Με απλά λόγια μετά από την καταβολή 3,2 δι. ευρώ φτάσαμε να αγοράζουμε "γουρούνι στο σακί"!
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Γυάρος, Απρίλης 1967

Ρηνιώ Παπατσαρούχα – Μίσσιου

^{Μετά τό 1961 που τό ελληνικό κράτος, υποχωρώντας στη διεθνή κατακραυγή, έπαψε να χρησιμοποιεί τή Γυάρο ως τόπο εξορίας και αναμόρφωσης τών αριστερών, η Γυάρος ξαναδέχτηκε περίπου 7.000 πολιτικούς εξόριστους «προληπτικώς συλληφθέντας» από τίς πρώτες μέρες μετά τήν 21η} Απριλίου. Από αυτές τίς χιλιάδες περίπου 340 ήταν γυναίκες.
Κι ενώ ο αριθμός τών ανδρών από τίς πρώτες κιόλας εβδομάδες άρχισε να μειώνεται εντυπωσιακά, ο αριθμός τών γυναικών παρέμεινε σχεδόν σταθερός. Είναι προφανές ότι η σύλληψη τών γυναικών έγινε με διαφορετικά κριτήρια
Τό φαινόμενο πάντως αποτελεί κεφάλαιο προς διερεύνηση για τούς ιστορικούς, ένα από τά πολλά κεφάλαια τής πρόσφατης ιστορίας που υπάρχουν μόνο δυνάμει. Κι όπου να ’ναι οι αυτουργοί αυτής τής ιστορίας κάνουν πανιά //
Θα μιλήσω, λοιπόν, για τή Γυάρο τού Απρίλη τού 1967. Για κείνη τή Μεγάλη Βδομάδα – τό πραξικόπημα τών Συνταγματαρχών έγινε ξημερώνοντας η Παρασκευή πριν από τό Σάββατο τού Λαζάρου – που δεν έφερε Πασχαλιά κι Ανάσταση σε χιλιάδες ελληνικά σπίτια. Όχι, δεν λέω «για ολόκληρο τόν ελληνικό λαό» όπως αρέσκονται να λένε πολλοί, ιδίως πολιτικοί, εκ τών υστέρων. Όχι, αυτή η ιστορία δεν είναι αντίδωρο να παίρνουν μια μπουκίτσα όλοι. Και θα μιλήσω με τόν μόνο τρόπο που ξέρω, με λόγο εγκάρδιο. Δεν αναλύω, δεν ερμηνεύω, δεν «συνεισφέρω στην ιστορία». Αν αυτά που ζήσαμε, που έζησα, και κυρίως που σκέφθηκα κι αισθάνθηκα, που αισθανθήκαμε, έχουν αξία για τούς ιστορικούς και τήν ιστορία, καλό είναι, αλλά δεν έχω αυτό στον νου μου τώρα που γράφω τούτες τίς σελίδες // Τά πράγματα εμφανίζονται αυτόκλητα, συνειρμικά· αλληλοσχολιάζονται, επικαλύπτονται, επαναλαμβάνονται ή χάνονται. Άνθρωποι, ώρες, τραγούδια, γεγονότα, λόγια κι αισθήματα· και δεν πειράζει, μη βρείτε άκρη, δεν είναι απαραίτητο. Καρδιά είν’ αυτή, ζωή είν’ αυτό, δεν είναι λογιστικά βιβλία
Πρέπει να ήταν η Μεγάλη Τρίτη 25 Απριλίου 1967, όταν τά καμιόνια μάς μετέφεραν στις στρατιωτικές λιμενικές εγκαταστάσεις τού Σκαραμαγκά, όπου μάς περίμενε τό αρματαγωγό για να μάς μεταφέρει – πού ; Κανένας δεν ήξερε. Μόνο φήμες κυκλοφορούσαν, κι ανάμεσά τους αναφερόταν κι η Γυάρος, με φρίκη. Στο κύτος τού πλοίου όλοι χύμα, καθώς σμίγαμε εκεί άνδρες και γυναίκες που είχαμε συλληφθεί από τίς πρώτες κιόλας ώρες τής δικτατορίας, άλλοι προερχόμενοι από τά αστυνομικά τμήματα τής Αθήνας και τού Πειραιά, άλλοι από τήν επαρχία, εμείς από τόν Ιππόδρομο – εκεί όπου τήν προηγουμένη είχε δολοφονηθεί ο Παναγιώτης Ελής και είχε κακοποιηθεί βάναυσα ο Νέστορας τού ελληνικού Κοινοβουλίου, ο Ηλίας Ηλιού – άλλοι από τού Καραϊσκάκη, άλλοι από άλλους τόπους συγκέντρωσης. Άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους κι άλλοι που είχαν ξαναϋπάρξει μαζί κάτω από ανάλογες συνθήκες πριν από χρόνια σε φυλακές και εξορίες. Άλλοι που μόλις πριν από λίγες μέρες είχαν συναντηθεί στα γραφεία τής ΕΔΑ, τής Νεολαίας Λαμπράκη, τής ΕΦΕΕ, στα Σωματεία τους. Εμένα ήταν η πρώτη μου φορά, έτσι για να μην αποτελώ εξαίρεση στην οικογένεια //
Μετά τό 1961 που τό ελληνικό κράτος, υποχωρώντας στη διεθνή κατακραυγή, έπαψε να χρησιμοποιεί τή Γυάρο ως τόπο εξορίας και αναμόρφωσης τών αριστερών, η Γυάρος ξαναδέχτηκε περίπου 7.000 πολιτικούς εξόριστους «προληπτικώς συλληφθέντας» από τίς πρώτες μέρες μετά τήν 21
   Τό πλοίο φεύγει κι αυτά που ήταν ώς τώρα «η ζωή σου» μένουν πίσω ορφανά κι ανυπεράσπιστα μαζί με τίς απλές κι ελάχιστες βεβαιότητές σου. Έχω τήν αίσθηση ότι βιώνω μια τεράστια παρεξήγηση ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό· παρ’ όλο που επί μήνες συζητιόταν η επαπειλούμενη εκτροπή – ότι κάποιος οφείλει να μού δώσει μιαν εξήγηση ή να μού ζητήσει εξηγήσεις. Τί περίεργο. Τήν ίδια αίσθηση είχα και τό απόγευμα τής 21^ης, όταν μάς μετέφεραν από τό Ε΄ Τμήμα, που τότε ήταν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στον Ιππόδρομο. Όταν είδα τούς φαντάρους παραταγμένους σε δύο στοίχους με «εφ’ όπλου λόγχη» κι εμείς να προχωρούμε ανάμεσά τους, είπα, αυτό είναι θα μάς σκοτώσουν – αλλά έτσι χωρίς εξήγηση !
   Ανάμεσα στο πλήθος βλέπω τό αγέρωχο προφίλ τού Ρίτσου. Η Ηρώ Κανακάκη – η Ηρώ που δεν υπάρχει πια – έρχεται κοντά μου ανακουφισμένη, προς τό παρόν ανάμεσα σε τόσους ομοϊδεάτες είμαι η πρώτη γνωστή που βλέπει. Ο Φαρσακίδης μού χαμογελάει, από μακριά μ’ ένα χαμόγελο «…όχι που νόμιζες πως θα τή γλιτώσεις»
   // Αυτοί – Εμείς – Εγώ είμαστε πια δεμένοι στην ίδια μοίρα. Θα μοιραστούμε τήν ίδια ζωή – όποια ζωή – ή τόν ίδιο θάνατο.
   // Ήταν η πρώτη μου φορά. Μα δεν ξέρω, αν αυτά τά συναισθήματα δεν ισχύουν και στη δεύτερη και στην τρίτη. Κάθε φορά, ώσπου αυτό τό απειλητικό άγνωστο να γίνει συγκεκριμένο //
Φτάσαμε στη Γυάρο απόγευμα. Οι μέρες τού Απρίλη είναι μεγάλες. Ήταν ήσυχα. Δεν φυσούσε // Ανάμεσα στις ξερολιθιές και τά κλιμακωτά επίπεδα, όπου κάποτε ήταν στημένες οι σκηνές–καταλύματα τών εξορίστων – κι όπου έμελλε να στηθούν και οι δικές μας σκηνές – ολάνθιστα φανταχτερά μωβ–συκλαμέν μπούζια ημέρευαν με τίς αισιόδοξες πινελιές τους τόν τόπο, τόν έκαναν να μοιάζει με αρχαιολογικό χώρο πριν αρχίσουν οι ανασκαφές. Έτσι όπως έβλεπες πέτρινα σκαλοπάτια μισοκατεστραμμένα, τοιχία μισοκρυμμένα από τά μπούζια έλεγες, ένας αρχαίος ερειπιώνας απροσδιορίστου ηλικίας. Όλα κι όλοι κρατούν τήν ανάσα τους. Ανοίγει η μπουκαπόρτα. Μπροστά μας τό κτίριο τής φυλακής : ένα βαρύ παραλληλόγραμμο ανάμεσα στους δύο όρμους, τόν τέταρτο και τόν πέμπτο.
Οι φύλακες σχεδόν αμήχανοι, σχεδόν αόρατοι. Αργότερα μάθαμε πως η πρώτη φρουρά ήταν κι αυτοί κάτι σαν εξόριστοι. Ήταν η φρουρά τής Βουλής, που η χούντα τή μάντρωσε στη Γυάρο ως διεφθαρμένη από τή συνάφειά της με τούς πολιτικούς και τήν πολιτική //
   Τόν Απρίλη, στην Ελλάδα, μπορεί κι ένας ξερόβραχος, στοιχειωμένος από τήν ίδια του τήν ιστορία, να φαντάζει, και να γίνεται ώρες ώρες ιδανικό σκηνικό ειδυλλίου. Γι’ αυτό μέ μαγεύει ο τόπος μας, γι’ αυτό και αισθάνομαι ότι τού ανήκω ψυχή τε και σώματι. Γιατί μπορεί τήν ίδια στιγμή να είναι και να λέει πολλά, διαφορετικά, και χωρίς δόλο – ο τόπος. // προς τό παρόν, λοιπόν, κι αφού δεν μάς υποδέχτηκαν με βούρδουλες και αγριοφωνάρες, βρισιές και κλωτσιές – όπως ξέραμε ότι συνέβαινε στο παρελθόν – προς τό παρόν, εκείνο τό απόγευμα η Γυάρος μάς υποδεχόταν, ανήσυχη μεν, αλλά χαμογελαστή και φορώντας τά καλά της – ή μήπως ανήσυχοι ήμασταν εμείς, έτοιμοι μπροστά στην μπουκαπόρτα ;
Τό κτίριο τού Διοικητηρίου δεσπόζει, κτισμένο με ξεθωριασμένο κόκκινο τούβλο // Μπροστά στο διοικητήριο, τό γήπεδο, χώρος για τίς παράτες και τήν υποδοχή τών επισήμων. Ένα ανηφορικό μονοπάτι, που μόλις διαγράφεται, σέρνεται κατά μήκος τού τοίχου τής φυλακής. Αυτό θα πάρουμε κι εμείς. Τά παράθυρα ψηλά – όχι για να έχεις θέα τού τόπου γύρω, μόνο για να μπαίνει φως και αέρας· και βροχή, όπως διαπιστώσαμε αργότερα, γιατί τά περισσότερα τζάμια ήταν σπασμένα //
   Κι επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού, όταν σού κλείνουνε τή θέα προς τόν έξω κόσμο στρέφεσαι επίμονα προς άλλους κόσμους και άλλες θέες, άλλους ορίζοντες : τό διάβασμα, τήν παρατήρηση τών συγκρατουμένων σου, τού εαυτού σου, σκέφτεσαι περισσότερο, αξιολογείς τά δεδομένα με καινούργια οπτική· ανακαλύπτεις τίς νέες διαστάσεις σου· πράγματα που θεωρούσες σημαντικά ευτελίζονται άλλα παίρνουν τή θέση τους. Όπως, ας πούμε, όταν ένα αισθητήριο αδρανεί κάποιο άλλο υπεραναπτύσσεται· και

«Συμβιβάστηκε με τήν πικρία ο κόσμος
Διάττοντα ψεύδη αφήσανε τά χείλια
Η νύχτα ελαφρωμένη
Από τό θόρυβο και τή φροντίδα
Μέσα μας μετασχηματίζεται
Κι η καινούρια σιωπή της λάμπει αποκάλυψη»

   // Καλύτερα να μην χρειαστεί ν’ ανακαλύψεις τά όρια τού εαυτού σου. Δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να τό αντέξουν. Είναι πολλοί αυτοί που βουλιάζουν μέσα τους, μεμψιμοιρούν, αναμασούν και χάνονται· χάνονται, όχι βιολογικά, χάνουν τή δυνατότητα ν’ ανακαλύψουν ένα σκαφιδάκι, έστω, που να τούς βγάλει σε στέρεο έδαφος, ένα ευάλωτο και εύθραυστο σκαφιδάκι, που τό βαφτίζω ατομική συνείδηση ή έστω τσαμπουκά
Τό μονοπάτι που ακολουθούμε καταλήγει αριστερά σ’ ένα πλάτωμα· εκεί μάς συγκέντρωσαν όταν, τίς πρώτες μέρες, ήρθε κάποιος γαλονάς να μάς πει «όποιος θέλει να πάει στο σπίτι του, ας κάνει ένα βήμα μπροστά» (κανονικά, λέω τώρα, έπρεπε όλοι να κάνουμε αυτό τό βήμα…). Αλλά δεν θυμούμαι αν κάποιος εκείνη τή στιγμή έκανε αυτό τό βήμα – τόσο έχω απωθήσει τήν εικόνα. Είχα σκύψει τά μάτια για να μη δω, μη συναντήσει η ματιά μου τό βλέμμα κάποιου που θα ’χε κάνει αυτό τό βήμα. Δεξιά // τό υποτιθέμενο νοσοκομείο. Σ’ αυτό τό νοσοκομείο πρωτοσυνάντησα και τόν Καρούσο, τόν μεγάλο ηθοποιό, όταν πήγα μια μέρα να σφουγγαρίσω· ήταν η σειρά μου στη φασίνα, έτσι γινόταν… // Καθώς φτάνω στην είσοδο και πριν βουτήξω στο σκοτάδι και στην μπόχα που βγαίνει απ’ αυτό τό τούνελ, βλέπω πλάι στην πόρτα, στο πλαίσιο τών ανακοινώσεων, μιαν ανακοίνωση–διαταγή τού 1961. Τό συρμάτινο πλέγμα που προστάτευε τίς ανακοινώσεις έχει σκουριάσει και διαλυθεί. Κάποτε θα υπήρχε, ίσως, και γυαλί. Η ανακοίνωση, ξεθωριασμένο κουρελόχαρτο, πάει κι έρχεται με τό αεράκι. Μού ’ρχεται ν’ απλώσω τό χέρι και να τήν πάρω, ως «ντοκουμέντο», αλλά μια δεύτερη σκέψη μέ κοροϊδεύει : εδώ δεν ξέρεις αν θα σώσεις τόν εαυτό σου, θα σώσεις τά ντοκουμέντα… //
   …Εμείς τώρα ξέρουμε, είμαστε ’δω στη Γυάρο. Είμαστε χιλιάδες, κάποιοι ξέρουν για τή μεταφορά μας κι αυτό είναι μια ασφάλεια. Οι άλλοι όμως, οι δικοί μας που έμειναν έξω ; Ελεύθεροι τάχα ! Πού βρίσκονται, πώς είναι, τί ξέρουν για μάς // Ξέφυγαν τή σύλληψη ή βασανίζονται σε κάποιο Τμήμα ; Βρήκαν σπίτι να τούς κρύψει ; Δούλεψαν οι επαφές ; Βρέθηκαν μεταξύ τους ; Ο διάδρομος μακρύς, ατέλειωτος. Βλέπω μόνο βαριές πλάτες ανθρώπων που προχωρούν, κουβαλώντας τά ελάχιστα υπάρχοντά τους – όχι δεν είναι αυτά τά βάρη που σηκώνουν : έξω έχουν μείνει οικογένειες σύζυγοι παιδιά, δεσμοί, υποχρεώσεις εκκρεμότητες //
Ο διάδρομος μακρύς, ατέλειωτος· τώρα στη μνήμη μου χωρίς τά μπάζα και τή βρωμιά, γεμίζει σιγά σιγά από ένα πλήθος που πάει κι έρχεται. Βλέπω πρόσωπα και χαμόγελα, ακούω κουβέντες, καλημέρες, αστεία, μαθαίνω τά νέα, τί λένε για μάς  // Βλέπω και φάτσες μουτρωμένες και στριφνές, καχύποπτες με όλους και με όλα // Κάποιοι άντρες μάς βοηθούν να γεμίσουμε με ξερόχορτο τά στρώματά μας, τά κουβαλούν στα ράντζα μας… Ατέλειωτες διαδρομές με τό καρότσι κουβαλώντας μπάζα, βρωμιές και κονσερβοκούτια // Στον θάλαμο που μάς έλαχε – τόν έναν από τούς δύο θαλάμους που δόθηκαν στις γυναίκες, αυτόν που ήταν ακριβώς δίπλα και πάνω από τό αναρρωτήριο τής φυλακής – έμεναν, λέει, παλιότερα ποινικοί, που, όπως διαπιστώσαμε, δεν ήταν και φανατικοί με τήν καθαριότητα // Δέματα, βέβαια, δεν έρχονταν. Αυτό άργησε πολύ. Οι περισσότερες δεν είχαν δεύτερη αλλαξιά ! Εγώ πήγα για «διαπίστωση στοιχείων» – έτσι μού είπαν όταν τούς ζήτησα… ένταλμα σύλληψης. Πήγα με κανελί ταγιεράκι κι ένα μπλουζάκι νταντελέ πλεγμένο από τά χεράκια τής μανούλας μου που μέ συμβούλευε «πού πας παιδί μου μ’ αυτό τό φιριντόνι, βάλε κάτι πιο ζεστό», μα εγώ ήθελα να ξορκίσω τό χειρότερο κάνοντας τάχα μου πως δεν τό βλέπω. Πήγα στο Τμήμα ντυμένη σαν τήν καλή χαρά κι έμεινα πάνω από μήνα μ’ αυτά τά ρούχα. Όλη τή μέρα αγγαρεία καρότσι φασίνα, και τό απόγευμα τίναζα τά ρούχα μου να φύγει η σκόνη κι έβγαινα στο πλάτωμα με μια μεγάλη κίτρινη μαργαρίτα στο πέτο τού ταλαίπωρου ταγιέρ. Έτσι, για τήν ομορφιά, που οφείλουμε να τήν υπερασπιζόμαστε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες //
Η πρώτη μας ακτίνα λοιπόν, συνόρευε με τό αναρρωτήριο τής φυλακής, που ήταν σε χαμηλότερο επίπεδο. Καλοκαιριάτικη νύχτα με μια τεράστια πανσέληνο – όμως εμείς δεν μπορούσαμε να δούμε τόν δρόμο τού φεγγαριού στη θάλασσα. Οι κρατούμενοι, άλλοι στις σκηνές κι άλλοι κλειδωμένοι στις ακτίνες. Ένα χαμηλόφωνο μουρμουρητό αναδύεται από παντού. Ποιος κοιμάται τέτοια νύχτα. Κι αρχινάει τό τραγούδι η Ολυμπία Παπουτσιδάκη. Τή βλέπω ακόμα, νυχτερινή φιγούρα με φόντο τόν ουρανό και τό αγκαθωτό σύρμα, καθισμένη στο τοιχίο : «Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η Γης τόνε τρομάσει…» αρχίζει η Ολυμπία με εκείνη τήν ατέλειωτη, αφκιασίδωτη φωνή της «…εεέι να ’χεν η Γης πατήματα να ’χε ο ουρανός κερκέλια / να πάτουν τά πατήματα να κράτουν τά κερκέλια…»
   Αχ Ολυμπία, όπου κι αν είσαι τώρα – γιατί είναι και πολλά τά χρόνια που μεσολαβούν – να ’ξερες τότε τάχα, μ’ αυτό τό ηρωικό σε πρώτη ανάγνωση τραγούδι σου, τί πατήματα και τί κερκέλια χάριζες στους στερημένους γύρω σου, όπου έφτανε η φωνή σου, να κρατηθούν, ν’ ανεβούν, να αγναντέψουν, έστω για λίγο, κατά κει όπου είχε η ζωή ορίζοντα, προοπτική, έρωτα.
   Είναι γνωστό ότι ένα από τά μεγάλα κενά στην επίσημη ιδεολογία τής αριστερής πρωτοπορίας είναι που εξόρισε υποκριτικά τόν έρωτα και τόν ερωτισμό από τή σκέψη και τή ζωή τών αγωνιστών, αναγνωρίζοντάς τα μόνο ως έσχατο και καταχρηστικό δικαίωμα στο πλαίσιο τού νόμιμου και εγκεκριμένου γάμου. Δεν ξέρω πώς μπορεί κανείς να ονειρεύεται και ν’ αγωνίζεται μέχρις εσχάτων για να αλλάξει τόν κόσμο και να οδηγήσει τόν άνθρωπο σε πιο ευάερες και ευήλιες κοινωνίες, διατηρώντας ταυτόχρονα όλα τά μικρόψυχα μικροαστικά στερεότυπα γύρω από τήν αυτοδιάθεση τής μόνης θεμιτής ιδιοκτησίας, τού σώματος και τών αισθημάτων μας!
// Έτσι λοιπόν, για να τούς τή σπάσω εκεινών που μάς έστειλαν εκεί για να μάς εξοντώσουν ηθικά και βιολογικά και να απαλλαγούν από μάς : να ξέρουν πως η συνταγή δεν πετυχαίνει πάντα, και πως – χωρίς ποσώς να εξωραΐζω τήν κατάσταση στέρησης – η όντως ελεύθερη προσωπικότητα δεν περιορίζει τό αίτημα τής ελευθερίας στα όρια τών πολιτικών θεσμοθετημένων ελευθεριών : αυτές αποτελούν απλώς προϋπόθεση δημοκρατίας.
Ο έρωτας της ελευθερίας είναι απαιτητικός και πανάκριβος αλλά η ελεύθερη συνείδηση βρίσκει πάντα πατήματα και κερκέλια με ρίσκο, με κόστος, αλλά και ρισκάρει και πληρώνει. Εμείς δεν ταυτίσαμε ποτέ τήν ελευθερία με τή νομιμοφροσύνη. Στον Ιππόδρομο τραγουδάγαμε «Σώπα όπου να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες» // Ο εγκλεισμός και η στέρηση τής ελευθερίας λειτουργεί κι αντίστροφα καμιά φορά, φωτίζει, διευρύνει, γονιμοποιεί· δίνει ευκαιρίες περισυλλογής //
Και καθώς σ’ αυτή τήν ιστορική φάση η Γυάρος και η Αλικαρνασσός τού Ηρακλείου Κρήτης, στις φυλακές τής οποίας μεταφέρθηκαν οι γυναίκες τόν Σεπτέμβρη τού 1968, δεν είχαν σωματικά βασανιστήρια – είχε πολλές άλλες ταλαιπωρίες και στερήσεις αλλά βασανιστήρια, όπως τά ξέρουμε, δεν είχε – ο εγκλεισμός και η στέρηση τής ελευθερίας υπήρξαν πνευματική πρόκληση. Να θυμήσω ότι τήν ίδια εποχή στον κόσμο συμβαίνουν πράγματα ; Στο Παρίσι ο Μάης τού ’68 με συνθήματα πρωτάκουστα. Στην Πράγα η εισβολή τών σοβιετικών τανκς κάνει τή… διεθνιστική αλληλεγγύη απλή ιμπεριαλιστική τακτική. Στην Αμερική γεννιέται για πρώτη φορά ένα αντικαταναλωτικό κίνημα – πού αλλού θα γεννιόταν – τό οποίο σε συνδυασμό με τό φιλειρηνικό αντιπολεμικό κίνημα που προκαλεί ο πόλεμος τών Αμερικανών στο Βιετνάμ, καταγγέλλει τό κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο ως μοναδική αιτία τού πολέμου // Όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μας κι ο απόηχός τους φτάνει ώς εμάς. Στη Γυάρο τό ραδιόφωνο αργά τή νύχτα μετέδιδε ειδήσεις για τήν εισβολή στην Πράγα. Τό ακατέργαστο μυαλό τους τούς έλεγε, προφανώς, ότι πρωί πρωί απογοητευμένοι θα ροβολάγαμε κατά τή Διοίκηση να υπογράψουμε… δηλώσεις μετανοίας.
Οι φυλακές και οι τόποι εξορίας δεν είναι μόνο αυτοί που φαίνονται, φωτογραφίζονται, καταμετρούνται. Αυτοί είναι προβλέψιμοι και εξ ορισμού εχθρικοί. Ξέρεις, κι αν δεν ξέρεις σύντομα ανακαλύπτεις, σε τί και σε ποιους πρέπει να αντισταθείς, πώς θα οργανώσεις τίς άμυνες και τίς κρυψώνες σου. Άλλωστε, ο εγκλεισμός μπορεί και να προσφέρει αμφιλεγόμενες «ευκαιρίες». Μπορεί π.χ. σε τέτοιες συνθήκες ν’ ανακαλύψει κανείς ότι οι άνθρωποι, οι σύντροφοι με τούς οποίους συμπορεύεσαι και συνεργάζεσαι για τόν ίδιο υποτίθεται σκοπό, διαβάζουν τά γεγονότα με άλλη γλώσσα, υπομνηματίζουν διαφορετικά τήν ιστορία. Τότε αν δεν σέ κυριέψει πανικός μπορεί και να δεις ν’ ανθίζει στο μυαλό σου μια καινούργια γνώση, κι απλώς δεν σέ χωράει στην επιστροφή η πόρτα απ’ όπου βγήκες.
Στην εποχή μας άλλες είναι πλέον οι «φυλακές» που πρέπει να φοβάται κανείς περισσότερο. Αυτές που σέ απομονώνουν χωρίς τοίχους, σέ αποκλείουν χωρίς κάγκελα και απαγορεύσεις, και σέ οδηγούν στην αποξένωση και τήν αδιαφορία //
Τριανταπέντε χρόνια συνεχούς και αδιατάρακτου κοινοβουλευτικού βίου για τήν Ελλάδα, που μετράει από τό 1925 ώς τό 1967 τρεις δικτατορίες, είναι μεγάλο διάστημα και μεγάλη υπόθεση.
Στις δικτατορίες στις φυλακές στις εξορίες μαθαίνεις να αντιστέκεσαι, τίς πολεμάς. Κάποια στιγμή αποδυναμώνονται, οι Δυνάμεις που τίς στήριξαν αλλάζουν επιλογές και τακτική : γελοιοποιούνται καταρρέουν, ξοφλάς μαζί τους. Τά απαγορεύονται τελειώνουν, γίνονται πολιτικώς ντεμοντέ. Τώρα τό ζήτημα είναι πώς θα μάθει κανείς να αντιστέκεται σ’ αυτούς που τού υπαγορεύουν και σ’ αυτά που τού προτείνουν σαν must. Η δυσκολία αυτού τού αγώνα είναι ότι δεν έχει τίποτα ηρωικό, κανένα παράσημο, κανέναν αντίπαλο. Γιατί ο εχθρός είμαστε εμείς και η τάση μας να ενδίδουμε σε όλων τών ειδών τίς ευκολίες και τίς διευκολύνσεις, έστω υποθηκεύοντας τό ίδιο τό Μέλλον. Οι καμπανοκρουσίες άρχισαν, κι εμείς ακόμα ρωτάμε να μάθουμε, «Για ποιον κτυπά η καμπάνα».

 http://simiomatariokipon.wordpress.com/2014/04/21/missiou/